کارتن خوابی حذف نمی شود
لگدی زیر توپش زد و با چشم‌هایش توپ را دنبال کرد که ببیند تا کجا بالا می‌رود. نگاهش به مردی که با کت و شلوار طوسی وسط حیاط سرای مهر (مرکز نگهداری و توانمندسازی زنان بهبود یافته) ایستاده بود، خشک شد.
روزنامه فرهیختگان: لگدی زیر توپش زد و با چشم‌هایش توپ را دنبال کرد که ببیند تا کجا بالا می‌رود. نگاهش به مردی که با کت و شلوار طوسی وسط حیاط سرای مهر (مرکز نگهداری و توانمندسازی زنان بهبود یافته) ایستاده بود، خشک شد. بدون توجه به توپش به سمت مرد رفت و گفت: «من بابکم. اینجا حیاط ماست. داریم بازی می‌کنیم. شما آمدید وسط بازی ما.» مرد خم شد و گفت: «منم پرویزم.»
پرویز افشار، قائم‌مقام و سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر یک روز را میهمان زنان و کودکان بهبودیافته سرای‌مهر شد تا از نزدیک به حرف‌ها و درددل‌هایشان گوش بدهد؛ زنانی که هر کدام خاطرات تلخ و شیرین زیادی در دل‌شان دارند.
لادن، زنی که بعد از بیش از ۵۰ سال مصرف مواد مخدر حالا یک‌سالی می‌شود که پاک است، عصا‌زنان به سمتش آمد و گفت: «اینجا خانه دخترهای خداست. تمام زنانی که اینجا هستند مشکلات‌شان را روی دوش عمو اکبر ریخته‌اند. کاش صدای ما زن‌های بهبود یافته را می‌شنیدید و کمی از این بار را کم می‌کردید. ما نه یارانه دریافت می‌کنیم و نه بیمه هستیم. اگر این حداقل‌ها برای ما فراهم شود می‌توانیم کمی از سنگینی بارمان کم کنیم.»
اعظم، زن کارتن‌خوابی که حالا نزدیک به یک سال است پاکی دارد و با دخترش زهرا در این مرکز زندگی می‌کند از اینکه دخترش شناسنامه ندارد، نگران است: «هر مادری آرزو دارد که مدرسه رفتن فرزندش را ببیند. من می‌ترسم آخر حسرت اینکه زهرا روپوش مدرسه تنش و مقنعه سفید سرش کند به دلم بماند. زهرا را بدون شناسنامه جایی قبول نمی‌کنند؛ حتی مهدکودک، چه برسد به مدرسه.»
افشار در مورد کودکان بدون شناسنامه گفت: «اینکه کودکانی در این شهر هستند که شناسنامه ندارند، مشکل بزرگی است. به هر حال تمام افراد نیاز دارند مدارک هویتی داشته باشند. مسئولانی که در این باره فعالیت می‌کنند باید اقدامات لازم را انجام بدهند و ستاد هم در این باره هرکاری که بتواند، انجام می‌دهد.»
کارتن‌خوابی حذف نمی‌شود
قائم‌مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره کارتن‌خواب‌های سطح شهر نیز گفت: «این تصور که افراد فکر می‌کنند می‌توانند یک‌شبه معضل کارتن‌خوابی را حل کنند، اشتباه است؛ زیرا کارتن‌خوابی قسمتی از زندگی شهری است که باید با آن به بهترین شکل رفتار کرد؛ نه اینکه بخواهیم آن را حذف کنیم. به هر حال اشتباهات و کوتاهی جمعی، فردی را کارتن‌خواب می‌کند؛ نه اینکه شخص از سر‌خوشی وارد این چرخه شود.»
او معتقد است: «حل معضل کارتن‌خوابی فرمول‌های دیگری دارد و می‌توان با کمک گرفتن از ان‌جی‌او‌ها و افرادی که در این حوزه کار کرده‌اند از طریق شیوه‌ای رفتار کرد تا این معضل بهتر حل شود، نه اینکه سال‌ها یک شیوه تکراری را ادامه بدهیم.»
افشار البته در مورد اینکه چرا قرار است، کمپ‌های ماده 16 زیر نظر بهزیستی قرار بگیرند، نیز گفت: «بهزیستی قرار است شیوه درمان را در کمپ‌های ماده 16 تغییر دهد؛ یعنی اینطور نباشد که هر تعدادی را که نیروی انتظامی جمع‌آوری کرده در کمپ نگهداری کنند. بعد از غربالگری باید آن تعدادی که تمایل به ترک دارند، نگهداری شوند و بقیه کارتن‌خواب‌ها به مراکزی که با نیاز و حال‌شان همخوانی دارد فرستاده شوند.»
کاش می‌شد کاری کرد
عرشیا، کوچک‌ترین معتاد بهبودیافته سرای‌مهر است؛ نوزادی که از مادر معتاد به دنیا آمده، اما حالا پاک است. سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر وقتی عرشیا را در آغوش گرفت لبخندی بر چهره‌اش نقش بست و از اینکه کودکی حالا به جای اینکه در خرابه‌ها باشد، زیر سقف آرامی زندگی می‌کند، خوشحال بود. او گفت: «کاش تمام کودکانی که در شرایط سخت کارتن‌خوابی به دنیا می‌آیند و همین‌طور کودکان معتاد را می‌توانستیم نجات بدهیم و همه آنها می‌توانستند مانند عرشیا در شرایط بدون مواد و درد زندگی کنند. واقعا اگر نگاه‌مان را به اعتیاد تغییر دهیم و اگر به چشم یک موجود اضافه به آنها نگاه نشود، می‌توان امیدوار بود شرایط کارتن‌خوابی در کشور تغییر کند.»
پرویز افشار، قائم‌مقام و سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر یک روز را میهمان زنان و کودکان بهبودیافته سرای‌مهر شد تا از نزدیک به حرف‌ها و درددل‌هایشان گوش بدهد؛ زنانی که هر کدام خاطرات تلخ و شیرین زیادی در دل‌شان دارند.
لادن، زنی که بعد از بیش از ۵۰ سال مصرف مواد مخدر حالا یک‌سالی می‌شود که پاک است، عصا‌زنان به سمتش آمد و گفت: «اینجا خانه دخترهای خداست. تمام زنانی که اینجا هستند مشکلات‌شان را روی دوش عمو اکبر ریخته‌اند. کاش صدای ما زن‌های بهبود یافته را می‌شنیدید و کمی از این بار را کم می‌کردید. ما نه یارانه دریافت می‌کنیم و نه بیمه هستیم. اگر این حداقل‌ها برای ما فراهم شود می‌توانیم کمی از سنگینی بارمان کم کنیم.»
اعظم، زن کارتن‌خوابی که حالا نزدیک به یک سال است پاکی دارد و با دخترش زهرا در این مرکز زندگی می‌کند از اینکه دخترش شناسنامه ندارد، نگران است: «هر مادری آرزو دارد که مدرسه رفتن فرزندش را ببیند. من می‌ترسم آخر حسرت اینکه زهرا روپوش مدرسه تنش و مقنعه سفید سرش کند به دلم بماند. زهرا را بدون شناسنامه جایی قبول نمی‌کنند؛ حتی مهدکودک، چه برسد به مدرسه.»
افشار در مورد کودکان بدون شناسنامه گفت: «اینکه کودکانی در این شهر هستند که شناسنامه ندارند، مشکل بزرگی است. به هر حال تمام افراد نیاز دارند مدارک هویتی داشته باشند. مسئولانی که در این باره فعالیت می‌کنند باید اقدامات لازم را انجام بدهند و ستاد هم در این باره هرکاری که بتواند، انجام می‌دهد.»
کارتن‌خوابی حذف نمی‌شود
قائم‌مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره کارتن‌خواب‌های سطح شهر نیز گفت: «این تصور که افراد فکر می‌کنند می‌توانند یک‌شبه معضل کارتن‌خوابی را حل کنند، اشتباه است؛ زیرا کارتن‌خوابی قسمتی از زندگی شهری است که باید با آن به بهترین شکل رفتار کرد؛ نه اینکه بخواهیم آن را حذف کنیم. به هر حال اشتباهات و کوتاهی جمعی، فردی را کارتن‌خواب می‌کند؛ نه اینکه شخص از سر‌خوشی وارد این چرخه شود.»
او معتقد است: «حل معضل کارتن‌خوابی فرمول‌های دیگری دارد و می‌توان با کمک گرفتن از ان‌جی‌او‌ها و افرادی که در این حوزه کار کرده‌اند از طریق شیوه‌ای رفتار کرد تا این معضل بهتر حل شود، نه اینکه سال‌ها یک شیوه تکراری را ادامه بدهیم.»
افشار البته در مورد اینکه چرا قرار است، کمپ‌های ماده 16 زیر نظر بهزیستی قرار بگیرند، نیز گفت: «بهزیستی قرار است شیوه درمان را در کمپ‌های ماده 16 تغییر دهد؛ یعنی اینطور نباشد که هر تعدادی را که نیروی انتظامی جمع‌آوری کرده در کمپ نگهداری کنند. بعد از غربالگری باید آن تعدادی که تمایل به ترک دارند، نگهداری شوند و بقیه کارتن‌خواب‌ها به مراکزی که با نیاز و حال‌شان همخوانی دارد فرستاده شوند.»
کاش می‌شد کاری کرد
عرشیا، کوچک‌ترین معتاد بهبودیافته سرای‌مهر است؛ نوزادی که از مادر معتاد به دنیا آمده، اما حالا پاک است. سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر وقتی عرشیا را در آغوش گرفت لبخندی بر چهره‌اش نقش بست و از اینکه کودکی حالا به جای اینکه در خرابه‌ها باشد، زیر سقف آرامی زندگی می‌کند، خوشحال بود. او گفت: «کاش تمام کودکانی که در شرایط سخت کارتن‌خوابی به دنیا می‌آیند و همین‌طور کودکان معتاد را می‌توانستیم نجات بدهیم و همه آنها می‌توانستند مانند عرشیا در شرایط بدون مواد و درد زندگی کنند. واقعا اگر نگاه‌مان را به اعتیاد تغییر دهیم و اگر به چشم یک موجود اضافه به آنها نگاه نشود، می‌توان امیدوار بود شرایط کارتن‌خوابی در کشور تغییر کند.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
عمو اکبر کیه؟