هنوز پسوند اين جاده «مرگ» است!
اين جاده نه در کنار دره واقع شده، نه پر از پيچ و خم و سربالايي و سرازيري است و نه حتي به دليل وجود راهزن، «مرگ» لقب گرفته، بلکه نام آن را جاده مرگ گذاشتهاند.
شايد ديدن تصاوير بهترين راه براي بيان دردي باشد که سالهاست در هنگام بدرقه مسافران جاده مرگ، به تن بستگان ايشان مينشيند؛ مقصد قندهار هم که باشد، نگراني به سي و پنج کيلومتر از مسير منحصر ميشود؛ همان مسافتي که با پسوند «مرگ» ميشناسندش.
محور ارتباطي ماهشهر ـ آبادان را جادهاي باريک و يک بانده شکل ميدهد که به دليل رخدادهاي پرشمار در آن، از سوي بسياري از مردم و مسئولان آن خطه، جاده مرگ لقب گرفته و بيش از بيست سال است که قرار است تعريض و امن شود، ولي هنوز اين کار به پايان نرسيده تا همچنان اخبار ناخوشايندي از تصادفات منجر به فوت و جرح در آن مخابره شده و داغ مردم منطقه را تازه کند.
در هفته گذشته، دو رويداد تلخ در اين جاده رخ داد؛ نخست برخورد يک دستگاه پرايد و يک دستگاه پژو بود که منجر به جان باختن ده تن، از جمله سه کودک دو تا چهار ساله شد و به فاصله چند روز از اين حادثه، تصادف مرگبار ديگري به وقوع پيوسته و چهار تن ديگر جان به جان آفرين تسليم ميکنند تا شمار قربانيان جاده مرگ به ۱۳۲۹ تن برسد.
گزارش پليس در حادثه نخست، حکايت از انحراف به چپ يکي از رانندگان دارد و ناگفته پيداست که در تصادف دوم، نيز خطاي راننده و سرپيچي از قوانين راهنمايي و رانندگي، بيشترين نقش را داشته است، ولي قطع به يقين باريک بودن راه هم نقش بسزايي در هر دو تصادف اخير داشته است؛ نکتهاي که سالها پيش، مؤثر بودن آن در تصادفات رخ داده در اين محور به اثبات رسيده است.
به عبارت بهتر، افزايش سريع شمار قربانيان تعريض نشدن جاده ماهشهر ـ آبادان، توجه همه را به نکتهاي جلب کرده که بيش از بيست سال از کشف آن ميگذرد، اما حتي دادن لقب «پروژه ملي» و اعتبار سنجي شدن در اين راستا نيز منجر به تسريع در روند اجراي آن نشده تا جايي که اعلام پيشرفت ۵۵ درصدي پروژه در ارديبهشت ۸۹ هم تضميني براي پايان آن در پاييز ۹۱ ارائه نداده است تا همچنان راه ارتباطي بسياري از مردمان جنوب خوزستان و حتي محور ترانزيتي و مبادلاتي ايشان، جادهاي باريک باشد که هر سبقت نسنجيدهاي در آن، با رقم خوردن يک فاجعه مترادف ميشود!
جاده مرگ کجاست؟
محور ارتباطي آبادان ـ ماهشهر، جادهاي دو بانده (يک باند رفت و يک باند برگشت) با نزديک ۸۴ کيلومتر طول است که نقش پيوند دهنده بسياري از شهرهاي منطقه به يکديگر را داشته اما به رغم اينکه محور ترانزيتي نيز به شمار ميرود، همچنان در حد و قواره سالهاي دور خود مانده و به تناسب آمار جان باختگان تصادفات رخ داده در آن، «مرگ» لقب گرفته است.
اين در حالي است که بخشي از پروژه تعريض اين محور در سالهاي گذشته به انجام رسيده است و مدتهاست با دو بانده شدن مسير از ماهشهر تا سه راه شادگان، بخش خطرناک رفت و آمد در اين جاده به سي و چند کيلومتر محدود شده است، اما شگفت آن که عمليات ساخت همين مسافت کوتاه هم به رغم تعيين دو وزارتخانه به عنوان مجري طرح در سال ۸۵، همواره با مشکل تأمين نشدن بودجه روبهرو بوده و به گفته يکي از نمايندگان آبادان، قرارگاه خاتمالانبيا نيز به عنوان مجري کار، کوتاهيهاي زيادي در پيشبرد آن داشته است تا سرانجام از آغاز سال جاري، کار اجرايي پروژه کلا متوقف شود.
اين در حالي که از مجموع ۱۳۲۹ جان باخته تصادفات اين جاده، بيش از چهل تن آنان در يک سال اخير و در همين محدوده سي و چند کيلومتري درگذشتهاند و افزون بر ايشان، هفتاد مصدوم نيز حاصل تصادفات در اين بخش از راه بوده است؛ آماري که فارغ از کم يا زيادي، از بعد رواني اثرات بسياري در سطح استان ميگذارد، چراکه هيچ توجيهي نخواهد داشت، پروژهاي که پيشينه آن به دولت ششم هم ميرسد، هنوز بهرهبرداري نشده باشد!!
نظر کاربران
چشم مسئولان روشن