بررسی پروژه طبقاتی صدر پس از ۳ سال

روزنامه فرهیختگان: دو سال از بازگشایی پروژه طبقاتی صدر می‌گذرد؛ پروژه‌ای که در مقاطعی حتی ردپای دلال بزرگ نفتی کشور نیز در آن هویدا شد. اگرچه شهرداری بارها به این پروژه خود بالیده است و آن را هم‌ردیف پروژه‌های جهانی و یادگار دوران تحریم معرفی می‌‌کند، همچنان بسیاری زبان‌ به انتقاد از این پروژه بزرگ می‌رانند که چرا این پروژه نتوانسته به اهداف از پیش تعیین‌شده خود که کمترین آن کاهش بار ترافیکی است، دست یابد.

این پروژه بودجه کلانی را از خزانه شهرداری بلعید، به‌طوری که برآورد اولیه هزارمیلیارد تومانی آن برابر با یک‌پنجم بودجه شهرداری در چند سال گذشته بوده است. با این حال هنوز هم دقیقا مشخص نیست چندهزار میلیارد تومان هزینه کل این پروژه شده است، البته گمانه‌زنی‌ها رقم سه‌هزار میلیارد تومان را عنوان می‌کند؛ رقمی‌که می‌توانست ساخت ۱۰۰ کیلومتر مترو را برای پایتخت رقم بزند. به همین دلیل است که منتقدان، این پروژه‌ را نمونه سوء‌مدیریت و بی‌برنامگی در اولویت‌بندی، طراحی و اجرای پروژه‌های شهری می‌دانند که هزینه- فایده آن درست نبوده است.

اولین هدف این پروژه از بین بردن ترافیک بزرگراه بابایی و کردستان بود، چیزی که حالا نه‌تنها از بین نرفته است، بلکه ابتدای بزرگراه صدر را به گلوگاه ترافیکی تبدیل کرده است. چند روز پیش بود که پیروز حناچی، دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی، قاطعانه ادعا کرد پروژه دو طبقه شدن اتوبان صدر چهار صفحه مطالعاتی نداشته است. به گفته او پل صدر، چهار صفحه مطالعه ندارد مبنی بر اینکه چرا باید دو طبقه می‌شد، ولی صدها طرح مطالعه دارد که چطور باید دو طبقه شود؛ موضوعی که پژمان پشم‌چی‌زاده معاون شهر‌سازی قالیباف آن را موجب ایجاد بدبینی مردم به برنامه‌ریزان شهری می‌داند. او در واکنش به‌ صحبت‌های حناچی گفته است: «این کار با بیش از ۱۷ ماه کار کارشناسی و بررسی فضاهای زیرسطحی انجام شده است، به‌طوری که هشت واریانت مختلف در مکان‌سنجی اولیه پیش‌بینی شد.» به گفته او مشاوران این پروژه از توانمندترین مشاوران کشور بوده‌اند.