مهاجرت طبقه متوسط به حاشیه
ابتدای تیر امسال، سرانجام دولت به هوای رونق فعالیتهای تولیدی، نرخ سود بانکی را کم کرد؛ کاهشی که گرچه به اعتقاد برخی کارشناسان میتواند به رونق اقتصادی بینجامد، اما زیر پوست این شهر، زندگیهایی را هم زیر و رو میکند.
کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی به ۱۸درصد، پیش از آنکه هدف دولت در حوزه تولید را برآورده کند، در معاملات مسکن اثرش را نشان داد و بسیاری از مالکان شکل اجاره مسکن خود را تغییر دادند. بسیاری که پیشتر ترجیح میدادند املاکشان را رهن کامل دهند و پول آن را سرمایهگذاری کنند، با کاهش سود بانکی، میزان رهن یا همان پول پیش را کاهش دادند و در عوض به اجاره ماهیانه افزودند.
احمد نوروزی، مدیر یک بنگاه مسکن در نارمک تهران میگوید: «در یکی، دو ماهه اخیر و حتی قبل از قطعیشدن خبر کاهش سود بانکی، بازار رهن و اجاره مسکن تحتتاثیر قرار گرفته بود یا اجارهبها بالا رفت یا اینکه کسانی که همچنان به رهن املاکشان پافشاری داشتند، میزان پول پیش را افزایش دادند. بهعنوان مثال واحدی که پیشتر به ۵۰ میلیون تومان رهن کامل داده میشد، درحال حاضر به ۶۵ میلیون تومان رهن داده میشود و این موضوع فشار زیادی به مستاجرها وارد کرده است و برخی را به صرافت انداخته تا به جای اجارهنشینی تصمیم به خرید مسکن بگیرند. البته عده کمی این امکان را دارند.»
مستاجران به حاشیه میروند
در این میان البته کم نیستند گروهی که کمکم از متن شهرها به حاشیهها رانده میشوند و این افزایش محسوس و نامحسوس اجاره مسکن، شکل زندگی آنها را تغییر میدهد.
حجت. س معلم ادبیات دبیرستانی در شمال تهران است که به گفته خودش پس از پایان امتحانات در خرداد، در هر سال، قرارداد خانه اجارهایاش به سر میآید. او امسال به دلیل انتشار همین خبر کاهش سود بانکی و افزایش اجارهبهای منزل مجبور به جابهجایی شده است. این آموزگار میگوید: «خانهام در جایی در مرکز تهران بود، اما با افزایشی که صاحبخانه در میزان رهن در نظر گرفته بود، تصمیم به جابهجایی گرفتیم. چراکه امکان تهیه 20 میلیون تومان را نداشتم.»
او حالا به خانهای در هشتگرد نقلمکان کرده است و میگوید: «برای شغل و میزان رفت و آمدم نگران نیستم اما برای فرزندانم که در سنین نوجوانی هستند، این تغییر مکان آن هم به منطقهای که هنوز امکانات خاصی در آن شکل نگرفته، نگرانکننده است.» او حتی از همکاری یاد میکند که به دلیل همین ناتوانی در حفظ مسکن از همسرش جدا شده است. سهیلا. ف که با سه فرزندش در شهرری زندگی میکند نیز این روزها در گیرودار نقلمکان از منزلش در منطقه 9 تهران به اسلامشهر است. او که زن سرپرست خانوار است و بخش عمدهای از ساعات شبانهروزش را در تولیدی پوشاکی در خیابان جمهوری میگذراند، میگوید: «صاحب خانه 5 میلیون به میزان رهنش اضافه کرده، اما من توان تهیه این میزان پول را نداشتم و به همین دلیل به منطقهای دیگر نقلمکان کردم تا میزان پول پیشم برای اجارهخانه کافی باشد.»
او میگوید: «برای بچههایم نگران هستم. به هرحال بیشتر اوقات روز را در خانه نیستم و ترجیح میدادم بچههایم در محیط خوبی ساکن باشند. ضمن اینکه سالها در یک مدرسه بودهاند و امسال باید به اجبار مدرسهشان را تغییر دهم و میترسم این موضوع به افت تحصیلی آنها بینجامد.»
این درحالی است که هزینه رفت و آمد سهیلا با محاسبهای که خودش سرانگشتی انجام میدهد، دو برابر میشود و این موضوع هم اقتصاد ضعیف خانوادهاش را ضعیفتر میکند. شاید زیر پوست این شهر مثل این دو نفر کم نباشند، افرادی که سیاستهای اقتصادی زندگیشان را تغییر داده و هر روز آنها را از متن شهرها به حاشیهها میراند.
نظر کاربران
همه چیز پول نیست ..چه حاشیه باشیم چه نباشیم مهم اینه که در زیر سایه امنیت در کشور اسلامی زندگی میکنیم..امنیت بالاترین چیزیه..به فضل الهی سربازان گمنام امنیت کشور را برقرار کردند...الهم صلی اله محمد وال محمد..