ممانعت از «مرگ در حمام بنفش»
حسین کیانی با اعلام اینکه نمایش «مرگ در حمام بنفش » برای دومین سال پیاپی مجوز اجرا نگرفت، نگرانی خود را نسبت به آینده نمایشنامه‌نویسی ایران در صورت تداوم روند فعلی ابراز کرد.
خبرگزاری ایسنا: حسین کیانی با اعلام اینکه نمایش «مرگ در حمام بنفش » برای دومین سال پیاپی مجوز اجرا نگرفت، نگرانی خود را نسبت به آینده نمایشنامه‌نویسی ایران در صورت تداوم روند فعلی ابراز کرد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر که پیش از این گفته بود نمایش «مرگ در حمام بنفش» را تابستان در تماشاخانه باران اجرا می‌کند درگفت‌وگو با ما بیان کرد: نمایش «مرگ در حمام بنفش» را قصد داشتم سال قبل اجرا کنم که به دلیل وجود شرایطی خاص، ممکن نشد، اما امسال با وجود اینکه مدتی بود این نمایش را تمرین می‌کردیم و به دلیل همان شرایط خاص سال گذشته تغییراتی را هم در آن اعمال کرده بودم، بار دیگر اجرای آن تایید نشد.
کیانی با اشاره به اینکه شرایط سال گذشته همچنان ادامه دارد که باعث شده با وجود موافقت شفاهی رییس شورای نظارت و ارزشیابی هنرهای نمایشی این اثر بازهم تصویب نشود، گفت: آنچه درباره ی رد این نمایشنامه به من گفته‌اند وجود حساسیت‌هایی است که نسبت به سال گذشته تغییر نکرده است. البته این تصویب نشدن ۲ ساله را خیلی بر عهده شورای نظارت و ارزشیابی نمی‌دانم و شاید فشارهایی از بیرون وجود دارد که مانع از اجرای این نوع نمایش‌ها می‌شود.
به گفته‌ی وی نمایش «مرگ در حمام بنفش» درباره‌ی یک حمام قدیمی است که کاربری حمام ندارد و مالکانش آن را به افراد فقیر و بی‌سرپناه اجاره می‌دهند و این حمام که داستان آدم‌های ساکن در آن روایت می‌شود فاضلابی در زیر خود دارد که تخلیه‌ی آن تمام شدنی نیست و صاحبان این مکان در صدد بازسازی و سروسامان دادن آن هستند.
کیانی در ادامه این گفت‌وگو با اشاره به صحبت‌های خود در نشست خبری نمایش«مضحکه شبیه قتل» که سال گذشته برگزار شد، اضافه کرد: در آن نشست هم اشاره کردم وقتی اجازه ندهیم مسائل اجتماعی به شکل واقع‌گرایانه مطرح شوند نمایشنامه‌نویسی ما از بین خواهد رفت، کما اینکه شاهد هستیم تئاترهای پرفروشی که به صحنه می‌روند به شرایط اجتماعی ما هیچ ربطی ندارند چرا که اکثر کارگردان‌ها دست به اقتباس می‌زنند یا به سراغ ترجمه‌هایی می‌روند که ارتباطی به فرهنگ ما ندارد.
او گفت: نکته‌ی قابل توجه این است که شاید روزگار تئاتر به این منوال بگذرد، اما آن هستی فرهنگی هنر نمایشی ما مضمحل می‌شود و در سال‌های آینده کسانی که بخواهند تاریخ نمایش ما را بررسی کنند، دنبال این نخواهند بود که ما از چه آثاری اقباس کرده‌ایم بلکه محتوای فکری ما را بررسی می‌کنند.
وی خاطر نشان کرد: بنابراین معتقدم یک زنگ خطر برای هنر نمایشی ایران به صدا در آمده است و اگر من در این‌باره صحبت می‌کنم نگران این نیستم که دو سال پی در پی نمایشنامه‌ام تصویب نشده است که آن هم هر دو بار مدتی را با گروه خود تمرین کرده بودم بلکه به نظرم می‌رسد این روش، نمایشنامه‌نویسی ایرانی رابه قهقرا می‌برد.
کیانی همچنین گفت: در این شرایط می‌توانستم مانند برخی از دوستان بیانه‌ایی بدهم و اعتراض سختی کنم، اما ترجیح دادم به سراغ گزینه‌های بروم که برای اجرا آماده بودند و به این ترتیب نمایش « همسایه آقا» را که ۱۰ سال قبل در سالن چهار سو مجموعه‌ی‌تئاترشهر اجرا کرده بودم، از روزهای ابتدایی مردادماه در تماشاخانه باران به صحنه می‌برم.
به گفته وی این نمایش که اولین متن او در فضای معاصر است و اخیرا هم تجدید چاپ شده است، با بازی فریده سپاه منصور، علیرضا آرا، حبیب‌دهقان نسب، رویا میرعلمی، شهرام حقیقت‌دوست، خاطره اسدی، امیر رضا دلاوری و مهدی پاکدل (به ترتیب ورود) اجرا می‌شود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر که پیش از این گفته بود نمایش «مرگ در حمام بنفش» را تابستان در تماشاخانه باران اجرا می‌کند درگفت‌وگو با ما بیان کرد: نمایش «مرگ در حمام بنفش» را قصد داشتم سال قبل اجرا کنم که به دلیل وجود شرایطی خاص، ممکن نشد، اما امسال با وجود اینکه مدتی بود این نمایش را تمرین می‌کردیم و به دلیل همان شرایط خاص سال گذشته تغییراتی را هم در آن اعمال کرده بودم، بار دیگر اجرای آن تایید نشد.
کیانی با اشاره به اینکه شرایط سال گذشته همچنان ادامه دارد که باعث شده با وجود موافقت شفاهی رییس شورای نظارت و ارزشیابی هنرهای نمایشی این اثر بازهم تصویب نشود، گفت: آنچه درباره ی رد این نمایشنامه به من گفته‌اند وجود حساسیت‌هایی است که نسبت به سال گذشته تغییر نکرده است. البته این تصویب نشدن ۲ ساله را خیلی بر عهده شورای نظارت و ارزشیابی نمی‌دانم و شاید فشارهایی از بیرون وجود دارد که مانع از اجرای این نوع نمایش‌ها می‌شود.
به گفته‌ی وی نمایش «مرگ در حمام بنفش» درباره‌ی یک حمام قدیمی است که کاربری حمام ندارد و مالکانش آن را به افراد فقیر و بی‌سرپناه اجاره می‌دهند و این حمام که داستان آدم‌های ساکن در آن روایت می‌شود فاضلابی در زیر خود دارد که تخلیه‌ی آن تمام شدنی نیست و صاحبان این مکان در صدد بازسازی و سروسامان دادن آن هستند.
کیانی در ادامه این گفت‌وگو با اشاره به صحبت‌های خود در نشست خبری نمایش«مضحکه شبیه قتل» که سال گذشته برگزار شد، اضافه کرد: در آن نشست هم اشاره کردم وقتی اجازه ندهیم مسائل اجتماعی به شکل واقع‌گرایانه مطرح شوند نمایشنامه‌نویسی ما از بین خواهد رفت، کما اینکه شاهد هستیم تئاترهای پرفروشی که به صحنه می‌روند به شرایط اجتماعی ما هیچ ربطی ندارند چرا که اکثر کارگردان‌ها دست به اقتباس می‌زنند یا به سراغ ترجمه‌هایی می‌روند که ارتباطی به فرهنگ ما ندارد.
او گفت: نکته‌ی قابل توجه این است که شاید روزگار تئاتر به این منوال بگذرد، اما آن هستی فرهنگی هنر نمایشی ما مضمحل می‌شود و در سال‌های آینده کسانی که بخواهند تاریخ نمایش ما را بررسی کنند، دنبال این نخواهند بود که ما از چه آثاری اقباس کرده‌ایم بلکه محتوای فکری ما را بررسی می‌کنند.
وی خاطر نشان کرد: بنابراین معتقدم یک زنگ خطر برای هنر نمایشی ایران به صدا در آمده است و اگر من در این‌باره صحبت می‌کنم نگران این نیستم که دو سال پی در پی نمایشنامه‌ام تصویب نشده است که آن هم هر دو بار مدتی را با گروه خود تمرین کرده بودم بلکه به نظرم می‌رسد این روش، نمایشنامه‌نویسی ایرانی رابه قهقرا می‌برد.
کیانی همچنین گفت: در این شرایط می‌توانستم مانند برخی از دوستان بیانه‌ایی بدهم و اعتراض سختی کنم، اما ترجیح دادم به سراغ گزینه‌های بروم که برای اجرا آماده بودند و به این ترتیب نمایش « همسایه آقا» را که ۱۰ سال قبل در سالن چهار سو مجموعه‌ی‌تئاترشهر اجرا کرده بودم، از روزهای ابتدایی مردادماه در تماشاخانه باران به صحنه می‌برم.
به گفته وی این نمایش که اولین متن او در فضای معاصر است و اخیرا هم تجدید چاپ شده است، با بازی فریده سپاه منصور، علیرضا آرا، حبیب‌دهقان نسب، رویا میرعلمی، شهرام حقیقت‌دوست، خاطره اسدی، امیر رضا دلاوری و مهدی پاکدل (به ترتیب ورود) اجرا می‌شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر