سهم خواهی دلبرانه جناح های سیاسی
اصول‌گرایان که به همراه تمام گزینه‌هایشان در سال ۹۲ شکست را مقابل روحانی پذیرفتند، از همان روزهای اول باب گلایه را گشودند و حتی قبل از تشکیل کابینه حرف از سهم‌خواهی زدند
گزارش الهه محمدی در وقایع اتفاقیه: مرد معتدل دولت، این روزها غیر‌از تمام مسائل پسابرجامی با وجود رکود اقتصادی، انتقادهای فرهنگی علیه او و دولتش، ماجرای فیش‌های حقوقی و... به نظر تصمیم گرفته مستقیما وارد پاسخگویی به منتقدان اصول‌گرایش شود.
حسن روحانی که در طول سه سال ریاستش هنوز هم همان منتقدان همیشگی از این جناح را مقابل خود می‌بیند، به نظر می‌خواهد در فاصله یک سال مانده به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم، مخالفانش را هرچه بیشتر به یاران همراهش نزدیک کند؛ مخالفانی که از همان اول روی کار آمدن دولت اعتدال از او گلایه داشتند.
آنها که به همراه تمام گزینه‌هایشان در سال ۹۲ شکست را مقابل روحانی پذیرفتند، از همان روزهای اول باب گلایه را گشودند و حتی قبل از تشکیل کابینه حرف از سهم‌خواهی زدند. اصول‌گرایان از همان اول روحانی را متهم کردند که با گرایش‌هایش به جناح چپ کشور، عملا اردوگاه اصول‌گرایی را نادیده گرفته است. آنها که خاستگاه روحانی را اصول‌گرایی و جامعه روحانیت مبارز می‌دانستند، از همان اول اصلاح‌طلبان و معتدلان را مورد خطاب قرار می‌دادند و چهره‌های این اردوگاه بارها در مصاحبه‌هایشان اصلاح‌طلبان را متوهمانی می‌نامیدند که می‌خواهند با انتصاب روحانی به خودشان از کابینه سهم‌خواهی کنند.
به خاطر همین هم بود که تمام تلاششان را برای ناکام ماندن روحانی در چیدن اعضای کابینه‌اش به کار گرفتند و به همراه مهره‌هایشان در مجلس نهم رأی اعتماد وزرا را با حاشیه‌های زیادی همراه کردند. کار مجلس در مخالفت با دولت یازدهم به جایی رسید که فراکسیون اصول‌گرایان بیانیه داد و گفت: به این وزرا رأی نمی‌دهد و در مرحله اول سه وزیر نتوانستند رأی اعتماد بگیرند، اما کار به همین‌جا ختم نشد و پس از آن هم بارها شایعاتی درباره تغییر وزرا به گوش می‌رسید. آنها معتقد بودند که همه فرصت‌های دولت در اختیار اصلاح‌طلبان و کارگزاران قرار گرفته و اصول‌گرایان از خدمت در دولت رانده شده‌اند. آنها صدای اعتراضشان را علاوه بر سنگ‌اندازی در مسیر رأی به کابینه یازدهم بارها به گوش روحانی هم رساندند.
این انتقادها به روحانی ادامه داشت تا اواخر هفته گذشته که خبری مبنی بر تغییراتی در دولت به گوش رسید. بر اساس این خبرها حسینعلی امیری، سخنگوی پیشین وزارت کشور، جای مجید انصاری را در معاونت پارلمانی ریاست‌جمهوری گرفت و سید سلمان سامانی، به‌عنوان سخنگوی موقت وزارت کشور انتخاب شد. این دو چهره کاملا اصول‌گرا درحالی جای اعضای اصلاح‌طلب دولت یازدهم را گرفتند که حدود ۱۰روز پیش، ۶ چهره اصول‌گرا به دیدن روحانی رفته و به گفته احمد کریمی اصفهانی، دبیرکل جامعه اسلامی اصناف و بازار و عضو شورای مرکزی جبهه پیروان خط امام(ره) و رهبری، در آن نشست اصول‌گرایان از برخی انتصابات دولتی به روحانی انتقاد کرده بودند. به خاطر همین جلسات و ادامه انتقادات علیه روحانی و انتخابات سال آینده است که احتمالا روحانی تصمیم گرفته سهم حضور این جناح را در دولت افزایش دهد و در فاصله یک سال مانده به پایان دولت یازدهم کفه این جریان را در دولت یازدهم سنگین‌تر کند تا هم از حجم انتقادات در این زمینه کاسته شود و هم بتواند بیش از پیش دل اصول‌گرایان را به‌دست‌آورده تا حمایت آنها را هم در انتخابات سال آینده همراه داشته باشد.
میدان دادن روحانی به چهره‌های اصول‌گرا درحالی صورت می‌گیرد که پایگاه رأی روحانی اساسا در جبهه اصلاحات تعریف شد و سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از ابتدا امری طبیعی به نظر می‌رسید. از طرفی با پیروزی حسن روحانی و با پررنگ‌شدن بحث کابینه، خبر از فشارهای رسانهای و شخصی اصلاح‌طلبان برای گرفتن برخی مناصب به گوش می‌رسید. در همان روزها اخباری منتشر می‌شد مبنی بر اینکه اصلاح‌طلبان برای گرفتن چند وزارتخانه تلاش گستردهای را آغاز کرده‌اند و به خاطر حمایت آنها از روحانی در انتخابات سال ۹۲ می‌خواهند از دولت سهم‌خواهی کنند. هرچند روحانی با به کار گرفتن کسانی مانند طیب‌نیا، چیت‌چیان، واعظی، نعمت‌زاده، بیژن نامدار زنگنه، محمود حجتی، محمدعلی نجفی، جعفر میلی‌منفرد، علی ربیعی و... از میان مدیران دولت اصلاحات یا نزدیک به این جناح و همچنین به‌کارگیری چهره‌هایی مانند رحمانی‌فضلی، مصطفی پورمحمدی، حسین دهقان و سیدمحمود علوی، وزرای پیشنهادی کشور، دادگستری، دفاع و اطلاعات سعی کرد تا از هر دو جناح سیاسی کشور در کابینه بهره ببرد، اما این روزها به نظر می‌رسد او با میدان دادن به این سهم‌خواهی‌های اصول‌گرایانه- اصلاح‌طلبانه، نتیجه گرفتن در انتخابات سال آینده را معطوف به تغییر و تحولات جناحی در دولت قرار داده است؛ اقدامی که شاید به مذاق دو جناح سیاسی کشور خوش بیاید اما آیا به مذاق مردمی که به امید گشایش در فضای سیاسی و سروسامان به وضعیت بد معیشتی‌شان به روحانی رأی دادند، نیز خوش خواهد آمد؟
تغییرات اصول‌گرایانه در دولت منطقی است
جلال جلالی‌زاده، عضو شورای مرکزی اهل سنت جبهه مشارکت ایران اسلامی و حزب اتحاد ملت ایران اسلامی هم درگفت‌وگو با «وقایع‌اتفاقیه» با بیان اینکه از آغاز دولت روحانی خودش را اصلاح‌طلب معرفی نمی‌کرد و واژه اعتدال‌گرا را برای خودش و دولتش به کار می‌برد، می‌گوید: «به‌کاربردن واژه اعتدال برای میانه‌روی است. یعنی روشی برای درنظرگرفتن توأمان اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی. من فکر می‌کنم که روحانی از همان آغاز این واژه را برای این مطرح کرد که هم بتواند با اصلاح‌طلبان و هم با اصول‌گرایان تعامل داشته باشد. روحانی با اینکه برخی اصول‌گرایان و افراطی‌ها دولت را دچار چالش و مشکلات زیادی کردند، می‌خواهد با توجه به یک سالی که از مدت دولتش مانده است به نوعی رضایت اصول‌گرایان را هم در مجلس داشته باشد و نوعی توازن را در میان جناح‌های کشور برقرار کند تا دولت را از چالش و جنجال دور کند.»
او می‌گوید: «درست است که کسی مانند حسینعلی امیری که به معاونت پارلمانی مجلس رفته اصول‌گراست اما او به‌عنوان یک اصول‌گرای افراطی مطرح نبوده است. او قائم‌مقام وزارت کشور بوده اما در انتخابات از هیچ جناح یا شخص خاصی حمایت نکرد. به نظر من آقای امیری در مجلس بهتر از مجید انصاری می‌تواند برای جلب آرای اصول‌گرایان به نفع دولت کارساز باشد.»
جلالی‌زاده ادامه می‌دهد: «شاید احتمال اینکه دلیل این جابه‌جایی‌ها در دولت برای انتخابات سال آینده است، درست باشد اما به نظر تعامل بیشتر بین دولت و مجلس در نظر روحانی بوده است و اینکه دولت بخواهد با اصول‌گرایان تعامل داشته باشد در حال حاضر منطقی است.»
تغییرات اصول‌گرایانه دیگر کارساز نیست
مجتبی شاکری، عضو اصول‌گرای شورای شهر تهران و از اعضای شورای مرکزی جمعیت ایثارگران، در گفت‌وگو با «وقایع‌اتفاقیه» با بیان اینکه دیگر زمان سهم‌خواهی‌ها از کابینه دولت گذشته است، می‌گوید: «سه سال از فعالیت دولت یازدهم گذشته و کابینه یازدهم تمام یارگیری‌هایش را انجام داده، استانداران و فرمانداران را چیده و کار تمام شده است. مجموعه اصلاح‌طلبان کاملا بر حسن روحانی و دولت او احاطه دارند. تا جایی که متن‌های سخنرانی رئیس جمهوری را کسانی از اصلاح‌طلبان می‌نویسند.
اصلاح‌طلبان دیگر بیشتر از این چه می‌خواهند؟! حتی بسیاری برای مواضع روحانی به او گفته‌اند که به صلاح شما در مقام رئیس جمهوری نیست که این‌گونه موضع بگیرید.» او ادامه می‌دهد: «بحث به‌کارگیری اصول‌گرایان در کابینه، سه سال دیر مطرح شده است. بهتر بود که روحانی مجموعه خواسته‌ها را می‌دید و می‌شنید حتی اگر یک نفر اصول‌گرا در کابینه او نبود هم اشکالی نداشت اما اینکه او خواسته‌ها و تذکرات اصول‌گراها را نشنید، مسئله است. بسیاری از این تذکرات و خواسته‌های اصول‌گرایی، برای نظام و به نفع نظام بود. روحانی حتی درباره آمریکا می‌گوید که این کشور باید زبان تکریم داشته باشد درحالی که در این حوزه هم حتی نگرانی‌ها را نمی‌شنود.»
این عضو اصول‌گرای شورای شهر ادامه می‌دهد: «حتی موضع کسانی مانند مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری، هم که از او به‌عنوان یک چهره اصول‌گرا نام برده می‌شود، متمایل به هاشمی‌رفسنجانی است. رحمانی‌فضلی هم از مجموعه نزدیک به علی لاریجانی است و خیلی هم در تعیین استانداران نقشی ندارد. دولت چند وزارتخانه کلیدی مانند وزارت اطلاعات، امورخارجه، اقتصاد و دارایی و علوم دارد. اینکه در صدر وزارت کشوری که هیچ نقشی در انتخاب مدیران خود هم ندارد، یک وزیر اصول‌گرا باشد، به چه درد می‌خورد؟!»
شاکری با بیان اینکه ما از بحث به‌کارگیری اصول‌گرایان در کابینه گذشته‌ایم، ادامه می‌دهد: «در حال حاضر هیچ نیازی نیست که روحانی در دولتش با جابه‌جایی در معاونت پارلمانی یا سخنگوی وزارت کشور به اصول‌گرایان میدان دهد؛ چون دیگر کاری نیست. بهتر است که روحانی در حال حاضر مطالبات مردم را در زمینه اشتغال و صنعت بشنود. او باید به وعده‌های خودش عمل کند. همین بحث‌های حقوق‌های نجومی مردم را ناامید کرده است و کمر مردم را می‌شکند. او باید در حال حاضر این موضوعات را مد نظر قرار دهد و چند تغییر کوچک در دولت به خاطر راضی نگه‌داشتن اصول‌گرایان، کارساز نیست.»
حسن روحانی که در طول سه سال ریاستش هنوز هم همان منتقدان همیشگی از این جناح را مقابل خود می‌بیند، به نظر می‌خواهد در فاصله یک سال مانده به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم، مخالفانش را هرچه بیشتر به یاران همراهش نزدیک کند؛ مخالفانی که از همان اول روی کار آمدن دولت اعتدال از او گلایه داشتند.
آنها که به همراه تمام گزینه‌هایشان در سال ۹۲ شکست را مقابل روحانی پذیرفتند، از همان روزهای اول باب گلایه را گشودند و حتی قبل از تشکیل کابینه حرف از سهم‌خواهی زدند. اصول‌گرایان از همان اول روحانی را متهم کردند که با گرایش‌هایش به جناح چپ کشور، عملا اردوگاه اصول‌گرایی را نادیده گرفته است. آنها که خاستگاه روحانی را اصول‌گرایی و جامعه روحانیت مبارز می‌دانستند، از همان اول اصلاح‌طلبان و معتدلان را مورد خطاب قرار می‌دادند و چهره‌های این اردوگاه بارها در مصاحبه‌هایشان اصلاح‌طلبان را متوهمانی می‌نامیدند که می‌خواهند با انتصاب روحانی به خودشان از کابینه سهم‌خواهی کنند.
به خاطر همین هم بود که تمام تلاششان را برای ناکام ماندن روحانی در چیدن اعضای کابینه‌اش به کار گرفتند و به همراه مهره‌هایشان در مجلس نهم رأی اعتماد وزرا را با حاشیه‌های زیادی همراه کردند. کار مجلس در مخالفت با دولت یازدهم به جایی رسید که فراکسیون اصول‌گرایان بیانیه داد و گفت: به این وزرا رأی نمی‌دهد و در مرحله اول سه وزیر نتوانستند رأی اعتماد بگیرند، اما کار به همین‌جا ختم نشد و پس از آن هم بارها شایعاتی درباره تغییر وزرا به گوش می‌رسید. آنها معتقد بودند که همه فرصت‌های دولت در اختیار اصلاح‌طلبان و کارگزاران قرار گرفته و اصول‌گرایان از خدمت در دولت رانده شده‌اند. آنها صدای اعتراضشان را علاوه بر سنگ‌اندازی در مسیر رأی به کابینه یازدهم بارها به گوش روحانی هم رساندند.
این انتقادها به روحانی ادامه داشت تا اواخر هفته گذشته که خبری مبنی بر تغییراتی در دولت به گوش رسید. بر اساس این خبرها حسینعلی امیری، سخنگوی پیشین وزارت کشور، جای مجید انصاری را در معاونت پارلمانی ریاست‌جمهوری گرفت و سید سلمان سامانی، به‌عنوان سخنگوی موقت وزارت کشور انتخاب شد. این دو چهره کاملا اصول‌گرا درحالی جای اعضای اصلاح‌طلب دولت یازدهم را گرفتند که حدود ۱۰روز پیش، ۶ چهره اصول‌گرا به دیدن روحانی رفته و به گفته احمد کریمی اصفهانی، دبیرکل جامعه اسلامی اصناف و بازار و عضو شورای مرکزی جبهه پیروان خط امام(ره) و رهبری، در آن نشست اصول‌گرایان از برخی انتصابات دولتی به روحانی انتقاد کرده بودند. به خاطر همین جلسات و ادامه انتقادات علیه روحانی و انتخابات سال آینده است که احتمالا روحانی تصمیم گرفته سهم حضور این جناح را در دولت افزایش دهد و در فاصله یک سال مانده به پایان دولت یازدهم کفه این جریان را در دولت یازدهم سنگین‌تر کند تا هم از حجم انتقادات در این زمینه کاسته شود و هم بتواند بیش از پیش دل اصول‌گرایان را به‌دست‌آورده تا حمایت آنها را هم در انتخابات سال آینده همراه داشته باشد.
میدان دادن روحانی به چهره‌های اصول‌گرا درحالی صورت می‌گیرد که پایگاه رأی روحانی اساسا در جبهه اصلاحات تعریف شد و سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از ابتدا امری طبیعی به نظر می‌رسید. از طرفی با پیروزی حسن روحانی و با پررنگ‌شدن بحث کابینه، خبر از فشارهای رسانهای و شخصی اصلاح‌طلبان برای گرفتن برخی مناصب به گوش می‌رسید. در همان روزها اخباری منتشر می‌شد مبنی بر اینکه اصلاح‌طلبان برای گرفتن چند وزارتخانه تلاش گستردهای را آغاز کرده‌اند و به خاطر حمایت آنها از روحانی در انتخابات سال ۹۲ می‌خواهند از دولت سهم‌خواهی کنند. هرچند روحانی با به کار گرفتن کسانی مانند طیب‌نیا، چیت‌چیان، واعظی، نعمت‌زاده، بیژن نامدار زنگنه، محمود حجتی، محمدعلی نجفی، جعفر میلی‌منفرد، علی ربیعی و... از میان مدیران دولت اصلاحات یا نزدیک به این جناح و همچنین به‌کارگیری چهره‌هایی مانند رحمانی‌فضلی، مصطفی پورمحمدی، حسین دهقان و سیدمحمود علوی، وزرای پیشنهادی کشور، دادگستری، دفاع و اطلاعات سعی کرد تا از هر دو جناح سیاسی کشور در کابینه بهره ببرد، اما این روزها به نظر می‌رسد او با میدان دادن به این سهم‌خواهی‌های اصول‌گرایانه- اصلاح‌طلبانه، نتیجه گرفتن در انتخابات سال آینده را معطوف به تغییر و تحولات جناحی در دولت قرار داده است؛ اقدامی که شاید به مذاق دو جناح سیاسی کشور خوش بیاید اما آیا به مذاق مردمی که به امید گشایش در فضای سیاسی و سروسامان به وضعیت بد معیشتی‌شان به روحانی رأی دادند، نیز خوش خواهد آمد؟
تغییرات اصول‌گرایانه در دولت منطقی است
جلال جلالی‌زاده، عضو شورای مرکزی اهل سنت جبهه مشارکت ایران اسلامی و حزب اتحاد ملت ایران اسلامی هم درگفت‌وگو با «وقایع‌اتفاقیه» با بیان اینکه از آغاز دولت روحانی خودش را اصلاح‌طلب معرفی نمی‌کرد و واژه اعتدال‌گرا را برای خودش و دولتش به کار می‌برد، می‌گوید: «به‌کاربردن واژه اعتدال برای میانه‌روی است. یعنی روشی برای درنظرگرفتن توأمان اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی. من فکر می‌کنم که روحانی از همان آغاز این واژه را برای این مطرح کرد که هم بتواند با اصلاح‌طلبان و هم با اصول‌گرایان تعامل داشته باشد. روحانی با اینکه برخی اصول‌گرایان و افراطی‌ها دولت را دچار چالش و مشکلات زیادی کردند، می‌خواهد با توجه به یک سالی که از مدت دولتش مانده است به نوعی رضایت اصول‌گرایان را هم در مجلس داشته باشد و نوعی توازن را در میان جناح‌های کشور برقرار کند تا دولت را از چالش و جنجال دور کند.»
او می‌گوید: «درست است که کسی مانند حسینعلی امیری که به معاونت پارلمانی مجلس رفته اصول‌گراست اما او به‌عنوان یک اصول‌گرای افراطی مطرح نبوده است. او قائم‌مقام وزارت کشور بوده اما در انتخابات از هیچ جناح یا شخص خاصی حمایت نکرد. به نظر من آقای امیری در مجلس بهتر از مجید انصاری می‌تواند برای جلب آرای اصول‌گرایان به نفع دولت کارساز باشد.»
جلالی‌زاده ادامه می‌دهد: «شاید احتمال اینکه دلیل این جابه‌جایی‌ها در دولت برای انتخابات سال آینده است، درست باشد اما به نظر تعامل بیشتر بین دولت و مجلس در نظر روحانی بوده است و اینکه دولت بخواهد با اصول‌گرایان تعامل داشته باشد در حال حاضر منطقی است.»
تغییرات اصول‌گرایانه دیگر کارساز نیست
مجتبی شاکری، عضو اصول‌گرای شورای شهر تهران و از اعضای شورای مرکزی جمعیت ایثارگران، در گفت‌وگو با «وقایع‌اتفاقیه» با بیان اینکه دیگر زمان سهم‌خواهی‌ها از کابینه دولت گذشته است، می‌گوید: «سه سال از فعالیت دولت یازدهم گذشته و کابینه یازدهم تمام یارگیری‌هایش را انجام داده، استانداران و فرمانداران را چیده و کار تمام شده است. مجموعه اصلاح‌طلبان کاملا بر حسن روحانی و دولت او احاطه دارند. تا جایی که متن‌های سخنرانی رئیس جمهوری را کسانی از اصلاح‌طلبان می‌نویسند.
اصلاح‌طلبان دیگر بیشتر از این چه می‌خواهند؟! حتی بسیاری برای مواضع روحانی به او گفته‌اند که به صلاح شما در مقام رئیس جمهوری نیست که این‌گونه موضع بگیرید.» او ادامه می‌دهد: «بحث به‌کارگیری اصول‌گرایان در کابینه، سه سال دیر مطرح شده است. بهتر بود که روحانی مجموعه خواسته‌ها را می‌دید و می‌شنید حتی اگر یک نفر اصول‌گرا در کابینه او نبود هم اشکالی نداشت اما اینکه او خواسته‌ها و تذکرات اصول‌گراها را نشنید، مسئله است. بسیاری از این تذکرات و خواسته‌های اصول‌گرایی، برای نظام و به نفع نظام بود. روحانی حتی درباره آمریکا می‌گوید که این کشور باید زبان تکریم داشته باشد درحالی که در این حوزه هم حتی نگرانی‌ها را نمی‌شنود.»
این عضو اصول‌گرای شورای شهر ادامه می‌دهد: «حتی موضع کسانی مانند مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری، هم که از او به‌عنوان یک چهره اصول‌گرا نام برده می‌شود، متمایل به هاشمی‌رفسنجانی است. رحمانی‌فضلی هم از مجموعه نزدیک به علی لاریجانی است و خیلی هم در تعیین استانداران نقشی ندارد. دولت چند وزارتخانه کلیدی مانند وزارت اطلاعات، امورخارجه، اقتصاد و دارایی و علوم دارد. اینکه در صدر وزارت کشوری که هیچ نقشی در انتخاب مدیران خود هم ندارد، یک وزیر اصول‌گرا باشد، به چه درد می‌خورد؟!»
شاکری با بیان اینکه ما از بحث به‌کارگیری اصول‌گرایان در کابینه گذشته‌ایم، ادامه می‌دهد: «در حال حاضر هیچ نیازی نیست که روحانی در دولتش با جابه‌جایی در معاونت پارلمانی یا سخنگوی وزارت کشور به اصول‌گرایان میدان دهد؛ چون دیگر کاری نیست. بهتر است که روحانی در حال حاضر مطالبات مردم را در زمینه اشتغال و صنعت بشنود. او باید به وعده‌های خودش عمل کند. همین بحث‌های حقوق‌های نجومی مردم را ناامید کرده است و کمر مردم را می‌شکند. او باید در حال حاضر این موضوعات را مد نظر قرار دهد و چند تغییر کوچک در دولت به خاطر راضی نگه‌داشتن اصول‌گرایان، کارساز نیست.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر