شرط بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان آور

خبرگزاری ایسنا: شرایط قانونی برای بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان آور چیست؟

شاید این سوال بسیاری از بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی باشد که در پاسخ به این مخاطبان باید گفت که بر اساس این قانون، افرادی که در کارهای سخت و زیان آور شاغل هستند، با ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه در مشاغل سخت و زیان آور به صورت متوالی یا ۲۵ سال به صورت متناوب، تا سقف ۳۵ روز حقوق بازنشسته می‌شوند.

این یعنی به ازای هر سال، ۱.۵ سال برای بیمه شده به عنوان سابقه محسوب و به همان قیاس هم از خدمات تامین اجتماعی بهره‌مند می‌شود. در ضمن چهار درصد حق بیمه و مستمری به هنگام تقاضای بازنشستگی برای مدت مزبور محاسبه و از کارفرما مطالبه و وصول می‌شود.

لازم به ذکر است، چنانچه بیمه شده کمتر از سابقه مذکور، سابقه پرداخت حق بیمه داشته که مقداری از آن سابقه مربوط به اشتغال وی در مشاغل سخت و زیان آور است، هر سال سابقه پرداخت حق بیمه فرد موصوف ۱.۵ سال محاسبه شده و در شرط سابقه مقرر در ماده ۷۶ قانون و تبصره‌های ذیل آن ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.

اما درباره اینکه برای سخت و زیان‌آور شناخته شدن یک کار چه مراحلی باید طی شود و شناسایی آن بر عهده چه مرجعی است؟ نیز باید توضیح داد که برای تعیین و شناسایی سخت و زیان آور بودن مشاغل، کمیته‌ای پنج نفره در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تشکیل می‌شود که سازمان تامین اجتماعی یک نماینده در بخش بیمه‌ای این کمیته دارد.

بیمه شدگان و کارفرمایان متقاضی که گمان می‌برند مشاغل آنها سخت و زیان آور است، می‌توانند مراجعه کرده و فرم درخواست خود را ارائه دهند تا در کمیته مورد بررسی قرار گیرد.

کمیته استانی مربوط به شناسایی مشاغل سخت و زیان آور نیز در ادارات زیر مجموعه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی یا سازمان کار و آموزش فنی و حرفه‌ای تشکیل می‌شود و ریاست آن بر عهده مدیرکل کار است.

اعضای این کمیته پنج نفر هستند و روند کار بدین صورت است که پس از آنکه کارهای مقدماتی در اداره کار صورت گرفت و کارشناسان نظر کارشناسی خود را با توجه به گزارشات ارائه شده از سوی بازرسان اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همچنین بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارائه دادند، به محل کارخانه یا واحد متقاضی مراجعه و تمام جوانب را بررسی می‌کنند.