وزیر علیه رئیس: باعث فتنه احمدی نژاد بود
اولین وزیر جدا شده از کابینه محمود احمدی نژاد می‌گوید شاید بهتر بود قبل از انتخابات سال ۸۸ از شخصیت احمدی نژاد می‌گفتم. او معتقد است که باعث و بانی فتنه ۸۸ خود احمدی نژاد بود.
ایسنا: اولین وزیر جدا شده از کابینه محمود احمدی نژاد می‌گوید شاید بهتر بود قبل از انتخابات سال ۸۸ از شخصیت احمدی نژاد می‌گفتم. او معتقد است که باعث و بانی فتنه ۸۸ خود احمدی نژاد بود.
پرویز کاظمی که حدود ۱۰ ماه وزیر رفاه و تامین اجتماعی دولت نهم بوده، به دلیل اختلافات دیدگاهی و مدیریتی با احمدی نژاد، مهرماه ۱۳۸۵ از وزارت استعفا داد و به عرصه اقتصاد و صنعت بازگشت. از آن پس تاکنون هیچ سمت اجرایی نداشته و تنها حضور او در عرصه سیاست کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۲ بوده است.
او که در سال های اخیر به افشاگری علیه عملکرد مدیریتی و شخصیتی محمود احمدی نژاد پرداخته، با افسوس می‌گوید روزی که احمدی نژاد رییس جمهور شد جوانان ما ۲۰ ساله بودند و حالا ۳۰ سال سن دارند. چه کسی جوابگوی این عمر رفته جوانان در این چند ساله با مشکلات فراوان است؟
کاظمی معتقد است خیزی که احمدی نژاد در دور دوم ریاست جمهوری برداشت، بسیار متفاوت بود و همه چیز را از فردای انتخابات و در میدان ولیعصر شروع کرد و نهایتا به مقابله با مقام معظم رهبری و ۱۱ روز خانه نشینی انجامید.
از قول علی لاریجانی نقل میکند که دو روز قبل از انتخابات سال ۸۸ گفته "نمیدانم این چه پدیده ای است که نمی‌توانیم کنترلش کنیم."
می‌گوید احمدی نژاد قدرت، رسانه و مطرح شدن را دوست دارد حالا هم به شورای نگهبان توصیه میکند اگر احمدی نژاد برای سال آینده کاندیدا شد تاییدش نکنند تا همه راحت باشند!
کاظمی که این روزها در شرکت صنعتی خود در خیابان ایران زمین مشغول به کار است، معتقد است اصولگرایان شکست فاحشی در انتخابات مجلس خورده اند، اصلاح طلبان نیز ترجیح میدهند در انتخابات آینده از حسن روحانی حمایت کنند، بنابراین شاید انتخابات فضای هیجانی نداشته باشد مگر معادلات جور دیگری رقم خورده و افراد جدید با دیدگاه های متفاوت وارد عرصه شوند.
او تنها راهکار برون رفت از مشکلات کشور در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را آزادی رسانه ها، آزادی بیان و برداشته شدن تمامی خط قرمزها می‌داند و تاکید میکند اصلا نباید از این موضوع نگران بود چون انقلاب اسلامی، چارچوب ها و ارزش های آن محکم تر از این است که با انتقاد و ارزیابی مورد هجمه قرار گیرد.
متن گفت‌وگو با پرویز کاظمی را در ادامه بخوانید:
*وضعیت سیاسی کشور را در سال پایانی عمر دولت چطور ارزیابی میکنید؟
من تصور میکنم ما نباید خود را محدود و منحصر به بحث های روز مربوط به اصلاح طلبی و اصولگرایی کنیم. بلکه باید عملکردها را ارزیابی کرد؛ چرا که یکی از مشکلات موجود، نبود حزب در کشور است و همین نبود حزب باعث می شود شرایط کشور به گونه ای باشد که همیشه یکی دو ماه قبل از انتخابات جریانی در زمان انتخابات شکل بگیرد و تا چند هفته بعد از انتخابات نیز ادامه داشته و بعد پایان می‌گیرد.
*تحلیل شما از دلیل وجود این شرایط در فضای سیاسی کشور چیست؟
درصد بالایی از مردم بسیاری از نمایندگان منتخب خود را نمیشناسند. حتی اگر الان از آنها بپرسیم به چه کسانی رای دادید نمیتوانند اسم همه آنها را دوباره بنویسند. همه می آیند رای میدهند که گروه دیگر سرکار نیاید.
علت اصلی شکل گیری این جریان ها نیز نبود پایگاه و فعالیت حزبی در کشور و نبود فضایی برای ارایه نظرات است. آقایان خاتمی، احمدی نژاد و حتی روحانی همگی در دوره زمانی کوتاهی پیش از انتخابات مورد اقبال قرار گرفته و رای آوردند. اگر با دقت نگاه کنیم، انتخابات مجلس نیز به همین نحو است و در انتخابات ۷ اسفند این موضوع کاملا مشهود بود. من به جرات می‌گویم درصد بالایی از مردم بسیاری از نمایندگان منتخب را نمیشناسند و حتی اگر الان از آنها بپرسیم به چه کسانی رای دادید، نمیتوانند اسم همه نمایندگان خود را ببرند یا دوباره آن اسامی را بنویسند.
در عین حال افرادی با نظرات یکسان در دوره های مختلف مجلس با عنوان های متفاوتی کاندیدا شدند. مثلا در دوره ای با عنوان آبادگران، دور دیگر اصولگرایان و یا با عنوان تحول خواه در انتخابات شرکت کردند در حالی که گروه و افراد مشخصی هستند. این تغییرات عنوانی نشان میدهد آن پایگاه قوی حزبی وجود ندارد.
نکته مورد توجه دیگر این است که هنوز تعریف درستی از اصولگرایی و اصلاح طلبی وجود ندارد و تمام تعاریف کلی هستند، بنابراین در همین جریان ها نیز در حوزه های مختلف اقتصادی و سیاسی اختلاف نظراتی با یکدیگر دارند. این موضوع باعث شده تصمیماتی که در مقاطع مختلف گرفته میشود تصمیمات سنجیده و عمیقی نباشد و اکثر حرکات در کشور سینوسی است. به عنوان مثال در جریان اصولگرایی در مقاطع مختلف بنا بوده در انتخابات ها با یکدیگر اتفاق نظر داشته باشند، اما در عرصه عمل دیدیم چند کاندیدا وارد میدان شده و هر کدام نظرات و دیدگاه های متفاوتی با دیگری داشته اند و این نشان میدهد در این گروه اتحاد و اتفاق نظری که خود مدعی آن هستند، وجود ندارد. از طرفی وقتی عملکردشان را در دورانی که دولت و مجلس را در اختیار داشتند ارزیابی می‌کنیم می‌بینیم عملکرد موفقی هم نداشتند و با توجه به امکاناتی که در اختیارشان بوده پیشرفت و توسعه کافی را رقم نزدند.
از طرفی در جبهه اصلاحات نیز همیشه اتحاد و همبستگی وجود نداشته همانطور که اکنون آقای عارف اعلام میکند تمام لیست امید در مجلس بر سر تصمیم گیری ها با یکدیگر اتفاق نظر نداشتند. این یعنی به دلیل عدم شناخت کافی از افراد، آنها در لیست ها قرار گرفتند در حالی که گاها نظرات متفاوتی با اصلاح طلبان دارند و این موضوع قطعا به کشور آسیب می‌زند.
این مسائل همگی به همان نبود حزب در کشور برمی‌گردد و در کشور شرایطی پیش آمده که همه می آیند رای میدهند که گروه دیگر بر سر کار نیاید، رای میدهند تا اینها نباشند اما هر کس دیگری می‌خواهد باشد. حتی اگر کسانی که روی کار می آیند را نشناسند.
موضوع دیگری که وجود دارد این است که هیچ دولتی سرکار نیست مگر اینکه آمار و ارقامی مبنی بر عدم پیشرفت در گذشته ارایه دهد و همه مدعی پیشرفت و توسعه در زمان خود هستند اما وقتی دولت بعدی روی کار می آید آمار و ارقام دولت قبل زیر سوال رفته و مباحث جدیدی مطرح میشود. این یک ایراد است که جایی که سطح توسعه و پیشرفت را ارزیابی میکند نباید دولتی باشد اما متاسفانه در کشور ما دولتی است.
*چطور میتوان این شرایط را اصلاح کرد؟
مردم اگر می‌خواهند در انتخابات ریاست جمهوری آینده انتخاب درستی داشته باشند باید ابتدا عملکرد دولت یازدهم را بررسی کنند. ببینند این دولت چه توفیقاتی در عرصه های مختلف داشته و بر مبنای آن تصمیم گیری کنند. من تصور میکنم اگر می‌خواهیم به موفقیت و پیشرفت برسیم باید برای انتخاب نگاه سیاسی نداشته باشیم و بیشتر با نگاه مدیریتی و کارشناسی به انتخاب مسئولین بپردازیم.
طبق چشم انداز ۲۰ ساله ما باید قدرت اول منطقه باشیم اما واقعا کجای منطقه ایستاده ایم؟ ایراد اصلی این است که کشور ما سیاست زده است و مسائل با نگاه کارشناسی مورد بررسی قرار نمی‌گیرد و همه چیز سیاسی شده که موجب کاهش توفیقات ما میشود. ما از نظر منابع، رتبه بالایی داریم اما هنوز از نظر اقتصادی لنگ می‌زنیم و دلیل اصلی نبود برنامه بلند مدت کارشناسی است.
باید شرایطی فراهم شود تا از این فضای سیاست زده دور شویم اما نمیدانم در آینده نزدیک این توفیق به دست می آید یا خیر. تا وقتی کشور از این فضا دور نشود راه به جایی نخواهیم برد. ما باید سیاست اقتصادی داشته باشیم نه اقتصاد سیاسی. به این معنا که سیاست های توسعه ای مشخصا وجود داشته باشد. اقتصاد سیاسی یعنی اینکه به طور مثال در هدفمندی یارانه ها به همه یارانه بدهید تا همه راضی شوند. این وضعیت کشور را پیش نمی‌برد.
حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد تورم با انتخاب دولت یازدهم و به دلیل پایان دولت دهم اتفاق افتاد چون تشنج و استرس وجود آن دولت در جامعه یک شبه کاهش یافت. این را میتوان به پای حماسه سیاسی مردم گذاشت و نباید این کاهش تورم را به حساب دولت نوشت و یا کاهش تورم در یک سال اخیر به دلیل رکود است چون همه امکانات متوقف شده و با نبود تقاضا قطعا تورم پایین می آید. اقتصاد را یک جا نشاندیم تا تکان نخورد بعد می گوییم نرخ تورم کاهش یافته در حالی که اکثر مردم با مشکلات جدی اقتصاد مواجه هستند.
باید به سمتی برویم که فضای بحث کارشناسی با تحلیل های کارشناسی در کشور فراهم شود. باید از اقتصاد دستوری دوری کرد. کدام بانک با یک دستور نرخ خود را پایین می آورد؟ باید چرخ اقتصاد را به حرکت درآوریم.
مباحثی که درباره برجام نیز مطرح میشود را من قبول ندارم چون هر دولت دیگری هم سرکار می آمد قرار بود برجام انجام شود.
*حتی اگر آقای احمدی نژاد همچنان سرکار بود برجام به سرانجام می‌رسید؟
در مذاکرات هسته ای طرف مقابل تمایل نداشت برجام با آقای احمدی نژاد به نتیجه برسد. این یک واقعیت است.
به هرحال مذاکرات در زمان آقای احمدی نژاد آغاز شده بود اما باید توجه داشت طرف مقابل هم تمایل نداشت این کار را با آقای احمدی نژاد به نتیجه برساند و این یک واقعیت است. با روی کار آمدن دولت آقای روحانی با بن بست هایی که کشور با آنها مواجه شده بود، نهایتا تمایلی دو طرفه ایجاد شد تا توافق نهایی صورت گیرد پس کار خیلی شاقی انجام نشده است. باید واقع بین باشیم.
نداشتن نگاه واقع بینانه و داشتن تحلیل های غلط فقط منجر به گذشت زمان، از دست رفتن منابع، افزایش بیکاری، نداشتن رشد اقتصادی چشمگیر و ارایه سیاست های نا مناسب توسط مسئولین هر دولت میشود. باید به سمتی برویم که از حال و هوای هیجانی خارج شده و اجازه ارائه نظرات کارشناسی و مدیریتی به کسانی که به خدمت علاقه مند هستند داده شود تا آن موقع ببینیم کدام گروه سیاسی قدرت بیشتری در این زمینه دارد.
*مطالبی که شما بیان کردید بایدهایی است که برای بهتر شدن وضعیت کشور باید مورد توجه قرار گیرد و تحقق این بایدها شاید در درازمدت امکان پذیر باشد. نگاه واقع بینانه شما به وضعیت کشور چیست؟
این باید ها راه نجات کشور است وسوال اینجاست که درازمدتی که شما می‌گویید چه زمان باید آغاز شود؟ باید از یک جا شروع کنیم. هر انتخاباتی می آید و می‌گذرد و میگوییم شرایط مطلوب باشد بعدا.
*راهکار خروج از این شرایطی که شما ارزیابی میکنید چیست؟
تنها راه نجات کشور و حل مشکلات، آزادی بیان، آزادی رسانه ها و برداشته شدن خط قرمزها است. با این روش استحکام نظام و اعتماد مردم به آن بیشتر میشود. چرا مسئولین برای برگزاری کرسی آزاداندیشی به دانشگاه ها نمیروند؟ چون جوابی برای سوالات جوانان ندارند.
باز شدن فضای نقد در کشور تنها راه نجات ماست. رسانه ها نقش بسیار اثرگذاری در این زمینه دارند. بنظر من رسانه ملی وظیفه خود را به درستی انجام نمی‌دهد. نباید در کشور چیزی تحت عنوان خط قرمز داشته باشیم. این باور من است و حاضرم درباره اش بحث کنم.
خداوند درقرآن می فرمایند "بشارت باد بر کسانی که همه حرفها را می‌شنوند و بهترین آن را انتخاب میکنند ". این آیه را باید بر سر در دانشکده های مدیریت بزنند. چون مدیر و مسئول است که باید ظرفیت شنیدن حرف ها را داشته باشد و بتواند اظهار نظر های تند و مختلف را بشنود. همین موضوع میتواند فضای کشور را سالم سازی کند و افراد با تحلیل غلط و مغرضین خواه ناخواه کنار می‌روند؛ چرا که نقدهای سازنده، مشخص شده، مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا به کار می آیند.
چرا مسئولین برای برگزاری کرسی های آزاد اندیشی که رهبری بر آن تاکید دارند به دانشگاه ها نمیروند؟ باید این جلسات پرسش و پاسخ مستقیم برگزار شود اما سوالات آنقدر زیاد است که جوابی برای جوانان نداریم.
تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی آزادی بیان، آزادی رسانه ها و برداشته شدن خط قرمزها است و اصلا نباید از این موضوع نگران بود چون انقلاب اسلامی، چارچوب ها و ارزش های آن محکم تر از این است که با انتقاد و ارزیابی مورد هجمه قرار گیرد. اتفاقا با این روش پایبندی مردم به نظام، استحکام نظام و محبوبیت و اعتماد به نظام به مراتب بیشتر خواهد شد.
*به نظر شما در یک سال باقی مانده به انتخابات از گزینه های موجود در جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی و افراد مطرح شده ای همچون محمود احمدی نژاد که حضور در انتخابات را هنوز رد نکرده، کدام می‌توانند اقبال عمومی را داشته باشند و آیا در مجموع گزینه ای وجود دارد که توان رقابت با آقای روحانی را داشته باشد؟
آقای احمدی نژاد قدرت، رسانه و مطرح شدن را دوست دارد اما شاید اقبال عمومی برای حضور در عرصه نداشته باشد. البته ممکن است در انتخابات پیش رو همان اتفاقی که گفتم بیفتد، مردم بیایند و بگویند اینها نباشند، هرکس دیگری باشد. در انتخابات ۹۲ نیز چنین اتفاقی افتاد و اگر در هفته منتهی به انتخابات آقای هاشمی رفسنجانی و آقای خاتمی از آقای روحانی حمایت نمیکردند ایشان رای نمی آورد و کسی نمی‌تواند منکر این موضوع شود.
من تصور میکنم در انتخابات آینده نیز همین اتفاق بیفتد. تجربه نشان داده در کشور ما کسی که دور اول رای می آورد دور دوم هم انتخاب میشود چون هم امکانات بیشتری در اختیار دارد و هم بیشتر در چشم است. البته دولت آقای روحانی باید بهتر از این کار کند. هرچند گفتنش آسان است و کار سختی را در پیش دارد اما تیمی که برای حل مشکلات انتخاب شده تیمی در حد مسائل و مشکلات موجود نیست به همین دلیل با گذشت سه سال از عمر دولت هنوز رضایت اقتصادی در مردم وجود ندارد.
*گاهی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری رقابت جدی و حساس تر میشود که نمونه آن را در سال ۸۸ دیدیم. فکر میکنید در انتخابات آینده می‌توانیم شاهد رقابتی جدی بین آقای روحانی با فرد یا افراد دیگر به خصوص از جریان اصولگرایی باشیم؟ بنظرتان اصولگرایان گزینه ای مطرح میکنند یا امکان حمایت این جریان از آقای روحانی وجود دارد؟
واقعیت این است که اصولگرایان شکست فاحشی در انتخابات مجلس خوردند هرچند خودشان مدعی هستند اکثریت مجلس دهم اصولگراست. با احتساب حدود ۸۰ نفر مستقل در مجلس، سایر ترکیب مجلس بین اصولگرایان و اصلاح طلبان برابر است. بعضا در برخی مسائل همین افراد طرف اصولگرایان و زمانی دیگربه اصلاح طلبان تمایل پیدا میکنند.
در مجموع فکر میکنم رقابت به شدت سال ۸۸ نخواهد بود و شاید خیلی هم هیجانی نباشد چرا که فضا، فضای هیجانی نیست و اصولگرایان به جهت شکستی که خوردند، بعید می‌دانم بتوانند روی یک نفر اتفاق نظر داشته باشند. اصلاح طلبان نیز به احتمال قوی حمایت از آقای روحانی را ادامه میدهند بنابراین نهایتا به نظر نمی‌رسد انتخابات هیجانی و پر شوری در پیش داشته باشیم. مگر اینکه فضای بازی ایجاد شده و افراد مختلف با نظرات متفاوت به میدان آمده و دیدگاه های خود را مطرح کنند که در این شرایط ممکن است کارنامه آقای روحانی نیز ارزیابی شده و به چالش کشیده شود. این شرایط میتواند فضای انتخابات را عوض کند.
*شما در مصاحبه ای گفته بودید اگر آقای احمدی نژاد فرد دیگری شود و تغییر دیدگاه داشته باشد میتواند به عرصه بازگردد. فکر میکنید ایشان برای بازگشت به قدرت این تغییر را در برنامه های خود قرار میدهد؟
احمدی نژاد قدرت، رسانه و مطرح شدن را دوست دارد اما شاید اقبال عمومی را برای حضور در عرصه نداشته باشد. من توصیه میکنم شورای نگهبان تاییدش نکند تا همه راحت باشند.
ویژگی آب خیس کردن است و اگر این ویژگی را از آن بگیریم دیگر آب نیست. احمدی نژاد هم احمدی نژاد است. شاید ایشان در پیام ها وسخنرانی های خود اظهار نظراتی مبنی بر تغییر رویه داشته باشد اما تصور میکنم ایشان با توجه به ویژگی های رفتاری که دارد نمی‌تواند تغییر رویه دهد. شاید هم خیلی مناسب نباشد کسی که دو دوره رییس جمهور بوده باز قدرت را در دست گیرد.
*فکر میکنید شورای نگهبان ایشان را تایید میکند؟
من توصیه میکنم تایید نکند تا همه راحت باشند. البته من دیدگاهی هم در این رابطه دارم که برای جمع شدن این گونه مباحث در کشور، ریاست جمهوری یک دوره ۶ یا ۷ ساله شده تا خیال همه راحت شود. بعد از آن هم فرد هیچوقت نتواند رییس جمهور شود. تجربه نشان داده ریاست جمهوری ها دو دوره هستند بنابراین با یک دوره ای شدن ریاست جمهوری بسیاری مسائل حل میشود.
هر رییس جمهوری سال اول به دنبال کسب تجربه است. دو سال میانی خوب کار میکند و سال آخر نیز درگیر مباحث انتخاباتی است. بنابراین سال اول و آخر از دست می‌رود و در دور دوم نیز حساسیت های کاری لازم را ندارد نهایتا از ۸ سال ریاست جمهوری، ۶ یا ۷ سال عمر مفید آن است که میتوان با تغییر قانون اساسی در این زمینه، به بسیاری از حواشی کشور پایان داد.
*شما از حدود سال ۹۰ به بیان مشکلات مدیریتی و ایرادات دولت نهم و دهم پرداختید و تفاسیری از شخصیت آقای احمدی نژاد داشتید که شاید پیش از آن هیچکس از کابینه چنین مباحثی را مطرح نکرده بود. سوال من اینجاست که چرا افرادی همچون شما در کابینه که به این آگاهی از شخصیت و مدیریت ایشان رسیده و از تیم اجرایی کنار رفتند، در سال ۸۸ که امکان تغییر وجود داشت این آگاهی و روشنگری را به مردم ندادند تا دولتی همچون دولت نهم ادامه پیدا نکند یا تلنگری به ایشان بخورد تا رویه گذشته را ادامه ندهد؟
انتخابات دور دوم آقای احمدی نژاد ۲۲ خرداد بود. من چهارشنبه همان هفته یعنی ۲۰ خرداد جلسه ای خصوصی با آقای لاریجانی داشتم و با ایشان مطرح کردم که اگر آقای احمدی نژاد روی کار بیاید چه اتفاقی در کشور می افتد. گفتم که اگر ایشان مجددا روی کار بیاید کشور خسارتی می‌بیند که قابل جبران نیست. اگر آمریکا و اسرائیل قصد تضعیف جمهوری اسلامی را دارد ایشان همه کارها را در این راستا انجام میدهد. من به آقای لاریجانی گفتم شما به عنوان رییس قوه مقننه اگر می‌توانید کاری کنید که از انتخاب مجدد ایشان جلوگیری شود.
*فکر نمیکنید ۲۰ خرداد برای این کار دیر بود؟
قبل از مناظره ها به میرحسن موسوی پیام دادم که احمدی نژاد دروغ گو و بی حیا است. هر دوی این اتفاق ها افتاد. هم دروغ گویی هم بی حیایی. اما چرا شورای نگهبان با این مسئله برخورد نکرد؟
به هرحال شورای نگهبان ایشان را تایید کرده و برای ریاست جمهوری مجدد جلو آمده بود. آقای لاریجانی هم در آن جلسه به گفتند من نمیدانم این چه پدیده ای است که نمی‌توانیم کنترلش کنیم.
حتی من به آقای میرحسین موسوی قبل از مناظره ها پیغام دادم که آقای احمدی نژاد دو موضوع را دنبال میکند. اول اینکه دورغ می‌گوید دوم هم اینکه بی حیا است و در مناظره با آقای موسوی هر دو این اتفاق ها افتاد، هم بی حیایی هم دروغ گویی. دروغ گویی آن مدرکی بود که از خانم رهنورد نشان داد که بعدا هم من گفتم اگر ایشان ۴ سال رییس جمهور بوده و این موضوع را می‌دانسته چرا آمده و پشت تلویزیون گفته؟ که بعدا هم سازمان بازرسی کشور اعلام کرد این موضوع واقعیت نداشته است. دروغ گویی و بی حیایی در این جایگاه و در برنامه زنده تلویزیونی چه معنی دارد؟ چرا شورای نگهبان با این مسئله برخورد نکرد؟
البته شاید حق با شما باشد. شاید من باید در سال ۸۸ همان زمان قبل از انتخابات به موضوع ورود پیدا کرده و به شدت هم مسائل را مطرح می‌کردم. اما باید این موضوع را در نظر گرفت که در تحلیل شخصیت آقای احمدی نژاد باید گفت احمدی نژاد سال اول ریاست جمهوری در سال ۸۴، سال دوم و تا سال آخر که متفاوت میشود و انحراف همینطور شدت یافت. در دور دوم نیز از فردای انتخابات و از میدان ولیعصر همه چیز را آغاز کرد.
این نکته نیز قابل توجه است که شاید باید زمان می‌گذشت و دستش رو میشد که در مقابل مقام معظم رهبری می ایستد، آن ۱۱ روز خانه نشینی را انجام میدهد، آقای مشایی را معاون خود میکند و می‌گوید مجلس در راس امور نیست. خیزی که آقای احمدی نژاد در دور دوم برداشت چیز دیگری بود.
اگر دقت کنیم می‌بینیم او هیچ وقت و هیچ جا از فتنه صحبت نکرده و نمی‌کند چون خودش باعث و بانی فتنه ۸۸ بود.
*آقای روحانی در یک سال باقی مانده چه اصلاحاتی باید داشته باشد تا به تداوم ریاست جمهوری اش در دور بعد بیانجامد؟
بنظر من تغییر خاصی در این یک سال اتفاق نمی افتد. این نیست که نتوانند اما تغییرات باید معنی دار و جهت دار باشد. دولت گویا نمی‌خواهد اینگونه قدم بردارد. مثلا رکود را به وجود آورده تا تورم را پایین بیاورد و قاعدتا برای انتخابات آینده نمی‌خواهد دست به وضعیت موجود بزند. ترجیح میدهد این آرامش را تا انتخابات حفظ کند.
*شما اگر پیشنهاد کار اجرایی داشته باشید قبول میکنید؟
اگر توانش را داشته باشم چرا که نه. کشور برای ما هزینه کرده تا بتوانیم یک روز به مردم خدمت کنیم. من یک سال مدیر نمونه صادراتی کشور شدم. به هرحال چیزهایی بلد بودم که این اتفاق افتاده است. اگر خواستند از تجربیات ما استفاده شود مخلصشان هم هستیم اگر نه که برایشان دعا می‌کنیم.
*صحبت پایانی؟
آدم دلش میسوزد. در کشور خیلی کارها میشود کرد. اما باید شهامت واطلاعات لازم برای تصمیم گیری و شناخت کافی از شرایط کشور را داشته باشیم. همانطور که گفتم کشور ما سیاست زده است و این سیاست زدگی به ما آسیب زده کمااینکه این آسیب همچنان وجود دارد.
جوانان ما امروز می‌گویند روزی که احمدی نژاد رییس جمهور شد من ۲۰ ساله بودم و حالا ۳۰ سال دارم. چه کسی جوابگوی این عمر رفته جوانان در این چند ساله با مشکلات فراوان است؟
زمانی صحبت از این کردند که ما صدور مغز می‌کنیم. چه صدور مغزی؟ چرا خودمان را گول بزنیم. این فرار مغز است. با رفتن هر یک از این جوانان ژن او نیز از کشور خارج میشود. پس ما سرمایه ملی کشور را از دست می‌دهیم. باید خیلی جدی به فکر چرخه اقتصاد و ایجاد فرصت برای این جوانان باشیم.
طبق سرشماری سال ۸۵، آمار سرپرست خانواده های تک نفره ۵.۲ درصد بوده و این آمار در سال ۹۰ به ۷ درصد می‌رسد. این به معنی فاجعه در کشور است اما چه کسی این آمار و دلایل آن را تحلیل کرد؟ مسئولیت این وضعیت با حاکمیت و حکومت است.
پرویز کاظمی که حدود ۱۰ ماه وزیر رفاه و تامین اجتماعی دولت نهم بوده، به دلیل اختلافات دیدگاهی و مدیریتی با احمدی نژاد، مهرماه ۱۳۸۵ از وزارت استعفا داد و به عرصه اقتصاد و صنعت بازگشت. از آن پس تاکنون هیچ سمت اجرایی نداشته و تنها حضور او در عرصه سیاست کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۲ بوده است.
او که در سال های اخیر به افشاگری علیه عملکرد مدیریتی و شخصیتی محمود احمدی نژاد پرداخته، با افسوس می‌گوید روزی که احمدی نژاد رییس جمهور شد جوانان ما ۲۰ ساله بودند و حالا ۳۰ سال سن دارند. چه کسی جوابگوی این عمر رفته جوانان در این چند ساله با مشکلات فراوان است؟
کاظمی معتقد است خیزی که احمدی نژاد در دور دوم ریاست جمهوری برداشت، بسیار متفاوت بود و همه چیز را از فردای انتخابات و در میدان ولیعصر شروع کرد و نهایتا به مقابله با مقام معظم رهبری و ۱۱ روز خانه نشینی انجامید.
از قول علی لاریجانی نقل میکند که دو روز قبل از انتخابات سال ۸۸ گفته "نمیدانم این چه پدیده ای است که نمی‌توانیم کنترلش کنیم."
می‌گوید احمدی نژاد قدرت، رسانه و مطرح شدن را دوست دارد حالا هم به شورای نگهبان توصیه میکند اگر احمدی نژاد برای سال آینده کاندیدا شد تاییدش نکنند تا همه راحت باشند!
کاظمی که این روزها در شرکت صنعتی خود در خیابان ایران زمین مشغول به کار است، معتقد است اصولگرایان شکست فاحشی در انتخابات مجلس خورده اند، اصلاح طلبان نیز ترجیح میدهند در انتخابات آینده از حسن روحانی حمایت کنند، بنابراین شاید انتخابات فضای هیجانی نداشته باشد مگر معادلات جور دیگری رقم خورده و افراد جدید با دیدگاه های متفاوت وارد عرصه شوند.
او تنها راهکار برون رفت از مشکلات کشور در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را آزادی رسانه ها، آزادی بیان و برداشته شدن تمامی خط قرمزها می‌داند و تاکید میکند اصلا نباید از این موضوع نگران بود چون انقلاب اسلامی، چارچوب ها و ارزش های آن محکم تر از این است که با انتقاد و ارزیابی مورد هجمه قرار گیرد.
متن گفت‌وگو با پرویز کاظمی را در ادامه بخوانید:
*وضعیت سیاسی کشور را در سال پایانی عمر دولت چطور ارزیابی میکنید؟
من تصور میکنم ما نباید خود را محدود و منحصر به بحث های روز مربوط به اصلاح طلبی و اصولگرایی کنیم. بلکه باید عملکردها را ارزیابی کرد؛ چرا که یکی از مشکلات موجود، نبود حزب در کشور است و همین نبود حزب باعث می شود شرایط کشور به گونه ای باشد که همیشه یکی دو ماه قبل از انتخابات جریانی در زمان انتخابات شکل بگیرد و تا چند هفته بعد از انتخابات نیز ادامه داشته و بعد پایان می‌گیرد.
*تحلیل شما از دلیل وجود این شرایط در فضای سیاسی کشور چیست؟
درصد بالایی از مردم بسیاری از نمایندگان منتخب خود را نمیشناسند. حتی اگر الان از آنها بپرسیم به چه کسانی رای دادید نمیتوانند اسم همه آنها را دوباره بنویسند. همه می آیند رای میدهند که گروه دیگر سرکار نیاید.
علت اصلی شکل گیری این جریان ها نیز نبود پایگاه و فعالیت حزبی در کشور و نبود فضایی برای ارایه نظرات است. آقایان خاتمی، احمدی نژاد و حتی روحانی همگی در دوره زمانی کوتاهی پیش از انتخابات مورد اقبال قرار گرفته و رای آوردند. اگر با دقت نگاه کنیم، انتخابات مجلس نیز به همین نحو است و در انتخابات ۷ اسفند این موضوع کاملا مشهود بود. من به جرات می‌گویم درصد بالایی از مردم بسیاری از نمایندگان منتخب را نمیشناسند و حتی اگر الان از آنها بپرسیم به چه کسانی رای دادید، نمیتوانند اسم همه نمایندگان خود را ببرند یا دوباره آن اسامی را بنویسند.
در عین حال افرادی با نظرات یکسان در دوره های مختلف مجلس با عنوان های متفاوتی کاندیدا شدند. مثلا در دوره ای با عنوان آبادگران، دور دیگر اصولگرایان و یا با عنوان تحول خواه در انتخابات شرکت کردند در حالی که گروه و افراد مشخصی هستند. این تغییرات عنوانی نشان میدهد آن پایگاه قوی حزبی وجود ندارد.
نکته مورد توجه دیگر این است که هنوز تعریف درستی از اصولگرایی و اصلاح طلبی وجود ندارد و تمام تعاریف کلی هستند، بنابراین در همین جریان ها نیز در حوزه های مختلف اقتصادی و سیاسی اختلاف نظراتی با یکدیگر دارند. این موضوع باعث شده تصمیماتی که در مقاطع مختلف گرفته میشود تصمیمات سنجیده و عمیقی نباشد و اکثر حرکات در کشور سینوسی است. به عنوان مثال در جریان اصولگرایی در مقاطع مختلف بنا بوده در انتخابات ها با یکدیگر اتفاق نظر داشته باشند، اما در عرصه عمل دیدیم چند کاندیدا وارد میدان شده و هر کدام نظرات و دیدگاه های متفاوتی با دیگری داشته اند و این نشان میدهد در این گروه اتحاد و اتفاق نظری که خود مدعی آن هستند، وجود ندارد. از طرفی وقتی عملکردشان را در دورانی که دولت و مجلس را در اختیار داشتند ارزیابی می‌کنیم می‌بینیم عملکرد موفقی هم نداشتند و با توجه به امکاناتی که در اختیارشان بوده پیشرفت و توسعه کافی را رقم نزدند.
از طرفی در جبهه اصلاحات نیز همیشه اتحاد و همبستگی وجود نداشته همانطور که اکنون آقای عارف اعلام میکند تمام لیست امید در مجلس بر سر تصمیم گیری ها با یکدیگر اتفاق نظر نداشتند. این یعنی به دلیل عدم شناخت کافی از افراد، آنها در لیست ها قرار گرفتند در حالی که گاها نظرات متفاوتی با اصلاح طلبان دارند و این موضوع قطعا به کشور آسیب می‌زند.
این مسائل همگی به همان نبود حزب در کشور برمی‌گردد و در کشور شرایطی پیش آمده که همه می آیند رای میدهند که گروه دیگر بر سر کار نیاید، رای میدهند تا اینها نباشند اما هر کس دیگری می‌خواهد باشد. حتی اگر کسانی که روی کار می آیند را نشناسند.
موضوع دیگری که وجود دارد این است که هیچ دولتی سرکار نیست مگر اینکه آمار و ارقامی مبنی بر عدم پیشرفت در گذشته ارایه دهد و همه مدعی پیشرفت و توسعه در زمان خود هستند اما وقتی دولت بعدی روی کار می آید آمار و ارقام دولت قبل زیر سوال رفته و مباحث جدیدی مطرح میشود. این یک ایراد است که جایی که سطح توسعه و پیشرفت را ارزیابی میکند نباید دولتی باشد اما متاسفانه در کشور ما دولتی است.
*چطور میتوان این شرایط را اصلاح کرد؟
مردم اگر می‌خواهند در انتخابات ریاست جمهوری آینده انتخاب درستی داشته باشند باید ابتدا عملکرد دولت یازدهم را بررسی کنند. ببینند این دولت چه توفیقاتی در عرصه های مختلف داشته و بر مبنای آن تصمیم گیری کنند. من تصور میکنم اگر می‌خواهیم به موفقیت و پیشرفت برسیم باید برای انتخاب نگاه سیاسی نداشته باشیم و بیشتر با نگاه مدیریتی و کارشناسی به انتخاب مسئولین بپردازیم.
طبق چشم انداز ۲۰ ساله ما باید قدرت اول منطقه باشیم اما واقعا کجای منطقه ایستاده ایم؟ ایراد اصلی این است که کشور ما سیاست زده است و مسائل با نگاه کارشناسی مورد بررسی قرار نمی‌گیرد و همه چیز سیاسی شده که موجب کاهش توفیقات ما میشود. ما از نظر منابع، رتبه بالایی داریم اما هنوز از نظر اقتصادی لنگ می‌زنیم و دلیل اصلی نبود برنامه بلند مدت کارشناسی است.
باید شرایطی فراهم شود تا از این فضای سیاست زده دور شویم اما نمیدانم در آینده نزدیک این توفیق به دست می آید یا خیر. تا وقتی کشور از این فضا دور نشود راه به جایی نخواهیم برد. ما باید سیاست اقتصادی داشته باشیم نه اقتصاد سیاسی. به این معنا که سیاست های توسعه ای مشخصا وجود داشته باشد. اقتصاد سیاسی یعنی اینکه به طور مثال در هدفمندی یارانه ها به همه یارانه بدهید تا همه راضی شوند. این وضعیت کشور را پیش نمی‌برد.
حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد تورم با انتخاب دولت یازدهم و به دلیل پایان دولت دهم اتفاق افتاد چون تشنج و استرس وجود آن دولت در جامعه یک شبه کاهش یافت. این را میتوان به پای حماسه سیاسی مردم گذاشت و نباید این کاهش تورم را به حساب دولت نوشت و یا کاهش تورم در یک سال اخیر به دلیل رکود است چون همه امکانات متوقف شده و با نبود تقاضا قطعا تورم پایین می آید. اقتصاد را یک جا نشاندیم تا تکان نخورد بعد می گوییم نرخ تورم کاهش یافته در حالی که اکثر مردم با مشکلات جدی اقتصاد مواجه هستند.
باید به سمتی برویم که فضای بحث کارشناسی با تحلیل های کارشناسی در کشور فراهم شود. باید از اقتصاد دستوری دوری کرد. کدام بانک با یک دستور نرخ خود را پایین می آورد؟ باید چرخ اقتصاد را به حرکت درآوریم.
مباحثی که درباره برجام نیز مطرح میشود را من قبول ندارم چون هر دولت دیگری هم سرکار می آمد قرار بود برجام انجام شود.
*حتی اگر آقای احمدی نژاد همچنان سرکار بود برجام به سرانجام می‌رسید؟
در مذاکرات هسته ای طرف مقابل تمایل نداشت برجام با آقای احمدی نژاد به نتیجه برسد. این یک واقعیت است.
به هرحال مذاکرات در زمان آقای احمدی نژاد آغاز شده بود اما باید توجه داشت طرف مقابل هم تمایل نداشت این کار را با آقای احمدی نژاد به نتیجه برساند و این یک واقعیت است. با روی کار آمدن دولت آقای روحانی با بن بست هایی که کشور با آنها مواجه شده بود، نهایتا تمایلی دو طرفه ایجاد شد تا توافق نهایی صورت گیرد پس کار خیلی شاقی انجام نشده است. باید واقع بین باشیم.
نداشتن نگاه واقع بینانه و داشتن تحلیل های غلط فقط منجر به گذشت زمان، از دست رفتن منابع، افزایش بیکاری، نداشتن رشد اقتصادی چشمگیر و ارایه سیاست های نا مناسب توسط مسئولین هر دولت میشود. باید به سمتی برویم که از حال و هوای هیجانی خارج شده و اجازه ارائه نظرات کارشناسی و مدیریتی به کسانی که به خدمت علاقه مند هستند داده شود تا آن موقع ببینیم کدام گروه سیاسی قدرت بیشتری در این زمینه دارد.
*مطالبی که شما بیان کردید بایدهایی است که برای بهتر شدن وضعیت کشور باید مورد توجه قرار گیرد و تحقق این بایدها شاید در درازمدت امکان پذیر باشد. نگاه واقع بینانه شما به وضعیت کشور چیست؟
این باید ها راه نجات کشور است وسوال اینجاست که درازمدتی که شما می‌گویید چه زمان باید آغاز شود؟ باید از یک جا شروع کنیم. هر انتخاباتی می آید و می‌گذرد و میگوییم شرایط مطلوب باشد بعدا.
*راهکار خروج از این شرایطی که شما ارزیابی میکنید چیست؟
تنها راه نجات کشور و حل مشکلات، آزادی بیان، آزادی رسانه ها و برداشته شدن خط قرمزها است. با این روش استحکام نظام و اعتماد مردم به آن بیشتر میشود. چرا مسئولین برای برگزاری کرسی آزاداندیشی به دانشگاه ها نمیروند؟ چون جوابی برای سوالات جوانان ندارند.
باز شدن فضای نقد در کشور تنها راه نجات ماست. رسانه ها نقش بسیار اثرگذاری در این زمینه دارند. بنظر من رسانه ملی وظیفه خود را به درستی انجام نمی‌دهد. نباید در کشور چیزی تحت عنوان خط قرمز داشته باشیم. این باور من است و حاضرم درباره اش بحث کنم.
خداوند درقرآن می فرمایند "بشارت باد بر کسانی که همه حرفها را می‌شنوند و بهترین آن را انتخاب میکنند ". این آیه را باید بر سر در دانشکده های مدیریت بزنند. چون مدیر و مسئول است که باید ظرفیت شنیدن حرف ها را داشته باشد و بتواند اظهار نظر های تند و مختلف را بشنود. همین موضوع میتواند فضای کشور را سالم سازی کند و افراد با تحلیل غلط و مغرضین خواه ناخواه کنار می‌روند؛ چرا که نقدهای سازنده، مشخص شده، مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا به کار می آیند.
چرا مسئولین برای برگزاری کرسی های آزاد اندیشی که رهبری بر آن تاکید دارند به دانشگاه ها نمیروند؟ باید این جلسات پرسش و پاسخ مستقیم برگزار شود اما سوالات آنقدر زیاد است که جوابی برای جوانان نداریم.
تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی آزادی بیان، آزادی رسانه ها و برداشته شدن خط قرمزها است و اصلا نباید از این موضوع نگران بود چون انقلاب اسلامی، چارچوب ها و ارزش های آن محکم تر از این است که با انتقاد و ارزیابی مورد هجمه قرار گیرد. اتفاقا با این روش پایبندی مردم به نظام، استحکام نظام و محبوبیت و اعتماد به نظام به مراتب بیشتر خواهد شد.
*به نظر شما در یک سال باقی مانده به انتخابات از گزینه های موجود در جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی و افراد مطرح شده ای همچون محمود احمدی نژاد که حضور در انتخابات را هنوز رد نکرده، کدام می‌توانند اقبال عمومی را داشته باشند و آیا در مجموع گزینه ای وجود دارد که توان رقابت با آقای روحانی را داشته باشد؟
آقای احمدی نژاد قدرت، رسانه و مطرح شدن را دوست دارد اما شاید اقبال عمومی برای حضور در عرصه نداشته باشد. البته ممکن است در انتخابات پیش رو همان اتفاقی که گفتم بیفتد، مردم بیایند و بگویند اینها نباشند، هرکس دیگری باشد. در انتخابات ۹۲ نیز چنین اتفاقی افتاد و اگر در هفته منتهی به انتخابات آقای هاشمی رفسنجانی و آقای خاتمی از آقای روحانی حمایت نمیکردند ایشان رای نمی آورد و کسی نمی‌تواند منکر این موضوع شود.
من تصور میکنم در انتخابات آینده نیز همین اتفاق بیفتد. تجربه نشان داده در کشور ما کسی که دور اول رای می آورد دور دوم هم انتخاب میشود چون هم امکانات بیشتری در اختیار دارد و هم بیشتر در چشم است. البته دولت آقای روحانی باید بهتر از این کار کند. هرچند گفتنش آسان است و کار سختی را در پیش دارد اما تیمی که برای حل مشکلات انتخاب شده تیمی در حد مسائل و مشکلات موجود نیست به همین دلیل با گذشت سه سال از عمر دولت هنوز رضایت اقتصادی در مردم وجود ندارد.
*گاهی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری رقابت جدی و حساس تر میشود که نمونه آن را در سال ۸۸ دیدیم. فکر میکنید در انتخابات آینده می‌توانیم شاهد رقابتی جدی بین آقای روحانی با فرد یا افراد دیگر به خصوص از جریان اصولگرایی باشیم؟ بنظرتان اصولگرایان گزینه ای مطرح میکنند یا امکان حمایت این جریان از آقای روحانی وجود دارد؟
واقعیت این است که اصولگرایان شکست فاحشی در انتخابات مجلس خوردند هرچند خودشان مدعی هستند اکثریت مجلس دهم اصولگراست. با احتساب حدود ۸۰ نفر مستقل در مجلس، سایر ترکیب مجلس بین اصولگرایان و اصلاح طلبان برابر است. بعضا در برخی مسائل همین افراد طرف اصولگرایان و زمانی دیگربه اصلاح طلبان تمایل پیدا میکنند.
در مجموع فکر میکنم رقابت به شدت سال ۸۸ نخواهد بود و شاید خیلی هم هیجانی نباشد چرا که فضا، فضای هیجانی نیست و اصولگرایان به جهت شکستی که خوردند، بعید می‌دانم بتوانند روی یک نفر اتفاق نظر داشته باشند. اصلاح طلبان نیز به احتمال قوی حمایت از آقای روحانی را ادامه میدهند بنابراین نهایتا به نظر نمی‌رسد انتخابات هیجانی و پر شوری در پیش داشته باشیم. مگر اینکه فضای بازی ایجاد شده و افراد مختلف با نظرات متفاوت به میدان آمده و دیدگاه های خود را مطرح کنند که در این شرایط ممکن است کارنامه آقای روحانی نیز ارزیابی شده و به چالش کشیده شود. این شرایط میتواند فضای انتخابات را عوض کند.
*شما در مصاحبه ای گفته بودید اگر آقای احمدی نژاد فرد دیگری شود و تغییر دیدگاه داشته باشد میتواند به عرصه بازگردد. فکر میکنید ایشان برای بازگشت به قدرت این تغییر را در برنامه های خود قرار میدهد؟
احمدی نژاد قدرت، رسانه و مطرح شدن را دوست دارد اما شاید اقبال عمومی را برای حضور در عرصه نداشته باشد. من توصیه میکنم شورای نگهبان تاییدش نکند تا همه راحت باشند.
ویژگی آب خیس کردن است و اگر این ویژگی را از آن بگیریم دیگر آب نیست. احمدی نژاد هم احمدی نژاد است. شاید ایشان در پیام ها وسخنرانی های خود اظهار نظراتی مبنی بر تغییر رویه داشته باشد اما تصور میکنم ایشان با توجه به ویژگی های رفتاری که دارد نمی‌تواند تغییر رویه دهد. شاید هم خیلی مناسب نباشد کسی که دو دوره رییس جمهور بوده باز قدرت را در دست گیرد.
*فکر میکنید شورای نگهبان ایشان را تایید میکند؟
من توصیه میکنم تایید نکند تا همه راحت باشند. البته من دیدگاهی هم در این رابطه دارم که برای جمع شدن این گونه مباحث در کشور، ریاست جمهوری یک دوره ۶ یا ۷ ساله شده تا خیال همه راحت شود. بعد از آن هم فرد هیچوقت نتواند رییس جمهور شود. تجربه نشان داده ریاست جمهوری ها دو دوره هستند بنابراین با یک دوره ای شدن ریاست جمهوری بسیاری مسائل حل میشود.
هر رییس جمهوری سال اول به دنبال کسب تجربه است. دو سال میانی خوب کار میکند و سال آخر نیز درگیر مباحث انتخاباتی است. بنابراین سال اول و آخر از دست می‌رود و در دور دوم نیز حساسیت های کاری لازم را ندارد نهایتا از ۸ سال ریاست جمهوری، ۶ یا ۷ سال عمر مفید آن است که میتوان با تغییر قانون اساسی در این زمینه، به بسیاری از حواشی کشور پایان داد.
*شما از حدود سال ۹۰ به بیان مشکلات مدیریتی و ایرادات دولت نهم و دهم پرداختید و تفاسیری از شخصیت آقای احمدی نژاد داشتید که شاید پیش از آن هیچکس از کابینه چنین مباحثی را مطرح نکرده بود. سوال من اینجاست که چرا افرادی همچون شما در کابینه که به این آگاهی از شخصیت و مدیریت ایشان رسیده و از تیم اجرایی کنار رفتند، در سال ۸۸ که امکان تغییر وجود داشت این آگاهی و روشنگری را به مردم ندادند تا دولتی همچون دولت نهم ادامه پیدا نکند یا تلنگری به ایشان بخورد تا رویه گذشته را ادامه ندهد؟
انتخابات دور دوم آقای احمدی نژاد ۲۲ خرداد بود. من چهارشنبه همان هفته یعنی ۲۰ خرداد جلسه ای خصوصی با آقای لاریجانی داشتم و با ایشان مطرح کردم که اگر آقای احمدی نژاد روی کار بیاید چه اتفاقی در کشور می افتد. گفتم که اگر ایشان مجددا روی کار بیاید کشور خسارتی می‌بیند که قابل جبران نیست. اگر آمریکا و اسرائیل قصد تضعیف جمهوری اسلامی را دارد ایشان همه کارها را در این راستا انجام میدهد. من به آقای لاریجانی گفتم شما به عنوان رییس قوه مقننه اگر می‌توانید کاری کنید که از انتخاب مجدد ایشان جلوگیری شود.
*فکر نمیکنید ۲۰ خرداد برای این کار دیر بود؟
قبل از مناظره ها به میرحسن موسوی پیام دادم که احمدی نژاد دروغ گو و بی حیا است. هر دوی این اتفاق ها افتاد. هم دروغ گویی هم بی حیایی. اما چرا شورای نگهبان با این مسئله برخورد نکرد؟
به هرحال شورای نگهبان ایشان را تایید کرده و برای ریاست جمهوری مجدد جلو آمده بود. آقای لاریجانی هم در آن جلسه به گفتند من نمیدانم این چه پدیده ای است که نمی‌توانیم کنترلش کنیم.
حتی من به آقای میرحسین موسوی قبل از مناظره ها پیغام دادم که آقای احمدی نژاد دو موضوع را دنبال میکند. اول اینکه دورغ می‌گوید دوم هم اینکه بی حیا است و در مناظره با آقای موسوی هر دو این اتفاق ها افتاد، هم بی حیایی هم دروغ گویی. دروغ گویی آن مدرکی بود که از خانم رهنورد نشان داد که بعدا هم من گفتم اگر ایشان ۴ سال رییس جمهور بوده و این موضوع را می‌دانسته چرا آمده و پشت تلویزیون گفته؟ که بعدا هم سازمان بازرسی کشور اعلام کرد این موضوع واقعیت نداشته است. دروغ گویی و بی حیایی در این جایگاه و در برنامه زنده تلویزیونی چه معنی دارد؟ چرا شورای نگهبان با این مسئله برخورد نکرد؟
البته شاید حق با شما باشد. شاید من باید در سال ۸۸ همان زمان قبل از انتخابات به موضوع ورود پیدا کرده و به شدت هم مسائل را مطرح می‌کردم. اما باید این موضوع را در نظر گرفت که در تحلیل شخصیت آقای احمدی نژاد باید گفت احمدی نژاد سال اول ریاست جمهوری در سال ۸۴، سال دوم و تا سال آخر که متفاوت میشود و انحراف همینطور شدت یافت. در دور دوم نیز از فردای انتخابات و از میدان ولیعصر همه چیز را آغاز کرد.
این نکته نیز قابل توجه است که شاید باید زمان می‌گذشت و دستش رو میشد که در مقابل مقام معظم رهبری می ایستد، آن ۱۱ روز خانه نشینی را انجام میدهد، آقای مشایی را معاون خود میکند و می‌گوید مجلس در راس امور نیست. خیزی که آقای احمدی نژاد در دور دوم برداشت چیز دیگری بود.
اگر دقت کنیم می‌بینیم او هیچ وقت و هیچ جا از فتنه صحبت نکرده و نمی‌کند چون خودش باعث و بانی فتنه ۸۸ بود.
*آقای روحانی در یک سال باقی مانده چه اصلاحاتی باید داشته باشد تا به تداوم ریاست جمهوری اش در دور بعد بیانجامد؟
بنظر من تغییر خاصی در این یک سال اتفاق نمی افتد. این نیست که نتوانند اما تغییرات باید معنی دار و جهت دار باشد. دولت گویا نمی‌خواهد اینگونه قدم بردارد. مثلا رکود را به وجود آورده تا تورم را پایین بیاورد و قاعدتا برای انتخابات آینده نمی‌خواهد دست به وضعیت موجود بزند. ترجیح میدهد این آرامش را تا انتخابات حفظ کند.
*شما اگر پیشنهاد کار اجرایی داشته باشید قبول میکنید؟
اگر توانش را داشته باشم چرا که نه. کشور برای ما هزینه کرده تا بتوانیم یک روز به مردم خدمت کنیم. من یک سال مدیر نمونه صادراتی کشور شدم. به هرحال چیزهایی بلد بودم که این اتفاق افتاده است. اگر خواستند از تجربیات ما استفاده شود مخلصشان هم هستیم اگر نه که برایشان دعا می‌کنیم.
*صحبت پایانی؟
آدم دلش میسوزد. در کشور خیلی کارها میشود کرد. اما باید شهامت واطلاعات لازم برای تصمیم گیری و شناخت کافی از شرایط کشور را داشته باشیم. همانطور که گفتم کشور ما سیاست زده است و این سیاست زدگی به ما آسیب زده کمااینکه این آسیب همچنان وجود دارد.
جوانان ما امروز می‌گویند روزی که احمدی نژاد رییس جمهور شد من ۲۰ ساله بودم و حالا ۳۰ سال دارم. چه کسی جوابگوی این عمر رفته جوانان در این چند ساله با مشکلات فراوان است؟
زمانی صحبت از این کردند که ما صدور مغز می‌کنیم. چه صدور مغزی؟ چرا خودمان را گول بزنیم. این فرار مغز است. با رفتن هر یک از این جوانان ژن او نیز از کشور خارج میشود. پس ما سرمایه ملی کشور را از دست می‌دهیم. باید خیلی جدی به فکر چرخه اقتصاد و ایجاد فرصت برای این جوانان باشیم.
طبق سرشماری سال ۸۵، آمار سرپرست خانواده های تک نفره ۵.۲ درصد بوده و این آمار در سال ۹۰ به ۷ درصد می‌رسد. این به معنی فاجعه در کشور است اما چه کسی این آمار و دلایل آن را تحلیل کرد؟ مسئولیت این وضعیت با حاکمیت و حکومت است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
ازادی بیان!!!!!! الان یک کامنت تو این خبر میزاریم سانسور میکنند
پاسخ ها
این اقا از اون کسانی است که نمک میخورند ونمکدون میشکنند اگر از کابینه بیرونش نمیکردند این حرفها را نمیزد
من نمی دونم چرا انقدر راجع به دکتر محمود احمدی نژاد مطلب می زٳرید؟
پاسخ ها
دکتر؟؟؟؟؟؟
البته علتش برام روشنه چون مثل چی ازش می ترسن
زنده باد احمدی نژاده مردمی
لطفا به مسایل روز واینده بپردازید.با بیان مسایل گذشته چیزی عاید ملت وبقیه نمیشود.
پاسخ ها
اگه ...رنبود به موقع این حرفها را میزد بعد از 10سال بیان این مطالب یا ازترس بوده ویا دمش را دیده اند
وقاحت درابراز نظر این آقا غوغا می کند اول اینکه از آزادی بیان و ...... می گوید و سپس خودش را نماینده تام الاختیار همه مردم می داند و از شورای نگهبان می خواهد احمدی نژاد را رد صلاحیت کند. عرض می کنم شورای نگهبان قلپ طپنده انقلاب اسلامی است وظیفه اش را خوب می داند.
پاسخ ها
اصلا این اقا در این حد و اندازه نیست که این چنین نظر میدهد که شورای نگهبان چه باید بکند چند روزی در کابینه بوده و بیرونش کردن حالا دارد میسوزد
بزار احمدی نژاد بیا ببین چطور جوجه هاشونه میریزه رو آب
خدایا تو خود می دانی و تمام ملت ایران که در پشت همه فتنه ها چه کسی قرار دار. خودت بین ملت و او حکم کن
خوشحال هستم که دکتر تودل افراد بزدل آنچنان هراسي ايجاد کرده که از سايه ايشان هم ميترسند.پاينده باد مرد شجاع ودلير ايران：دکتر محمود احمدي نژاد.فقط دکتر...
خوشحالم که دیگه مردم از همه چیز آگاه شدن و فقط افراد بی مغز مثل شخص قبلی که نظر گزاشته درگیر این ماجران
آقای کاظمی مردم میدانند شما از چی ناراحتی و چرا کاسه داغتر از آش شدی!!! حالا دیگه احمدی نژاد باعث فتنه 88 شد! شما کجا بودید وقتی بارها مقام معظم رهبری در مورد فتنه 88 وعاملان آن صحبت کردند؟
چرا از مسائل روز و فیش های حقوقی مطلب نمیزارین؟
دکتر محمود رو عشقه
بهترین صحبتهایی که من شنیدم از پرویز کاظمی...به این میگن مخ دانشمند..درود برتو باد
محمودکجایی دقیقا کجایی مملکت تازه میخادارامش بگیره کجایی دقیقاکجایی
اگه همین کاظمی ازمحمودتعریف میکردالان کلی براش سرروکله میشکوندید اومده حقایق روگفته دلواپس نشید
این آقا هم از دولت سر..... صاحب کارخانه و....شده نمک خورده ونمک دان شکسته مگر درحال حاضر آزادی نیست (او تنها راهکار برون رفت از مشکلات کشور در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را آزادی رسانه ها، آزادی بیان و برداشته شدن تمامی خط قرمزها می‌داند) با این همه دشمنی (دزدان بیت المال . قدرت طلبان وثروت اندوزان و اشراف گرایان و آقا زاده های و.....داخلی و دشمنان بیرونی .........کشور رها کند حتا خطوط قرمز ؟؟؟؟/راست می گویید شما ها به جوانان اتمینان کنید چرا احمدی نژاد را تحمل نکردید چون امثال شما حق را خود وبرای خود می بینید ولاغیر جوانان ایرانی باید انقلابی تر وتارد عمل شوند وپنجه اندازان روی قدرت وثروت را کنار بگذارند
میگن آدم خواب رو میشه بیدار کرد ولی آدمی که خودش رو زده به خواب ، هرگز ... حالا این شده حکایت طرفداران دکتر ! قصه چپاول و تطاول دکتر در مال و آبروی ایران گوش فلک رو کرده کرده ولی بعضی‌ها همچنان دکتر دکتر میکنند، خخخخخخخ ، دکتر،!؟؟؟ دکتری که نمی توانست یک احوالپرسی به انگلیسی بکنه و در جواب احوالپرسی رییس جمهور روسیه گفت سال نو مبارک !خخخخخخخ بابا این دکتر تون واقعا جزی هنر دیگه ای هم داشت ؟ آخه شماها هلاک کدوم دسته گل این بابا تو ایران هستید که اینجوری براش سینه می زنید ؟ آخه چطوری نمی فهمید این بابا پدر ایران رو ، اخلاقی سیاسی اقتصادی و اعتقادی در آورد ، بابا تورو خدا بفهمید اینو!!!
پاسخ ها
اقا شهرام شما جزء كدام دسته هستيد ؟ كساني كه خواب هستند يا كساني كه خودشان را به خواب زدند . اگر ميخواهي بفهمي دسته گل احمدي نژاد چيست بفرما اين هم يك دسته گل با 140 شاخه گل كه به ملت ايران تقديم شده . حالا تو بفهم
اولامهمترين خدمت احمدي نژاد تغيير در سيستم مديريت كشور و استفاده از بعضي افراد گمنام و جوان و تازه نفس بجاي يك عده پيرو پاتال كه در عرصه مديريت كشور فسيل شده بودند البته اين جوانگرايي عوارضي هم داشت از جمله اينكه تعدادي توزرد از اب درامدند ولي در كل اين اقدام مفيد بود زيرا باعث شد نيروهاي جديدي براي اداره كشور تربيت شوند . و البته تعدادي از اين افراد گمنام هم نان خوردند و نمكدان شكستند و از پشت به احمدي نژاد خنجر زدند ماتتد همين اقاي ...
دوم تقابل با بزرگترين منشاء فساد و انحراف در كشور كه سوء استفاده بعضي از اقازاده ها به اسم دين و مذهب بود و كسي در اين كشور جرئت اين مقابله را نداشت
سوم اقدام در جهت هدفمند نمودن يارانه ها صرف نظر بر چگونگي اجرا هيچكس جرئت اقدام بر ان را نداشت . همچنانكه اكنون عده اي جرئت حذف يارانه ثروتمندان را ندارند و اما بقيه خدمات
چهرمين اقدام مهم احمدي نژاد مشكلاتي بود كه در يكشنبه سياه در مجلس بيان نمود . در حقيقت احمدي نژاد با اين كارش ابروي خودش را فداي مصلحت مردم نمود برخلاف بعضي از اقايان كه مصلحت مردم را فداي مصلحت جيب خودشان ميكنند
و اما بقيه خدمات احمدي نژاد
1- افزایش ۳ برابری کاربران اینترنت در دولت دهم
۲- بزرگراههای کشور : تا قبل از دولت نهم : ۴۷۱۳ کیلومتر، در دولت احمدي نژاد : ۱۳ هزار ۲۲۳ کیلومتر ۲.۸ برابر
۳- آزادراه های کشور : تا قبل از دولت نهم : ۱۰۸۶ کیلومتر، در دولت احمدي نژاد : ۲۳۴۹ کیلومتر ۲.۱ برابر
۴- آسفالت راههای روستایی : تا قبل از دولت نهم : ۵۴ هزار و ۹۹۴ کیلومتر، در دولت احمدي نژاد : ۱۰۱ هزار و ۴۵۰ کیلومتر ۱.۸ برابر
۵- آزاد راه احداث شده در کشور : دولت اصلاحات : ۳۷۴ کیلومتر، دولت احمدی نژاد : ۱۲۶۳ کیلومتر ۳.۴ برابر
۶- بزرگراه احداث شده در کشور : دولت اصلاحات : ۲۵۳۷ کیلومتر، دولت احمدی نژاد : ۸۵۱۰ کیلومتر ۳.۳ برابر
۷- آسفالت راه روستایی : دولت اصلاحات : ۲۹ هزار و ۲۱۳ کیلومتر، دولت احمدی نژاد : ۴۶ هزار و ۴۵۶ کیلومتر ۱.۶ برابر
۸- افزایش ۵۰ درصدی سهم تولید محصولات پتروشیمی ایران در خاورمیانه، از ۱۶ درصد در سال ۸۴ به ۲۴ درصد در سال ۹۱
۹- افزایش ۴۰ میلیون تنی ظرفیت تولید پتروشیمی در کشور از سال ۸۴ تا کنون
۱۰- از سال ۸۴ تا ۹۱ بیش از ۵۲ طرح پتروشیمی به ارزشی بیش از ۲۲ میلیارد دلار در کشور به بهره برداری رسیده است.
۱۱- با اجرای طرح سهمیه بندی بنزین سال ۸۶ و همچنین هدفمندی یارانه ها سال ۸۹ تاکنون پایان ۹۱ بیش از ۹۲ میلیارد لیتر صرفه جویی در مصرف سوخت حاصل شده که معادل با ۶۰ میلیارد دلار برآورد می شود.
۱۲- سهم جایگاه های CNG ایجاد شده در کشور در کاهش مصرف سوخت ۲۵% و سهم هدفمندی یارانه ها وسهمیه بندی بنزین در این کاهش مصرف ۷۵% بوده است.
۱۳- ظرفیت نیروگاهی نصب شده در کشور در سال ۸۴ معادل با ۳۸ هزار مگاوات بود اما در سال ۹۱ به ۷۰ هزار مگاوات رسیده است.
۱۴- صادرات برق در سال ۹۱ برای نخستین بار از مرز ۱۱ میلیارد کیلووات ساعت گذ شت در حالیکه سال ۸۴ این میزان تنها ۲.۷ میلیارد کیلووات ساعت بود.
۱۵- تعداد مشترکان برق در کشور در ابتدای دولت نهم ۱۹ میلیون واحد بوده که در سال ۹۱ به بیش از ۲۸ میلیون مشترک رسیده است.
1. هدف برنامه چهارم توسعه برای صادرات غیرنفتی ۵۳ میلیارد دلار بود اما دولتهای نهم و دهم با صادرات غیرنفتی ۷۹ میلیارد دلاری در زمان برنامه بیش از ۱۵۰ درصد از اهداف برنامه را محقق کردند.
۱۷- سهم بازار سرمایه بورس نسبت به تولید ناخالص داخلی از ۱۷ درصد در سال ۸۴ به بیش از ۵۰ درصد در ابتدای سال ۹۲ رسیده است.
۱۸- در سال ۹۱ برای نخستین بار تولید ناخالص داخلی کشور از مرز ۵۰۰ میلیارد دلار فراتر رفت.
۱۹- افزایش ۹ برابری ارزش بازار سرمایه بورس و فرابورس، ارزش بازار سرمایه در سال ۸۴ برابر با ۳۲ هزار میلیارد تومان بود که در حال حاضر به بیش از ۲۹۰ هزار میلیارد تومان رسیده است.
۲۰- در سال ۸۴ تعداد مقالات ISI ایران در زمینه نانو تنها ۲۸۷ مقاله بود اما این تعداد در سال ۹۱ به ۳۶۵۰ مقاله رسید که رشدی ۱۲ برابری را نشان می دهد.
۲۱- جایگاه جهانی ایران از نظر تعداد مقالات ISI در زمینه نانو ، از رتبه ۲۹ در سال ۸۴ به رتبه ۸ در سال ۹۱ رسیده است.
۲۲- تعداد اعضای هیات علمی در زمینه فناوری نانو در سال ۸۴ تنها ۵۹۱ نفر بود که اکنون با رشدی ۴ برابری به ۲۳۵۵ نفر رسیده است.
۲۳- از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا خرداد ۹۲ تعداد ۱۷۵ هزار و ۳۸۹ مقاله علمی در پایگاه ISI به ثبت رسیده که بیش از ۱۵۰ هزار مقاله آن ۸۵ درصد در دولتهای نهم و دهم ارائه شده است.
۲۴- سهم ایران در تولید علم جهان در ۲۸ سال از ۵۷ تا ۸۴ از یک دهم درصد به سه دهم درصد رسید اما پس از ۸ سال فعالیت دولتهای نهم و دهم، اکنون به بیش از ۲ درصد رسیده است.
۲۵- کشورهای غربی در دولتهای پیشین بارها وعده ساخت مخازن ذخیره سازی گاز مایع را مطرح کردند اما دولت دهم با فسخ قرارداد شرکت فرانسوی و اعتماد به ظرفیت داخلی و نخبگان کشور توانست در سال ۹۱ اولین مخزن ذخیره گاز را ایجاد کند.
۲۶- در بخش میراث جهانی ملموس یونسکو ۱۶ اثر از ایران به ثبت رسیده که ۱۰ پرونده از این آثار در دولتهای نهم و دهم ثبت جهانی شده است.
۲۷- افزایش دو برابری تعداد اماکن ورزشی کشور از ۱۰ هزار و ۹۷۵ واحد در سال ۸۴ به ۲۱ هزار و ۲۲۹ واحد در سال ۹۱
۲۸- تخصیص ۴۰ درصد اعتبارات ورزشی فدراسیون ها به ورزش زنان در دولتهای نهم و دهم عامل اصلی در شکوفایی، مدال آوری و درخشش زنان ورزشکار ایرانی در عرصه های جهانی بوده است.
۲۹- تعداد مجتمع های ورزشی روستایی : قبل از دولت نهم : ۴۰۷ مجتمع، اکنون : ۲۹۴۳ مجتمع رشد ۷ برابری
۳۰- در سال ۱۳۸۴ بیش از یک میلیون و ۱۶۲ هزار نفر گردشگر خارجی به کشورمان سفر کردند که این رقم با رشدی ۳ برابری در سال ۹۱ به سه میلیون ۷۲۹ هزار گردشگر رسید.
۳۱- دولت اصلاحات در ۸ سال فعالیت خود بیش از ۶۷ هزار چاه کشاورزی را برق دار کرد، در حالیکه در دولتهای نهم و دهم تا پایان سال ۹۰ ۶ سال بیش از ۸۲ هزار حلقه چاه کشاورزی برق دار شده است.
۳۲- مجموع سرمایه گذاری خارجی صورت گرفته در کشور از ابتدای سال ۱۳۷۰ تا پایان سال ۱۳۹۱ بیش از ۳۵ میلیارد دلار است که بیش از ۶۹.۵ درصد معادل ۲۴.۴ میلیارد دلار در دولت احمدی نژاد و ۲۹.۷ درصد معادل ۱۰.۴۵۲ میلیارد دلار در دولت اصلاحات جذب شده است.
۳۳- افزایش دو برابری تعداد مراکز دانشگاهی و موسسات آموزش عالی از ۱۳۰۰ مرکز در سال ۸۴ به ۲۵۰۴ مرکز در سال ۹۱
۳۴- در سال تحصیلی ۹۱-۹۰ نسبت به ۸۵-۸۴ تعداد دانشجویان مقطع کارشناسی ۲ برابر، کارشناسی ارشد حدود ۵ برابر و تعداد دانشجویان دکتری نیز ۳ برابر شده است.
۳۵- جذب بیش از ۲۴ هزار عضو هیات علمی در مراکز آموزشی و پژوهشی در دولتهای نهم و دهم
۳۶- طرح ایران کد که در دولت اصلاحات تصویب شد اما اجرا نگردید، به همت دولتهای نهم و دهم اجرایی شد و تعداد کدهای کالایی تولید شده در این طرح تاکنون به بیش از ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار کد رسیده است.
۳۷- دولت های نهم و دهم توانستند با اتخاذ تدابیر علمی مناسب و بدون ایجاد اختلال در روال زندگی مردم، تلفات شبکه برق را از ۲۲ درصد به ۱۷.۶ درصد کاهش دهند. این در حالی بود که در سال ۸۶ مجلس اصرار داشت برای صرفه جویی باید ساعت رسمی کشور تغییر کند.
۳۸- تعداد سیم کارت های تلفن همراه طی هشت سال اخیر ۱۶ برابر شده و از ۷ میلیون سیم کارت در سال ۸۴ به ۱۱۳ میلیون در سال ۹۱ رسیده است .
۳۹- شاخص کل بورس از سال ۸۴ تاکنون با بیش از ۴۲ هزار واحد رشد از رقم ۹۴۵۹ واحد به بیش از ۵۲ هزار واحد رسیده است.
۴۰- تعداد شرکتهای ایرانی سازنده قطعات لکوموتیو قبل از دولت نهم ۱۱۶ شرکت بود که طی دولت نهم و دهم با رشد ۵۳ درصدی به ۱۷۸ شرکت رسید.
۴۱- در دولتهای نهم و دهم تا پایان سال ۹۱، سالانه ۸۵ واگن مسافری به ناوگان ریلی کشور اضافه شد در حالیکه این عدد در دولت اصلاحات سالانه ۵۷ واگن بوده است ۴۹ درصد رشد
۴۲- در دولتهای نهم و دهم تا پایان سال ۹۱، سالانه ۴۸۶ واگن باری به ناوگان ریلی کشور اضافه شد در حالیکه این عدد در دولت اصلاحات سالانه ۴۲۶ واگن بوده است ۱۴ درصد رشد
۴۳- در ۸ سال دولت اصلاحات تنها ۳۴ دستگاه به تعداد لکوموتیوهای کشور افزوده شد، این افزایش در دولتهای نهم و دهم تا پایان سال ۹۱ ۷.۵سال به ۱۸۴ دستگاه رسیده است ۴۷۷ درصد رشد
۴۴- تعداد انواع خودرو تولید شده در دولت های نهم و دهم ۹۱-۸۴ به بیش از ۱۰ میلیون و ۲۲۱ هزار دستگاه رسیده است حال آنکه مجموع خودروهای تولید شده در ۸ سال دولت اصلاحات ۸۳-۷۶ اندکی کمتر از ۳.۵ میلیون دستگاه بوده است.
۴۵- یکی از استانداردهای جهانی در زمینه خودرو، تعداد خودروی موجود در کشورها برای هر هزار نفر یا سرانه مالکیت خودرو است. سرانه مالکیت خودرو در ایران در ابتدای سال ۸۴ برابر با ۹۰ دستگاه بود که اکنون به بیش از ۲۰۰ دستگاه رسیده است.
۴۶- رشد ۴ برابری تعداد وب سایت های ایرانی از ۱۳۸۰۰ وب سایت در ابتدای دولت نهم به بیش از ۵۵ هزار وب سایت در سال ۹۱
۴۷- در دولت اصلاحات تنها ۱ درصد ساخت و سازها بصورت صنعتی بود اما در پایان سال ۹۱ به ۳۵ درصد رسیده است. طبق قانون برنامه پنجم توسعه، صنعتی سازی ساختمان باید تا پایان سال ۹۴ به ۴۰ درصد برسد که اکنون ۸۷ درصد آن محقق شده است.
۴۸- تعداد مسکن روستایی ساخته شده : در دولت اصلاحات، ۸۱ هزار واحد، در دولت نهم و دهم ۱ میلیون و ۶۲۴ هزار واحد بیش از ۲۰ برابر
۴۹- متوسط سالیانه مسکن شهری ساخته شده : در دولت اصلاحات، ۳۹۱ هزار واحد. در دولت نهم و دهم ۷۶۹ هزار واحد رشد ۹۶ درصدی
۵۰- در سال ۸۴ با وجود ۶ میلیون خودرو در کشور، ۲۷هزار و ۸۰۰ نفر تلفات جاده ای داشتیم در حالیکه با مدیریت دولتهای نهم و دهم در سال ۹۱ با وجود بیش از ۱۷ میلیون خودرو، این تلفات به کمتر از ۱۹ هزار نفر رسیده است.
۵۱- در ابتدای دولت نهم ۵۰۰ مرکز فنی و حرفه ای در کشور وجود داشت اما این تعداد اکنون به ۶۷۶ مرکز افزایش یافته که رشد ۳۵ درصدی داشته است.
۵۲- در دولتهای نهم و دهم زیر بنای مراکز فنی و حرفه ای با ۸۶ درصد افزایش از ۷۹۳ هزار متر مربع به یک هزار و ۴۷۴ متر مربع رسیده است.
۵۳- در آغاز دولت نهم تنها یک تعاونی دانش بنیان در خصوص فناوریهای نوین وجود داشت که در حال حاضر با رشدی چشمگیر به ۶۵ مرکز رسیده است.
۵۴- افزایش ۱۲۲ درصدی تعداد تعاونی های فعال در کشور از ۸۴ هزار در سال ۸۴ به ۱۸۷ هزار در پایان سال ۹۱
۵۵- در ابتدای دولت نهم تعداد تعاونی های زنان ۵ هزار و ۹۱۱ تعاونی بود که اکنون به ۱۹ هزار و ۱۸۳ تعاونی رسیده است ۲۲۵ درصد رشد
۵۶- با ساخت ۷ میلیون و ۳۹۳ هزار واحد مسکونی در دولت احمدی نژاد، مجموع مسکن ساخته شده توسط دولتها پس از انقلاب به بیش از ۱۲ میلیون واحد رسید. از این تعداد ۶۱.۲ درصد در دولت احمدی نژاد، ۲۶.۵ درصد در دولت اصلاحات و ۱۲.۳ درصد در دولتهای اول تا ششم ساخته شده است.
۵۷- تا سال ۱۳۸۴ تعداد ۶۰۰ شهر کشورمان از نعمت گاز برخوردار بودند که در سال ۹۱ به بیش از ۱۰۰۰ شهر رسیده است.
۵۸- تا قبل از شروع به کار دولت نهم تنها ۲ هزار و ۸۰ روستا از نعمت گاز برخوردار بودند که با تلاش دولتهای نهم و دهم ۱۲ هزار و ۲۲۰ روستای دیگر به شبکه سراسری گاز متصل شدند.
۵۹- برخورداری خانوار شهری و روستایی از گاز طبیعی : تا سال ۸۴ : ۶۰ درصد، سال ۹۱ : ۸۳ درصد ۲۳ درصد رشد
۶۰- در ابتدای دولت نهم تنها ۹ هزار و ۵۰۰ واحد صنعتی کشور از گاز طبیعی برخوردار بودند، این تعداد در حال حاضر به بیش از ۵۸ هزار واحد صنعتی افزایش یافته است رشد ۶ برابری
۶۱- از مجموع شهرها، روستاها و واحدهای صنعتی برخوردار از نعمت گاز در کشور، ۴۰ درصد از شهرها، ۸۵ درصد از روستاها و ۸۴ درصد از واحدهای صنعتی کشور، در ۸ سال اخیر و با همت دولتهای نهم و دهم از امکان استفاده از گاز برخوردار شده اند.
۶۲- مجموع صادرات محصولات شیلاتی : در دولت اصلاحات، ۱۱۰ هزار تن به ارزش ۵۱۸ میلیون دلار. در دولتهای نهم و دهم تا پایان ۹۱، ۲۸۰ هزار تن به ارزش ۹۰۰ میلیون دلار
۶۳- واریز مازاد درآمد نفتی به حساب ذخیره ارزی : دولت اصلاحات ۸۳-۷۹ : ۳۰ میلیارد دلار معادل ۲۳ درصد درآمد نفتی، دولتهای نهم و دهم ۸۸-۸۴ : ۱۳۳ میلیارد دلار ۳۷ درصد درآمد نفتی
۶۴- در پایان دولت اصلاحات از ۲۰۶ میلیارد دلار درآمد نفتی تنها ۱۰ میلیارد دلار ۵ درصد در حساب ذخیره ارزی به دولت بعدی منتقل شد. در دولت احمدی نژاد از ۵۱۸ میلیارد دلار درآمد نفتی بیش از ۵۲ میلیارد دلار ۱۰ درصد در صندوق توسعه ملی به دولت یازدهم منتقل می شود.
۶۵- متوسط سالانه صادرات خدمات فنی و مهندسی : دولت اصلاحات : ۵۷۶ میلیون دلار، دولت احمدی نژاد : ۲ میلیارد و ۵۷۶ میلیون دلار رشد ۴.۵ برابری
۶۶- از سال ۱۳۸۰ تا پایان سال ۹۱ ارزش کل خدمات فنی و مهندسی صادر شده از کشور به بیش از ۲۲ میلیارد و ۹۳۰ میلیون دلار می رسد که ۱۰ درصد معادل با ۲.۳ میلیارد دلار در دولت دوم اصلاحات و۹۰ درصد معادل با ۲۰.۶ میلیارد دلار در دولت های نهم و دهم صورت گرفته است.
۶۷- تعداد آزمایشاههای آب در کشور : قبل از دولت نهم ۲۱۵ عدد، سال ۹۱ : ۳۸۳ آزمایشگاه ۷۸ درصد رشد
۶۸- تعداد آزمایشگاههای فاضلاب در کشور : قبل از دولت نهم : ۶۴ آزمایشگاه، سال ۹۱ : ۱۴۳ آزمایشگاه ۱۲۳ درصد رشد
۶۹- تعداد آزمایشگاههای آب و فاضلاب در کشور : قبل از دولت نهم : ۲۷۹ آزمایشگاه، سال ۹۱ : ۵۲۶ آزمایشگاه ۸۸ درصد رشد
۷۰- جمعیت تحت پوشش آب شرب در روستاها : قبل از دولت نهم : ۶۵ درصد، سال ۹۱ : ۷۸ درصد ۲۰ درصد رشد
۷۱- آبرسانی به روستاها : قبل از دولت نهم : ۱۸ هزار روستا، سال ۹۱ : ۳۲ هزار و ۵۰۰ روستا ۸۰ درصد رشد
۷۲- تعداد مشترکان آب شرب : قبل از دولت نهم : ۹.۱ میلیون فقره، سال ۹۱ : ۱۳.۶۷ میلیون فقره رشد ۵۰ درصدی
۷۳- ظرفیت سالانه تامین آب در کشور : قبل از دولت نهم : ۶.۴ میلیارد متر مکعب ، سال ۹۱ : ۹.۷ میلیارد مترمکعب ۵۱ درصد رشد
۷۴- تعداد تصفیه خانه های آب کشور : قبل از دولت نهم : ۷۶ واحد، سال ۹۱ : ۱۱۹ واحد ۵۶ درصد رشد
۷۵- تعداد تصفیه خانه های فاضلاب : قبل از دولت نهم : ۸۷ واحد، سال ۹۱ : ۱۴۶ واحد ۶۸ درصد افزایش
۷۶- تعداد تصفیه خانه های آب و فاضلاب : قبل از دولت نهم : ۱۶۳ واحد، سال ۹۱ : ۲۶۵ واحد ۶۲ درصد افزایش
۷۷- ظرفیت تامین آب شرب از تصفیه خانه های کشور : قبل از دولت نهم : ۲.۱ میلیارد مترمکعب، سال ۹۱ : ۳.۶ میلیارد مترمکعب ۷۱ درصد رشد
۷۸- طول خطوط انتقال آب : قبل از دولت نهم : ۱۶ هزار کیلومتر، سال ۹۱ : ۲۷ هزار کیلومتر رشد ۶۸ درصدی
۷۹- طول شبکه توزیع آب : قبل از دولت نهم : ۹۸ هزار کیلومتر، سال ۹۱ : ۱۳۷ هزار کیلومتر ۴۰درصد رشد
۸۰- جمعیت تحت پوشش خدمات فاضلاب شهری : قبل از دولت نهم : ۲۵.۵ درصد، سال ۹۱ : ۳۸.۸۲ درصد ۵۲ درصد رشد
۸۱- طول شبکه فاضلاب شهری : قبل از دولت نهم : ۲۸ هزار و ۵۰۰ کیلومتر، سال ۹۱ : ۴۹ هزار کیلومتر ۷۲ درصد رشد
۸۲- تعداد مشترکین فاضلاب : قبل از دولت نهم : ۲.۶۴ میلیون فقره، سال ۹۱ : ۴.۶۸ میلیون فقره ۷۷ درصد رشد
۸۳- اجرای طرح مالیات بر ارزش افزوده پس از ۲۱ سال وقفه، ارائه لایحه در سال ۱۳۶۶، اجرا در سال ۱۳۸۷
۸۴- سهم درآمدهای مالیاتی نسبت به مخارج جاری دولت یکی از شاخص های بسیار مهم برای بررسی وضعیت فعالیتهای مالی دولت است. متوسط این نسبت در دولت اصلاحات : ۳۷.۷۵ درصد، در دولت احمدی نژاد : ۴۲.۸۹ درصد ۱۳.۶ درصد بهبود
۸۵- نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی یکی از نسبتهای تحلیلی و مهم در ارزیابی عملکرد و وضعیت مالی دولتها است و بالا بودن این نسبت نشان دهنده کارایی نظام مالیاتی کشور نیز می باشد. متوسط این نسبت در دولت اصلاحات : ۵.۵۱ درصد، در دولت احمدی نژاد : ۷.۲۵ درصد ۳۱.۵ درصد بهبود
۸۶- نسبت درآمدهای مالیاتی به مخارج دولت در کشور برای اولین بار در دولت دهم سال ۸۸ از ۵۰ درصد فراتر رفت.
۸۷- دولت نهم در سال ۱۳۸۴ شبکه فیبر نوری را به طول ۳۰ هزار کیلومتر تحویل گرفت و طی هشت سال با اضافه کردن ۲۳ هزار کیلومتر به طول این شبکه آن را به ۵۳ هزار کیلومتر در پایان دولت دهم رساند.
۸۸- تعداد واحدهای صنفی دارای پروانه فعالیت از ۴۰۰ هزار واحد در سال ۸۴ به بیش از ۲ میلیون واحد در سال ۹۱ رسیده است.
۸۹- ظرفیت کانتینری بنادر : در ۸ سال دولت اصلاحات : یک میلیون و ۸۲۵ هزار TEU، در ۷.۵ سال دولت نهم و دهم : ۷ میلیون و ۱۰۰ هزار TEU . ۵.۲ میلیون TEUمعادل ۳۲۱ درصد افزایش
۹۰- افزایش ظرفیت ایجاد شده در ناوگان تجاری دریایی در ۸ سال دولت اصلاحات : ۱ میلیون و ۱۵۰ هزار تن. در ۷.۵ سال دولتهای نهم و دهم : بیش از ۲ میلیون و ۹۱ هزار تن. ۹۴ درصد رشد
۹۱- ظرفیت جابجایی مسافر در بنادر کشور : قبل از دولت نهم : ۴ میلیون و ۷۲۵ هزار نفر. اکنون : ۱۴ میلیون نفر حدودا ۳ برابر
۹۲- مجموع سرمایه گذاری زیربنایی توسط سازمان بنادر در بنادر کشور : پایان سال ۸۳ : ۲ هزار و ۸۹۲ میلیارد ریال، پایان سال ۹۱ : ۲۴ هزار میلیارد ریال بیش از ۸ برابر
۹۳- جذب سرمایه غیردولتی در بنادر کشور : کل سرمایه گذاری جذب شده تا پایان سال ۸۳ : ۲ هزار و ۱۵۷ میلیارد ریال، در دولت های نهم و دهم ۲۰ هزار و ۹۶۴ میلیارد ریال حدودا ۱۰ برابر
۹۴- متوسط تخلیه و بارگیری کالای نفتی و غیرنفتی در بنادر کشور در دولت نهم و دهم سالانه ۱۱۹ میلیون تن بوده که نسبت به دولت اصلاحات سالانه ۷۴ میلیون تن معادل ۶۱ درصد رشد داشته است.
۹۵- متوسط جابه جایی مسافر دریایی در دولت نهم و دهم با ۱۷۶ درصد رشد نسبت به دولت اصلاحات از ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در سال به ۶ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر در سال رسیده است.
۹۶- متوسط تخلیه و بارگیری کالای کانتینری در دولت نهم و دهم سالانه ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار Teu است که نسبت به پایان سال ۸۳ یک میلیون و ۳۴۵ هزار Teu معادل ۷۱ درصد رشد داشته است.
۹۷- افزایش تعداد بنادر کوچک کشور : در دولت اصلاحات : از ۴۹ بندر به ۵۱ بندر ۴ درصد افزایش. در دولت احمدی نژاد : از ۵۱ بندر به ۸۲ بندر ۶۰ درصد افزایش
۹۸- رکورددار افزایش واردات بنزین در کشور : دولت اصلاحات در سال ۷۶ با افزایش ۱۲۰ درصدی نسبت به سال قبل. رکورددار کاهش واردات بنزین به کشور : دولت احمدی نژاد در سال ۹۰ با ۶۷ درصد کاهش نسبت به سال قبل
۹۹- وابستگی کشور به واردات بنزین در دولت اصلاحات ۴ برابر شد، از ۵ میلیون لیتر در روز ۱۳۷۶ به ۲۳ میلیون لیتر در روز ۱۳۸۴. در دولت احمدی نژاد واردات بنزین نه تنها به صفر رسید بلکه صادرات بنزین نیز آغاز شد.
۱۰۰- از مجموع ۱۴۲ طرح سد بزرگ ملی کشور که در دست بهره برداری است، ۱۹ سد پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، ۷ سد از ابتدای انقلاب تا سال ۱۳۶۷، ۱۵ سد در دولت کارگزاران، ۴۷ سد در دولت اصلاحات، و ۵۴ سد در دولت احمدی نژاد به بهره برداری رسیده است.
۱۰۱- ظرفیت نصب شده نیروگاه های برقابی که وارد مدار شده : دولت اصلاحات : سه هزار و ۷۵ مگاوات، دولت احمدی نژاد : ۴ هزار و ۹۶۲ مگاوات ۱.۶ برابر
۱۰۲- دولت اصلاحات ۸۳-۱۳۷۶ بیش از ۲۵ هزار میلیارد ریال از سهام شرکتهای دولتی را در جریان خصوصی سازی واگذار کرد، در حالیکه ارزش این واگذاری ها در دولت احمدی نژاد از ۸۴ تا خردادماه ۹۲ بیش از ۱۲۲۷ هزار میلیارد ریال می باشد ۵۰ برابر
۱۰۳- مجموع سیمان تولید شده در کشور : در دولت اصلاحات : ۲۰۳ میلیون تن، در دولت احمدی نژاد : ۴۰۳ میلیون تن ۹۹ درصد رشد
۱۰۴- افزایش ظرفیت تولید سیمان در کشور : در ۲۷ سال از ابتدای انقلاب تا سال ۸۴ : ۲۶ میلیون تن، در دولت احمدی نژاد تا پایان ۹۱ : ۴۲ میلیون تن ۱.۶ برابر
۱۰۵- متوسط سالانه افزایش تولید سیمان : در دولت اصلاحات : ۶۵ درصد، در دولت احمدی نژاد : ۱۱۷ درصد
۱۰۶- میزان مصرف سیمان از برخی جهات بیانگر روند رشد اقتصادی و پیشرفت کشور نیز می باشد. در سال ۱۳۸۵ سرانه مصرف سیمان حدود ۵۱۰ کیلوگرم بوده که در سال ۹۱ به یک هزار و ۱۸ کیلوگرم رسیده است.
۱۰۷- تعداد کارخانه های سیمان در کشور : در پایان دولت اصلاحات سال ۸۳ : ۳۷ کارخانه ، ابتدای سال ۹۲ : ۶۷ کارخانه ۸۰ درصد افزایش
۱۰۸- میزان تولید سالانه سیمان : در پایان سال ۸۳ : ۳۲ میلیون تن، در پایان سال ۹۱ : ۷۰ میلیون تن بیش از ۲ برابر
۱۰۹- مدیریت موفق دولت های نهم و دهم در اهتمام به امر تولید و سرمایه گذاری در صنعت سیمان عامل اصلی در رشد ۱۱ پله ای کشورمان از رتبه ۱۴ جهانی در سال ۸۴ به رتبه ۳ در سال ۹۲ می باشد.
۱۱۰- براساس گزارش مر کز آمار ایران از سال ۱۳۷۶ تا پایان ۹۱ بیشترین میزان نرخ بیکاری در کشور در سالهای ۷۹ و ۸۰ با میزان ۱۴.۳ درصد به ثبت رسیده است. متوسط سالانه نرخ بیکاری در دولت اصلاحات ۸۳-۱۳۷۶ برابر با ۱۲.۷۵ درصد و متوسط این نرخ در دولتهای نهم و دهم ۹۱-۱۳۸۴ برابر با ۱۱.۶۶ درصد می باشد.
۱۱۱- تعداد بیکاران در دولت اصلاحات : از ۱.۴ میلیون نفر در سال ۷۶ به ۲.۶۷۵ میلیون نفر در سال ۸۴ ۱.۲۷۵ میلیون نفر افزایش، ۹۱ درصد رشد. در دولت احمدی نژاد : از ۲.۶۷۵ میلیون نفر به ۲.۹۴۵ میلیون نفر ۲۷۰ هزار نفر افزایش، ۱۰ درصد رشد
۱۱۲- تعداد دارالقرآن ایجاد شده در کشور : از سال ۵۷ تا ۸۴ : ۶۷۰ واحد، در دولت احمدی نژاد : بیش از ۲۰ هزار واحد
۱۱۳- افزایش تختهای فعال بیمارستانی : در دولت اصلاحات : ۸۴۸۸ تخت از ۸۲۵۸۸ به ۹۱۰۷۶، در دولت احمدی نژاد : ۱۷۸۲۵ تخت از ۹۱۰۷۶ به ۱۰۸۹۰۱، بیش از ۲ برابر
۱۱۴- افزایش داروخانه های کشور : در دولت اصلاحات : ۱۷۹۴ داروخانه از ۴۵۸۶ به ۶۳۸۰، در دولت احمدی نژاد : ۲۵۸۱ داروخانه از ۶۳۸۰ به ۸۹۶۱، بیش از ۱.۴ برابر
۱۱۵- افزایش خانه بهداشت روستایی : در دولت اصلاحات : ۱۳۹۰ مرکز از ۱۴۹۲۴ به ۱۶۳۱۴، در دولت احمدی نژاد : ۳۹۶۷ مرکز از ۱۶۳۱۴ به ۲۰۲۸۱، بیش از ۲.۸ برابر
۱۱۶- تعداد کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور : تا قبل از دولت نهم : ۲۴۰۰ کانون، سال ۹۱ : ۱۵ هزار کانون بیش از ۶ برابر
۱۱۷- تعداد کتابخانه های عمومی کشور : تا قبل از دولت نهم : ۱۶۰۰ کتابخانه، سال ۹۱ : ۳ هزار کتابخانه ۸۸ درصد رشد
۱۱۸- تعداد عناوین کتابهای چاپ شده در کشور : سال ۱۳۸۴ : بیش از ۵۳ هزار عنوان، سال ۱۳۹۰ : بیش از ۶۸ هزار عنوان ۲۸ درصد رشد
۱۱۹- تعداد سالن های سینما : سال ۱۳۸۴ : ۲۵۰ سالن، سال ۱۳۹۱ : ۳۶۰ سالن ۴۴ درصد رشد
۱۲۰- میزان تولید محصولات باغی نسبت به سطح زیر کشت این محصولات : در دولت اصلاحات از ۵.۶۳ تن محصول در هر هکتار در سال ۷۶ به ۵.۲۲ تن محصول در هر هکتار در سال ۱۳۸۳ کاهش یافته است. در دولت احمدی نژاد این نسبت از ۵.۷۳ تن محصول در هر هکتار در سال ۸۴ به ۶.۷ تن محصول در هر هکتار افزایش یافته است. یک تن افزایش محصول در هر هکتار
۱۲۱- در دولت اصلاحات میزان تولید محصولات باغی از ۱۱ میلیون و ۲۵۰ هزار تن در سال ۷۶ به بیش از ۱۳ میلیون و ۱۰۸ هزار تن در سال ۸۳ رسید ۱۶.۵ درصد افزایش. در سال ۸۴ دولت نهم بیش از ۱۴ میلیون و ۸۶۴ هزار تن محصولات باغی تولید کرد که این رقم در پایان سال ۹۱ به بیش از ۱۸ میلیون و ۴۰۰ هزار تن رسید ۲۳.۸ درصد افزایش
۱۲۲- میزان افزایش محصولات باغی : در دولت اصلاحات : بیش از یک میلیون و ۸۵۰ هزار تن، در دولت احمدی نژاد : بیش از ۳ میلیون و۵۳۶ هزار تن بیش از ۹۰ درصد افزایش
۱۲۳- میزان رشد سالیانه تولید محصولات باغی در ۸ سال دولت اصلاحات ۸۳-۱۳۷۶ برابر با ۲.۲ درصد و در ۸ سال دولت احمدی نژاد ۹۱-۱۳۸۴ برابر با ۳.۱ درصد بوده است. این در حالی است که در سال ۱۳۸۷ به دلیل سرمای شدید و کم سابقه در کشور بسیاری از محصولات باغی از بین رفت، در این سال تولید محصولات باغی نسبت به سال ۸۶ نزدیک به ۳ میلیون تن کاهش یافت.
۱۲۴- مجموع محصولات باغی تولید شده : در دولت اصلاحات : ۹۹ میلیون و ۸۴۱ هزار تن، در دولت احمدی نژاد : بیش از ۱۲۷ میلیون و ۹۷ هزار تن ۲۷.۳ درصد افزایش معادل با ۲۷ میلیون و ۲۵۶ هزار تن
۱۲۵- بر اساس آمارهای بانک مرکزی میزان نقدینگی کشور در دولت کارگزاران ۶.۲ برابر، در دولت اصلاحات ۵.۱۱ برابر و در دولت احمدی نژاد ۵ برابر شده است. این در حالی است که در سالهای اخیر طرح های اقتصادی بزرگی چون هدفمندی یارانه ها، مسکن مهر و بنگاههای زودبازده انجام شده و حجم فعالیتها و تولیدات دولت نیز چندین برابر دولتهای گذشته بوده است.
۱۲۶- متوسط نرخ رشد نقدینگی در کشور : در دولت کارگزاران : ۲۹.۸ درصد، در دولت اصلاحات : ۲۶.۲ درصد، در دولت احمدی نژاد : ۲۵.۸۶ درصد
۱۲۷- شتاب نقدینگی : عبارت است میزان رشد نرخ رشد نقدینگی، شتاب مثبت به منزله حرکت به سمت تشدید افزایش نقدینگی و شتاب منفی به منزله حرکت به سمت مهار افزایش نقدینگی می باشد. در دولت کارگزاران : ۸۹.۴ درصد مثبت، در دولت اصلاحات : ۹۹ درصد مثبت، در دولت احمدی نژاد : ۱۰ درصد منفی
۱۲۸- میزان استخراج مواد معدنی : ابتدای سال ۱۳۸۴ : ۱۵۶ میلیون تن از ۳۶۰۰ معدن فعال ، ابتدای سال ۱۳۹۱ : ۳۴۱ میلیون تن از ۵ هزار معدن فعال
۱۲۹- تعداد پروانه اکتشاف معادن صادر شده : در دولت اصلاحات : ۱۰ هزار فقره، در دولت احمدی نژاد : بیش از ۱۳ هزار فقره ۳۰ درصد رشد
۱۳۰- تعداد پروانه بهره برداری از معادن صادر شده : در دولت اصلاحات : ۴۶۰۰ پروانه، در دولت احمدی نژاد : بیش از ۶ هزار پروانه ۳۰ درصد رشد
۱۳۱- افزایش ظرفیت تولید محصولات فولادی از ۱۳ میلیون تن در سال ۱۳۸۴ به ۳۱ میلیون تن در سال ۱۳۹۱ ۱۳۸ درصد رشد
۱۳۲- افزایش ظرفیت تولید آلومینیوم از ۲۳۰ هزار تن در اسل ۱۳۸۴ به ۴۵۷ هزار تن در سال ۱۳۹۱ ۹۹ درصد رشد
۱۳۳- افزایش ظرفیت تولید کاشی و سرامیک از ۱۸۰ هزار تن در سال ۱۳۸۴ به ۳۸۰ هزار تن در سال ۱۳۹۱ بیش از ۲ برابر
۱۳۴- افزایش ظرفیت تاسیسات ذخیره ای کشور سیلوها از ۹ میلیون تن در سال ۱۳۸۴ به ۱۶ میلیون تن در سال ۱۳۹۱ ۷۸ درصد رشد
۱۳۵- افزایش ظرفیت تولید مس کاتدی از ۱۹۰ هزار تن در سال ۱۳۸۴ به ۲۵۵ هزار تن در سال ۱۳۹۱ ۳۴ درصد رشد
۱۳۶- مجموع لوازم خانگی تلویزیون، یخچال، ماشین لباسشویی تولید شده در کشور : در دولت اصلاحات : ۱۹ میلیون دستگاه، در دولت احمدی نژاد : ۲۷ میلیون دستگاه ۱.۴ برابر
۱۳۷- حجم سرمایه گذاری صنعتی محقق شده : در دولت اصلاحات : ۱۶ هزار میلیارد تومان، در دولت احمدی نژاد : ۱۱۰ هزار میلیارد تومان ۶.۸ برابر
۱۳۸- سرمایه گذاری صورت گرفته در بخش معدن : در دولت اصلاحات : ۵۰۰ میلیارد تومان، در دولت احمدی نژاد : ۳.۳ هزار میلیارد تومان ۶.۶ برابر
۱۳۹- طبق آمارهای جهانی شاخص توسعه انسانی در ابتدای دولت نهم ۰.۶۸۵ بود که در پایان دولت دهم به ۰.۷۴۲ رسید و ایران در ردیف کشورهای با توسعه بالا قرار گرفت.
۱۴۰- طبق آمارهای جهانی در ۸ سال دولت احمدی نژاد شاخص بهداشت از ۰.۸۱ به ۰.۸۳۹ رسیده و شاخص درآمد سرانه نیز از ۰.۶۶۵ به ۰.۶۹ ارتقا پیدا کرده است. در این مدت شاخص آموزش با رشدی قابل توجه از ۰.۵۹۹ به ۰.۷۰۷ رسیده است.
اقا علی خدا قوت واقعا عالی بود
توروخدافتنه ونفودراول کنیدملت ازگرانی کمرخم کردن میفهمین
بدترینه ترین نظر درباره فتنه 88 .
بنظرشماجدب نیردرزمان احمدی نژادزیادبودیادرزمان روحانی که افسوس عمربربادرفته آنان میخوری ؟
خیروبرکتی کهئ مردم عام ازدست احمدی نژاددیدندقابل مقایسه با زمان روحانی نیست.
بعدکی میگویداصولگرایان شکت فاحش خوردندکجابودی موقعه رای گیری اتنخاب لاریجانی نمونه آن بود
نمی دانم ازکجاسوخته ای .
..............
دیدی مدیر امانت دار نیستی ونظرم رانزدی انشاالله دردولت بعد به این تخریب کردن دکتر توسط شما برخورد میشه
......... ارزش پولی کشور را بیشتر از 3000 برابر کاهش داد تاجایی که از پول افغانستان و عراق هم پائین تر آمد . یادم می اید رئیس جمهور امریکا یک اسکناس 1 دلاری و1 اسکناس 1000تومانی در دست گرفته بود و از شدت خشم و خصومت و دشمنی با ایران می گفت من کاری میکنم که 1000تومان ایران برابر 1 دلار امریکا شود.این آقای به اصطلاح دکتر بهتر ازآن کاری را کرد که ریگان و جمی کارتر می خواستند بکنند . یک دلار امریکا را معادل 35000ریال (3500 تومان ) کرد . یعنی ارزش پولی کشور 35000 برابر کاهش داد . در حقیقت 35000 سال مارا عقب برد . دشمنانمان باید بابت این کار بآن مدال افتخار بدهند . خداوند خودش عاقبت این مملکت را ختم بخیر گرداند .
آیا احمدی نزاد سه موضوع مهمی را که باعث آبرو ریزی کشور درجهان شد یعنی اختلاسهای کلان مالی و بوسیه های غیر قانونی وبدون آزمون داشجویان با نفوذ دوره دکتری وحقوقهای نجومی مدیران نقشی نداشت؟
این آقا اگه راست میگه این مطلب را چرا 5 سالپیش نگفت. ..........
سلام _ اقای پرویز کاظمی شما بیش از این افاضه نفرمایید اونجایی که می سوزه درمان کنید با این حرفها اونجا خنک نمی شود - باید فکری دیگه ای بکنید - زت زیاد
.........ریاست طلب که به خودت اجازه می دهی کاندیدریاست جمهوری شوی
................
سلام عزیزان
اگه جلوی دزدی ها گرفنه بشه نه نیازی به نفت هست نه گازو نه سایر معادن و نه رفع تحریم فقط مالیات کافیه ما خییییییلی ثروت مندیم اینها این کاره نیستند که با فساد مبارزه کنند ما نه احمدی نژاد می خوایم نه روحانی ما مرد عمل می خواهیم