عباس کیارستمی به ایران برگشت +عکس
پیکر عباس کیارستمی چهار روز پس از درگذشتش در پاریس به ایران منتقل شد.
جمعی از سینماگران برای استقبال از پیکر کیارستمی در فرودگاه حاضر هستند.
کارگردان «خانه دوست کجاست؟» که برای ادامه درمان بیماری خود به فرانسه سفر کرده بود، در سن ۷۶ سالگی و در ماه تولدش درگذشت.


عباس کیارستمی در هفتم اردیبهشت هنگام ترخیص از بیمارستان در آخرین گفتوگویش با ایسنا اظهار کرد: من امروز از بیمارستان مرخص میشوم، اما این مرخصی به معنای بهبودی کامل نیست. ۵۰ روز در بیمارستان بودهام و امیدوارم بتوانم پروسه بهبودیام را در خانه ادامه دهم.
رییس کل سازمان نظام پزشکی به تازگی در پی برخی نقطهنظرات و انتقادات دربارهی مراحل درمان کیارستمی، طی نامهای به معاون و دادستان انتظامی نظام پزشکی برای پیگیری و رسیدگی به پرونده پزشکی این هنرمند دستور داد.

کیارستمی در کارنامهی فیلمسازیاش ساخت فیلمهای کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و .. و فیلمهای بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولیها» ۱۳۶۲، «خانهی دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷، «ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد.
آیین بدرقه پیکر عباس کیارستمی یکشنبه ۲۰ تیر ماه از مقابل ساختمان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان در خیابان حجاب ساعت ۸:۳۰ برای خاکسپاری به سمت لواسان برگزار خواهد شد.

نظر کاربران
روحش شاد
الان یه مصاحبه و پشت صحنه باحال از اخرین کاراش کپی و عاشق داد صداشو تو جاده ها دوست دارم اگر اون دنیا ابدی هست پس زندگی اونه مرگ اینجاست که همه چی کوتاه و مرگ داره .پس از مرگ میزیم به زندگی جاودانه ابدی
کاش وقتی زنده بود براش فرش قرمز پهن میکردن
خدا رحمتش کنه کاش مسئولین قدر انسان های فرهیخته رو بیشتر بدونن،من که دلم خونه!
دیگه 76 سالش بوده دیگه
به جای اینها به فکر جوانان بدبخت باشید
چقدر عکسی که تابوتش روی چوبهاست هنوز دلگیره....همه ما سرنوشتمون همین تابوته کاش از خدا واقعا بترسیم و وقتی زنده ایم برای هم ارزش قایل باشیم و واقعا انسان باشیم
خداوند روحش را شاد نموده واز تقصیرات وی بگذرد