تیزرهایی که حداقل اطلاعات هم به تماشاگر نمی‌دهند
در تیزر فیلم‌ها اثری از زن‌ها نیست!
این روزها در حالی تبلیغ فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای ممنوع شده است که رسانه ملی در معدود تیزرهایی که به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌دهد، تصاویر اندکی از حضور بازیگران زن را نشان می‌دهد. برای کسانی که قرار است با دیدن این تیزرها تشویق شوند و به تماشای فیلم‌ها بروند، چنین القا میشود که هیچ زنی در فیلم‌های روی پرده بازی نمی‌کند!
وب‌سایت آی سینما: این روزها در حالی تبلیغ فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای ممنوع شده است که رسانه ملی در معدود تیزرهایی که به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌دهد، تصاویر اندکی از حضور بازیگران زن را نشان می‌دهد. برای کسانی که قرار است با دیدن این تیزرها تشویق شوند و به تماشای فیلم‌ها بروند، چنین القا میشود که هیچ زنی در فیلم‌های روی پرده بازی نمی‌کند!
بعد از اعلام رای دادستان تهران مبنی بر عدم تبلیغ فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای، سینماگران به این فکر افتادند تا شیوه‌های جدیدی را برای معرفی فیلم‌های سینمایی در پیش بگیرند. اولین راهکار بازیگران و هنرمندان سینما و تلویزیون، معرفی و تبلیغ فیلم‌های سینمایی در شبکه‌های اجتماعی بود. آنها با قرار دادن عکس و یا ویدیوی برخی از فیلم‌های روی پرده، به دنبال کنندگان صفحات خود پیشنهاد تماشای آنها در سالن‌های سینما می‌دادند.
اما یکی دیگر از راهکارهای تبلیغ و معرفی فیلم‌های سینمایی توسط هنرمندان، حضور آنها در سالن‌های سینما است. بازیگران در صفحات اجتماعی خود اعلام می‌کنند که در یک روز به خصوص به تماشای یکی از فیلم‌های روی پرده می‌نشینند. با اعلام این خبر از سوی هنرمندان و یا برخی از رسانه‌ها، طرفداران این بازیگران، برای دیدار آنها به سالن‌های سینما می‌روند و به همراه بازیگر مورد علاقه خود به تماشای فیلم می‌نشینند.
اما با این که تبلیغ فیلم‌های سینمایی توسط هنرمندان به عنوان یک حرکت ارزشمند و قابل تقدیر به حساب می‌آید و از یک دلی هنرمندان برای معرفی آثار سینمایی حکایت دارد، اما آیا این شیوه می‌تواند به اندازه تبلیغ فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای موثر باشد؟ آیا تعداد دنبال کنندگان بازیگران و چهره‌های سینمایی در صفحات اجتماعی از مردمی که غالبا شبکه‌های ماهوره‌ای برای تماشا انتخاب می‌کنند، بیشتر است؟ آیا تبلیغ فیلم‌های سینمایی در شبکه‌های ماهواره‌ای نمی‌تواند نشان از پیروزی سینمای جمهوری اسلامی بر شبکه‌های ماهوراه‌ای باشد؟
برای پاسخ این سوال می‌توان به گفته‌های برخی از سینماگران ایرانی اشاره کرد. مثلا مهران احمدی بازیگر سینما و تلویزیون درباره پخش تیزرهای فیلم‌های سینمایی روی پرده از شبکه‌های ماهواره‌ای گفته بود: «به شخصه موافق تبلیغات ماهواره ای هستم و می توانم در این مورد نظر بدهم چون مثل این می ماند که بعد از جنگ و پیروزی، غنائم به دست بیاوریم. پس ما در جنگ با شبکه های ماهواره ای بردیم و غنیمت، تبلیغات ماهواره ای است.»
مهدی فخیم زاده بازیگر و کارگردان با سابقه سینمای ایران هم در مراسم افطاری هنرمندان با حسن روحانی رییس جمهور، با حمایت از پخش تیزرهای فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای از رییس دولت یازدهم در خواست کرد که با تعامل با قوه قضاییه اجازه تبلیغ فیلم های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای داده شود: «هزینه تبلیغات و اطلاع رسانى در تلویزیون ملى بالاست. آقاى روحانى! به محض پخش اگهى سینمایى در شبکه هاى ماهواره اى، دادستان جلوى اکران یک فیلم را گرفتند. درخواست من این است که قوه مجریه با قوه قضائیه در این زمینه به تعامل برسد، مگر تبلیغ کالاى فرهنگى بد است که ماهواره ها انجام می‌دهند؟ چرا زمانی که شبکه هاى ماهواره اى فیلم هاى ما را بدون اجازه پخش میکرد دادستانى ورود نمی‌کرد اما حالا که با تبلیغ یک کالاى فرهنگى در این شبکه ها به اقتصاد سینماى ایران کمک میشود جلوى آن گرفته میشود؟»
اما چرا در طول این سال‌ها سینماگران امید خود به صداوسیما برای تبلیغ فیلم‌های سینمایی را از دست داده‌اند؟
در اصل یکصد و هفتاد و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است: «تأسیس فرستنده و پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی در هر نقطه کشور در انحصار این سازمان (صداوسیما) بوده و چنانچه اشخاص حقیقی یا‌حقوقی اقدام به تأسیس یا بهره‌برداری از چنین رسانه‌هایی کنند از ادامه کار آنان جلوگیری به عمل آمده و تحت تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت.»
به واسطه وجود این قانون، صداوسیما ساخت برنامه‌های تلویزیونی را به انحصار خود قرار داده و به همین دلیل دارای قدرت رسانه‌ای بسیاری است. با توجه به این قدرت، مدیران رسانه ملی در سال‌های گذشته بحث‌هایی را با عنوان ممنوعیت فعالیت و ممنوع التصویری برخی از بازیگران به وجود آوردند و از بازی آنها در سریال‌های تلویزیونی جلوگیری به عمل آورده‌اند. این دسته از بازیگران حتی نمی‌توانستند نام خود را در تیزر فیلم‌هایی که در آنها بازی کرده‌اند، ببینند. به عنوان مثال سال گذشته تبلیغ فیلم «یحیی سکوت نکرد» در حالی از رسانه ملی پخش می‌شد که نامی از فاطمه معتمد آریا به عنوان بازیگر نقش اول این فیلم به میان نمی‌آمد. عدم اعلام نام فاطمه معتمدآریا به عنوان یکی از بازیگران «یحیی سکوت نکرد» از سوی رسانه ملی، باعث شد اغلب مخاطبان متوجه نشوند که این بازیگر با سابقه در این فیلم به ایفای نقش پرداخته است.
حالا در تبلیغات تلویزیونی فیلم در حال اکران «بارکد» هم، تصاویر بسیار کمی از بازیگران زن این فیلم دیده میشود. در تیزرهای تلویزیونی این فیلم، تصویری از سحر دولتشاهی دیده نمی‌شود به شکلی گذرا از بهاره کیان افشار به عنوان یکی از بازیگران این فیلم یاد میشود.
اما هزینه تعرفه تبلیغاتی رسانه ملی، برای معرفی کالاها به قدری بالاست که برخی از تهیه کنندگان و پخش کنندگان سینمایی عملا توان پرداخت آنها را ندارند. از سوی دیگر برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای هم با ارائه پیشنهادهای خود به تهیه کنندگان سینما، اعلام می‌کنند که تیزرهای تلویزیونی فیلم‌های روی پرده را به صورت رایگان و با پوشش بسیار گسترده پخش خواهند کرد که این موضوع باعث شد نظر خیلی از سرمایه‌گذاران و تهیه کنندگان به این شبکه‌ها جلب شود.
به نظر می‌رسد در جامعه سینمایی کشور این حس وجود دارد که برای رونق گیشه فیلم‌های سینمایی، تیزرهای تلویزیونی با این همه محدودیتی که مدیران صدا و سیما اعمال می‌کنند، کافی نیستند و روش‌های جدیدی برای اطلاع‌رسانی درباره فیلم‌ها لازم است. خلأ قانونی درباره تاسیس شبکه‌های تلویزیونی خصوصی باعث میشود تنها گزینه جایگزین شبکه‌های ماهواره‌ای باشد که تبلیغ در این شبکه‌ها هم با توقیف و جلوگیری از نمایش فیلم‌ها روبه‌رو میشود.
اما یکی دیگر از راهکارهای تبلیغ و معرفی فیلم‌های سینمایی توسط هنرمندان، حضور آنها در سالن‌های سینما است. بازیگران در صفحات اجتماعی خود اعلام می‌کنند که در یک روز به خصوص به تماشای یکی از فیلم‌های روی پرده می‌نشینند. با اعلام این خبر از سوی هنرمندان و یا برخی از رسانه‌ها، طرفداران این بازیگران، برای دیدار آنها به سالن‌های سینما می‌روند و به همراه بازیگر مورد علاقه خود به تماشای فیلم می‌نشینند.
اما با این که تبلیغ فیلم‌های سینمایی توسط هنرمندان به عنوان یک حرکت ارزشمند و قابل تقدیر به حساب می‌آید و از یک دلی هنرمندان برای معرفی آثار سینمایی حکایت دارد، اما آیا این شیوه می‌تواند به اندازه تبلیغ فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای موثر باشد؟ آیا تعداد دنبال کنندگان بازیگران و چهره‌های سینمایی در صفحات اجتماعی از مردمی که غالبا شبکه‌های ماهوره‌ای برای تماشا انتخاب می‌کنند، بیشتر است؟ آیا تبلیغ فیلم‌های سینمایی در شبکه‌های ماهواره‌ای نمی‌تواند نشان از پیروزی سینمای جمهوری اسلامی بر شبکه‌های ماهوراه‌ای باشد؟
برای پاسخ این سوال می‌توان به گفته‌های برخی از سینماگران ایرانی اشاره کرد. مثلا مهران احمدی بازیگر سینما و تلویزیون درباره پخش تیزرهای فیلم‌های سینمایی روی پرده از شبکه‌های ماهواره‌ای گفته بود: «به شخصه موافق تبلیغات ماهواره ای هستم و می توانم در این مورد نظر بدهم چون مثل این می ماند که بعد از جنگ و پیروزی، غنائم به دست بیاوریم. پس ما در جنگ با شبکه های ماهواره ای بردیم و غنیمت، تبلیغات ماهواره ای است.»
مهدی فخیم زاده بازیگر و کارگردان با سابقه سینمای ایران هم در مراسم افطاری هنرمندان با حسن روحانی رییس جمهور، با حمایت از پخش تیزرهای فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای از رییس دولت یازدهم در خواست کرد که با تعامل با قوه قضاییه اجازه تبلیغ فیلم های سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای داده شود: «هزینه تبلیغات و اطلاع رسانى در تلویزیون ملى بالاست. آقاى روحانى! به محض پخش اگهى سینمایى در شبکه هاى ماهواره اى، دادستان جلوى اکران یک فیلم را گرفتند. درخواست من این است که قوه مجریه با قوه قضائیه در این زمینه به تعامل برسد، مگر تبلیغ کالاى فرهنگى بد است که ماهواره ها انجام می‌دهند؟ چرا زمانی که شبکه هاى ماهواره اى فیلم هاى ما را بدون اجازه پخش میکرد دادستانى ورود نمی‌کرد اما حالا که با تبلیغ یک کالاى فرهنگى در این شبکه ها به اقتصاد سینماى ایران کمک میشود جلوى آن گرفته میشود؟»
اما چرا در طول این سال‌ها سینماگران امید خود به صداوسیما برای تبلیغ فیلم‌های سینمایی را از دست داده‌اند؟
در اصل یکصد و هفتاد و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است: «تأسیس فرستنده و پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی در هر نقطه کشور در انحصار این سازمان (صداوسیما) بوده و چنانچه اشخاص حقیقی یا‌حقوقی اقدام به تأسیس یا بهره‌برداری از چنین رسانه‌هایی کنند از ادامه کار آنان جلوگیری به عمل آمده و تحت تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت.»
به واسطه وجود این قانون، صداوسیما ساخت برنامه‌های تلویزیونی را به انحصار خود قرار داده و به همین دلیل دارای قدرت رسانه‌ای بسیاری است. با توجه به این قدرت، مدیران رسانه ملی در سال‌های گذشته بحث‌هایی را با عنوان ممنوعیت فعالیت و ممنوع التصویری برخی از بازیگران به وجود آوردند و از بازی آنها در سریال‌های تلویزیونی جلوگیری به عمل آورده‌اند. این دسته از بازیگران حتی نمی‌توانستند نام خود را در تیزر فیلم‌هایی که در آنها بازی کرده‌اند، ببینند. به عنوان مثال سال گذشته تبلیغ فیلم «یحیی سکوت نکرد» در حالی از رسانه ملی پخش می‌شد که نامی از فاطمه معتمد آریا به عنوان بازیگر نقش اول این فیلم به میان نمی‌آمد. عدم اعلام نام فاطمه معتمدآریا به عنوان یکی از بازیگران «یحیی سکوت نکرد» از سوی رسانه ملی، باعث شد اغلب مخاطبان متوجه نشوند که این بازیگر با سابقه در این فیلم به ایفای نقش پرداخته است.
حالا در تبلیغات تلویزیونی فیلم در حال اکران «بارکد» هم، تصاویر بسیار کمی از بازیگران زن این فیلم دیده میشود. در تیزرهای تلویزیونی این فیلم، تصویری از سحر دولتشاهی دیده نمی‌شود به شکلی گذرا از بهاره کیان افشار به عنوان یکی از بازیگران این فیلم یاد میشود.
اما هزینه تعرفه تبلیغاتی رسانه ملی، برای معرفی کالاها به قدری بالاست که برخی از تهیه کنندگان و پخش کنندگان سینمایی عملا توان پرداخت آنها را ندارند. از سوی دیگر برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای هم با ارائه پیشنهادهای خود به تهیه کنندگان سینما، اعلام می‌کنند که تیزرهای تلویزیونی فیلم‌های روی پرده را به صورت رایگان و با پوشش بسیار گسترده پخش خواهند کرد که این موضوع باعث شد نظر خیلی از سرمایه‌گذاران و تهیه کنندگان به این شبکه‌ها جلب شود.
به نظر می‌رسد در جامعه سینمایی کشور این حس وجود دارد که برای رونق گیشه فیلم‌های سینمایی، تیزرهای تلویزیونی با این همه محدودیتی که مدیران صدا و سیما اعمال می‌کنند، کافی نیستند و روش‌های جدیدی برای اطلاع‌رسانی درباره فیلم‌ها لازم است. خلأ قانونی درباره تاسیس شبکه‌های تلویزیونی خصوصی باعث میشود تنها گزینه جایگزین شبکه‌های ماهواره‌ای باشد که تبلیغ در این شبکه‌ها هم با توقیف و جلوگیری از نمایش فیلم‌ها روبه‌رو میشود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر