چرا جمهوری خواهان از هیلاری متنفرند؟

دیپلماسی ایرانی به نقل از نیوزویک نوشت: چه چیزی در هیلاری کلینتون وجود دارد که جمهوری خواهان را تا این حد ناراحت می کند؟ نفرتی که جمهوری خواهان از هیلاری کلینتون دارند، حتی بیشتر از نفرت آنان از بیل کلینتون یا باراک اوباما، رییس جمهوری فعلی آمریکا است. درک این مساله وقتی دشوار می شود که به تلاش های موفق فراحزبی او در زمان حضورش در سنا و همچنین سابقه دیدگاه های متمایل به راست او به عنوان یک دموکرات محفاظه کار بازمی گردیم، دیدگاه هایی که حتی در مقاطعی او را در برابر دولت بیل کلینتون قرار می داد. مواضع چپ گرایانه اخیر او (به ویژه در کارزار انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶) گرچه از نظر جمهوری خواهان تحولی ناخوشایند است، اما دلیل نفرت آنان از کلینتون نیست، کینه آنان به گذشته بسیار دورتر باز می گردد.

من پیشتر هم درباره آمار بالای نظرات منفی درباره هیلاری کلینتون در میان رای دهندگان در نظرسنجی ها نوشتم و این که چطور این نظرسنجی ها به اشتباه با نظرات منفی مردم درباره دونالد ترامپ مقایسه شده و مرتبط می شود. نتایج این نظرسنجی ها به یک تفسیر سیاسی مرسوم تبدیل شده اند: این که دو نامزد پیشتاز (دموکرات و جمهوری خواه) به طور گسترده ای در میان عموم مردم مذموم هستند.

همان طور که پیشتر هم گفته ام، مردم می توانند کلماتی نظیر "دوست نداشتنی"، "غیرقابل اعتماد"، و عبارات منفی مشابه را به روش های نسبتا متفاوتی استفاده کنند: مردم می توانند بگویند که از "مسموم شدن بر اثر خوردن غذای رستوران متنفرند". آنها همچنین می توانند بگویند: "متنفرند از این که آشپزها در غذا از زیره سبز بیش از اندازه استفاده می کنند" هر دو این جملات صادقانه است، اما اصلا قابل مقایسه نیست.

هنوز بسیاری از جمهوری خواهان به شما خواهند گفت که هیلاری کلینتون مانند مسمویت غذایی است و نه صرفا یک چاشنی غذایی ناخوشایند. در مقیاس وسیع، همین احساس نسبت به هیلاری کلینتون باعث شده که جمهوری خواهان سال های زیادی را صرف این کنند که دور آتش کنار هم بنشینند و داستان های ترسناکی از خانواده کلینتون ها برای یکدیگر نقل کنند و ببینند که داستان چه کسی ترسناک تر است. بنا براین، اگرچه درک می کنم که تنفر از کلینتون به چیزی در گذشته باز می گردد، اما این مساله عدم تطابق میان "سیاست های به هیچ عنوان تندروانه کلینتون" و "تنفر بی حد و حصر جمهوری خواهان از او" همواره برایم سوال برانگیز بوده است.

در واقع، ارائه تصویری نادرست و باورناپذیر از هیلاری کلینتون، یکی از راه هایی است که مقام های منتخب جمهوری خواه تلاش کرده اند تا به واسطه آن توجهات را از پیشروی تکان دهنده دونالد ترامپ منحرف کنند. برای مثال، یک عضو ناشناخته هیات قانونگذاری جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان اخیرا درباره بیانیه های ترامپ گفته است: آیا از بیانیه های ترامپ اذیت شده ام؟ "بله. من اذیت شده ام، اما آن چه مرا بیشتر اذیت می کنند حرکات هیلاری کلینتون است."

در نظر برخی از جمهوری خواهان کنگره درک سخنان ترامپ به مراتب راحت تر و قابل تحمل تر از اقدامات کلینتون است. از نظر این افراد، "هیلاری کلینتون قاتل وینس فاستر (معاون شورای ویژه کاخ سفید در دولت بیل کلینتون بود که مرگ او را خودکشی تلقی کردند) است. اما درباره ترامپ شرایط فرق می کند، او هرچه را که به رای دهندگان گفته هنوز به حقیقت نپیوسته است، اما چیزهایی که درباره کلینتون گفته می شود همین حالا هم حقیقت دارند."

بله درست است، دیدگاه های سیاسی کلینتون در بیشتر موارد (نه هموارد موارد) متفاوت از جمهوری خواهان است، اما ترامپ تردیدهای جدی را ایجاد کرده که آیا انتخاب او می تواند به معنی بازگشت به سوی استبداد پس از تدوین قانون اساسی در ایالات متحده باشد. به همین دلیل، یک چیز واقعا مسخره در سخنان پل رایان، کاندیدای جمهوری خواه کنار کشیده از رقابت ها، مبنی بر این که "آخرین چیزی که می خواهیم حضور یک دموکرات شبیه هیلاری کلینتون در کاخ سفید است" وجود دارد. واقعا، آخرین چیز؟ آیا هیلاری کلینتون از کسی که پل رایان آشکارا او را نژاد پرست خوانده، بدتر است؟ آیا انتخاب هیلاری کلینتون بدتراز یک کودتای سیاسی است؟ بدتر از یک ریاست جمهوری که می تواند حزب سیاسی پل رایان را ویران کند؟

مارک، لیبوویچ در مقاله ای بلند بالا در مجله نیویورک تایمز با اشاره این که مسائلی که جمهوری خواهان در مخالفت با کلینتون مطرح می کنند بیشتر اتهام های ثابت نشده است، می نویسد: این سطح از کلینتون ستیزی قطعا از ریشه های مردمی حزب جمهوری خواه به اعضای این حزب در رده های بالاتر رسیده است. این وضعیت آشفته ای است، اما با ظهور ترامپ حالا بسیاری در همان بخش های مردمی، با وجود مخالفت با تمام چیزهایی که هیلاری کلینتون می گوید به این فکر می کنند که در انتخابات ریاست جمهوری باید به پای صندوق های رای بروند به او رای بدهند، نتیجه ای که هنوز بسیاری از سیاستمداران حزب جمهوری خواه به آن فکر هم نمی کنند.

در پایان این که، اگر تمام آن چه جمهوری خواهان در حال حاضر می توانند انجام دهند فریاد زدن نام هیلاری کلینتون برای ترساندن مردم است، پس این کار به ما نشان می دهد که آنها هیچ چیز مفیدی برای صحبت کردن به جز هیلاری کلینتون و دموکرات ها ندارند.