منوهای ماه رمضان با غذاهای فرنگی!
توي گروه تلگرامي را پر كرده است از عكس‌هاي افطاري كه ديشب مهمان بوده است. از سفرههاي رنگارنگ تا غذاهاي متنوع و انواع سالاد و سوپ و نوشيدني...
روزنامه جوان: توي گروه تلگرامي را پر كرده است از عكس‌هاي افطاري كه ديشب مهمان بوده است. از سفرههاي رنگارنگ تا غذاهاي متنوع و انواع سالاد و سوپ و نوشيدني...
چيكن فينگر و بيف استراگانف در منوي ماه رمضان!توي گروه تلگرامي را پر كرده است از عكس‌هاي افطاري كه ديشب مهمان بوده است. از سفرههاي رنگارنگ تا غذاهاي متنوع و انواع سالاد و سوپ و نوشيدني. اسمش را هم گذاشته ضيافت افطاري در ماه خدا. زير هر كدامشان هم توضيحاتي داده است، از وضع مالي مناسب ميزبان تا هتل معروفي كه افطاري در آنجا برگزار شده است. از انواع غذاهاي ايراني تعريف كرده و در عين حال حسابي سنگ غذاهاي فرنگي را در اين مهماني به سينه زده است. حتي اسم برخي از غذاهاي فرنگي را نيز در پيام‌هاي خود در گروه تلگرامي آورده است.
خلاصه تا دلتان بخواهد از مهماني افطاري ديشبش تعريف مي‌كند و اينكه قصد دارد سال آينده، او هم چنين مراسم افطاري را برگزار كند و روزه‌داران را به قول خودش براي رضاي خدا اطعام كند غافل از اينكه اين نوع مراسم افطاري هيچ سنخيتي با ماه مبارك رمضان و فلسفه روزه‌داري ندارد.
سفرههاي رنگين با منوي سنگين
همين چند روز پيش بود كه توي اين صفحه گزارشي را درباره سفرههاي افطاري رنگارنگ با منوي‌هاي گرانقيمت منتشر كرديم و در آن گزارش به آسيب‌شناسي اين سفره‌ها پرداختيم. اما مثل اينكه اين قصه سر دراز دارد و هرچقدر از روزهاي ماه مبارك رمضان بيشتر مي‌گذر بيشتر شاهد برپايي اين سفرههاي رنگارنگ هستيم. خصوصاً اينكه بيشتر اين سفرههاي رنگارنگ با منوهاي گرانقيمت كه رنگ و بوي اشرافي‌گري مي‌دهد در هتل‌ها و رستوران‌هاي معروف شهر پهن مي‌شود و نكته قابل تأمل اينجاست كه بيشتر آنها تا پايان ماه مبارك رمضان رزرو شده‌اند.
مثلاً وقتي با رستوران يكي از هتل‌هاي پنج ستاره شهر كه هر وعده افطار آن به ازاي هر مهمان 100 هزار تومان مي‌شود تماس مي‌گيرم با كمال خونسردي اعلام مي‌كند تا پايان ماه مبارك رمضان جا نداريم.
لمكده‌هاي خانوادگي در رستوران VIP
البته متصدي رستوران هتل اين را هم مي‌گويد كه به مناسبت ماه مبارك رمضان مكان‌هايي را در بخش‌هاي مختلف هتل به عنوان «لمكده خانوادگي» احداث كرده است كه بسيار شيك و با استفاده از ميز، صندلي و مبل‌هاي نو و گرانقيمت تجهيز شده و مناسب مهماني‌هاي خانوادگي با ظرفيت 10 الي 15 نفر است.
پذيرايي از هر نفر در اين لمكده چيزي حدود 40هزار تومان است كه شامل چاي، خرما، پنير، كره، گردو، حليم، شله‌زرد، فرني، زولبيا و باميه، سبزي، ميوه، سالاد، آبميوه، دسر و البته قليان است. متصدي رستوران مي‌گويد: اين مكان‌هاي جديد را جهت رفاه حال خانواده‌هاي روزه‌دار درست كرده‌ايم و تا كنون با استقبال بسيار زيادي نيز روبه رو شده است. بعد در حالي كه مي‌خواهد مرا متقاعد كند تا از اين لمكده استفاده كنم مي‌گويد: براي چهارشنبه شب هفته آينده وقت دارم رزرو كنم برايتان؟...
در تماس با رستوران‌هاي ديگر و برخي از هتل‌ها و تالارهاي شهر نيز درمي‌يابم كه تقريباً وضع به همين گونه است و هركجا كه تماس مي‌گيرم قيمت‌ها واقعاً بالاست و سفرههاي رنگارنگ رمضان در تمامي رستوران‌هاي مهم شهر، تالارهاي بزرگ و هتل‌هاي مجلل پهن است حال اينكه فلسفه روزه‌داري و ماه مبارك رمضان چيزي غير از اين است.
غذاهاي رنگارنگ فرنگي در منوي رمضان
اما تعجبم از سفرههاي رنگارنگ افطاري ماه رمضان زماني بيشتر مي‌شود كه در مراجعه حضوري به يكي از هتل‌هاي مجلل شهر و در بررسي منوي رستوران هتل چشمم به غذاهايي مانند چيكن فينگر، بيف استراگانف، چيكن آلاشريمپ و... در منوي ماه مبارك رمضان مي‌افتد.
هر چقدر با خودم فكر مي‌كنم نمي‌توانم متوجه رابطه اين نوع از غذاها در منوي سفره افطار شوم. بالاخره سفره افطار هرچه كه باشد و در هر رستوران يا هتلي هم كه اين مراسم برگزار شود آداب خاص خودش را دارد و غذاهاي فرنگي سنخيتي با سفره افطار ايراني و اسلامي ندارد.
دوباره به منوي مربوط به افطار نگاه مي‌كنم؛ منوي ساده اصلي مانند نان، پنير، كره، خرما، سبزي،
شله زرد، حليم، كوفته تبريزي، فرني، كشك بادمجان، آش، سوپ، حلوا و انواع ميوه و همچنين سالاد‌هاي مختلف و دسرهاي گوناگون است. در منوي شام كه نيم ساعت بعد از افطار سرو مي‌شود، چشمم به غذاهاي فرنگي مانند چيكن فينگر و بيف استراگانف، فيش فينگر و چيكن آلاشريمپ مي‌افتد.
اعتراف مي‌كنم كه مزه برخي از اين غذاها را نمي‌دانم و حتي نمي‌دانم منظور از چيكن آلاشريمپ دقيقاً چيست اما خوب مي‌دانم كه اين پايان كار نيست و در همين منو غذاهاي ديگري مانند سينه قرقاول، گوشت تازه بره، ته‌چين مخصوص و خورش فسنجان، لازانيا، شير‌ماهي، كباب لقمه زعفراني، جوجه كباب و... نيز به چشم مي‌خورد.
قميت هر وعده افطاري‌ها هم در اين هتل مجلل خيلي ناقابل است نفري ۱۵۰ هزار تومان. يعني سالني با ظرفيت ۲۰۰ نفر مهمان به ازاي هر كدام ۱۵۰ هزار تومان. هزينه افطاري مي‌شود ۳۰ ميليون تومان ناقابل. با خودم فكر مي‌كنم ۳۰ ميليون تومان ناقابل مي‌شود درآمد و حقوق يك ساله يك كارمند ساده و شريف در اين شهر.
دست خودم نيست فكرم به جاهاي ديگري هم خطور مي‌كند، از فيش‌هاي ناقابل چند ده ميليوني و چند صد ميليوني برخي از مديران گرفته تا سفرههاي افطار رنگارنگ با منوي غذاي فرنگي و سفرههاي افطاري ساده پايين شهر و هزينه سرسام‌آور زندگي در اين روزها.
خيلي دوست دارم از صاحب اين هتل بپرسم چرا و اصلاً چه لزومي دارد كه چنين سفرههاي افطاري در اين هتل پهن شود اما نپرسيده خودم جواب سؤالم را مي‌دانم براي همين فكر مي‌كنم سكوت بهترين تصميمي است كه مي‌توانم در اين لحظه بگيرم.
حيف و ميل غذا در رستوران هتل
به يكي ديگر از هتل‌هاي شهر نيز مي‌روم. اينجا البته از غذاهاي فرنگي خبري نيست اما تا دلت بخواهد غذاهاي رنگارنگ در منوي افطاري هتل به چشم مي‌خورد غذاهايي كه مي‌تواند خوراك چند ماه چند خانواده باشد اما امشب خيلي راحت توسط عده‌اي به اصطلاح روزه‌دار حيف و ميل مي‌شود. منوي رستوران اين هتل هم مانند خيلي از رستوران‌هاي ديگر شامل دو بخش است؛ بخش اول پيش‌غذا و همان منوي معمولي افطار است، البته كاملاً متفاوت‌تر از سفره افطاري كه من و شما در منزل داريم.
به بخش اول منو نگاه مي‌كنم؛ نان، پنير، كره، خرما، گردو، مربا، عسل، خامه، سبزي، انواع ميوه، انواع آبميوه، حلوا، فرني، شله زرد، آش، حليم، كشك بادمجان، سيب‌زميني سرخ شده، سيني سبزيجات و... در كنار سالاد فصل، سالاد اندونزيايي، سالاد ميگو، بوراني، انواع شكلات، بستني و ژله. بخش دوم منو نيز كه همان شام بعد از افطاري است شامل، باقالي‌پلو با گوشت تازه بره، كباب لقمه زعفراني، جوجه كباب، قيمه و قرمه سبزي، خورش فسنجان، رولت گوشت و... مي‌شود. هزينه افطاري براي هر نفر در اين هتل نيز رقم ناقابل 130هزار تومان است.
نكته تأسفبار اينجاست كه باز هم اين هتل و ديگر هتل‌هاي شهر و رستوران‌هايVIP و همچنين تالارهاي مختلف شهر بيشترشان تا پايان ماه مبارك رمضان رزرو شده‌اند.
تعجبم زماني بيشتر مي‌شود كه وقتي با يكي از كارگران رستوران همين هتل صحبت مي‌كنم او از حيف و ميل شدن غذا در هر شب صحبت به ميان مي‌آورد و مي‌گويد: شايد باورتان نشود اما هر شب بعد از افطار ما اينجا كلي غذاي دست نخورده يا نيمه‌دست خورده داريم كه مجبوريم همه اين غذاها را در سطل زباله بريزيم.
او مي‌گويد: هر شب چندين كيسه زباله از غذاهاي باقيمانده افطار را جمع‌آوري مي‌كنيم و دور مي‌ريزيم.
اين كجا و آن كجا!
در رجوع به هتل‌هاي لوكس با افطاري‌هاي تجملي، به ياد سفرههاي افطاري ساده در يك جمع دانشجويي مي‌افتم. جايي كه چند دانشجوي خوش‌ذوق و با همت در يكي از دانشگاه‌ها به كمك برخي از اساتيد خود هر شب در مسجد دانشگاه سفره افطاري ساده براي همكلاسي‌ها و هم‌دانشگاهي‌هاي خود پهن مي‌كنند. با خود مي‌گويم اين كجا و آن كجا؟ سفره ساده افطاري شامل چاي، نان، پنير، كره، خرما، شير گرم، آش، حلوا و مقداري كمي سبزي و شايد هم يك مدل ميوه است.
ذهنم را كه مرور مي‌كنم همچنين ياد سفرههاي افطاري ساده در برخي از مساجد پايين شهر مي‌افتم؛ جايي كه مردم فقير و البته دوست داشتني دور هم جمع مي‌شوند و روزه خود را افطار مي‌كنند. خوب يادم هست سال گذشته وقتي براي تهيه گزارش از سفرههاي افطاري ساده به يكي از مساجد پايين شهر رفتم در كنار سفره ساده افطاري پيرمردي را ديدم كه باقيمانده همين غذاي ساده افطاري را داخل يك پلاستيك كوچك مي‌ريخت تا براي بچه‌هايش ببرد.
دست خودم نيست نمي‌دانم چرا وقتي دوباره منوي گرانقيمت هتل‌ها را در ذهنم مرور مي‌كنم نا‌خودآگاه ياد آن پيرمرد در پايين شهر مي‌افتم. چهره آفتاب‌سوخته پيرمرد با دست‌هاي پينه‌بسته‌اش هنوز هم جلوي چشمان من است.
چيكن فينگر و بيف استراگانف در منوي ماه رمضان!توي گروه تلگرامي را پر كرده است از عكس‌هاي افطاري كه ديشب مهمان بوده است. از سفرههاي رنگارنگ تا غذاهاي متنوع و انواع سالاد و سوپ و نوشيدني. اسمش را هم گذاشته ضيافت افطاري در ماه خدا. زير هر كدامشان هم توضيحاتي داده است، از وضع مالي مناسب ميزبان تا هتل معروفي كه افطاري در آنجا برگزار شده است. از انواع غذاهاي ايراني تعريف كرده و در عين حال حسابي سنگ غذاهاي فرنگي را در اين مهماني به سينه زده است. حتي اسم برخي از غذاهاي فرنگي را نيز در پيام‌هاي خود در گروه تلگرامي آورده است.
خلاصه تا دلتان بخواهد از مهماني افطاري ديشبش تعريف مي‌كند و اينكه قصد دارد سال آينده، او هم چنين مراسم افطاري را برگزار كند و روزه‌داران را به قول خودش براي رضاي خدا اطعام كند غافل از اينكه اين نوع مراسم افطاري هيچ سنخيتي با ماه مبارك رمضان و فلسفه روزه‌داري ندارد.
سفرههاي رنگين با منوي سنگين
همين چند روز پيش بود كه توي اين صفحه گزارشي را درباره سفرههاي افطاري رنگارنگ با منوي‌هاي گرانقيمت منتشر كرديم و در آن گزارش به آسيب‌شناسي اين سفره‌ها پرداختيم. اما مثل اينكه اين قصه سر دراز دارد و هرچقدر از روزهاي ماه مبارك رمضان بيشتر مي‌گذر بيشتر شاهد برپايي اين سفرههاي رنگارنگ هستيم. خصوصاً اينكه بيشتر اين سفرههاي رنگارنگ با منوهاي گرانقيمت كه رنگ و بوي اشرافي‌گري مي‌دهد در هتل‌ها و رستوران‌هاي معروف شهر پهن مي‌شود و نكته قابل تأمل اينجاست كه بيشتر آنها تا پايان ماه مبارك رمضان رزرو شده‌اند.
مثلاً وقتي با رستوران يكي از هتل‌هاي پنج ستاره شهر كه هر وعده افطار آن به ازاي هر مهمان 100 هزار تومان مي‌شود تماس مي‌گيرم با كمال خونسردي اعلام مي‌كند تا پايان ماه مبارك رمضان جا نداريم.
لمكده‌هاي خانوادگي در رستوران VIP
البته متصدي رستوران هتل اين را هم مي‌گويد كه به مناسبت ماه مبارك رمضان مكان‌هايي را در بخش‌هاي مختلف هتل به عنوان «لمكده خانوادگي» احداث كرده است كه بسيار شيك و با استفاده از ميز، صندلي و مبل‌هاي نو و گرانقيمت تجهيز شده و مناسب مهماني‌هاي خانوادگي با ظرفيت 10 الي 15 نفر است.
پذيرايي از هر نفر در اين لمكده چيزي حدود 40هزار تومان است كه شامل چاي، خرما، پنير، كره، گردو، حليم، شله‌زرد، فرني، زولبيا و باميه، سبزي، ميوه، سالاد، آبميوه، دسر و البته قليان است. متصدي رستوران مي‌گويد: اين مكان‌هاي جديد را جهت رفاه حال خانواده‌هاي روزه‌دار درست كرده‌ايم و تا كنون با استقبال بسيار زيادي نيز روبه رو شده است. بعد در حالي كه مي‌خواهد مرا متقاعد كند تا از اين لمكده استفاده كنم مي‌گويد: براي چهارشنبه شب هفته آينده وقت دارم رزرو كنم برايتان؟...
در تماس با رستوران‌هاي ديگر و برخي از هتل‌ها و تالارهاي شهر نيز درمي‌يابم كه تقريباً وضع به همين گونه است و هركجا كه تماس مي‌گيرم قيمت‌ها واقعاً بالاست و سفرههاي رنگارنگ رمضان در تمامي رستوران‌هاي مهم شهر، تالارهاي بزرگ و هتل‌هاي مجلل پهن است حال اينكه فلسفه روزه‌داري و ماه مبارك رمضان چيزي غير از اين است.
غذاهاي رنگارنگ فرنگي در منوي رمضان
اما تعجبم از سفرههاي رنگارنگ افطاري ماه رمضان زماني بيشتر مي‌شود كه در مراجعه حضوري به يكي از هتل‌هاي مجلل شهر و در بررسي منوي رستوران هتل چشمم به غذاهايي مانند چيكن فينگر، بيف استراگانف، چيكن آلاشريمپ و... در منوي ماه مبارك رمضان مي‌افتد.
هر چقدر با خودم فكر مي‌كنم نمي‌توانم متوجه رابطه اين نوع از غذاها در منوي سفره افطار شوم. بالاخره سفره افطار هرچه كه باشد و در هر رستوران يا هتلي هم كه اين مراسم برگزار شود آداب خاص خودش را دارد و غذاهاي فرنگي سنخيتي با سفره افطار ايراني و اسلامي ندارد.
دوباره به منوي مربوط به افطار نگاه مي‌كنم؛ منوي ساده اصلي مانند نان، پنير، كره، خرما، سبزي،
شله زرد، حليم، كوفته تبريزي، فرني، كشك بادمجان، آش، سوپ، حلوا و انواع ميوه و همچنين سالاد‌هاي مختلف و دسرهاي گوناگون است. در منوي شام كه نيم ساعت بعد از افطار سرو مي‌شود، چشمم به غذاهاي فرنگي مانند چيكن فينگر و بيف استراگانف، فيش فينگر و چيكن آلاشريمپ مي‌افتد.
اعتراف مي‌كنم كه مزه برخي از اين غذاها را نمي‌دانم و حتي نمي‌دانم منظور از چيكن آلاشريمپ دقيقاً چيست اما خوب مي‌دانم كه اين پايان كار نيست و در همين منو غذاهاي ديگري مانند سينه قرقاول، گوشت تازه بره، ته‌چين مخصوص و خورش فسنجان، لازانيا، شير‌ماهي، كباب لقمه زعفراني، جوجه كباب و... نيز به چشم مي‌خورد.
قميت هر وعده افطاري‌ها هم در اين هتل مجلل خيلي ناقابل است نفري ۱۵۰ هزار تومان. يعني سالني با ظرفيت ۲۰۰ نفر مهمان به ازاي هر كدام ۱۵۰ هزار تومان. هزينه افطاري مي‌شود ۳۰ ميليون تومان ناقابل. با خودم فكر مي‌كنم ۳۰ ميليون تومان ناقابل مي‌شود درآمد و حقوق يك ساله يك كارمند ساده و شريف در اين شهر.
دست خودم نيست فكرم به جاهاي ديگري هم خطور مي‌كند، از فيش‌هاي ناقابل چند ده ميليوني و چند صد ميليوني برخي از مديران گرفته تا سفرههاي افطار رنگارنگ با منوي غذاي فرنگي و سفرههاي افطاري ساده پايين شهر و هزينه سرسام‌آور زندگي در اين روزها.
خيلي دوست دارم از صاحب اين هتل بپرسم چرا و اصلاً چه لزومي دارد كه چنين سفرههاي افطاري در اين هتل پهن شود اما نپرسيده خودم جواب سؤالم را مي‌دانم براي همين فكر مي‌كنم سكوت بهترين تصميمي است كه مي‌توانم در اين لحظه بگيرم.
حيف و ميل غذا در رستوران هتل
به يكي ديگر از هتل‌هاي شهر نيز مي‌روم. اينجا البته از غذاهاي فرنگي خبري نيست اما تا دلت بخواهد غذاهاي رنگارنگ در منوي افطاري هتل به چشم مي‌خورد غذاهايي كه مي‌تواند خوراك چند ماه چند خانواده باشد اما امشب خيلي راحت توسط عده‌اي به اصطلاح روزه‌دار حيف و ميل مي‌شود. منوي رستوران اين هتل هم مانند خيلي از رستوران‌هاي ديگر شامل دو بخش است؛ بخش اول پيش‌غذا و همان منوي معمولي افطار است، البته كاملاً متفاوت‌تر از سفره افطاري كه من و شما در منزل داريم.
به بخش اول منو نگاه مي‌كنم؛ نان، پنير، كره، خرما، گردو، مربا، عسل، خامه، سبزي، انواع ميوه، انواع آبميوه، حلوا، فرني، شله زرد، آش، حليم، كشك بادمجان، سيب‌زميني سرخ شده، سيني سبزيجات و... در كنار سالاد فصل، سالاد اندونزيايي، سالاد ميگو، بوراني، انواع شكلات، بستني و ژله. بخش دوم منو نيز كه همان شام بعد از افطاري است شامل، باقالي‌پلو با گوشت تازه بره، كباب لقمه زعفراني، جوجه كباب، قيمه و قرمه سبزي، خورش فسنجان، رولت گوشت و... مي‌شود. هزينه افطاري براي هر نفر در اين هتل نيز رقم ناقابل 130هزار تومان است.
نكته تأسفبار اينجاست كه باز هم اين هتل و ديگر هتل‌هاي شهر و رستوران‌هايVIP و همچنين تالارهاي مختلف شهر بيشترشان تا پايان ماه مبارك رمضان رزرو شده‌اند.
تعجبم زماني بيشتر مي‌شود كه وقتي با يكي از كارگران رستوران همين هتل صحبت مي‌كنم او از حيف و ميل شدن غذا در هر شب صحبت به ميان مي‌آورد و مي‌گويد: شايد باورتان نشود اما هر شب بعد از افطار ما اينجا كلي غذاي دست نخورده يا نيمه‌دست خورده داريم كه مجبوريم همه اين غذاها را در سطل زباله بريزيم.
او مي‌گويد: هر شب چندين كيسه زباله از غذاهاي باقيمانده افطار را جمع‌آوري مي‌كنيم و دور مي‌ريزيم.
اين كجا و آن كجا!
در رجوع به هتل‌هاي لوكس با افطاري‌هاي تجملي، به ياد سفرههاي افطاري ساده در يك جمع دانشجويي مي‌افتم. جايي كه چند دانشجوي خوش‌ذوق و با همت در يكي از دانشگاه‌ها به كمك برخي از اساتيد خود هر شب در مسجد دانشگاه سفره افطاري ساده براي همكلاسي‌ها و هم‌دانشگاهي‌هاي خود پهن مي‌كنند. با خود مي‌گويم اين كجا و آن كجا؟ سفره ساده افطاري شامل چاي، نان، پنير، كره، خرما، شير گرم، آش، حلوا و مقداري كمي سبزي و شايد هم يك مدل ميوه است.
ذهنم را كه مرور مي‌كنم همچنين ياد سفرههاي افطاري ساده در برخي از مساجد پايين شهر مي‌افتم؛ جايي كه مردم فقير و البته دوست داشتني دور هم جمع مي‌شوند و روزه خود را افطار مي‌كنند. خوب يادم هست سال گذشته وقتي براي تهيه گزارش از سفرههاي افطاري ساده به يكي از مساجد پايين شهر رفتم در كنار سفره ساده افطاري پيرمردي را ديدم كه باقيمانده همين غذاي ساده افطاري را داخل يك پلاستيك كوچك مي‌ريخت تا براي بچه‌هايش ببرد.
دست خودم نيست نمي‌دانم چرا وقتي دوباره منوي گرانقيمت هتل‌ها را در ذهنم مرور مي‌كنم نا‌خودآگاه ياد آن پيرمرد در پايين شهر مي‌افتم. چهره آفتاب‌سوخته پيرمرد با دست‌هاي پينه‌بسته‌اش هنوز هم جلوي چشمان من است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خداوند روزرو به ما واجب کرد که از حالو روز فقرا خبر بشیم تبدیل شد به شکم پرستی جای اینکه نفسمون رو عادت بدیم به نهگفتن برعکس