ترامپ از خروج بریتانیا نفع می برد؟
در هر دو کارزار پوپولیست ها در بریتانیا و امریکا مسائل اقتصادی و ایجاد نگرانی درباره مسئله مهاجران در دستور کار قرار گرفتند. در بریتانیا این امر منجر به کرسی نشاندن حرف مدافعان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا شد.
شبکه خبری سی انان چهار استدلال مذکور را این گونه مطرح می کند:
واشنگتن در برابر بروکسل
طرفداران ترامپ مخالف سیاستمداران در واشنگتن هستند. آنان از تمام احزاب سیاسی اصلی انتقاد کرده اند. ترامپ نیز گفته که می خواهد امریکا را از نفوذ ائتلاف های خارجی نجات دهد اما اوقادر به ترسیم خط روشنی نیست برخلاف آن چه درباره سازمان دهندگان کارزار خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا روی داد و توانستند این هراس را ایجاد کنند که حاکمیت بریتانیا در معرض خطر است.
یگ نامزد در برابر یک مسئله
اکثریت رای دهندگان امریکایی در ماه نوامبر آینده برای انتخاب میان نامزدهای احزاب اصلی به پای صندوق های رای خواهند رفت. اگر تا آن زمان موضوع امنیت مرزی برجسته شود احتمالا آنان اولویت های ترامپ را به کلینتون ترجیح خواهند داد. اما موارد دیگری هم وجود دارند که بر رای آنان تاثیرگذار خواهند بود از جمله موضوع بیمه های خدمات درمانی، اقتصاد، امنیت ملی، اشتغال و ... درست است که دغدغه اصلی مطرح شده از سوی ترامپ مسئله مهاجرت بوده اما معلوم نیست که چه تعداد از هواداران او بدین خاطر به پای صندوق های رای بروند. کارزار ترک اتحادیه اروپا در بریتانیا اما موضعی بسیار ساده تر بود. همه پرسی بر سر یک موضوع مشخص بود. در نتیجه در انتخابات ریاست جمهوری امریکا عوامل متعددی تاثیرگذار هستند و وضعیت را پیچیده تر می کنند.
همه پرسی در برابر انتخابات غیر مستقیم
تمایز آشکاری میان همه پرسی برگزیت و آینده انتخابات سراسری ایالات متحده وجود دارد که متکی به دو سازوکار متفاوت دموکراتیک است. تصمیم بریتانیا برای ترک اتحادیه اروپا از طریق همه پرسی میسر شد که نوعی تمرین دموکراسی مستقیم است. با این حال، در نظام ریاستی امریکا به دلیل ماهیت درونی اش فضای عمل بیش تری بین اراده و عمل سیاسی وجود دارد. این فضا اجازه می دهد تا سازمان یافتگی و مبارزه استراتژیک بیش تری در جریان باشد. در نتیجه صرف پیروزی در یک ایالت برای پیروزی نهایی نامزدها در انتخابات نهایی کافی نخواهد بود.
موضوع جمعیتی
کارزار خروج بریتانیا از اتخادیه اروپا و هم چنین کارزار رقابت انتخاباتی ترامپ هر دو دغدغه اصلی شان درباره مهاجرت های گسترده هستند. با این حال، تفاوتی جمعیتی در این باره وجود دارد. برای مثال، در بریتانیا طبق ارزیابی سیا بیش از 87 درصد از جمعیت در سال 2011 میلادی سفید پوست بوده اند. در ارزیابی های دیگر این میزان به 90 درصد نیز می رسد. در مقابل نظرسنجی موسسه پیو در اوایل سال جاری نشان داد که جمعیت امریکا متنوع تر است. به لحاظ نژادی و قومیتی یکدستی وجود ندارد. در این ارزیابی مشخص شد که بیش از 30 درصد از واجدین شرایط رای دهی از گروه های نژادی و قومی اقلیت هستند. انتظار می رود که در انتخابات 2016 سفید پوستان غیر لاتین تبار 69 درصد جمعیت رای دهندگان را تشکیل دهند این میزان در سال 2012 میلادی 71 درصد بوده است که نشانه کاهش میزان واجدین شرایط رای دهی سفید پوست در امریکا است.
ارسال نظر