زنگ خودکشی در مدارس؟!
با انتشار این خبر که در کمتر از یک سال۱۷ دانش‌آموز دست به خود کشی زده اند، نگرانی های زیادی در مورد افزایش خودکشی ها و کاهش سن خودکشی به وجود آمده است.
روزنامه آرمان: با انتشار این خبر که در کمتر از یک سال۱۷ دانش‌آموز دست به خود کشی زده اند، نگرانی های زیادی در مورد افزایش خودکشی ها و کاهش سن خودکشی به وجود آمده است.
چند روز پیش بود که دانش‌آموز تیز هوش مدرسه فرزانگان، بعد از پایان امتحان نهایی و بعد از گرفتن عکس یادگاری با دوستانش به سرویس بهداشتی مدرسه رفت و با طناب داری که خود آماده کرده بود، دست به خود کشی زد. چنانکه روایت کرده اند، این دانش آموز، علت اصلی این خودکشی دردناک را طی یادداشتی، مشکلات فلسفی‌ای عنوان کرده بود که ذهن و روانش را به خود مشغول کرده بودند.
کسی زیر بار مسئولیت نمی‌رود
روز گذشته یک کارشناس آموزش و پرورش که سابقه ۲۴ سال مشاوره در مدارس شهر تهران را دارد، در پاسخ به این سوال که « چه کسی یا چه کسانی در این وقابع تلخ مقصر اند؟» گفت: البته متاسفانه، این روزها بازار اتهام زنی، رونق زیادی دارد و هر کس برای آن که از بار مسئولیت شانه خالی کند، دیگری را متهم می کند. در یک گزارش، مدیر کل دفتر وزارتی آموزش و پرورش، در گفت گویی عملکرد مشاوران را زیر سوال می برد و با ضعیف دانستن آن ها، انگشت اتهام را به سوی مشاوران مدارس نشانه می گیرد.
عباس فرجی افزود: از سویی دیگر، یکی از نمایندگان مجلس اظهار می دارد که موضوع خودکشی این دانش‌آموز به‌طور قطع در مجلس بررسی خواهد شد؛ چرا که آمار خودکشی دانش‌آموزان، به بیش از ۱۰ مورد در سال تحصیلی جاری رسیده است و مسئولان آموزش و پرورش باید در این رابطه پاسخگو باشند.
یعنی این نماینده محترم خود را مبرا از پاسخگویی می داند و صرفا آموزش و پرورش را مقصر معرفی می‌کند. او درباره برخی عوامل این خودکشی ها، به سخن مسئولان آموزش و پرورش استناد کرد و گفت: از سوی دیگر، مسئولان عالی رتبه ی آموزش و پرورش، ضمن هشدار به خانواده‌ها، می گویند که بسیاری از خودکشی‌ها، ناشی از عوامل بیرون از مدرسه، از جمله اختلافات خانوادگی و مشکلات شخصی که دانش‌آموزان با پدر و مادر دارند، است و در همین رابطه به خانواده‌ها هشدار داده اند مراقب باشند که فرزندانشان، چه کتاب‌هایی را مطالعه یا چه فیلم‌هایی را مشاهده می‌کنند؛ چرا که در بسیاری از فیلم‌ها نحوه خودکشی به‌طور کامل آموزش داده شده است. او گفت: به تعبیری، این بار مسئولان محترم آموزش و پرورش، کلا اشکالات آموزش و پرورش را منکر می‌شوند و خانواده ها و عوامل بیرونی را مقصر جلوه می‌دهند. او افزود: اما واقعیت آن است که این دختر نوجوان قبل از خودکشی، از خود دستنوشته ای به جا گذاشته و علت خودکشی خود را مسائل فلسفی و نا امیدی از زندگی عنوان کرده است.
مشکل جای دیگری است
عباس فرجی با انتقاد شدید از کسانی که عامل اصلی در این وقایع را ضعف مشاوران مدارس می‌دانند، گفت: جای سوال آن است که برخی مسئولان که خود دست اندرکار آموزش و پرورش هستند، چگونه با علم به آنچه در دبیرستان ها می‌گذرد، مشاوران را مقصر می دانند؛ مگر آنکه فرض بگیریم این دوستان، اصلا در جریان مسائل آموزش و پرورش و مدارس نیستند. او گفت: مثلا آقای فاضل، مدیرکل دفتر وزارتی، مشاوران مدارس را به ضعف و اهمال متهم کرده اند.
باید گفت، گویا ایشان خبر ندارند که به دستور همان وزارتخانه کلیه مشاوران از متوسطه دوم، به متوسطه اول، انتقال داده شده اند تا شاید هدایت تحصیلی که گره کور آموزشی سال جدید است، باز شود. او با بیان اینکه با توجه به وضعیت مشاوره در مدارس، منصفانه نیست، بار اصلی را بر دوش مشاوران مدارس بیاندازیم، گفت: وقتی نیروهای مشاوره را از متوسطه دوم بیرون می کشیم، آیا نباید نیروی جایگزین و متخصص داشته باشیم که از بروز این گونه حوادث جلوگیری کند؟ خوب است مسئولان آموزش و پرورش به رسانه ها آمار جامعی از مشاوران متوسطه دوم ارائه کنند؛ شاید بتوان تحلیل بهتری از عملکرد مشاوران ترسیم کرد.
او با بیان اینکه مطابق دستورالعمل آموزش و پرورش به ازای هر ۱۵ نفر دانش آموز، یک ساعت مشاوره تعلق می گیرد، گفت: گمان می کنید مشاوران با این وضعیت، چه کار اعجاب انگیزی می توانند انجام بدهند؟ در بسیاری از مدارس، برای ۵۰۰ دانش آموز، یک نفر مشاور ۲۴ ساعت تعلق گرفته، که از این ۲۴ ساعت، ۱۰ساعت هم باید صرف تدریس شود؛ یعنی در مجموع، گاهی برای ۵۰۰ نفر دانش اموز، ۱۲ساعت مشاوره داریم، البته چنان که گفتم، بسیاری از دبیرستان‌ها اصلا مشاور ندارند.
چند روز پیش بود که دانش‌آموز تیز هوش مدرسه فرزانگان، بعد از پایان امتحان نهایی و بعد از گرفتن عکس یادگاری با دوستانش به سرویس بهداشتی مدرسه رفت و با طناب داری که خود آماده کرده بود، دست به خود کشی زد. چنانکه روایت کرده اند، این دانش آموز، علت اصلی این خودکشی دردناک را طی یادداشتی، مشکلات فلسفی‌ای عنوان کرده بود که ذهن و روانش را به خود مشغول کرده بودند.
کسی زیر بار مسئولیت نمی‌رود
روز گذشته یک کارشناس آموزش و پرورش که سابقه ۲۴ سال مشاوره در مدارس شهر تهران را دارد، در پاسخ به این سوال که « چه کسی یا چه کسانی در این وقابع تلخ مقصر اند؟» گفت: البته متاسفانه، این روزها بازار اتهام زنی، رونق زیادی دارد و هر کس برای آن که از بار مسئولیت شانه خالی کند، دیگری را متهم می کند. در یک گزارش، مدیر کل دفتر وزارتی آموزش و پرورش، در گفت گویی عملکرد مشاوران را زیر سوال می برد و با ضعیف دانستن آن ها، انگشت اتهام را به سوی مشاوران مدارس نشانه می گیرد.
عباس فرجی افزود: از سویی دیگر، یکی از نمایندگان مجلس اظهار می دارد که موضوع خودکشی این دانش‌آموز به‌طور قطع در مجلس بررسی خواهد شد؛ چرا که آمار خودکشی دانش‌آموزان، به بیش از ۱۰ مورد در سال تحصیلی جاری رسیده است و مسئولان آموزش و پرورش باید در این رابطه پاسخگو باشند.
یعنی این نماینده محترم خود را مبرا از پاسخگویی می داند و صرفا آموزش و پرورش را مقصر معرفی می‌کند. او درباره برخی عوامل این خودکشی ها، به سخن مسئولان آموزش و پرورش استناد کرد و گفت: از سوی دیگر، مسئولان عالی رتبه ی آموزش و پرورش، ضمن هشدار به خانواده‌ها، می گویند که بسیاری از خودکشی‌ها، ناشی از عوامل بیرون از مدرسه، از جمله اختلافات خانوادگی و مشکلات شخصی که دانش‌آموزان با پدر و مادر دارند، است و در همین رابطه به خانواده‌ها هشدار داده اند مراقب باشند که فرزندانشان، چه کتاب‌هایی را مطالعه یا چه فیلم‌هایی را مشاهده می‌کنند؛ چرا که در بسیاری از فیلم‌ها نحوه خودکشی به‌طور کامل آموزش داده شده است. او گفت: به تعبیری، این بار مسئولان محترم آموزش و پرورش، کلا اشکالات آموزش و پرورش را منکر می‌شوند و خانواده ها و عوامل بیرونی را مقصر جلوه می‌دهند. او افزود: اما واقعیت آن است که این دختر نوجوان قبل از خودکشی، از خود دستنوشته ای به جا گذاشته و علت خودکشی خود را مسائل فلسفی و نا امیدی از زندگی عنوان کرده است.
مشکل جای دیگری است
عباس فرجی با انتقاد شدید از کسانی که عامل اصلی در این وقایع را ضعف مشاوران مدارس می‌دانند، گفت: جای سوال آن است که برخی مسئولان که خود دست اندرکار آموزش و پرورش هستند، چگونه با علم به آنچه در دبیرستان ها می‌گذرد، مشاوران را مقصر می دانند؛ مگر آنکه فرض بگیریم این دوستان، اصلا در جریان مسائل آموزش و پرورش و مدارس نیستند. او گفت: مثلا آقای فاضل، مدیرکل دفتر وزارتی، مشاوران مدارس را به ضعف و اهمال متهم کرده اند.
باید گفت، گویا ایشان خبر ندارند که به دستور همان وزارتخانه کلیه مشاوران از متوسطه دوم، به متوسطه اول، انتقال داده شده اند تا شاید هدایت تحصیلی که گره کور آموزشی سال جدید است، باز شود. او با بیان اینکه با توجه به وضعیت مشاوره در مدارس، منصفانه نیست، بار اصلی را بر دوش مشاوران مدارس بیاندازیم، گفت: وقتی نیروهای مشاوره را از متوسطه دوم بیرون می کشیم، آیا نباید نیروی جایگزین و متخصص داشته باشیم که از بروز این گونه حوادث جلوگیری کند؟ خوب است مسئولان آموزش و پرورش به رسانه ها آمار جامعی از مشاوران متوسطه دوم ارائه کنند؛ شاید بتوان تحلیل بهتری از عملکرد مشاوران ترسیم کرد.
او با بیان اینکه مطابق دستورالعمل آموزش و پرورش به ازای هر ۱۵ نفر دانش آموز، یک ساعت مشاوره تعلق می گیرد، گفت: گمان می کنید مشاوران با این وضعیت، چه کار اعجاب انگیزی می توانند انجام بدهند؟ در بسیاری از مدارس، برای ۵۰۰ دانش آموز، یک نفر مشاور ۲۴ ساعت تعلق گرفته، که از این ۲۴ ساعت، ۱۰ساعت هم باید صرف تدریس شود؛ یعنی در مجموع، گاهی برای ۵۰۰ نفر دانش اموز، ۱۲ساعت مشاوره داریم، البته چنان که گفتم، بسیاری از دبیرستان‌ها اصلا مشاور ندارند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
من مادر یک تیز هوشانیم ،بار درسی وحجم مطالب زیاده واصلا وقت تفریح و سرگرمی قابل قیاس نیست ،بچه ها برای رسیدن به شهرآرمانی ومدینه فاضله کنکور بهتر در حد بالاتر از توانشان درس میخوانند حتی پنج شنبه ها وگاها جمعه ها برای کارهای اجباری نظیر پژوهش که بنا بر نظر آموزش عالی اساس کار سمپاد است واین درحالی است کع دانش،آموزان پشت در کنکور با سایر همسالان بدون در نظر گرفتن سالهایی که تحت فشار درسی،وروانی ومالی بوده اند و خسته از حجم درس دنبال راهکاری برای تمدد اعصاب وآرامش فکریش پیدا کند ولی وقتی برای خروج از منزل ویارحضور در جمع دوستان وخانواده ندارد سراغ تفریحاتی نظیر کتاب وفیلم میروند واین در حالیست که اکثر خانواده ها از کم وکیف این تفریحات غافلند ومیشود آنچه نباید بشود واین داستان ادامه دار خواهد بود اگر راهکاری نباشد
زیاد شلوغش میکنید نسبت به جمعیت کشور ناچیز است
سلام...کل جامعه مقصرند
بهتره آموزش و پرورش اینقدر حرص مشاوراشو نخورده چون بود و نبودشون اصلا تاثیر نداره که شايد نباشند هم بهتره.... مثلا دوره ما مشاورا چه گلی بسرمون میزدن؟ من که یادمه معلم پرورشيمون هر وقت پیشش می رفتیم. درد دل کنیم اینقدر ما رو از جهنم و خدا و ...مسائل دینی ميترسوند که از زندگی مون سیر میشدیم.
شما که از مشاور صحبت میکنید منظورتون همون مشاورهایی هستند که درمدرسه یا دنبال فروش بوفه اند یا اردوهایی برای کسب درآمدویا چندسخنرانی بیهوده درصف صبحگاه وچسباندن پوسترومقاله بردیوارمدرسه؟! تازه مگر چقدر معلومات وتجربه دارندکه مشکلات یک دانش آموز رو کاملا درک کنندوراه حل درست ارائه کنند؟! اصلا چرا وچگونه چنین مشکلاتی بوجود آمده که دانش آموز مرگ رو به زندگی ترجیح داده؟! یعنی زندگی اینقدرپوچ وبی معنی ورسیدن به هدف اینقدرسخت شده که مجبوربشه خط بطلان روی همه خاطرات گذشته بکشه وعاجز ازرفتن به آینده بشه؟!گناهکار کیه؟ توجیه نکن وحاشیه نرو! فکرکن !می فهمی!!!! اشتباهی!!!!