تازه‌ترین دستپخت «ماه عسل»
کار به جایی رسید که اشک این مادر خشکید و پس از سی و چند سال دوری از فرزند، نتوانست در دیدار با گمشده ی پیدا شده اش، بگرید و به راحتی ابراز احساسات کند!
پایگاه خبری انتخاب: مدتهاست که تلویزیون به تکرار افتاده و بینندگان خود را از دست داده است. اینکه مثل برخی ادعای روشنفکری کنیم که ما اصلا تلویزیون نگاه نمی کنیم؛ حرف صوابی نیست. بالاخره زندگی روزمره است و روشن بودن تلویزیون در هر خانه ای باعث می شود چشم ناخودآگاه به قاب غیر جادویی بیافتد. دیدن اخبار و پخش زنده برخی مسابقات ورزشی و بویژه فوتبال علیه السلام هم که می تواند عادت باشد؛ پس ادعای ندیدن مطلق تلویزیون، ادعای گزاف و کذبی است؛ اما به جرات می توان ادعا کرد که سالهاست دیدن برنامه های تکراری، جذابیتی ایجاد نمی کند که بخواهیم وقت خود بیش از سایر امور، در پای آن تلف کنیم!
حکایت قبل از افطارهای ماه مبارک رمضان اما، حکایت جالبی است. بازگشت به خانه و کاهش انرژی بدن و البته فرصتی برای به دست گرفتن کنترل تلویزیون و گشتی در شبکه ها!
نمی دانم برنامه ماه عسل را در شب جمعه بیستم خرداد ماه دیده اید یا خیر. ماجرا از این قرار بود که کودکی را در سن دو سالگی و به هر دلیل از مادرش جدا می کنند و این مادر و پسر، ۳۶ سال و به هر دلیل از یکدیگر دور بوده اند و به هر دلیل و البته با تلاش ویژه شوهر جدید مادر، اکنون همدیگر را یافته اند و آغوش مادر، بی صبرانه منتظر فرزند است.
حالا سازندگان یک برنامه تلویزیونی، فرصت را مغتنم می شمارند تا این دو عاشق و معشوق، در برنامه ای زنده به دیدار هم نائل آیند تا مثلا برگ برنده ای باشد برای برنامه شان!
پسر سی و چند ساله به تهران می آید و با اینکه می داند مادرش هم به تهران آمده است، اما مجبور است ساعتها و کیلومترها دور از مادر، منتظر بماند تا حضرات سازندگان برنامه صلاح بدانند که این دو همدیگر را ملاقات کنند!
این در حالی است که خود مجری این برنامه، روی آنتن زنده اعتراف می کند که فرزند سی و چند ساله بارها صبرش لبریز شده و تصمیم داشته تا همراهانِ برنامه ی تلویزیونی (بخوانید زندانبانان!) را کنار بزند و روی ماه مادرش را زیارت کند؛ اما ظاهرا قرار است تا همه ی هیجان، تنها از آن برنامه سرریز کند و لا غیر!
اکنون شما قضاوت کنید که به این رفتار چه می توان گفت؟! شاید هیچکس تردید نداشته باشد که وقتی، یک مادر و فرزندِ از هم جدا افتاده، بعد از مدتها همدیگر را می یابند، حتی درنگ کسری از ثانیه برای دیدار این دو، حرکتی سایکوتیک، نابخشودنی، غیر قابل اغماض و توجیه ناپذیر است؛ چه رسد به ساعتها معطلی و خبر کردن اورژانس و عوامل پزشکی در پشت صحنه یک برنامه علیه السلام!
اکنون بپردازیم به پشت صحنه برنامه! پشت صحنه ای که مثلا عوامل برنامه، احساساتی شده اند و می گریند؛ در حالیکه در اصل باید بر خود و تصمیم خود بگریند و کلاهشان را قاضی کنند که سینه زدن در ذیل این برنامه، به ساعتها دور نگاه داشتن دو عاشق و معشوق برای مثلا ایجاد یک هیجان کاذب نورولوژیک، می ارزد یا نه؟! این را جز تمامیت خواهی و اوج اوج کج سلیقگی چه می توان نام نهاد؟!
کار به جایی رسید که اشک این مادر خشکید و پس از سی و چند سال دوری از فرزند، نتوانست در دیدار با گمشده ی پیدا شده اش، بگرید و به راحتی ابراز احساسات کند!
دو نکته را همینجا یادآور شویم. نکته اول اینکه ممکن است این فرض مطرح شود که مادر و فرزند، پیش از آغاز برنامه زنده تلویزیونی همدیگر را دیده اند و فقط برای ایجاد هیجان در برنامه، طوری وانمود شده که مثلا همدیگر را برای بار اول می بینند! این نکته البته نیاز به تحلیل ندارد!
نکته دوم هم اینکه این اتفاق و سناریو چینی، با رضایت مادر و فرزند محقق شده است! این نکته هم البته نیاز به تحلیل ندارد!
خلاصه اینکه در ماه رمضان که عید و جشن عمومی مسلمانان است و همه کشورهای اسلامی، با انواع برنامه های شاد و مفرح، این عید و جشن بزرگ و بین المللی را پاس می دارند؛ ما چنین هستیم، چنین برنامه می سازیم و حالتهایی از اسکیزوفرنی را به چشم و حلق مخاطب می نشانیم. این البته، ماحصل طبیعیِ بازگشتِ رفته های تلویزیون است به تلویزیون و مجال دادن به برخی افراد، با درایت مدیر مستعفی.
حکایت قبل از افطارهای ماه مبارک رمضان اما، حکایت جالبی است. بازگشت به خانه و کاهش انرژی بدن و البته فرصتی برای به دست گرفتن کنترل تلویزیون و گشتی در شبکه ها!
نمی دانم برنامه ماه عسل را در شب جمعه بیستم خرداد ماه دیده اید یا خیر. ماجرا از این قرار بود که کودکی را در سن دو سالگی و به هر دلیل از مادرش جدا می کنند و این مادر و پسر، ۳۶ سال و به هر دلیل از یکدیگر دور بوده اند و به هر دلیل و البته با تلاش ویژه شوهر جدید مادر، اکنون همدیگر را یافته اند و آغوش مادر، بی صبرانه منتظر فرزند است.
حالا سازندگان یک برنامه تلویزیونی، فرصت را مغتنم می شمارند تا این دو عاشق و معشوق، در برنامه ای زنده به دیدار هم نائل آیند تا مثلا برگ برنده ای باشد برای برنامه شان!
پسر سی و چند ساله به تهران می آید و با اینکه می داند مادرش هم به تهران آمده است، اما مجبور است ساعتها و کیلومترها دور از مادر، منتظر بماند تا حضرات سازندگان برنامه صلاح بدانند که این دو همدیگر را ملاقات کنند!
این در حالی است که خود مجری این برنامه، روی آنتن زنده اعتراف می کند که فرزند سی و چند ساله بارها صبرش لبریز شده و تصمیم داشته تا همراهانِ برنامه ی تلویزیونی (بخوانید زندانبانان!) را کنار بزند و روی ماه مادرش را زیارت کند؛ اما ظاهرا قرار است تا همه ی هیجان، تنها از آن برنامه سرریز کند و لا غیر!
اکنون شما قضاوت کنید که به این رفتار چه می توان گفت؟! شاید هیچکس تردید نداشته باشد که وقتی، یک مادر و فرزندِ از هم جدا افتاده، بعد از مدتها همدیگر را می یابند، حتی درنگ کسری از ثانیه برای دیدار این دو، حرکتی سایکوتیک، نابخشودنی، غیر قابل اغماض و توجیه ناپذیر است؛ چه رسد به ساعتها معطلی و خبر کردن اورژانس و عوامل پزشکی در پشت صحنه یک برنامه علیه السلام!
اکنون بپردازیم به پشت صحنه برنامه! پشت صحنه ای که مثلا عوامل برنامه، احساساتی شده اند و می گریند؛ در حالیکه در اصل باید بر خود و تصمیم خود بگریند و کلاهشان را قاضی کنند که سینه زدن در ذیل این برنامه، به ساعتها دور نگاه داشتن دو عاشق و معشوق برای مثلا ایجاد یک هیجان کاذب نورولوژیک، می ارزد یا نه؟! این را جز تمامیت خواهی و اوج اوج کج سلیقگی چه می توان نام نهاد؟!
کار به جایی رسید که اشک این مادر خشکید و پس از سی و چند سال دوری از فرزند، نتوانست در دیدار با گمشده ی پیدا شده اش، بگرید و به راحتی ابراز احساسات کند!
دو نکته را همینجا یادآور شویم. نکته اول اینکه ممکن است این فرض مطرح شود که مادر و فرزند، پیش از آغاز برنامه زنده تلویزیونی همدیگر را دیده اند و فقط برای ایجاد هیجان در برنامه، طوری وانمود شده که مثلا همدیگر را برای بار اول می بینند! این نکته البته نیاز به تحلیل ندارد!
نکته دوم هم اینکه این اتفاق و سناریو چینی، با رضایت مادر و فرزند محقق شده است! این نکته هم البته نیاز به تحلیل ندارد!
خلاصه اینکه در ماه رمضان که عید و جشن عمومی مسلمانان است و همه کشورهای اسلامی، با انواع برنامه های شاد و مفرح، این عید و جشن بزرگ و بین المللی را پاس می دارند؛ ما چنین هستیم، چنین برنامه می سازیم و حالتهایی از اسکیزوفرنی را به چشم و حلق مخاطب می نشانیم. این البته، ماحصل طبیعیِ بازگشتِ رفته های تلویزیون است به تلویزیون و مجال دادن به برخی افراد، با درایت مدیر مستعفی.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
نمیدونم مشکل بعضیا با ماه عسل چیه؟ از کجا و واسه چی خط میگیرن؟ حیف این برنامه نیست؟
دیگه سوژه نداشتید به برنامهٔ ماه عسل گیردادید ،ازاین که بعضیا ادای روشنفکرارو درمیارن حالم بدمیشه
فکر کنم هرکسی تا بحال برنامه ماه عسل رو دیده باشه میدونه که یکسری قسمتهای این برنامه یه ایراداتی داره و به درستی نقدهایی هم وارده. ولی نویسنده این مطلب به نظرم با جبهه گیری از قبل، منتظر سوژه ای از یکی از قسمتها بوده تا هرچه از پیش آماده کرده بوده، نثار سازندگان برنامه بکنه.
در سالهای گذشته سوژه های بدتری بود. مثل یکی از قسمتهای پارسال که یک زوج بسیار جوان رو اورده بودن که پسر، برای اثبات علاقه ش خودشو از بالکن پرت کرده بود....
پاسخ ها
به این میگن نقد منصفانه. البته اون زوج جوون رو برای این اوردن که درس عبرت بشه. بچه بودن هردوشون
جناب نویسنده چرا شما دست به کار نمیشید و یه برنامه تولید نمی کنید؟؟
عیب اکثر متقدها اینه که فقط بلد هستن نقد کنن
فقط و فقط نقد....
این برنامه فقط ترویج فخرفروشی و ظاهرنمایی و خوار کردن محتاج و نیازمند جلوی میلیونها مسلمانه.
اگه میخان کار خیر کنن پول این برنامه رو بدن به نیازمندا . ما شیعه و پیرو راه علی ایم . حضرت علی شبا همه رو جمع میکرد بره در خونه مستمندان و به اونا کمک کنه و ...
تو دیگه چرت نگو
پاسخ ها
میتونستید انتقادتوت رو محترمانه بگید
چقد گیر میدید باو, ی برنامم ک بیننده داره باتمام وجود دارید خرابش میکنید, اه
چیز جدیدی نیست،از صدا سیمای ایران جز اندوه ماتم بیرون نمیتراود،لااقل به حرمت این ماه عزیز برنامه شاد نمیگذارند،خداوند همه را هدایت کند انشالله
کلا تو ایران رسانه ها از جمله شما فقد بلدن انتقاد کنن و حرف مفت بزنن
آخه خشکل پسر این برنامه نزدیک به یه دهس که روی انتن میره جون ننت خرابش نکنید
احسان فک میکرد ی کاری کرده کارستون.پدر صلواتی تو کانال a.tvموگه انلی هر روز از این خبراس برای ما که هیجان انگیز نبود هیچ مسخره هم بود .ند بدیدی هم حدی داره اخه.منم مادر بزرگم گیر میده که زدیم کانالا رو داغون کردیم نبینه از بس گریه میکنه ترسیدیم ی مشکلی براش پیش بیاد.
پاسخ ها
اتفاقا اون اشک ریختن براشون ضروریه. ایشون یه جای دلش غصه داره که اشک میریزه. ببینید چی برای این مادر عزیز کم گذاشتید.. جای حل این مشکل دیدن برنامه مورد علاقه اشون رو هم از ایشون دریغ کردید.
آخه شد یه برنامه خوب باشه یکی ایراد نگیره؟؟ خب یه برنامه انسانیه.حتما باید ایراد بگیرین؟! .پس چی بذارن به جاش که ایراد نگیرن؟؟ سریال های قدیمی خوبه؟؟ یکیم که داره کار خدا پسندانه میکنه نمیذارنش.مملکت ما شده این جور رفتارها فقط
واقعا که بعضی ها به جز نق زدن کار دیگری ندارند.
اتفاقا این قسمت از برنامه را تصادفی دیدم خیلی هم خوب بود.
آخه اینا چه حرفایی هستش؟
از لاک خودتون بیایین بیرون و نظر مخاطبان عادی رو هم ببینید، چقدر کینه توزی ؟ ای کاش یه کم واقع بین بودین.
یعنی نتایج نظرسنجی ها بعد از ماه مبارک همه دروغه؟
ماه عسل بهتربن برنامه ی تلویزیونه که توی اون ساعات کسی سراغ ماهواره اش نمیره.
خسته نباشی احسان عزیز
برنامه بسیار جالبی است.متاسفم برای چنین انتقادات حسودانه ای.
ما که دوست داریم. هرسال نگاه میکنیم.
نویسنده این گزارش چشم دیدن ماه عسل و دست اندر کارانش رو نداره. شما جای این زیر اب زنی ها بهتره به فکر پیشزفت خودت باشی
واقعا نویسنده حرف درستی زده صداوسیمای ما به جرات می‌توان گفت که جزو بدترین صداوسیمای جهان است، یه سری برنامه، فیلم، بازیگر ، مجری، ازقبل انتخاب شدن وکسانی که مخالفتی باصداوسیما دارن به صالحات پیوستن،برنامه ی شادهم که حرام هستش از صداوسیما پخش بشه، به عبارتی کاملا صداوسیما جناحی وسیاسی عمل میکنه
باسلام
اگه برنامه رو به طور کامل دیده باشین، تو یه بخشی از صحبت های پدر خوانده مطرح شد که از طرف خود پسر خواسته شده که این رو یا رویی تو برنامه ماه عسل اتفاق بیفته.
چون خود پسر و مادر از اواخر سال 94 از هم اطلاع داشتن و به راحتی میتونستن با رفتن پسر به عراق یا اومدن مادر به ایران همدیگر ببینید...
پس این حرفا و برداشتا کاملاً غیر منطقی به نظر میرسه.
ضمن اینکه این هجم حمله به احسان عالیخانی هر سال و تو هر برنامه ای که باشه چه ماه عسل و چه آغاز سال نو وجود داره و این یعنی اینکه دیده میشه...
اگه نه که برنامه مناسبتی تو همه شبکه ها وجود داره ولی...
پس یه مقدار منصف باشیم، از جوونامون حمایت کنیم نه اینکه دایم تخریبشون کنیم...
پاسخ ها
هر چی بیشتر بخوان تخریبش کنن بیشتر اوج میگیره. انشاالله هم این طور باشه. براش ارزوی موفقیت دارم
همینکه اولش دیدم زده پایگاه خبری انتخاب، همه چیز دستم اومد!
باسلام به همه روزه داران عزیز،بعدازخواندن این مطلب بسیار بسیار متاسف شدم که افرادتنگ نظری در جامعه ما وجود دارند که ازهرتلاشی یه ایرادی بگیرند،برنامه ۲۰خردادباعث شادی و هیجان بیننده هاشدنه باعث ناراحتی،اینکه بعدازاین همه سال وصال مادروفرزندوببینی باعث خوشحالیست،واقعامتاسفم برای تنگ نظران وحسودان
چقدر دلتون سیاهه
پناه بر خدا
واقعا برای نویسنده این متن متاسفم یک متن کاملا بی محتوا و یکطرفانه
این چرت وپرتا چیه حسودای بدبخت
حسودیتون میشه رشیدپورواحسان علیخانی وفرزادحسنی برگشتن چشمتون دربیاد
خیلی هم این برنامه اش عالی بود و خداروشکر که مادر وپسر بهم رسیدن
اگر کسی پای این قسمت از برنامه نشست و گریه کرد به نظرم اشک شوق ریخت... دلها را لرزاند... به نظرم لحظه به لحظه قصه این مادر و فرزند جرقه امید را در دل هر منتظری روشن کرد... شادی لحظهاشون را با میلیونها آدم تقسیم کردند... سعی کنیم همدیگر را قضاوت نکنیم... از همه عوامل برنامه خوب ماه عسل تشکر میکنم
پاسخ ها
دقیقا. من به خواسته مامانم دانلود کردم تا به قول خودش پشت هم ببینم
برنامه ی ماه عسل برنامه جالبی است اما مقدار غم و غصه آن هر چند واقعی باید کمتر شود تا برای همه قابل تحمل شود
من نمیدونم چرا الکی مینویسین...فقط چرت مینویسسن..خود پسره خواست تو برنامه ماه عسل مامانشو ببینه
جناب ميشه زیادچرت وپرت نگی خوب اگه شمایاهدایت کنندگان پشت پردت طرحی ازاین بهتردارین برین پیاده کنین تامردم انتخاب کنن که برنامه شماخوبه یاماه عسل دیگه لازم نیست چرت بگی ماه عسل برنامه خوب وپرمفهومیست حالاایرادومحاسنم داره که هرکاری اینطوره ولی محاسنش خیلی خیلی بیشترازایرادریزشه .وهرساله مردم منتظرن تاماه عسل پای تلویزیون بیادواحسان علی خانی مردم راباواقعیتهای پنهانی ودیده نشده جامعه اشناووجدانهاروبیدارکنه
نویسنده ی محترم مشخصه که با جبهه گیری شروع به نوشتن کرده . چه عیبی داره که ما این چیزا رو تو قالب واقعیت هم ببینیم؟؟من تو فیلمای زیادی دیدم تو یکیشم تحت تاثیر قرار نگرفتم . ولی این خود واقعیت بود . اصن دیدمش کلی کیف کردم . نمیدونم حالا کسی این حسو داش یا نع ولی من خیلی خوشحال شدم از دیدن این برنامه . واقعا لنگار تو شادیشون سهیم بودم
نویسنده جان اطلاع ندارن که تموم دختر مجردا قصد ازدواج با مجری برنامه رو دارن طرف فدایی زیاد داره بیخیال شو نویسنده
پاسخ ها
متاسفم برای دیدگاهت.......
منطف در حد زیر خط فقر...
واقعا دیدگاهت جای تاسف داره
به نظر من در کل برنامه خوبیه ...ولی در این موارد مشابه که کم هم نیستن(احساسی) مثلا میتونستن اولین دیدارشون رو هر جا که باشه رو به صورت مستند و خیلی راحت تر ضبط کنند و بعد توی برنامه بگنجونن....شاید بهتر میشد و نظر منتقدان و ....رو مساعد می کرد
بلدی بهتر بساز...ناراحتی نگاه نکن...مجریکه اینقدر شهامت داره که میگه از موج بعضیا اوج گرفتن قابل ستایشه
نویسنده راست میگه
ماه رمضان ماه مهمونی خداس اونوقت ماه عسلو اوردن
اسم برنامه اصلا به خودش نمیخوره.
این ده سال هم معلوم نیست چجوری مونده.جمعش کنید دیگه بابا.
من با نويسنده موافقم آخه اين چه برنامه اييه كه همش اشك مردم رو درمياره نمي تونستند يه برنامه طنزي بزارند كه مردم تو اين ماه از ته دلشون بخندند
سلام فراترازعالیه بعضیاکلاباخوداحسان علیخانی مشکل دارنداگربدبودمن ومادرم اصلانگاه نمیکردیمایرادای کوچیکی هست ولی به چشم نمیان
متاسفم برای نویسنده که از آب گل آلود ماهی میگیره برای این که افکارش رو منتشر کنه جای خجالت داره واقعا
حسودی از این متن می باره..........
این چه کاریه به خاطر زیبا تر شدن یه برنامه مادر و فرزند و نمیذارن همدیگرو ببینن.من که از این کارشون خوشم نیومد.بهتره پول بیت المال زیاد اسراف نشه.
خیلی برنامه ماه عسل مسخره و بی مزه و بی محتوا شده
حتی اگه نویسنده راستم میگفت باز لحنش خیلی یکطرفه بود
اگر این برنامه مشکل داشت یک دهه اینقدر موفق نبود و این همه مشتاق نداشت..
پر واضحه که با قصد و غرض داری از این برنامه صحبت می کنی؟؟؟!!!