غفلت عجیب فراکسیون «امید»
کار تعیین اعضای کمیسیونهای مجلس به روزهای آخر خود نزدیک میشود و دراینبین، انتظارات موجود از فراکسیون امید در برخی از حوزهها، همچنان برآورده نشده است.
روز گذشته احمد مازنی، نماینده تهران و از معدود لیستامیدیهایی که کمیسیون فرهنگی را برای فعالیت خود انتخاب کرده، در صحن علنی مجلس از تعداد کم داوطلبان برای عضویت در این کمیسیون انتقاد کرد و علی مطهری هم که به عنوان نایبرئیس دوم در جایگاه ریاست نشسته بود به وجود عضو مازاد در شش کمیسیون اشاره کرد و گفت: «مسئولیت سه کمیسیون به بنده و سه کمیسیون دیگر نیز به آقای پزشکیان واگذار شده که قرار است در جلساتی این موضوع حل شود. درصورتیکه همچنان مشکلات حل نشد جلسات شعب تشکیل و موضوع بررسی میشود».
٣ کمیسیون مهجور
براساس آییننامه داخلی مجلس هر کمیسیون تخصصی باید حداقل ١٩ و حداکثر ٢٣ عضو داشته باشد و تا اینجای کار فقط کمیسیون اجتماعی مجلس، با متقاضیانی متناسب با این سقف مواجه شده و براساس آخرین اخبار، ٢٢ نفر متقاضی عضویت در این کمیسیون بودهاند. بعد از کمیسیون اجتماعی هم کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با ٢٤ متقاضی، نزدیکترین عدد را به سقف مورد نیاز دارد و تنها با حذف یکی از کاندیداهای عضویت در این کمیسیون، عدد آن به نصاب قانونی خواهد رسید.
اما نکته درخور تأمل این است که با توجه به انتظارات موجود از فراکسیون امید در حوزههای فرهنگی، تنها یک عضو این فراکسیون یعنی حجتالاسلام مازنی به عنوان متقاضی عضویت در کمیسیون فرهنگی معرفی شده است. این در حالی است که کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مانند همیشه با بیشترین تعداد متقاضی مواجه است (تا اینجا اسامی ٣٨ متقاضی اعلام شده) و برخی از چهرههای لیست امید که با عنوان فعالان فرهنگی به جامعه معرفی شدهاند نیز در ردیف متقاضیان عضویت در این کمیسیون قرار دارند.
جدا از حجتالاسلام شیخ که زمزمههایی مبنی بر احتمال حضورش در کمیسیون فرهنگی به گوش میرسید و در نهایت نامش به عنوان متقاضی عضویت در کمیسیون امنیت ملی مطرح شد، محمدعلی وکیلی، مدیرمسئول روزنامه ابتکار که اخیرا نیز دیداری با وزیر ارشاد داشته و محور این دیدار را «لایحه نظام جامع رسانهای» عنوان کرده نیز خود را داوطلب عضویت در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی دانسته است.
مصطفی کواکبیان و الیاس حضرتی نیز که به عنوان مدیران مسئول دو روزنامه اصلاحطلب راهی مجلس شدهاند، در جمع متقاضیان عضویت در کمیسیونهای امنیت ملی و اقتصادی حضور دارند و این در حالی است که حجتالاسلام سالک و حجتالاسلام پژمانفر همچنان مانند مجلس نهم، متقاضی عضویت در کمیسیون فرهنگی هستند.
کمیسیون قضائی و حقوقی و همچنین کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس نیز هرکدام با سه متقاضی، مهجورترین کمیسیونهای این دوره به حساب میآیند و این در شرایطی است که قوانین مهمی همچون قانون احزاب و قانون انتخابات باید در کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس بررسی شوند و کمیسیون قضائی نیز در مجلس نهم با ارائه و بهثمررساندن قانون جرم سیاسی، انتظارات را برای ادامه این مسیر و بهسرانجامرساندن مسائلی نظیر قانون جامع وکالت بالا برده است. اما استقبالنکردن فراکسیونامیدیها از عضویت در این دو کمیسیون و کمیسیون فرهنگی مجلس، از هماکنون میتواند آنها را در عمل به وعدههای انتخاباتی دچار مشکل کند.
تقابل بورسیهها در کمیسیون آموزش
دراینبین وضعیت کمیسیون فرهنگی مجلس، یک تفاوت مهم با دو کمیسیون شوراها و حقوقی دارد. چراکه کمیسیونهای آموزش، فرهنگی و بهداشت و درمان مجلس، سه کمیسیونی هستند که رؤسای آنها، عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی نیز به حساب میآیند و در مجلس نهم، محمدمهدی زاهدی، حجتالاسلام سالک و حسینعلی شهریاری که سه چهره مخالف دولت هستند، به عنوان رؤسای این سه کمیسیون در شورایعالی انقلاب فرهنگی حاضر میشدند.
با توجه به نگاه ویژه دانشگاهیان به فراکسیون امید، بسیار ضروری به نظر میرسید که فراکسیونامیدیها این سه کمیسیون را جدی بگیرند تا هم در مجلس و هم در شورایعالی انقلاب فرهنگی، بتوانند تأمینکننده بخش درخور توجهی از مطالبات بدنه اجتماعی خود باشند. شاید اصرار دکتر عارف و برخی از چهرههای شاخص فراکسیون امید برای عضویت در کمیسیون آموزش و تحقیقات نیز ناشی از درک همین اهمیت بوده و بههمیندلیل است که از هماکنون فعالیتهای تخریبی علیه برخی از فراکسیونامیدیهای کمیسیون آموزش شروع شده است.
فعالیتهای تخریبی البته بیشتر از سوی افرادی است که تمایل دارند نام رئیس کمیسیون آموزش مجلس نهم و مجلس دهم با هم تفاوت نداشته باشد و دراینبین، حتی رأیدادن فراکسیونامیدیها به عضویت نمایندگان اهل تسنن در هیأترئیسه هم دستآویز برخی از تخریبها شده است؛ اما این تنها یک روی سکه است و روی پنهان ماجرا، رقابتی است که بر سر موضوع بورسیهها در زیر پوست کمیسیون آموزش در جریان است؛ چراکه برخی از چهرههای شاخص این کمیسیون در مجلس نهم که نقش محوری در استیضاح فرجیدانا داشتند، حالا در مقابل فراکسیونامیدیهایی قرار گرفتهاند که برخی از آنها وعده بازگشایی پرونده بورسیهها و بررسی موردبهمورد آنها را دادهاند.
جای خالی فراکسیون امید در کمیسیون فرهنگی
در چنین شرایطی قرارگرفتن نامهایی همچون مطهری، صادقی، فاطمه سعیدی، فریده اولادقباد و پروانه سلحشوری در کنار محمدرضا عارف در جمع کمیسیونآموزشیها توجیهپذیر و بلکه لازم است. اما اینکه چرا از اهمیت کمیسیون فرهنگی دراینزمینه غفلت شده و با وجود ازدحام متقاضی در کمیسیونهای اقتصادی و صنایع و برنامه و بودجه و امنیت ملی، باز هم بسیاری از فراکسیونامیدیها این کمیسیون را رها کردهاند جای سؤال دارد. قوانینی همچون امربهمعروف و نهیازمنکر و حجابوعفاف ازجمله دستاوردهای کمیسیون فرهنگی مجلس نهم بودند و یکی از دلایلی که دولت در ارائه برخی از لوایح فرهنگی به مجلس، با احتیاط رفتار میکرد، این بود که احتمال میرفت با ترکیب سابق کمیسیون فرهنگی، این لوایح به چیزی عکس خواسته اهالی فرهنگ تبدیل شوند؛ بنابراین انتظار میرفت که با توجه به راهیابی بیش از ١٢٠ نامزد لیست امید به مجلس دهم، ترکیب کمیسیون فرهنگی نیز به نحو ملموسی تغییر کند.
اتفاقی که فعلا نیفتاده و همچنان سالک و پژمانفر به عنوان دو چهره اصلی کمیسیون فرهنگی مجلس نهم، برای مجلس دهم نیز این کمیسیون را برای خود برگزیدهاند. این در حالی است که علی مطهری نیز در این دوره از کمیسیون فرهنگی به کمیسیون آموزش نقل مکان کرده تا مازنی تنها فراکسیونامیدی کمیسیون فرهنگی باشد. کمیسیونی که باید نماینده مجلس در هیأت نظارت بر مطبوعات را معرفی کند، قانون جامع رسانه را بررسی کند و به صحن بفرستد و با ترکیب فعلی احتمالا باید منتظر خروج نسخههای جدیدی از قوانین مجلسنهمی از دل آن هم باشیم. اتفاقی که اگر به وقوع بپیوندد، مسئولیت آن بیشازهمه به عهده فراکسیون امید خواهد بود.
ارسال نظر