تنها ۴ نامزد برای كميسيون فرهنگی؟!
اين‌بار فرهنگ در مجلس شوراي اسلامي به عنوان يك نهاد رسمي مظلوم واقع شد، طوري كه تعداد نماينده‌هاي خواستار حضور در كميسيون فرهنگي در ميان فهرست ساير كميسيون‌ها رتبه يكي مانده به آخر را كسب كرد و تنها چهار نفر به عنوان نامزد در اين كميسيون ثبت‌نام به عمل آوردند!
روزنامه آرمان- هستي قاسمي: اين‌بار فرهنگ در مجلس شوراي اسلامي به عنوان يك نهاد رسمي مظلوم واقع شد، طوري كه تعداد نماينده‌هاي خواستار حضور در كميسيون فرهنگي در ميان فهرست ساير كميسيون‌ها رتبه يكي مانده به آخر را كسب كرد و تنها چهار نفر به عنوان نامزد در اين كميسيون ثبت‌نام به عمل آوردند!
از اين رو بي‌توجهي به مسائل فرهنگي خود به عنوان يكي از آسيب‌هاي اجتماعي با توجه به وخامت اوضاع جامعه امروز امري نسنجيده و گاه غير قابل جبران خواهد بود. با توجه به اينكه آسيب‌هاي فراواني در حوزه فرهنگي به علت سياست‌هاي نادرست دولت گذشته و ارتباط كمرنگ مجلس نهم و دولت دهم به اين حوزه وارد شده است اكنون زمان آن فرا رسيده كه به مسائل فرهنگي و اجتماعي كشور بيش از پيش توجه شده و با ارائه طرح‌های كارآمد در مسائل فرهنگي كشور ساماندهي لازم صورت بپذيرد؛ چراكه بي‌توجهي به هر يك از دو حوزه فرهنگي و اجتماعي به عنوان دو مساله لازم و ملزوم زمينه‌سازمشكلات و آفت‌هاي فراواني در جامعه خواهد بود.
گرچه روز گذشته كميسيون اجتماعي نسبت به كميسيون فرهنگي توانست متقاضيان بسياري را به خود جلب كند اما آيا مشكلات و معضل امروز جامعه ايران تنها همان بيكاري، طلاق، فقر، نا امني اجتماعي، كودك كار و خياباني و زنان بي‌سرپرست و بد سرپرست است و ارائه برنامه‌هاي كارآمد و ساماندهي به اين مسائل كافي خواهد بود؟!
بنابراين در حوزه فرهنگ، بي‌توجهي به مسائلي نظير فيلمسازي، موسيقي، اينترنت، مطبوعات، دانشگاه و عملكرد ضعيف رسانه ملي و گرايش بخش قابل توجهي از جامعه به رسانه‌هاي غربي به عنوان آفتي كه گريبان جامعه ايران را گرفته و بي‌اخلاقي و ناهنجاري‌هاي بسياري را در پي داشته است آيا آسيب شناخته نمي‌شود و پاي مسئولان بيشتري را به برنامه‌ريزي و ساماندهي در اين حوزه باز نمي‌كند؟
چرا تنها چهار نامزد براي كميسيون فرهنگي؟!
از آنجا كه انديشه، فرهنگ و اخلاق مداري مي‌تواند زمينه‌سازهنجار و ناهنجاري‌هاي اجتماعي شود و زمينه‌اي براي رشد و تعالي فردي و اجتماعي افراد يا حتي يك سرزمين شود، یا برعكس فرد يا آن جامعه را به عقب براند، بنابراين بي‌توجهي به مسائلي نظير اينترنت، مطبوعات، فيلم، موسيقي، كتاب، دانشگاه و رسانه ملي كه زمينه‌سازآسيب‌هاي جدي در امور فرهنگي و سپس اجتماعي كشور خواهد بود، محلی از اعراب ندارد و ضرورت توجه به آن در جامعه امروز ايران بيش از گذشته احساس مي‌شود، اما اين مساله پرسشي را به وجود مي‌آورد كه چرا روز گذشته ضرورت توجه به حوزه فرهنگي و ساماندهي آسيب‌هاي مربوط به اين حوزه در مجلس شوراي اسلامي از سوي نماينده‌ها نسبت به ساير كميسيون‌ها كمتر ملموس بود؟
بر اين اساس شايد يكي از دلايل بي‌توجهي و استقبال نه چندان زياد از حوزه فرهنگ به اين خاطر است كه اين كميسيون نسبت به كميسيون اقتصادي و سياسي محبوبيت، جارو جنجال و زرق و برق چنداني ندارد و همانطور كه كار در مشاغل فرهنگي مانند معلمي و روزنامه‌نگاري بيشتر دلي است در كميسيون فرهنگي مجلس هم افراد بيش از هر مساله‌اي به خاطر تمايلات قلبي شان به اين سمت و سو هدايت مي‌شوند. بنابراين تا زماني كه نگاه‌ها نسبت به اين كميسيون تغيير نكند و كار در اين حوزه برخاسته از نوعي باور قلبي نباشد، كسي به اين سمت نخواهد آمد و عملكرد ضعيف از سوي نهادهايي چون مجلس نيز نتيجه اش جز همان ولنگاري نخواهد بود.
در حقيقت ولنگاري نه تنها در عملكرد و ميزان استقبال يك نهاد فرهنگي نسبت به مسائل ذيربط آن بلكه حتي در فعاليت‌هاي خودجوش فرهنگي مردمي نيز تاثير خواهد گذاشت. به همين علت بي‌توجهي و كم كاري در اين كميسيون ضعف بسيار بزرگي شمرده مي‌شود و اين برخلاف تعهدات و وعده‌هايي بود كه نماينده‌هاي كنوني در دوران كانديداتوري شان به ملت ايران داده بودند.
حلقه مفقوده معضلات فرهنگي و اجتماعي
حلقه مفقوده در برخورد و حل معضلات اجتماعي و فرهنگي عدم وجود نگاه كارشناسانه به اينگونه مسائل است. نگاهي كه تمركز آن بر روي پيشگيري از بروز آسيب‌هاي اجتماعي و فرهنگي نه برخورد قهري با آنهاست. چراكه واقعيت امر اين است بنا به علل نامشخص، مديريت درست معضلات فرهنگي هيچ گاه مورد توجه متوليان امر نبوده و اساسا برنامه‌اي كارآمد و جدي در قبال آن ارائه نمي‌شود.
بنابراين همان طور كه نماينده‌هاي كنوني و كانديداي ديروز در ميتينگ‌هاي انتخاباتي وعده دادند در اين زمينه مي‌بايستي گام‌هاي لازم برداشته شود، زيرا تا زماني كه آسيب و ناهنجاری‌هاي اجتماعي و فرهنگي رفع نشود به نظر باز هم تلاش‌ها در سمت و سوي مسائل اقتصادي و سياسي چندان ثمر بخش نخواهد بود. بنابراین همان طور كه رهبرمعظم انقلاب در ديدار ديروزشان با نماينده‌ها فرمودند «مساله اقتصاد، اولويت فوري و كنوني كشور است، اما فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نيز مهم‌تر است.» از اين رو نماينده‌هاي مجلس دهم بايد فرهنگ را قبل از هر مساله‌اي در اولويت كار خود قرار دهند.
استقبال بيشتر چه دردي را درمان مي‌كند؟
بدون شك ارائه طرح و لوايح سنجيده و عملكرد صحيح مسئولان امر در مجلس و دولت خواهد توانست خلأ‌هاي موجود در در راستاي مسائل مذكور پر كند. از اين رو توجه به فيلمسازي و موسيقي و شعر و داستان مي‌تواند موجب كشف استعداد و شكوفايي جوانان شود و در نهايت به اشتغالزايي بينجامد. البته گرچه سخن از ايجاد اشتغال در زمينه‌هايي مانند فيلم، موسيقي، داستان و شعر كمي شايد دور از ذهن باشد اما به هر روي هر گامي كه بتواند از سوي مجلس و دولت منجر به حل اين معضل در يك چهارچوب سنجيده و منطقي شود يك امتياز براي مجلس دهم تلقي شده و از سويي ديگر نه تنها اعتماد را به جامعه به ويژه اقشارفرهنگي و نخبگان جوان كشور باز مي‌گرداند بلكه افزايش سرمايه‌هاي اجتماعي و تبعيت بيشتر افراد از قانون و رعايت اخلاق مداري را به دنبال خواهد داشت.
از اين رو بي‌توجهي به مسائل فرهنگي خود به عنوان يكي از آسيب‌هاي اجتماعي با توجه به وخامت اوضاع جامعه امروز امري نسنجيده و گاه غير قابل جبران خواهد بود. با توجه به اينكه آسيب‌هاي فراواني در حوزه فرهنگي به علت سياست‌هاي نادرست دولت گذشته و ارتباط كمرنگ مجلس نهم و دولت دهم به اين حوزه وارد شده است اكنون زمان آن فرا رسيده كه به مسائل فرهنگي و اجتماعي كشور بيش از پيش توجه شده و با ارائه طرح‌های كارآمد در مسائل فرهنگي كشور ساماندهي لازم صورت بپذيرد؛ چراكه بي‌توجهي به هر يك از دو حوزه فرهنگي و اجتماعي به عنوان دو مساله لازم و ملزوم زمينه‌سازمشكلات و آفت‌هاي فراواني در جامعه خواهد بود.
گرچه روز گذشته كميسيون اجتماعي نسبت به كميسيون فرهنگي توانست متقاضيان بسياري را به خود جلب كند اما آيا مشكلات و معضل امروز جامعه ايران تنها همان بيكاري، طلاق، فقر، نا امني اجتماعي، كودك كار و خياباني و زنان بي‌سرپرست و بد سرپرست است و ارائه برنامه‌هاي كارآمد و ساماندهي به اين مسائل كافي خواهد بود؟!
بنابراين در حوزه فرهنگ، بي‌توجهي به مسائلي نظير فيلمسازي، موسيقي، اينترنت، مطبوعات، دانشگاه و عملكرد ضعيف رسانه ملي و گرايش بخش قابل توجهي از جامعه به رسانه‌هاي غربي به عنوان آفتي كه گريبان جامعه ايران را گرفته و بي‌اخلاقي و ناهنجاري‌هاي بسياري را در پي داشته است آيا آسيب شناخته نمي‌شود و پاي مسئولان بيشتري را به برنامه‌ريزي و ساماندهي در اين حوزه باز نمي‌كند؟
چرا تنها چهار نامزد براي كميسيون فرهنگي؟!
از آنجا كه انديشه، فرهنگ و اخلاق مداري مي‌تواند زمينه‌سازهنجار و ناهنجاري‌هاي اجتماعي شود و زمينه‌اي براي رشد و تعالي فردي و اجتماعي افراد يا حتي يك سرزمين شود، یا برعكس فرد يا آن جامعه را به عقب براند، بنابراين بي‌توجهي به مسائلي نظير اينترنت، مطبوعات، فيلم، موسيقي، كتاب، دانشگاه و رسانه ملي كه زمينه‌سازآسيب‌هاي جدي در امور فرهنگي و سپس اجتماعي كشور خواهد بود، محلی از اعراب ندارد و ضرورت توجه به آن در جامعه امروز ايران بيش از گذشته احساس مي‌شود، اما اين مساله پرسشي را به وجود مي‌آورد كه چرا روز گذشته ضرورت توجه به حوزه فرهنگي و ساماندهي آسيب‌هاي مربوط به اين حوزه در مجلس شوراي اسلامي از سوي نماينده‌ها نسبت به ساير كميسيون‌ها كمتر ملموس بود؟
بر اين اساس شايد يكي از دلايل بي‌توجهي و استقبال نه چندان زياد از حوزه فرهنگ به اين خاطر است كه اين كميسيون نسبت به كميسيون اقتصادي و سياسي محبوبيت، جارو جنجال و زرق و برق چنداني ندارد و همانطور كه كار در مشاغل فرهنگي مانند معلمي و روزنامه‌نگاري بيشتر دلي است در كميسيون فرهنگي مجلس هم افراد بيش از هر مساله‌اي به خاطر تمايلات قلبي شان به اين سمت و سو هدايت مي‌شوند. بنابراين تا زماني كه نگاه‌ها نسبت به اين كميسيون تغيير نكند و كار در اين حوزه برخاسته از نوعي باور قلبي نباشد، كسي به اين سمت نخواهد آمد و عملكرد ضعيف از سوي نهادهايي چون مجلس نيز نتيجه اش جز همان ولنگاري نخواهد بود.
در حقيقت ولنگاري نه تنها در عملكرد و ميزان استقبال يك نهاد فرهنگي نسبت به مسائل ذيربط آن بلكه حتي در فعاليت‌هاي خودجوش فرهنگي مردمي نيز تاثير خواهد گذاشت. به همين علت بي‌توجهي و كم كاري در اين كميسيون ضعف بسيار بزرگي شمرده مي‌شود و اين برخلاف تعهدات و وعده‌هايي بود كه نماينده‌هاي كنوني در دوران كانديداتوري شان به ملت ايران داده بودند.
حلقه مفقوده معضلات فرهنگي و اجتماعي
حلقه مفقوده در برخورد و حل معضلات اجتماعي و فرهنگي عدم وجود نگاه كارشناسانه به اينگونه مسائل است. نگاهي كه تمركز آن بر روي پيشگيري از بروز آسيب‌هاي اجتماعي و فرهنگي نه برخورد قهري با آنهاست. چراكه واقعيت امر اين است بنا به علل نامشخص، مديريت درست معضلات فرهنگي هيچ گاه مورد توجه متوليان امر نبوده و اساسا برنامه‌اي كارآمد و جدي در قبال آن ارائه نمي‌شود.
بنابراين همان طور كه نماينده‌هاي كنوني و كانديداي ديروز در ميتينگ‌هاي انتخاباتي وعده دادند در اين زمينه مي‌بايستي گام‌هاي لازم برداشته شود، زيرا تا زماني كه آسيب و ناهنجاری‌هاي اجتماعي و فرهنگي رفع نشود به نظر باز هم تلاش‌ها در سمت و سوي مسائل اقتصادي و سياسي چندان ثمر بخش نخواهد بود. بنابراین همان طور كه رهبرمعظم انقلاب در ديدار ديروزشان با نماينده‌ها فرمودند «مساله اقتصاد، اولويت فوري و كنوني كشور است، اما فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نيز مهم‌تر است.» از اين رو نماينده‌هاي مجلس دهم بايد فرهنگ را قبل از هر مساله‌اي در اولويت كار خود قرار دهند.
استقبال بيشتر چه دردي را درمان مي‌كند؟
بدون شك ارائه طرح و لوايح سنجيده و عملكرد صحيح مسئولان امر در مجلس و دولت خواهد توانست خلأ‌هاي موجود در در راستاي مسائل مذكور پر كند. از اين رو توجه به فيلمسازي و موسيقي و شعر و داستان مي‌تواند موجب كشف استعداد و شكوفايي جوانان شود و در نهايت به اشتغالزايي بينجامد. البته گرچه سخن از ايجاد اشتغال در زمينه‌هايي مانند فيلم، موسيقي، داستان و شعر كمي شايد دور از ذهن باشد اما به هر روي هر گامي كه بتواند از سوي مجلس و دولت منجر به حل اين معضل در يك چهارچوب سنجيده و منطقي شود يك امتياز براي مجلس دهم تلقي شده و از سويي ديگر نه تنها اعتماد را به جامعه به ويژه اقشارفرهنگي و نخبگان جوان كشور باز مي‌گرداند بلكه افزايش سرمايه‌هاي اجتماعي و تبعيت بيشتر افراد از قانون و رعايت اخلاق مداري را به دنبال خواهد داشت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
متاسفانه. آموزش. و پرورش در کشور ما. به باد فراموشی. سپرده شده عواقب فاجعه بار آن را در حال حاضر و در آینده می بینیم و ...
از بس كه مردمان با فرهنگي هستيم ديگه نامزد فرهنگي نمي خواد كه همه لغتنامه فرهنگي و سفير فرهنگي هستند خب !!!!!!!!!