رمزخوانی سفر هندی ها
سفر نخست‌وزیر هند و هیات همراه به ایران از منظر تحلیلگران و صاحب‌نظران از سه بعد برای دو طرف اهمیت دارد. بعد اول به فضای پسابرجام و نگاه هند به ایران بازمی‌گردد.
روزنامه دنیای اقتصاد: سفر نخست‌وزیر هند و هیات همراه به ایران از منظر تحلیلگران و صاحب‌نظران از سه بعد برای دو طرف اهمیت دارد. بعد اول به فضای پسابرجام و نگاه هند به ایران بازمی‌گردد.
تقارن این فضا با سیاست نگاه به شرق هند موجب شده است ایران برای دهلی نو به عنوان ویزای ورود به افغانستان و آسیای میانه به حساب آید و با توجه به روند رشد اقتصادی و جمعیت ۲/ ۱ میلیارد نفری هند تامین انرژی یکی از اولویت‌های کلیدی این کشور به شمار می‌رود. نقش ایران در تامین این نیاز وجه دوم اهمیت این رابطه است. ورود هند به جمع سه اقتصاد برتر جهان تا سال ۲۰۳۰ بعد سوم اهمیت این ارتباط در جهت بهره‌گیری از همکاری‌های اقتصادی است.
هندی‌ها بار دیگر برای حضور در بازار ایران به تهران آمدند و در جمع فعالان بخش خصوصی از علاقه‌مندی‌شان نسبت به همکاری با شرکت‌های ایرانی سخن گفتند. از سویی ایرانی‌ها نیز عنوان کردند که با توجه به نیاز هند به انرژی، ایران می‌تواند نیاز این کشور را در این بخش تامین کند. اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در حالی روز گذشته میزبان هیاتی ۴۰ نفره از شرکت‌های هندی بود که نخست‌وزیر هند نیز در یک سفر تاریخی به ایران و دیدار با رئیس‌جمهوری ایران، تفاهم‌نامه‌های مهمی را بین دو کشور امضا کرد.
محسن جلال‌پور، رئیس اتاق بازرگانی ایران، در صفحه رسمی خود در تلگرام درخصوص اهمیت سفر این مقام مسوول هندی به تهران چنین نوشت: «این سفر از چند بعد اهمیت دارد؛ اول اینکه فضای پسابرجام با سیاست نگاه به شرق هند مصادف شده است و هند به ایران به‌عنوان دروازه ورود خود به افغانستان و آسیای میانه می‌نگرد. این نگرش موجب شده که هند از دیرباز روی بندر چابهار به‌عنوان تکمیل‌کننده حلقه تجارت خود به آسیای میانه حساب ویژه‌ای باز کند. چابهار به هند کمک خواهد کرد تا با دور زدن پاکستان مستقیما تجارت با افغانستان و آسیای میانه را در یک مسیر مطمئن‌تر و همچنین با کاهش ۳۰ درصدی هزینه‌های ترانزیتی از سر گیرد.
جنبه دوم اهمیت سفر نخست‌وزیر هند به مساله انرژی برمی‌گردد. هند با رشد اقتصادی ۷ درصد و جمعیت افزون بر یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفر به شدت به انرژی نیازمند است و روز به روز وابستگی این کشور بیشتر هم خواهد شد. ایران قابلیت این را دارد که بخش اعظم نیاز انرژی این کشور را تامین کند.» وی در بخش دیگری از پست تلگرامی خود نوشت: «زاویه سوم سفر نخست‌وزیر هند هم به ظرفیت روابط راهبردی ایران و هند بر می‌گردد. مطابق اکثر پیش‌بینی‌ها هند در آینده بعد از سال‌های ۲۰۳۰ به قدرت سوم اقتصادی دنیا تبدیل خواهد شد.
این مهم می‌طلبد که ایران نگاه راهبردی به روابط با هند داشته باشد. این نگاه راهبردی هم در مسائل اقتصادی، ظرفیت افزایش همکاری‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مشترک را به‌دنبال خواهد داشت و هم در عرصه‌های همکاری‌های دریایی در منطقه آسیای جنوبی و آب‌های دریای عمان. هند در زمینه تامین امنیت دریایی نقطه ضعف اساسی دارد.
حضور در چابهار می‌تواند برای این کشور یک نقطه قوت اساسی در امنیت دریایی خود در آب‌های خلیج‌فارس و دریای عمان باشد.» فارغ از فرصت‌هایی که پیش‌روی روابط تجاری دو کشور است، هندی‌ها از جمله کشورهایی هستند که در دوره تحریم‌ها روابط‌شان با ایران همچنان برقرار بود. در نتیجه به نظر می‌رسد این کشور کارنامه خوبی را از خود به‌جا گذاشته است. هرچند هند، بدهی‌های خود به ایران را نیز نپرداخته است؛ اما وزرای این کشور در سفرهای خود به ایران، قول دادند که به زودی این بدهی‌ها را بپردازند.
پیشنهاد ایجاد شهرک صنعتی مشترک
در حال حاضر خدمات مهندسی، پلاستیک، موادشیمیایی، داروسازی، مواد غذایی و کالاهای خدمات دریایی از جمله زمینه‌های فعالیت‌های شرکت‌هایی است که در نشست تجاری ایران و هند حضور پیدا کردند. در این نشست، پیشنهاد شد که شهرک صنعتی مشترک ایران و هند در منطقه چابهار تاسیس شود؛ چراکه این منطقه مدت‌ها است که از سوی هندی‌ها مورد توجه واقع شده است. موقعیت استراتژیک چابهار، دسترسی به بازارهای بزرگی را برای هندی‌ها میسر می‌کند. از این رو، توسعه فعالیت در این بندر آزاد ایرانی در دستور کار مقامات هندی قرار گرفته است.
از سویی افزایش آمد و رفت هیات‌های هندی و ایرانی و اجرا کردن پروژه‌های دو کشور توسط فعالان اقتصادی هندی و ایرانی دو راهکار دیگر هندی‌ها برای توسعه روابط اقتصادی دو کشور بود. بنا به گفته رئیس اتاق بازرگانی ایران در این نشست، در ماه‌های اخیر هندی‌ها تقریبا هر ماه هیاتی را به ایران فرستاده‌اند. همچنین هیات‌هایی نیز از استان‌های ایران به هند اعزام شده‌اند. اما هنوز آنچه شایسته بوده اتفاق نیفتاده است.
محسن جلال‌پور در این نشست عنوان کرد که ایران می‌تواند امنیت انرژی هند را تامین کند. وی به ظرفیت‌های همکاری اقتصادی میان ایران و هند اشاره کرد و گفت: همکاری‌ها در بخش‌های انرژی، ترانزیت و همین طور ارتباط فعالان اقتصادی دو کشور از جمله موضوعات مهمی است که در روابط اقتصادی دو کشور به‌عنوان مباحثی مهم مطرح بوده است. جلال‌پور درباره مزیت‌های بخش انرژی ایران برای هند ادامه داد: از گذشته تاکنون ایران فقط فروشنده نفت و گاز به هند نبوده بلکه ایران به‌عنوان تامین‌کننده امنیت انرژی هند مطرح بوده است.
ایران به لحاظ انرژی، ظرفیت و موقعیت مناسبی برای پاسخگویی به نیازهای هند دارد. وی اضافه کرد: ایران بهترین و سریع‌ترین مسیر برای ارتباط هند با کشورهای CIS است و بندر چابهار موقعیت بسیار مطلوبی برای هند در راستای ورود به این کشورها است. در مجموع حجم مبادلات تجاری هند با کشورهای CIS معادل ۱۲ میلیارد دلار است و بندر چابهار امنیت ترانزیت را برای هند در بر خواهد داشت. رئیس اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: بر این باوریم که دوران جدید برای همکاری‌های اقتصادی، دوران کار مشارکتی است و با توجه به ظرفیت‌های بازار هند امکان تولید و ایجاد برند مشترک بین دو کشور وجود دارد و می‌تواند در دراز‌مدت مفید و سودآور باشد.
جلال‌پور گفت: هند در بخش‌هایی مانند فولاد، کشاورزی، مواد غذایی، مخابرات و IT از ظرفیت‌های بالایی برخوردار است و امکان کار مشترک در این زمینه‌ها با ایران وجود دارد. ایران کشوری است که در تولید علم رتبه بالایی دارد، اما تبدیل علم به عمل به تجربه بالایی نیاز دارد که هند در این بخش می‌تواند به ایران کمک کند. رئیس فدراسیون صادرکنندگان هند نیز در این نشست ضمن بیان اینکه می‌خواهیم رشد اقتصادی هند را تسریع کنیم، اظهار کرد: هند علاقه‌مند است که با کشورهای CIS روابط خود را گسترش دهد و به این منظور به دنبال این هستیم که روابط مان را در بخش حمل و نقل و ترانزیت با ایران برقرار کنیم.خالید خان افزود: در سالیان گذشته تفاهم نامه‌های زیادی بین دو کشور به امضا رسیده است و هند در ایران دارای دو کنسول‌گری است که نشان‌دهنده روابط نزدیک دو کشور است.
همچنین ایران دارای دومین اقتصاد خاورمیانه است و بزرگترین جمعیت منطقه را دارد و بر اساس پیش‌بینی بانک جهانی امسال از رشد اقتصادی سریعی برخوردار می‌شود. خالید خان تصریح کرد: هند یکی از واردکنندگان عمده در زمینه‌های نفت و گاز از ایران است. همچنین در زمینه صادرات برنج و محصولات کشاورزی از زمینه مناسبی برخوردار است. وی با بیان اینکه لازم است گام‌های عملی برای ارتباط بیشتر بین ایران و هند برداشته شود، گفت: برای این هدف افزایش رفت و آمدهای هیات‌های مختلف اقتصادی دو کشور و دنبال کردن پروژه‌هایی که به نفع دو کشور باشد حائز اهمیت است و چابهار که سمبل تحکیم روابط اقتصادی دو کشور است، بسیار مورد توجه است.
این بندر به‌عنوان بندری که دسترسی هند را به کشورهای خلیج‌فارس و بسیاری از کشورها فراهم می‌کند، مطرح است. ابراهیم جمیلی، رئیس شورای مشترک ایران و هند نیز در این نشست پیشنهاد داد که شرکت‌های مشترکی بین دو کشور تاسیس شود. همچنین وی با توجه به اهمیت بندر چابهار برای هندی‌ها عنوان کرد: ایرانی‌ها می‌توانند به همراه هندی‌ها دراین بندر، شهرک صنعتی مشترک تاسیس کنند چراکه ما این پتانسیل و توانمندی را برای این کار، در خود می‌بینیم.
ما هم آمادگی داریم که فعالان اقتصادی خوشنام را برای این مشارکت به آنها معرفی کنیم. امیدواریم طرف هندی نیز این کار را انجام دهد. وی تاکید کرد: باید از فرصت‌های به‌وجود آمده استفاده کنیم. هرچند تجار هندی هنوز ایرانی‌ها را به خوبی نمی‌شناسند، اما پیشنهاد می‌دهم که این فعالان اقتصادی در نمایشگاه‌هایی که در ایران برگزار می‌شود، شرکت کنند.
سازمان توسعه تجارت ایران نیز قرار است در این زمینه همکاری‌های لازم را انجام دهد. جمیلی همچنین به نیاز هند به همکاری با شرکت‌های خدمات فنی و مهندسی اشاره کرد و گفت: هند برای پیشبرد طرح‌های توسعه‌ای خود نیاز به مشارکت با این شرکت‌ها دارد. در ایران نیز شرکت‌های خدمات فنی و مهندسی از پیشرفت خوبی برخوردارند. بنابراین ما آمادگی داریم در این زمینه نیز به هند کمک کنیم.
کدام شرکت‌های هندی به ایران آمده‌اند؟
«آیشواریا پلیمر» یکی از شرکت‌هایی است که نام آن در میان شرکت‌های هندی به چشم می‌خورد. این شرکت در حوزه پتروشیمی فعالیت می‌کند.۲۰درصد از محصولات این شرکت به مالدیو و سریلانکا صادر می‌شود.
شرکت «گچو» از دیگر شرکت‌های هندی حاضر در ایران است که در زمینه تولید و صادرات صنعتی فعالیت می‌کند. این شرکت، جزو تولیدکنندگان موتورهای دیزلی، پمپ، لوازم یدکی و ماشین‌های کشاورزی هندی است. «گجرات نیپون گروپ» یک گروه چندملیتی است که به‌طور ویژه در صنعت فرآوری فلزات فعالیت می‌کند. این گروه صنعتی در زمینه قطعات صنعتی الکتریکی، مکانیکی، هیدرولیکی و شیمیایی فعالیت دارد.
«افرین ایندیا» یکی از شرکت‌های هندی است که با مس، آلومینیوم، قلع و نیکل سر و کار دارد. نام این شرکت در زمینه قطعات آلومینیومی شهرت بسیاری کسب کرده است. محصولات این شرکت در سطح بین‌المللی بیشتر روی قطعات بزرگ فولاد متمرکز است.
شرکت‌های دارویی و مواد غذایی و حتی شرکت‌های تولید و صادرات درختان و گیاهان نیز در جمع هیات هندی حضور دارند. «رینبو اینترنشنال» در ۲۰ سال گذشته در زمینه تولید و صادرات درختان و گیاهان زنده فعالیت کرده است. این شرکت در زمینه تولید گیاهان بلند خیابانی، نخل، درخت‌های میوه و حتی چمن فعالیت می‌کند. شرکت رینبو تاکنون محصولات خود را به عمان، بحرین، قطر، کویت، کنیا و چند کشور دیگر صادر کرده است. «پام ایتبلز» یکی از تولیدکنندگان مواد غذای فرآوری شده نظیر نودل و پاستا است. بخش دیگری از این شرکت در زمینه ابزار و لوازم جراحی فعالیت می‌کند. نکته جالب توجه در مورد بخش غذایی این شرکت این است که این شرکت در گذشته متعلق به ژاپنی‌ها بوده است.
«العزیز گروپ» یکی دیگر از شرکت‌های هندی است که در اتاق ایران حضور پیدا کرده و در زمینه تولید پلاستیک‌های باکیفیت فعالیت می‌کند. این قطعات پلاستیک برای کانال‌های برق، آب و گاز مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمینه اصلی فعالیت اکثر شرکت‌های هندی که به اتاق ایران آمده‌اند، تولید و صادرات است. اکثر این شرکت‌ها ارائه دهنده کالاها و خدمات مهندسی هستند. اما در میان آنها شرکت‌های فعال در بخش پتروشیمی، صنعت دارو، مواد غذایی و برخی موارد دیگر نیز به چشم می‌خورد.
تقارن این فضا با سیاست نگاه به شرق هند موجب شده است ایران برای دهلی نو به عنوان ویزای ورود به افغانستان و آسیای میانه به حساب آید و با توجه به روند رشد اقتصادی و جمعیت ۲/ ۱ میلیارد نفری هند تامین انرژی یکی از اولویت‌های کلیدی این کشور به شمار می‌رود. نقش ایران در تامین این نیاز وجه دوم اهمیت این رابطه است. ورود هند به جمع سه اقتصاد برتر جهان تا سال ۲۰۳۰ بعد سوم اهمیت این ارتباط در جهت بهره‌گیری از همکاری‌های اقتصادی است.
هندی‌ها بار دیگر برای حضور در بازار ایران به تهران آمدند و در جمع فعالان بخش خصوصی از علاقه‌مندی‌شان نسبت به همکاری با شرکت‌های ایرانی سخن گفتند. از سویی ایرانی‌ها نیز عنوان کردند که با توجه به نیاز هند به انرژی، ایران می‌تواند نیاز این کشور را در این بخش تامین کند. اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در حالی روز گذشته میزبان هیاتی ۴۰ نفره از شرکت‌های هندی بود که نخست‌وزیر هند نیز در یک سفر تاریخی به ایران و دیدار با رئیس‌جمهوری ایران، تفاهم‌نامه‌های مهمی را بین دو کشور امضا کرد.
محسن جلال‌پور، رئیس اتاق بازرگانی ایران، در صفحه رسمی خود در تلگرام درخصوص اهمیت سفر این مقام مسوول هندی به تهران چنین نوشت: «این سفر از چند بعد اهمیت دارد؛ اول اینکه فضای پسابرجام با سیاست نگاه به شرق هند مصادف شده است و هند به ایران به‌عنوان دروازه ورود خود به افغانستان و آسیای میانه می‌نگرد. این نگرش موجب شده که هند از دیرباز روی بندر چابهار به‌عنوان تکمیل‌کننده حلقه تجارت خود به آسیای میانه حساب ویژه‌ای باز کند. چابهار به هند کمک خواهد کرد تا با دور زدن پاکستان مستقیما تجارت با افغانستان و آسیای میانه را در یک مسیر مطمئن‌تر و همچنین با کاهش ۳۰ درصدی هزینه‌های ترانزیتی از سر گیرد.
جنبه دوم اهمیت سفر نخست‌وزیر هند به مساله انرژی برمی‌گردد. هند با رشد اقتصادی ۷ درصد و جمعیت افزون بر یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفر به شدت به انرژی نیازمند است و روز به روز وابستگی این کشور بیشتر هم خواهد شد. ایران قابلیت این را دارد که بخش اعظم نیاز انرژی این کشور را تامین کند.» وی در بخش دیگری از پست تلگرامی خود نوشت: «زاویه سوم سفر نخست‌وزیر هند هم به ظرفیت روابط راهبردی ایران و هند بر می‌گردد. مطابق اکثر پیش‌بینی‌ها هند در آینده بعد از سال‌های ۲۰۳۰ به قدرت سوم اقتصادی دنیا تبدیل خواهد شد.
این مهم می‌طلبد که ایران نگاه راهبردی به روابط با هند داشته باشد. این نگاه راهبردی هم در مسائل اقتصادی، ظرفیت افزایش همکاری‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مشترک را به‌دنبال خواهد داشت و هم در عرصه‌های همکاری‌های دریایی در منطقه آسیای جنوبی و آب‌های دریای عمان. هند در زمینه تامین امنیت دریایی نقطه ضعف اساسی دارد.
حضور در چابهار می‌تواند برای این کشور یک نقطه قوت اساسی در امنیت دریایی خود در آب‌های خلیج‌فارس و دریای عمان باشد.» فارغ از فرصت‌هایی که پیش‌روی روابط تجاری دو کشور است، هندی‌ها از جمله کشورهایی هستند که در دوره تحریم‌ها روابط‌شان با ایران همچنان برقرار بود. در نتیجه به نظر می‌رسد این کشور کارنامه خوبی را از خود به‌جا گذاشته است. هرچند هند، بدهی‌های خود به ایران را نیز نپرداخته است؛ اما وزرای این کشور در سفرهای خود به ایران، قول دادند که به زودی این بدهی‌ها را بپردازند.
پیشنهاد ایجاد شهرک صنعتی مشترک
در حال حاضر خدمات مهندسی، پلاستیک، موادشیمیایی، داروسازی، مواد غذایی و کالاهای خدمات دریایی از جمله زمینه‌های فعالیت‌های شرکت‌هایی است که در نشست تجاری ایران و هند حضور پیدا کردند. در این نشست، پیشنهاد شد که شهرک صنعتی مشترک ایران و هند در منطقه چابهار تاسیس شود؛ چراکه این منطقه مدت‌ها است که از سوی هندی‌ها مورد توجه واقع شده است. موقعیت استراتژیک چابهار، دسترسی به بازارهای بزرگی را برای هندی‌ها میسر می‌کند. از این رو، توسعه فعالیت در این بندر آزاد ایرانی در دستور کار مقامات هندی قرار گرفته است.
از سویی افزایش آمد و رفت هیات‌های هندی و ایرانی و اجرا کردن پروژه‌های دو کشور توسط فعالان اقتصادی هندی و ایرانی دو راهکار دیگر هندی‌ها برای توسعه روابط اقتصادی دو کشور بود. بنا به گفته رئیس اتاق بازرگانی ایران در این نشست، در ماه‌های اخیر هندی‌ها تقریبا هر ماه هیاتی را به ایران فرستاده‌اند. همچنین هیات‌هایی نیز از استان‌های ایران به هند اعزام شده‌اند. اما هنوز آنچه شایسته بوده اتفاق نیفتاده است.
محسن جلال‌پور در این نشست عنوان کرد که ایران می‌تواند امنیت انرژی هند را تامین کند. وی به ظرفیت‌های همکاری اقتصادی میان ایران و هند اشاره کرد و گفت: همکاری‌ها در بخش‌های انرژی، ترانزیت و همین طور ارتباط فعالان اقتصادی دو کشور از جمله موضوعات مهمی است که در روابط اقتصادی دو کشور به‌عنوان مباحثی مهم مطرح بوده است. جلال‌پور درباره مزیت‌های بخش انرژی ایران برای هند ادامه داد: از گذشته تاکنون ایران فقط فروشنده نفت و گاز به هند نبوده بلکه ایران به‌عنوان تامین‌کننده امنیت انرژی هند مطرح بوده است.
ایران به لحاظ انرژی، ظرفیت و موقعیت مناسبی برای پاسخگویی به نیازهای هند دارد. وی اضافه کرد: ایران بهترین و سریع‌ترین مسیر برای ارتباط هند با کشورهای CIS است و بندر چابهار موقعیت بسیار مطلوبی برای هند در راستای ورود به این کشورها است. در مجموع حجم مبادلات تجاری هند با کشورهای CIS معادل ۱۲ میلیارد دلار است و بندر چابهار امنیت ترانزیت را برای هند در بر خواهد داشت. رئیس اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: بر این باوریم که دوران جدید برای همکاری‌های اقتصادی، دوران کار مشارکتی است و با توجه به ظرفیت‌های بازار هند امکان تولید و ایجاد برند مشترک بین دو کشور وجود دارد و می‌تواند در دراز‌مدت مفید و سودآور باشد.
جلال‌پور گفت: هند در بخش‌هایی مانند فولاد، کشاورزی، مواد غذایی، مخابرات و IT از ظرفیت‌های بالایی برخوردار است و امکان کار مشترک در این زمینه‌ها با ایران وجود دارد. ایران کشوری است که در تولید علم رتبه بالایی دارد، اما تبدیل علم به عمل به تجربه بالایی نیاز دارد که هند در این بخش می‌تواند به ایران کمک کند. رئیس فدراسیون صادرکنندگان هند نیز در این نشست ضمن بیان اینکه می‌خواهیم رشد اقتصادی هند را تسریع کنیم، اظهار کرد: هند علاقه‌مند است که با کشورهای CIS روابط خود را گسترش دهد و به این منظور به دنبال این هستیم که روابط مان را در بخش حمل و نقل و ترانزیت با ایران برقرار کنیم.خالید خان افزود: در سالیان گذشته تفاهم نامه‌های زیادی بین دو کشور به امضا رسیده است و هند در ایران دارای دو کنسول‌گری است که نشان‌دهنده روابط نزدیک دو کشور است.
همچنین ایران دارای دومین اقتصاد خاورمیانه است و بزرگترین جمعیت منطقه را دارد و بر اساس پیش‌بینی بانک جهانی امسال از رشد اقتصادی سریعی برخوردار می‌شود. خالید خان تصریح کرد: هند یکی از واردکنندگان عمده در زمینه‌های نفت و گاز از ایران است. همچنین در زمینه صادرات برنج و محصولات کشاورزی از زمینه مناسبی برخوردار است. وی با بیان اینکه لازم است گام‌های عملی برای ارتباط بیشتر بین ایران و هند برداشته شود، گفت: برای این هدف افزایش رفت و آمدهای هیات‌های مختلف اقتصادی دو کشور و دنبال کردن پروژه‌هایی که به نفع دو کشور باشد حائز اهمیت است و چابهار که سمبل تحکیم روابط اقتصادی دو کشور است، بسیار مورد توجه است.
این بندر به‌عنوان بندری که دسترسی هند را به کشورهای خلیج‌فارس و بسیاری از کشورها فراهم می‌کند، مطرح است. ابراهیم جمیلی، رئیس شورای مشترک ایران و هند نیز در این نشست پیشنهاد داد که شرکت‌های مشترکی بین دو کشور تاسیس شود. همچنین وی با توجه به اهمیت بندر چابهار برای هندی‌ها عنوان کرد: ایرانی‌ها می‌توانند به همراه هندی‌ها دراین بندر، شهرک صنعتی مشترک تاسیس کنند چراکه ما این پتانسیل و توانمندی را برای این کار، در خود می‌بینیم.
ما هم آمادگی داریم که فعالان اقتصادی خوشنام را برای این مشارکت به آنها معرفی کنیم. امیدواریم طرف هندی نیز این کار را انجام دهد. وی تاکید کرد: باید از فرصت‌های به‌وجود آمده استفاده کنیم. هرچند تجار هندی هنوز ایرانی‌ها را به خوبی نمی‌شناسند، اما پیشنهاد می‌دهم که این فعالان اقتصادی در نمایشگاه‌هایی که در ایران برگزار می‌شود، شرکت کنند.
سازمان توسعه تجارت ایران نیز قرار است در این زمینه همکاری‌های لازم را انجام دهد. جمیلی همچنین به نیاز هند به همکاری با شرکت‌های خدمات فنی و مهندسی اشاره کرد و گفت: هند برای پیشبرد طرح‌های توسعه‌ای خود نیاز به مشارکت با این شرکت‌ها دارد. در ایران نیز شرکت‌های خدمات فنی و مهندسی از پیشرفت خوبی برخوردارند. بنابراین ما آمادگی داریم در این زمینه نیز به هند کمک کنیم.
کدام شرکت‌های هندی به ایران آمده‌اند؟
«آیشواریا پلیمر» یکی از شرکت‌هایی است که نام آن در میان شرکت‌های هندی به چشم می‌خورد. این شرکت در حوزه پتروشیمی فعالیت می‌کند.۲۰درصد از محصولات این شرکت به مالدیو و سریلانکا صادر می‌شود.
شرکت «گچو» از دیگر شرکت‌های هندی حاضر در ایران است که در زمینه تولید و صادرات صنعتی فعالیت می‌کند. این شرکت، جزو تولیدکنندگان موتورهای دیزلی، پمپ، لوازم یدکی و ماشین‌های کشاورزی هندی است. «گجرات نیپون گروپ» یک گروه چندملیتی است که به‌طور ویژه در صنعت فرآوری فلزات فعالیت می‌کند. این گروه صنعتی در زمینه قطعات صنعتی الکتریکی، مکانیکی، هیدرولیکی و شیمیایی فعالیت دارد.
«افرین ایندیا» یکی از شرکت‌های هندی است که با مس، آلومینیوم، قلع و نیکل سر و کار دارد. نام این شرکت در زمینه قطعات آلومینیومی شهرت بسیاری کسب کرده است. محصولات این شرکت در سطح بین‌المللی بیشتر روی قطعات بزرگ فولاد متمرکز است.
شرکت‌های دارویی و مواد غذایی و حتی شرکت‌های تولید و صادرات درختان و گیاهان نیز در جمع هیات هندی حضور دارند. «رینبو اینترنشنال» در ۲۰ سال گذشته در زمینه تولید و صادرات درختان و گیاهان زنده فعالیت کرده است. این شرکت در زمینه تولید گیاهان بلند خیابانی، نخل، درخت‌های میوه و حتی چمن فعالیت می‌کند. شرکت رینبو تاکنون محصولات خود را به عمان، بحرین، قطر، کویت، کنیا و چند کشور دیگر صادر کرده است. «پام ایتبلز» یکی از تولیدکنندگان مواد غذای فرآوری شده نظیر نودل و پاستا است. بخش دیگری از این شرکت در زمینه ابزار و لوازم جراحی فعالیت می‌کند. نکته جالب توجه در مورد بخش غذایی این شرکت این است که این شرکت در گذشته متعلق به ژاپنی‌ها بوده است.
«العزیز گروپ» یکی دیگر از شرکت‌های هندی است که در اتاق ایران حضور پیدا کرده و در زمینه تولید پلاستیک‌های باکیفیت فعالیت می‌کند. این قطعات پلاستیک برای کانال‌های برق، آب و گاز مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمینه اصلی فعالیت اکثر شرکت‌های هندی که به اتاق ایران آمده‌اند، تولید و صادرات است. اکثر این شرکت‌ها ارائه دهنده کالاها و خدمات مهندسی هستند. اما در میان آنها شرکت‌های فعال در بخش پتروشیمی، صنعت دارو، مواد غذایی و برخی موارد دیگر نیز به چشم می‌خورد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر