تجربه شهرت با «شهرزاد»

باشگاه خبرنگاران جوان: مونا احمدی از بازی در «شهرزاد» تا نگارش نمایشنامه «گردش عادی خون و برف» گفت.

مونا احمدی بازیگر، نویسنده تئاتر و تلویزیون پیرامون زمان و چگونگی شکل گیری ایده اولیه‌ی متن «گردش عادی خون و برف» گفت: اگر اشتباه نکنم سال ۹۱ نسخه اولیه این نمایشنامه را سر کلاس نمایشنامه نویسی خانم ثمینی نوشتم؛ کلاسی که قرار بود همه بر اساس یک ایده‌ شخصیتی منودرام خلق کنند و شخصیت من دانشجوی رشته پزشکی بود. در ایده اولیه همه اتفاق‌ها در یک کلاس تشریح می‌افتد اما این ایده تغییر کرد. وی ادامه داد: در ابتدا داستان به این گونه بود که کاراکتر به خاطر ازدیاد جنازها، جنازه پدرش را با جنازه دیگری اشتباه می‌گرفت و با آن جنازه به جای پدر مرده‌اش صحبت می‌کرد و به مرور این ایده به اینکه آن جنازه واقعا پدر خودش باشد تبدیل شد و به نسخه نهایی رسید. احمدی افزود: وقتی که قرار شد آرش طاهر خانی این نمایشنامه را در جشنواره مونولیو اجرا کند تصمیم گرفتیم دوباره بازنویسی شود و این نسخه‎‌ در حال اجرا تقریبا نزدیک به همان اجرای جشنواره مونولیو است.

بازیگر نمایش «شنیدن» در خصوص جرقه اولیه ایده دانشجوی پزشکی و کلاس تشریح بیان کرد: برای خودم هم خیلی سخت است به یاد بیاورم اولین جرقه از کجا شکل گرفت؛ ما به دنبال کاراکتری بودیم که دچار تغییر شود یا به تعبیری در طرز فکر و نگاهش یک دگرگونی ایجاد شود، اما اینکه چه شد به کلاس تشریح رسیدم خودم هم نمی‌دانم آن موقع داشتم به چه موضوعی فکر می‌کردم.

وی تصریح کرد: علت اینکه چرا بازی نکردم، در درجه اول مخالفت خودم بود چون معتقدم اگر بازیگر دیگری می‌آمد، جدای آن چیزی که من نوشتم، نکته‌های دیگری را به متن اضافه می‌کند و نکته دیگر آنکه این کاراکتر به لحاظ سنی بزرگتر از من بود بخصوص زمانی که می‌خواست برای بار اول اجرا شود و ترجیح من این بود که کسی نقش را بازی کند که اول بازیگر خوبی باشد و دوم سنش بیشتر از من باشد.

مونا احمدی از حضورش در فصل دوم «شهرزاد» گفت: من اطلاع چندانی ندارم و خانم ثمینی در حال نوشتن فیلمنامه هستند و در واقع هیچکدام از بازیگران چیزی نمی‌دانند، قرار است چه چیزی اتفاق بیفتد.

نویسنده نمایش «گردش عادی خون و برف» در خصوص بازخورد سریال «شهرزاد» و نظر مردم راجع به ایفای نقشش در این فیلم اظهار داشت: من تجربه بازی در سریال با مخاطب زیاد را دارم، اما در «شهرزاد» شهرت را تا این اندازه تجربه نکرده بودم. اینکه یک سریال خانگی تا این حد فراگیر شود، به نظرم یک اتفاق بود. من خودم را بیشتر تئاتری می‌دانم و کمتر این میزان ارتباط با مردم را تجربه کرده بودم.