توافق پاریس؛ تاریخی یا یک کلاهبرداری؟
دو روز پیش مسئولان ۱۷۵ کشور در مقر سازمان ملل در نیویورک توافق نامه تغییر اقلیم پاریس را امضا کردند. اما محتویات این توافق چه بودو آیا این توافق، توافقی تاریخی است؟
«من به عنوان یک دانشمند ساکت چه چیزی می دانم که در هنگام تظاهرات مقابل کاخ سفید من را بازداشت کنند؟ و اگر چیزی که من می دانستم را شما می دانستید چه کاری انجام می دادید؟!» این بخشی از سخنرانی جیمز هانسن یا همان پدر تغییر اقلیم جهان است، او تاکنون ۴ بار مقابل کاخ سفید بازداشت شده است و یکی از اصلی ترین مخالفان توافقی است که برخی آن را «توافق تاریخی» پاریس می دانند. اما به راستی او در رابطه با گرم شدن کره زمین چه چیزی می داند و آیا چیز هایی که او می داند چه ارتباطی با توافق پاریس دارد؟
روز جمعه سران ۱۷۵ کشور در مقر سازمان ملل در نیویورک برای امضا توافق نامه ای حاضر شدند، توافق نامه ای برای توفق گرم شدن کره زمین. حدود ۴ ماه پیش بود که سران کشورها در پاریس بر سر اهداف و متن اصلی این توافق به نتیجه رسیدند.
محتویات توافق
هدف اصلی این توافق، متوفق کردن افزایش دمای کره زمین تا دو درجه سانتیگراد است. برای انجام این کار لازم است تا تولید گازهای گلخانه ای تا حد زیادی کاهش یابد.
به این دلیل، کشورهایی که توافق پاریس را امضا کرده اند هر کدام با توجه به شرایط خود، متعهد شده اند که با سرعتی تولید گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهند. البته در توافق پاریس هیچ اجباری وجود ندارد و اجرا نکردن طرح برای هیچ کشوری هیچ جریمه ای به دنبال ندارد.
اهداف هر کشوری برای قطع تولید گازهای گلخانه ای تا ۲۰ سال دیگر در این توافق آورده شده است، این کشورها در سال ۲۰۲۳ برای اولین بار کارهایی که انجام داده اند را اعلام می کنند.
طبق توافق پاریس، که برخی آن را یک توافقی تاریخی می دانند، کشورهای ثروتمند هیچ وظیفه قانونی ندارند که به کشورهای فقیر کمک مالی کنند، این در صورتی است که توافق کیوتو اینگونه نبود و کمک های مالی یک وظیفه قانونی بود.
یک توافق «تاریخی» یا یک «کلاهبرداری» ؟
روز ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵ پس از اینکه سران کشورها در کنار افراد معروفی مانند آرنولد، دی کاپریو، بیل گیتس و ... به توافق تغییرات اقلیم رسیدند، لوران فابیوس وزیر امورخارجه سابق فرانسه و رئیس نشست توافق اقلیم پاریس در کنفرانس مظبوعاتی گفت: «تصویب این سند، چرخشی تاریخی و فرصتی استثنائی است که برای ما پیش آمده است.»
همانطور که فابیوس گفت و بعدها رسانه های خارجی توافق پاریس را «توافق تاریخی» نامیدند، در پاریس اتفاقی تاریخی افتاده است. آیا این همان اتفاق تاریخی است که انسان ها انتظار آن را دارند؟ و یا آن را باید بی ثمر دانست؟
بسیاری از دانشمندان از هدف اصلی توافق پاریس که متوقف کردن افزایش دو درجه ای دما کره زمین است استقبال کرده اند، اما آنها می گویند آنچه متن توافق پاریس را تشکیل می دهد جهان را حتی به رسیدن به این اهداف نزدیک هم نمی کند.
یکی از اصلی ترین دانشمندان منتقد این توافق جیمز هانسن است. هانسن که برای اولین بار در سال ۱۹۸۸ در کنگره آمریکا به همه از تغییرات اقلیم هشدار داده بود، یک روز پس از توافق پاریس به گاردین گفت: «این واقعا یک کلاهبرداری است، این ها فقط حرف های بی ارزشی هستند، هیچ عملی در کار نیست و فقط قول هایی وجود دارد. تا زمانی که سوخت های فسیلی به عنوان ارزان ترین سوخت باقی بمانند، آنها سوزانده می شوند.»
البته جان کری وزیر امور خارجه آمریکا هم که روی جمعه به همراه نوه خود برای امضا توافقنامه پاریس به سازمان ملل آمریکا رفته بود، در پاسخ به جیمز هانسن گفت: «ببینید، من احترام زیادی نسبت به جیم هانسن قائل هستم و زمانی که در سال ۱۹۸۸ برای اولین بار به همه هشدار داد که تغییر اقلیم در حال رخ دادن است من آنجا بودم. من انتقادهایی که به علت نداشتن مکانیسم اجباری به توافق پاریس می شود را می فهمم، اینها درست هستند ولی ما برای اولین بار در تاریخ ۱۸۶ کشور را کنار هم داریم که هر کدام نقشه های خود را برای کاهش تولید گاز های گلخانه ای دارند.»
البته کورین لو کوئره، یکی از دانشمندانی که تولید گازهای گلخانه ای را در جهان بررسی می کند در رابطه با نقشه های هر کشور نطر متفاوتی با جان کری دارد، او در این رابطه کفت: «میزان کاهش گازهای گلخانه ای توسط کشورها تماما ناکافی است.»
با توجه به حرف کورین لو کوئره حتی اگر دولت ها قول خود را اجرا کنند باز هم میزان قول داده شده توسط کشورها، گرمایش جهانی را متوقف نمی کند.
اما چه چیزی باعث شده است که تولید گازهای گلخانه ای بیشتر قطع نشود و آیا این همان چیزی است که منجر شد جیمز هانسن ۴ بار بازداشت شود؟
جیمز هانسن می گوید تنها راه نجات کره زمین افزایش قیمت سوخت های فسیلی و گرفتن مالیات از شرکت های تولید کننده سوخت های فسیلی به علت هزینه زیست محیطی است که این شرکت ها ایجاد می کنند.
هانسن این کار را تنها راه حل می داند، با این وجود این تنها راه حل برای نجات کره زمین مخالف های قدرتمندی هم دارد؛ شرکت های نفتی.
شرکت های نفتی از اصلی ترین مخالف های افزایش قیمت سوخت های فسیلی هستند، این شرکت ها با لابی و تهدید کردن سعی می کنند قیمت سوخت های فسیلی که اصلی ترین عامل گرم شدن کره زمین است، افزایش نیابد.
برای مثال چند روز پیش گاردین اسنادی را منتشر کرد که در آن مشخص شد در سال ۲۰۱۳ شرکت نفتی بریتیش پترولیوم اتحادیه اروپا را تهدید کرده تا اگر قانون هایی در رابطه با افزایش قیمت نفت را تصویب کنند صنعت نفت کاملا از اروپا خارج می شود، در آن سال این تهدید منجر شده تا قوانین به شکل دیگری تصویب شوند.
حتی چندی پیش مشخص شد که سه شرکت تولید کننده سوخت های فسیلی از حامی های مالی کنفرانس پاریس هستند و این اتفاق سوالی را به وجود؛ «چرا این شرکت ها باید از توافقی حمایت کنند که قصد دارد به صنعت آنها آسیب بزند؟»
ارسال نظر