سینماگر سرشناس روس در جشنواره فجر
الکساندر سوکوروف سینماگر سرشناس روس به دعوت جشنواره جهانی فیلم فجر به ایران می‌آید.
بانی فیلم: به گزارش ستاد خبری، یکی از برنامه‌های این دوره جشنواره در بخش «نمایش‌ها و رویدادهای ویژه» نمایش مستند «فرانکو فونیا» به کارگردانی الکساندر سوکوروف درباره موزه لوور است. سوکوروف به دعوت سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر برای نمایش این مستند به ایران خواهد آمد و علاوه بر حضور در این رویداد، در دانشکده سینما و تئاتر برای دانشجویان سخنرانی خواهد کرد.
الکساندر سوکوروف متولد سال ۱۹۵۱ در ایرکوتسک سیبری، یکی از چهره‌های سرشناس سینمای جهان است. او که با آندری تارکوفسکی آشنایی و دوستی داشته، به شدت تحت تاثیر سینمای او است. بیشتر آثار آغازین سوکوروف توسط مقامات شوروی ممنوع اعلام شد. او در دوره اولیه فعالیت سینمایی اش مستندهای متعددی ساخته از جمله «گفتگوهایی با سولژنستین» و رپرتاژی درباره خانه گریگوری کوزینیتسف در سن پترزبورگ.
«مادر و پسر» (۱۹۷۷) اولین فیلم بلند او به بیستمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو راه پیدا کرد و برنده جایزه ویژه سنت جرج نقره ای شد و بعدها در ساخت فیلم دیگری در کارنامه او به نام «پدر و پسر» هم تاثیرگذار بود. سوزان سونتاگ منتقد سرشناس در میان ده فیلم مورد علاقه‌اش از دهه ۹۰ دو فیلم از سوکوروف را نام برد و گفت: «در حال حاضر هیچ کارگردانی نیست که به اندازه سوکوروف تحسین من را برانگیزد.» در سال ۲۰۰۶ جشنواره بین المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ، جایزه استاد سینما را به سوکوروف اهدا کرد.
تا به حال چهار فیلم از سوکوروف در جشنواره کن روی پرده رفته اند. فیلم نیمه مستند «کشتی روسی» یکی از مهمترین آثار این فیلمساز است که به خاطر جلوه بصری شگفت انگیز و ویژگی ساختاری‌اش مورد بحث بوده است. سوکوروف همچنین چهارگانه ای درباره اثرات مخرب قدرت ساخته است. سه قسمت اول آن درباره حکمرانان برجسته قرن بیستم بود: «مولوخ» (۱۹۹۹) درباره هیتلر، «تورس» (۲۰۰۱) درباره لنین و «خورشید» (۲۰۰۴) درباره امپراتور هیروهیتو. در سال ۲۰۱۱ سوکوروف آخرین قسمت این چهارگانه را جلوی دوربین برد: «فاوست» بازگویی دوباره تراژدی گوته. این فیلم که روایتگر اشتیاق مهارنشدنی فاوست به قدرت و حیله گری هایش بود، در بخش مسابقه شصت و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۸ سپتامبر ۲۰۱۱ به نمایش درآمد و توانست یعنی شیر طلایی را از آن خود کند.
سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر از اول تا ششم اردیبهشت ماه با دبیری رضا میرکریمی در پردیس چارسو برگزار می شود.
الکساندر سوکوروف متولد سال ۱۹۵۱ در ایرکوتسک سیبری، یکی از چهره‌های سرشناس سینمای جهان است. او که با آندری تارکوفسکی آشنایی و دوستی داشته، به شدت تحت تاثیر سینمای او است. بیشتر آثار آغازین سوکوروف توسط مقامات شوروی ممنوع اعلام شد. او در دوره اولیه فعالیت سینمایی اش مستندهای متعددی ساخته از جمله «گفتگوهایی با سولژنستین» و رپرتاژی درباره خانه گریگوری کوزینیتسف در سن پترزبورگ.
«مادر و پسر» (۱۹۷۷) اولین فیلم بلند او به بیستمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو راه پیدا کرد و برنده جایزه ویژه سنت جرج نقره ای شد و بعدها در ساخت فیلم دیگری در کارنامه او به نام «پدر و پسر» هم تاثیرگذار بود. سوزان سونتاگ منتقد سرشناس در میان ده فیلم مورد علاقه‌اش از دهه ۹۰ دو فیلم از سوکوروف را نام برد و گفت: «در حال حاضر هیچ کارگردانی نیست که به اندازه سوکوروف تحسین من را برانگیزد.» در سال ۲۰۰۶ جشنواره بین المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ، جایزه استاد سینما را به سوکوروف اهدا کرد.
تا به حال چهار فیلم از سوکوروف در جشنواره کن روی پرده رفته اند. فیلم نیمه مستند «کشتی روسی» یکی از مهمترین آثار این فیلمساز است که به خاطر جلوه بصری شگفت انگیز و ویژگی ساختاری‌اش مورد بحث بوده است. سوکوروف همچنین چهارگانه ای درباره اثرات مخرب قدرت ساخته است. سه قسمت اول آن درباره حکمرانان برجسته قرن بیستم بود: «مولوخ» (۱۹۹۹) درباره هیتلر، «تورس» (۲۰۰۱) درباره لنین و «خورشید» (۲۰۰۴) درباره امپراتور هیروهیتو. در سال ۲۰۱۱ سوکوروف آخرین قسمت این چهارگانه را جلوی دوربین برد: «فاوست» بازگویی دوباره تراژدی گوته. این فیلم که روایتگر اشتیاق مهارنشدنی فاوست به قدرت و حیله گری هایش بود، در بخش مسابقه شصت و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۸ سپتامبر ۲۰۱۱ به نمایش درآمد و توانست یعنی شیر طلایی را از آن خود کند.
سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر از اول تا ششم اردیبهشت ماه با دبیری رضا میرکریمی در پردیس چارسو برگزار می شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر