ویروس‌ها هم سیستم ایمنی دارند!
Didier Raoult میکروب شناس دانشگاه Aix-Marseille فرانسه است که تحقیقات گسترده ای را روی ویروس ها انجام می دهد و در سال های اخیر به کشفیات مختلفی در مورد عملکرد ویروس ها دست پیدا کرده و دستاوردهای او در این رابطه در سطح جهانی شناخته شده هستند.
وب‌سایت دیجیاتو - مریم موسوی: Didier Raoult میکروب شناس دانشگاه Aix-Marseille فرانسه است که تحقیقات گسترده ای را روی ویروس ها انجام می دهد و در سال های اخیر به کشفیات مختلفی در مورد عملکرد ویروس ها دست پیدا کرده و دستاوردهای او در این رابطه در سطح جهانی شناخته شده هستند.
برای نمونه او در پژوهش اخیرش که همراه با Bernard La Scola (یکی دیگر از میکروب شناسان فرانسوی) انجام داد دریافت که یک نوع ویروس بزرگ به نام mimivirus در این دنیا وجود دارد که مجهز به یک سیستم ایمنی است و می تواند از خود در برابر ویروس های دیگر محافظت نماید.
Raoult باور دارد که نتایج به دست آمده از این پژوهش حکایت از آن دارند که این ویروس ها (که معمولا هم درون امیب ها رشد می کنند) یک طبقه کاملا جدید در آرایه شناختی جانداران که پیشتر سه شاخه داشت ایجاد می کنند.
سیستم سه شاخه ای که کارل ووز برای طبقه بندی حیات سلولی معرفی کرده، باکتری ها، باستانیان (میکرو اورگانیزمهای تک سلولی) و یوکاریوت ها (سلول هایی که غشا و اندامک دارند) را شامل می شود و حالا ظاهرا باید شاخه چهارمی هم برای این ویروس ها به آن اضافه گردد.
برای آنکه درک بهتری از این مطلب داشته باشید لازم است چند سالی به عقب باز گردیم. Raoult و همکارش تقریبا یک دهه پیش به وجود ویروس های پیچیده و غول پیکر پی بردند. این میکروب ها به قدری بزرگ هستند که با میکروسکوپ های معمولی می توان دیدشان، در حالی که برای مشاهده ویروس های معمولی به میکروسکوپ های قدرتمند الکترونی نیاز است.
۵ سال بعد، یعنی در سال ۲۰۰۸ میلادی، Raoult و تیم تحت سرپرستی اش دریافتند که آن ویروس های بزرگ در صورت آلوده شدن با دیگر ویروس ها که حالا virophage خوانده می شوند، می توانند بیمار شوند.
وقتی Raoult و La Scola تلاش کردند ویروس های بزرگ (یا همان mimivirus) را با یکی از انواع virophage که Zamilon نام داشت آلوده نمایند، دریافتند که ویروس های بزرگ می توانند با آلودگی مقابله نمایند.
آنها با بررسی دقیق تر آن ویروس ها دریافتند که mimivirus از نوعی سیستم ایمنی مشابه به CRISPR بهره می برد که در واقع (به معنای تکرارهای کوتاه پالیندرومیک خوشه ای با فواصل منظم) همان سیستم ایمنی باکتری ها و باستانی هاست.
این سیستم قادر است مواد ژنتیکی virophageهایی که با آن برخورد پیدا می کنند را در خود ذخیره نماید و هر زمان که به وجود یک مهاجم پی برد از این اندوخته بهره بگیرد. اگر مهاجم یک virophage باشد، آنگاه ویروس آنزیم های لازم برای متلاشی کردن DNA آن را از خود ترشح می کند.
البته لازم است یادآور شویم دانشمندان هنوز اندوخته علمی اندکی در مورد این سیستم علمی که Raoult آن را MIMIVIRE خوانده، دارند، با این همه، پژوهشگران باور دارند که وجود این سیستم درون ویروس های بزرگ اثبات می کند که mimivirus اورگانیزمهایی باستانی هستند و لازم است که گروه تازه ای در سیستم طبقه بندی جانداران به آنها اختصاص داده شود. او همچنین باور دارد که درست مانند CRISPR می توان از این سیستم برای اصلاح ژنتیکی در محیط آزمایشگاهی و انجام تحقیقات بیشتر بهره گرفت.
برای نمونه او در پژوهش اخیرش که همراه با Bernard La Scola (یکی دیگر از میکروب شناسان فرانسوی) انجام داد دریافت که یک نوع ویروس بزرگ به نام mimivirus در این دنیا وجود دارد که مجهز به یک سیستم ایمنی است و می تواند از خود در برابر ویروس های دیگر محافظت نماید.
Raoult باور دارد که نتایج به دست آمده از این پژوهش حکایت از آن دارند که این ویروس ها (که معمولا هم درون امیب ها رشد می کنند) یک طبقه کاملا جدید در آرایه شناختی جانداران که پیشتر سه شاخه داشت ایجاد می کنند.
سیستم سه شاخه ای که کارل ووز برای طبقه بندی حیات سلولی معرفی کرده، باکتری ها، باستانیان (میکرو اورگانیزمهای تک سلولی) و یوکاریوت ها (سلول هایی که غشا و اندامک دارند) را شامل می شود و حالا ظاهرا باید شاخه چهارمی هم برای این ویروس ها به آن اضافه گردد.
برای آنکه درک بهتری از این مطلب داشته باشید لازم است چند سالی به عقب باز گردیم. Raoult و همکارش تقریبا یک دهه پیش به وجود ویروس های پیچیده و غول پیکر پی بردند. این میکروب ها به قدری بزرگ هستند که با میکروسکوپ های معمولی می توان دیدشان، در حالی که برای مشاهده ویروس های معمولی به میکروسکوپ های قدرتمند الکترونی نیاز است.
۵ سال بعد، یعنی در سال ۲۰۰۸ میلادی، Raoult و تیم تحت سرپرستی اش دریافتند که آن ویروس های بزرگ در صورت آلوده شدن با دیگر ویروس ها که حالا virophage خوانده می شوند، می توانند بیمار شوند.
وقتی Raoult و La Scola تلاش کردند ویروس های بزرگ (یا همان mimivirus) را با یکی از انواع virophage که Zamilon نام داشت آلوده نمایند، دریافتند که ویروس های بزرگ می توانند با آلودگی مقابله نمایند.
آنها با بررسی دقیق تر آن ویروس ها دریافتند که mimivirus از نوعی سیستم ایمنی مشابه به CRISPR بهره می برد که در واقع (به معنای تکرارهای کوتاه پالیندرومیک خوشه ای با فواصل منظم) همان سیستم ایمنی باکتری ها و باستانی هاست.
این سیستم قادر است مواد ژنتیکی virophageهایی که با آن برخورد پیدا می کنند را در خود ذخیره نماید و هر زمان که به وجود یک مهاجم پی برد از این اندوخته بهره بگیرد. اگر مهاجم یک virophage باشد، آنگاه ویروس آنزیم های لازم برای متلاشی کردن DNA آن را از خود ترشح می کند.
البته لازم است یادآور شویم دانشمندان هنوز اندوخته علمی اندکی در مورد این سیستم علمی که Raoult آن را MIMIVIRE خوانده، دارند، با این همه، پژوهشگران باور دارند که وجود این سیستم درون ویروس های بزرگ اثبات می کند که mimivirus اورگانیزمهایی باستانی هستند و لازم است که گروه تازه ای در سیستم طبقه بندی جانداران به آنها اختصاص داده شود. او همچنین باور دارد که درست مانند CRISPR می توان از این سیستم برای اصلاح ژنتیکی در محیط آزمایشگاهی و انجام تحقیقات بیشتر بهره گرفت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر