کشف یک گیاه منقرض‌شده در فسیل کهربا
زیست‌شناسان دو گیاه فسیل شده را پیدا کردند که به مدت ۱۵ میلیون سال در کهربا به دام افتاده بودند. این گل پیشاتاریخی یکی از قدیمی‌ترین هم‌خانواده‌های گیاهان مدرنی مثل گل آفتاب‌گردان، قهوه، فلفل، سیب‌زمینی و نعنا به حساب می‌آید.
مجله دیجی کالا - زهرا غلامی: زیست‌شناسان دو گیاه فسیل شده را پیدا کردند که به مدت ۱۵ میلیون سال در کهربا به دام افتاده بودند. این گل پیشاتاریخی یکی از قدیمی‌ترین هم‌خانواده‌های گیاهان مدرنی مثل گل آفتاب‌گردان، قهوه، فلفل، سیب‌زمینی و نعنا به حساب می‌آید.
این گیاه که Strychnos electri نام گرفته به سرده‌ی Strychnos تعلق دارد. گیاهان این سرده از جمله درختچه‌های استوایی، درختان و تاک‌ها به تولید سمی به نام Strychnine شهرت دارند. محققان نام این گل را از روی کلمه‌ی یونانی electron به معنی کهربا انتخاب کردند. کهربا، شهد فسیل‌شده‌ی گیاهان است.
کشف این گیاه در معدنی در جمهوری دومینیکن، اولین مدرکی است که نشان می‌دهد که «آستریدها» (asterid) بین ۱۵ تا ۴۵ میلیون سال در قاره‌ی آمریکا وجود داشتند؛ این رقم سن تقریبی این فسیل کهربایی است. آسترید گروه مهمی از گیاهان است که شامل ۸۰ هزار گونه می‌شود.
«لنا استرو» (Lena Struwe) از دانشگاه راجزر در نیوجرسی می‌گوید: «این گیاه، اولین نمونه‌ی یک آسترید در قاره‌ی آمریکا است و به ما نشان می‌دهد که بین ۲۰ تا ۴۰ میلیون سال قبل در آنجا وجود داشته است. همچنین این گل شباهت زیادی به هم‌خانواده‌های مدرن‌اش دارد.»
آستریدها یک سوم گیاهان گل‌دار را تشکیل می‌دهند. استرو می‌گوید ما از قبل می‌دانستیم که دو گروه اصلی گیاهان یعنی «رزیدها»، شامل رزها و لوبیاها و «تک‌لپه‌ای‌ها»، شامل ارکید‌ها، علف‌ها و نخل‌ها در قاره‌ی آمریکا وجود داشتند.
پروفسور استرو می‌گوید: «معمولا از ریخت‌شناسی گل برای تعیین گونه‌ی Strychnos استفاده می‌شود و خوشبختانه ما توانستیم برای این فسیل از آن استفاده کنیم.» گیاه S. electri برای جانوران دوره‌ی کرتاسه، غذای خوبی نبود. مطابق گفته‌ی پروفسور «پوینار»، کسی که این فسیل را پیدا کرده، تقریبا همه‌ی گونه‌های مختلف سرده‌ی Strychnos سمی هستند. پروفسور پونیار یک حشره‌شناس معتبر است، اما پس از ۳۰ سال مطالعه‌ی حشرات، توجه‌اش معطوف گل‌ها شد.
پونیار می‌گوید: «هر گیاه آلکالوئید خاص خودش را دارد که تاثیرات متفاوتی دارند. بعضی از آن سمی‌تر از دیگران هستند. شاید به همین دلیل، گیاهان سمی‌تر تا حدی در بقا موفق‌تر بودند چون، سم آنها نوعی سیستم دفاعی در مقابل گیاهخواران بود.» شناخته‌شده‌ترین این آلکالوئیدها، strychnine نام دارد و سمی است که از آن در بسیاری از مرگ موش‌ها استفاده شد.
این اکتشاف جدید اطلاعات مهمی به بایگانی فسیل‌های این خانواده اضافه می‌کند. در حال حاضر، دانش بسیاری کمی از این خانواده وجود دارد.
این گیاه که Strychnos electri نام گرفته به سرده‌ی Strychnos تعلق دارد. گیاهان این سرده از جمله درختچه‌های استوایی، درختان و تاک‌ها به تولید سمی به نام Strychnine شهرت دارند. محققان نام این گل را از روی کلمه‌ی یونانی electron به معنی کهربا انتخاب کردند. کهربا، شهد فسیل‌شده‌ی گیاهان است.
کشف این گیاه در معدنی در جمهوری دومینیکن، اولین مدرکی است که نشان می‌دهد که «آستریدها» (asterid) بین ۱۵ تا ۴۵ میلیون سال در قاره‌ی آمریکا وجود داشتند؛ این رقم سن تقریبی این فسیل کهربایی است. آسترید گروه مهمی از گیاهان است که شامل ۸۰ هزار گونه می‌شود.
«لنا استرو» (Lena Struwe) از دانشگاه راجزر در نیوجرسی می‌گوید: «این گیاه، اولین نمونه‌ی یک آسترید در قاره‌ی آمریکا است و به ما نشان می‌دهد که بین ۲۰ تا ۴۰ میلیون سال قبل در آنجا وجود داشته است. همچنین این گل شباهت زیادی به هم‌خانواده‌های مدرن‌اش دارد.»
آستریدها یک سوم گیاهان گل‌دار را تشکیل می‌دهند. استرو می‌گوید ما از قبل می‌دانستیم که دو گروه اصلی گیاهان یعنی «رزیدها»، شامل رزها و لوبیاها و «تک‌لپه‌ای‌ها»، شامل ارکید‌ها، علف‌ها و نخل‌ها در قاره‌ی آمریکا وجود داشتند.
پروفسور استرو می‌گوید: «معمولا از ریخت‌شناسی گل برای تعیین گونه‌ی Strychnos استفاده می‌شود و خوشبختانه ما توانستیم برای این فسیل از آن استفاده کنیم.» گیاه S. electri برای جانوران دوره‌ی کرتاسه، غذای خوبی نبود. مطابق گفته‌ی پروفسور «پوینار»، کسی که این فسیل را پیدا کرده، تقریبا همه‌ی گونه‌های مختلف سرده‌ی Strychnos سمی هستند. پروفسور پونیار یک حشره‌شناس معتبر است، اما پس از ۳۰ سال مطالعه‌ی حشرات، توجه‌اش معطوف گل‌ها شد.
پونیار می‌گوید: «هر گیاه آلکالوئید خاص خودش را دارد که تاثیرات متفاوتی دارند. بعضی از آن سمی‌تر از دیگران هستند. شاید به همین دلیل، گیاهان سمی‌تر تا حدی در بقا موفق‌تر بودند چون، سم آنها نوعی سیستم دفاعی در مقابل گیاهخواران بود.» شناخته‌شده‌ترین این آلکالوئیدها، strychnine نام دارد و سمی است که از آن در بسیاری از مرگ موش‌ها استفاده شد.
این اکتشاف جدید اطلاعات مهمی به بایگانی فسیل‌های این خانواده اضافه می‌کند. در حال حاضر، دانش بسیاری کمی از این خانواده وجود دارد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر