رفيق كشی به بهانه ترک اعتياد
پرونده پسرجواني كه به دليل قتل رفيق معتادش در حوضچه يك كمپ ترك اعتياد با قرار ديه و وثيقه آزاد شده بود به دليل نقص پرونده، براي بار دوم در شعبه چهارم دادگاه كيفري رسيدگي شد.
روزنامه اعتماد: پرونده پسرجواني كه به دليل قتل رفيق معتادش در حوضچه يك كمپ ترك اعتياد با قرار ديه و وثيقه آزاد شده بود به دليل نقص پرونده، براي بار دوم در شعبه چهارم دادگاه كيفري رسيدگي شد.
در جلسه دوم اين رسيدگي كه به قضاوت قاضي عبدالهي انجام شد، رامين، متهم رديف اول پرونده كه كامبيز را داخل حوض انداخته بود به قاضي گفت: من به‌طور مستقيم به سر كامبيز ضربه نزدم. حتي به دستور مدير كمپ كامبيز را داخل حوضچه انداختم. من هيچ ضربه‌اي به سر كامبيز نزدم، ممكن است سر او داخل حوضچه وقتي در حال تقلا كردن بوده به جايي خورده باشد.
در اين جلسه قاضي عبدالهي ميزان قصور متهم در اين پرونده را اين طور اعلام كرد: ٤٠ درصد خفگي، ١٠ درصد اعتياد شخص و ٥٠ درصد ضربه‌اي كه به سرش خورده است. رامين، متهم رديف اول پرونده كه خودش به تازگي اعتياد را ترك كرده بود در دور اول رسيدگي به پرونده در دادگاه گفته بود: بعد از ترك اعتياد تصميم گرفتم به معتادان ديگر كمپ كمك كنم و به مركزي كه خودم در آنجا ترك كرده بودم، رفت‌و‌آمد داشتم. كامبيز را به زور براي ترك بردم، اما يك روز بعد فرار كرد. من هم او را پيدا كردم و دوباره به كمپ بازگرداندم.
با دو متهم ديگر او را به درخت بستيم و طناب‌پيچ كرديم و كتكش زديم و بعد هم من آب را روي بيني و دهانش گرفتم كه كمي بي‌حال شد. چند دقيقه‌اي گذشته بود كه يكي از معتادان كمپ به ما گفت حال كامبيز خوب نيست. مي‌خواستيم به اورژانس خبر بدهيم كه مدير كمپ گفت دير مي‌شود و خودمان او را به بيمارستان رسانديم، اما در بيمارستان گفتند او فوت شده است. اما پرونده قتل كامبيز با شكايت خانواده او در خردادماه امسال به جريان افتاد.
آنها به پليس گزارش دادند روز قبل از گم‌شدن كامبيز شخصي به‌نام رامين به خانه‌شان رفته و گفته كامبيز را براي ترك اعتياد به كمپي منتقل كرده است. او از خانواده كامبيز درخواست كرده تا نامه‌اي را امضا كنند، اما خانواده كامبيز وقتي براي ديدار او رفتند، متوجه شدند او در كمپ نيست؛ بعد هم خبر دادند در بيمارستان در اثر خفگي جانش را از دست داده است. با توجه به اين شكايت، تحقيقات آغاز شد و پليس، رييس كمپ، رامين و مدير كمپ را بازداشت كردند.
در تحقيقات مشخص شد اين سه نفر براي راضي‌كردن كامبيز به ترك اعتياد، او را به درختي بسته‌اند و مجاري تنفسي‌اش را با آب پر كرده‌اند كه همين كار باعث مرگش شده است. تحقيقات و صدور كيفرخواست براي رامين تكميل شد. رامين به اتهام قتل كامبيز همراه با دو متهم ديگر كه در قتل معاونت داشتند بازداشت شدند. بعد از اينكه نماينده دادستان از كيفرخواست عليه سه متهم دفاع كرد، مادر و پدر مقتول در جايگاه حاضر و خواستار صدور حكم قصاص شدند.
مادر مقتول گفت: كامبيز اعتياد داشت و ما اين را مي‌دانستيم، اما درخواستي براي اينكه در كمپ بستري شود از كسي نكرده بوديم. يك روز پسرم به خانه نيامد و بعد رامين به ما گفت او براي ترك اعتياد به كمپي رفته و آنجا بستري است و از ما خواست نامه‌اي را امضا كنيم. ما هم قبول كرديم، بعد براي ديدار پسرمان به كمپ رفتيم، اما هر كاري كرديم، به ما اجازه ملاقات ندادند و بعد از بيمارستان تماس گرفتند و خبر دادند او فوت شده است.
در جلسه دوم اين رسيدگي كه به قضاوت قاضي عبدالهي انجام شد، رامين، متهم رديف اول پرونده كه كامبيز را داخل حوض انداخته بود به قاضي گفت: من به‌طور مستقيم به سر كامبيز ضربه نزدم. حتي به دستور مدير كمپ كامبيز را داخل حوضچه انداختم. من هيچ ضربه‌اي به سر كامبيز نزدم، ممكن است سر او داخل حوضچه وقتي در حال تقلا كردن بوده به جايي خورده باشد.
در اين جلسه قاضي عبدالهي ميزان قصور متهم در اين پرونده را اين طور اعلام كرد: ٤٠ درصد خفگي، ١٠ درصد اعتياد شخص و ٥٠ درصد ضربه‌اي كه به سرش خورده است. رامين، متهم رديف اول پرونده كه خودش به تازگي اعتياد را ترك كرده بود در دور اول رسيدگي به پرونده در دادگاه گفته بود: بعد از ترك اعتياد تصميم گرفتم به معتادان ديگر كمپ كمك كنم و به مركزي كه خودم در آنجا ترك كرده بودم، رفت‌و‌آمد داشتم. كامبيز را به زور براي ترك بردم، اما يك روز بعد فرار كرد. من هم او را پيدا كردم و دوباره به كمپ بازگرداندم.
با دو متهم ديگر او را به درخت بستيم و طناب‌پيچ كرديم و كتكش زديم و بعد هم من آب را روي بيني و دهانش گرفتم كه كمي بي‌حال شد. چند دقيقه‌اي گذشته بود كه يكي از معتادان كمپ به ما گفت حال كامبيز خوب نيست. مي‌خواستيم به اورژانس خبر بدهيم كه مدير كمپ گفت دير مي‌شود و خودمان او را به بيمارستان رسانديم، اما در بيمارستان گفتند او فوت شده است. اما پرونده قتل كامبيز با شكايت خانواده او در خردادماه امسال به جريان افتاد.
آنها به پليس گزارش دادند روز قبل از گم‌شدن كامبيز شخصي به‌نام رامين به خانه‌شان رفته و گفته كامبيز را براي ترك اعتياد به كمپي منتقل كرده است. او از خانواده كامبيز درخواست كرده تا نامه‌اي را امضا كنند، اما خانواده كامبيز وقتي براي ديدار او رفتند، متوجه شدند او در كمپ نيست؛ بعد هم خبر دادند در بيمارستان در اثر خفگي جانش را از دست داده است. با توجه به اين شكايت، تحقيقات آغاز شد و پليس، رييس كمپ، رامين و مدير كمپ را بازداشت كردند.
در تحقيقات مشخص شد اين سه نفر براي راضي‌كردن كامبيز به ترك اعتياد، او را به درختي بسته‌اند و مجاري تنفسي‌اش را با آب پر كرده‌اند كه همين كار باعث مرگش شده است. تحقيقات و صدور كيفرخواست براي رامين تكميل شد. رامين به اتهام قتل كامبيز همراه با دو متهم ديگر كه در قتل معاونت داشتند بازداشت شدند. بعد از اينكه نماينده دادستان از كيفرخواست عليه سه متهم دفاع كرد، مادر و پدر مقتول در جايگاه حاضر و خواستار صدور حكم قصاص شدند.
مادر مقتول گفت: كامبيز اعتياد داشت و ما اين را مي‌دانستيم، اما درخواستي براي اينكه در كمپ بستري شود از كسي نكرده بوديم. يك روز پسرم به خانه نيامد و بعد رامين به ما گفت او براي ترك اعتياد به كمپي رفته و آنجا بستري است و از ما خواست نامه‌اي را امضا كنيم. ما هم قبول كرديم، بعد براي ديدار پسرمان به كمپ رفتيم، اما هر كاري كرديم، به ما اجازه ملاقات ندادند و بعد از بيمارستان تماس گرفتند و خبر دادند او فوت شده است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
متاسفانه گویا هیچگونه نظارت موثری بر اینگونه کمپها وجود ندارد و مسئولان و متولیان آن براحتی ودر پوشش قانون اقدام به آدم ربایی اذیت و آزار توهین کتک زدن زنجیر کردن و انواع و اقسام شکنجه ها و توهین ها تحت عنوان ترک دادن انجام میدهند و بعضا شاهد هستیم افرادی به قصد خصومت شخصی و یا انتقام گیری به این مراکز مراجعه و شخص مورد نظرشان را معرفی کرده و عده ای هم اورا بزور و ارعاب به این گونه اماکن میبرند.در اینگونه کمپ ها تمام خوراکی ها و میوه هایی که خانواده ها برای بیمارانشان تحویل میدهند به دست بیمارانشان نرسیده و توسط مسئولین کمپ مصرف میشود جوی بشدت وحشتناک و ظالمانه در کمپ ها حاکم است وحتی عده ای از قدیمی تر ها از مصرف مواد نیز ابایی ندارند.اینست حال و روز واقعی اینگونه مراکز