فیلم انفجار موشک فالکن ۹ در لحظهی فرود
شب گذشته استیج اول موشک «فالکن ۹» (Falcon ۹) شرکت «اسپیسایکس» (SpaceX) در سومین تلاش برای فرود روی شناوری در اقیانوس، به محض لمس سطح شناور سقوط کرد.
دیشب درحالی موشک فالکن ۹، ماهوارهی هواشناسی «جیسون ۳» (Jason ۳) را به مدار میبرد که بعد از گذشت ۱۰ دقیقه از شروع پرتاب، استیج اول آن جدا شد و برای فرود آمدن روی شناوری در اقیانوس، به سمت زمین بازگشت. شرکت اسپیس ایکس تصویر این رویداد را به صورت زنده نمایش میداد ولی درست چند ثانیه قبل از فرود، پخش زنده قطع شد. دقایقی بعد این شرکت اعلام کرد که استیج اول موشک نشست سختی داشته و ماموریت موفقیت آمیز نبوده است. با این حال اندکی بعد مشخص شد که هرچند پایههای استیج اول موشک باز شده و توانسته سطح شناور را لمس کند، ولی ظاهرا که یکی از پایهها نتوانسته در محل قفل شود و موشک به یک سمت خم شده و سقوط کرده است. فیلمی که از این اتفاق روی اینستاگرام اسپیس ایکس قرار گرفت این اتفاق را تایید کرد. فیلم را میتوانید از پنجرهی زیر ببینید.
علیرغم ناموفق بودن فرود استیج اول، ماهوارهی جیسون ۳ که متعلق به ناسا بود با موفقیت در مدار گرفت. جیسون ۳ یک ماهوارهی هواشناسی است که به کمک ادارهی ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) ساخته شده و مرتب ارتفاع سطح آب اقیانوسها را سنجش میکند تا هواشناسان بتوانند رویدادهای آب و هوایی مهم مثل طوفانهای بزرگ را بهتر پیشبینی کنند.
اسپیس ایکس مثل دیگر شرکتهای خصوصی که وارد صنعت هوا فضا شدهاند، به دنبال ساخت موشکهایی است که پس از پرتاب قابلیت استفادهی مجدد داشته باشند. بدین ترتیب هزینهی پرتابهای فضایی به طرز چشمگیری کاهش پیدا میکند و با اقتصادی شدن این پرتابها، شرکتهای خصوصی میتوانند در این زمینه فعالیت کنند. آنها میخواهند موشکها و فضاپیماهایی بسازند که درست مثل هواپیما، بتوان بارها از آنها استفاده کرد. مثلا ایلان ماسک میگوید هزینهی ساخت هر موشک فالکن ۹ حدود ۶۰ میلیون دلار است ولی اگر استیج اول بازیابی شود، فقط باید ۲۰۰ هزار دلار هزینهی سوخت و البته آزمایش و بررسی صحت و سلامت استیج بازیابی شده را پرداخت کنند. دقیقا همان کاری که اکنون در حال صورت گرفتن روی استیج بازیابی شدهی ۲۰ روز پیش است.
ظاهرا فرود آوردن استیج اول موشک روی زمین آسانتر از فرود آوردن روی اقیانوس است. چرا که مثلا دیشب ارتفاع امواج اقیانوس به ۴.۵ متر هم میرسیده است. با این حال به دلایلی فنی، اسپیسایکس اصرار دارد که آن را روی شناوری در اقیانوس فرود بیاورد. ظاهرا که تغییر مسیر استیج اول موشک برای فرود روی زمین به سوخت بیشتری احتیاج دارد و در همهی ماموریتها این سوخت اضافه را نمیتوان تامین کرد. گاهی اوقات فرود آوردن استیج اول موشک روی اقیانوس تنها راه است.
فرود آوردن استیج اول فالکن ۹ بر روی زمین به مانور بیشتری احتیاج دارد و در نتیجه سوخت بیشتری مصرف میشود.
منظور از استیج اول، قسمت پایینی موشک است که موتور و تجهیزات اصلی در آن قرار دارند. وقتی موشک پرتاب میشود، ارتفاع میگیرد و در ارتفاعی مشخص قسمت بالایی آن که شامل ماهواره یا محمولهی فضایی مشخص است از قسمت پایینی آن جدا میشود. قسمت حاوی ماهواره به مسیر خود برای رسیدن به مدار مناسب ادامه میدهد و قسمت پایینی یا همان استیج اول، برای فرود به سوی زمین برمیگردد. سپس این استیج باید در مکانی دقیق فرود بیاید که کار فوقالعاده مشکلی است و به فناوری پیشرفتهای احتیاج دارد. ایلان ماسک یک بار گفته بود مثل این است که بخواهید در یک هوای طوفانی جارویی را روی نوک انگشت خود نگه دارید.
اسپیسایکس دو بار دیگر تلاش کرده بود استیج اول موشک فالکن ۹ را روی شناورهایی در اقیانوس فرود آورد که در هر دو بار شکست خورده بودند. ولی حدود ۲۰ روز پیش با موفقیت آن را روی زمین فرود آورد. چندی پیش و قبل از فرود موفق فالکن ۹، موشک «نیو شپرد» (New Shepard) شرکت «بلو اوریجینز» (Blue Origins) متعلق به «جف بزوس» (Jeff Bezos) صاحب فروشگاه اینترنتی آمازون، توانسته بود با موفقیت پرتاب شود و روی زمین فرود آید. با این حال ماموریت و نوع آن موشک با موشک فالکن ۹ متفاوت بود و ظاهرا فرود آوردن فالکن ۹ کار مشکلتری است.
هرچند معمولا جف بزوس و ایلان ماسک در این رابطه با یکدیگر کل کل دارند، ولی این بار قبل از فرود فالکن ۹ جف بزوس در توییتر خود نوشته بود: «پرتاب خیرهکنندهای بود و میرود که به زودی فرودهای اسپیسایکس روتین شوند. این برای فضا خیلی خوب است! تبریک به اسپیسایکس!» اسپیسایکس قصد دارد به صورت تجاری برای شرکتهای مختلف ماهواره پرتاب کند و محمولههایی را به ایستگاه فضایی بینالمللی حمل کند. چندی پیش این شرکت توانسته بود با ناسا قراردادی را در این رابطه امضا کند.
ارسال نظر