سر افرازیِ ضرغامی!
دو روز بعد از ماجرای جلوگیری از پخش مصاحبه عادل فردوسیپور با محمدجواد ظریف در برنامه ٩٠، آن هم توسط محمد سرافراز رئیس سازمان صداوسیما، دامنههای این اتفاق چنان گسترده شده که حالا دیگر به جز دو دسته از ایرانیان، همه منتقد این اقدام آقای سرافراز شدهاند؛ آن دو دسته هم اینها هستند: یکی «دلواپسان» و دیگری «از همه جا بیخبران.»
در ایران جز این دو دسته، هرکه هست منتقد این اقدام رئیس تقریبا جدید صداوسیما شده، چون او جلوی پخش مصاحبهای را گرفت که احتمالا میتوانست رکورد پربینندهترین برنامههای صداوسیما را هم بشکند؛ «مصاحبه دو محبوب.»
اولی یعنی عادل فردوسیپور، یکی از موفقترین مجریان و برنامهسازان بیشتر از دودهه اخیر ایران است که اگر انصاف بدهیم، برنامهاش-٩٠- هر هفته میلیونها ایرانی را با رسانهای آشتی میدهد که دیری است خیلیها با آن قهر کردهاند و دومی یعنی محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه دولت تدبیر و امید.
وزیری که درمیان همتایان پیشیناش درهمین تاریخ سیوچند ساله اخیر، یک سروگردن از همه بالاتر ایستاده و ایرانیان او را بهعنوان مرد روزهای سخت و نفسگیر مذاکره با قدرتهای جهانی میشناسند. میگویند اوست که برایشان از وین و لوزان و ژنو بشارت روزهای بهتر به سوغات آورده است. حالا حسابش را بکنید که یکی بیاید و جلوی پخش مصاحبه این دومحبوب را از تلویزیون بگیرد؛ کمترین واکنش به این اقدام شاید نقد باشد.
محمدجواد ظریف همین روز گذشته بعد از ماهها سکوت فیسبوکی، چنانکه قابل حدس بود که به این اقدام صداوسیما واکنش نشان داده باشد، به استاتوس کردن بیتی از خواجه شیراز بسنده کرد و مدعیان را به دست طبیعت حوالت داد. او در صفحه شخصیاش در فیسبوک نوشت: «تو با خدای خود انداز کار و دل خوشدار... که رحم اگر نکند مدعی، خدا بکند».
عادل فردوسیپور هم که معلوم است چه حالی میتواند داشته باشد؛ هرچند که نتواند حرفی در رسانهها بزند. به هرحال او کارمند رسمی همان سازمانی است که محمد سرافراز رئیس آن است و مرئوس چارهای به جز تمکین از رئیسش ندارد. دیروز البته وبسایت خبری- تحلیلی انتخاب به نقل از یک منبع آگاه نوشت که آقای وزیر، عادل را از هرگونه درگیرشدن درحواشی موضوع برحذر داشته است؛ آن هم از طریق یک پیامک موبایلی.
گفته میشود ظریف برای عادل فردوسیپور نوشته است: «شنیدم فشار آوردند، از طرف من هیچ نگران نباشید، پخشنشدن مصاحبه اصلا برای من مهم نیست. بیجهت درگیر نشوید». صحت فرستاده شدن چنین پیامکی از طرف ظریف به فردوسیپور را میتوان از لحن پست فیسبوکی وزیرخارجه هم تأیید کرد که به جای اعتراض به صداوسیما، ترجیح داده کار را به خدای خود واگذار کند.
اینها همه درحالی است که روز گذشته اگرچه شخص محمدجواد ظریف و یا وزارت متبوع او، دست به اعتراضی عریان نسبت به سیاسیکاری مستتر در این اقدام نزدند، اما به جای ظریف هواداران و حامیان دولت زبان به اعتراضهای گسترده گشودند و این اقدام آقای سرافراز را مورد انتقاد قرار دادند. دامنه این اعتراضها تا آنجا کشید که رئیس نوپای سازمان صداوسیما در فاصله اندکی بیشتر از یکسال که از دوره ریاستش بر این سازمان میگذرد، بسیار جناحیتر و یکجانبهنگرتر از سلفش یعنی عزتالله ضرغامی معرفی و شناخته شد و خیلیها او را همتراز با دلواپسان منتقد توافق ایران و قدرتهای جهانی بر سر برنامه هستهای دانستند.
خیلیها هم نوشتند که او با اقدام به جلوگیری از پخش این مصاحبه، درواقع دست به همنوایی آشکار با منتقدان دولت حسن روحانی زده است. شاهد مثال این انتقاد هم، جهتگیری یکسویه و تندوتیزی بود که منتقدان آقای سرافراز دیروز میگفتند او در یکسال گذشته علیه دولت اتخاذ کرده است. محمد سرافراز را ما البته نمیدانیم چرا آنگاه که در صداوسیما روی کار آمد، عدهای بهعنوان فردی میانهرو معرفی میکردند و با فرش قرمز به استقبالش میرفتند اما نیمنگاهی به سوابق فکری و سیاسی او- هرچند درمیان اهالی سیاست گمنام بود- همان زمان موید این معنا بود که آقای سرافراز به لحاظ عقیدتی و سیاسی در جناح مخالف اصلاحطلبان تعریف میشود. سرافراز ٥٥ساله فعالیت رسانهای خود را در تحریریه روزنامه رسالت آغاز کرده بود که از دیرباز به جز دورانی کوتاه، یکی از سرسختترین روزنامههای منتقد دولتهای اصلاحطلب بوده است.
با این وصف گروهی میگویند شاید بیراه نباشد اگر ناظران فرهنگی، سیاسی و اجتماعی معتقد باشند که به قول قدیمیها، محمد سرافراز دست عزتالله ضرغامی را درشیوه مدیریت صداوسیما از پشت بسته است و چه بسا باید منتظر اقدامات دیگری در راستای به حاشیه راندن تفکر دولت اعتدالگرای یازدهم در سازمان صداوسیما باشیم.
نظر کاربران
انشاء الله تاریخ درباره اقدامات ظریف و دولت تدبیر و امید قضاوت خواهد کرد. هر چند آثار سو
ئ آن و از بین بردن ثمره خون هزاران هزار شهید را نمیتئان جبران کرد.
درود بر سايت حق گويه شما