خودروهای ميلياردی زیر پای جوانان ۲۰ ساله

تابناک: ورود كلمات تازه اي كه ريشه غربي دارند همچون مد و فشن، لاكچري و لوكس به روزگار جواني جوانان امروز شكل تازه اي داده است و امتيازهايي كه تا پيش از اين براي جوانان ارزش تلقي مي‌شد در شرايط كنوني جاي خود را به عادت هاي دست دومي داده است كه هيچ ايده و نوآوري در آن نيست و تنها كپي برداري از فرهنگ هاي غير ايراني است.

نگاهي به سرگرمي و دل مشغولي هاي اكثر نوجوانان و جوانان نشان مي دهد كه مسئولان فرهنگي و البته خانواده ها آنچنان كه بايد نتوانستند فرهنگ اصيل ايراني را در ميان جوانان ترويج دهند و اغلب در انتقال ارزش هاي اساسي ايراني به نسل جوان خوب عمل نكرديم.

ظهور «پدیده بچه پولداری» که در جامعه امروز به ویژه در شهرهای بزرگی همچون تهران در حال رشد است، خیلی بی حساب و کتاب در میان جوانان جا باز کرده. جوانانی که اغلب کار و باری به معنای آنچه در زندگی آدم های متوسط جامعه است ندارند. جیب اکثر آنها از پول پدر و مادر پر می شود و مثل ریگ خرج می شود.

براساس آمارهایی که مرکز آمار ارایه داده است ۶.۵ میلیون نفر در بین سال های ۸۴ تا ۹۲ بر تعداد افراد غیرفعال کشور افزوده شده است و در حال حاضر ۳۹.۵ میلیون نفر از جمعیت کشورشغلی ندارند و با اینکه در سن کار قرار دارند در توسعه کشور نقشی ندارندو تنها مصرف کننده اند.براین اساس بخش زیادی از این جمعیت دختران و پسران جوانی هستند که متکی به درآمد پدر و مادر هستند و از بیزینس های پدر امرار معاش می کنند.

ترويج زندگي اشرافي در جامعه

صرف نظر از زندگی برخی از پدران و مادران پولدار جامعه که تعداد آنها برحسب وضعیت اقتصادی کشور روز به روز بیشتر می شود،گذران زندگی دختران و پسران اين خانواده های مرفه از ابعاد مختلف قابل بررسی است که خواسته یا ناخواسته اثرات سویی در جامعه به همراه دارد.

ترویج زندگی اشرافی به روش های مختلف اگرچه ممکن است اثرات منفی کوتاه مدتی روی افراد بزرگسال بگذارد اما به عقیده رفتارشناسان این سبک زندگی برای جوانان امروز الگو شده و ابعاد زندگی آینده سازان کشور را تحت الشعاع قرار می دهد چیزی که در حال حاضر شاهد آن هستیم.

بچه پولدارها همان هايي هستند که اغلب شغلشان، شغل شريف خوردن و خوابيدن است، شغلي که به واسطه ثروت پدرانشان به آنها رسيده. بيشتر اين بچه پولدارها درکي از زخم زندگي و قسط و قرض و اين چيزها ندارند و در بررسي نشان داده اند كه اكثرا بدون داشتن مهارت خاص از درآمد ميلياردي پدر، معاش اعياني خود را مي گذرانند .

کافیست یک شب سری به خیابان های فرشته،جردن،ایران زمین ،شهید اندرزگو و فرمانیه بزنید، در این خیابان ها کالبد جامعه زیر و رو شده است از خانه های چند میلیاردی گرفته تا ماشین هایی که فقط هزینه گمرک آنها به چند صد میلیون تومان می رسد،در این نقطه از شهر همه چیز متفاوت است خیلی از مردم پایین شهر که برحسب اتفاق وارد این خیابان ها می شوند برای لحظه ای هم که شده به فکر فرو می روند و البته اغلب گلایه ای هم به زبان می آورند.
اینجا فرمان ماشین های میلیاردی بیشتر در دست جوان هاي 25 تا 30 سال می چرخد كه البته دارایی آنها تنها به اتومبیل گران قیمت خلاصه نمی شود.

بيكاري بچه پولدارها با جيب پر پول

سهیل یکی از همین بچه پولدارها است.او متولد 69 است.

از او می پرسم قیمت ماشینش چقدر است؟ می گوید 160 میلیون تومان و ادامه می دهد: این را پدرم برایم خریده درعوض سربازی رفتنم.

از کار و بار و محل درآمدش سوال می کنم و می گوید: کار خاصی ندارم هزینه زندگی،خرید و تفریحاتم را از خانواده تامین می کنم. وقتی از خانه بیرون می زنم مادر،پدر و اگر پدربزرگم خانه باشد هرکدام 100 تا 200 هزارتومان خرج آن روز را در جیبم می گذارند.

در پاسخ این سوالم که اگر روزی پدر و مادر و خانواده پول به تو ندهند آیا توانایی گذران زندگی ات را داری؟ می گوید: قبل از رفتن به سربازی یک ماه كه دوستانم سفر اروپایی بودند و تنها بودم، تصمیم گرفتم در یک صرافی مشغول به کار شوم، حقوقش برایم مهم نبود و برای گذران روزم به آنجا رفتم. آخر ماه 800 هزار تومان که خرج حداکثر دو روز من بود به عنوان دست مزد گرفتم خاطره خوبی بود و البته چیزهای زیادی هم آنجا یاد گرفتم.

از تفریحات سفرهای اروپایی سهیل که بگذریم، جت اسکی، آفرود، اسکی، پاراگلایدر تفریحات سالم و البته گرانقیمتی است که روزهای تابستان و زمستان او را پر می کند. می گوید از زندگی اش راضی است وهیچوقت طعم بی پولی را نچشیده!

با وجود آنکه در خبرها و گوشه کنار جمعیت مولتی میلیاردرهای تهران تنها 2 تا 5 درصد عنوان می‌شود اما ماشین های گرانقیمت که خیابان های لوکس تهران را قرق کرده اند چیز دیگری را نشان می دهد.

در شرايطي قرار داريم كه اکثربچه پولدارهای دهه 70 که برنامه ریزی های کلان به امید آنها روی کاغذ می آید، امیدشان را به جیب پدرانشان دوخته اند و بعد از هر مذاکره پدر در بیزینس های بزرگ، نقشه سهم خود را می کشند.

تاثيرپذيري جوانان خانواده هاي متوسط از بچه پولدارها

امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه در این مورد معتقد است: سرمست خواهی جوانان خانواده های پولدار که اکثرا چشم به جیب پدرانشان دوخته اند برای اقتصاد و رفتار جامعه مضر است. در شرایطی که بیکاری بر جامعه مستولی شده عادت هاي این جوانان پولدار در جامعه که با وجود بیکاری، جیبی پر پول دارند بر اکثریت جامعه غالب می شود.

وی می افزاید: وقتی جوانی از یک خانواده متوسط و فقیر با فردی هم سن و سال خود اما ثروتمند و مرفه رو به رو می شود و زندگی خود را با او مقایسه می کند ممکن است در صورت داشتن زمینه های خارج از عرف وارد کار خلاف شود.متاسفانه عده ای از جوانان از خانواده های تازه به دوران رسیده دارایی خود را به نمایش می گذارند که به تازگی در صفحات اجتماعی شاهد آن هستیم.

قرایی مقدم می گوید: بخش اعظم جامعه از دارایی که آنها به نمایش می گذارند محرومند و گمان می کنند حقشان خورده شده و دست عده ای خاص در جامعه است و این موضوع دو گانگی و تنش اجتماعی میان طبقات ضعیف و قوی را بیشتر کرده و از تبعات آن شاهد افزایش دزدی و یا سایر موارد خواهیم بود.

وی با انتقاد از نحوه تربیت اکثر فرزندان خانواده های مرفه در جامعه می گوید: وقتی فرزندان خانواده های پولدار برای مشاوره به ما مراجعه می کنند شاهد وجود مشکلات عدیده تربیتی در آنها هستیم.اغلب آنها افراد وابسته ای بار آمده اند که بدون تکیه گاه نمی توانند زندگی کنند.استقلال بیشتر این جوانان در داشتن یک خانه مستقل،ویلا و ماشین خلاصه شده است و توانایی تصمیم گیری های بزرگ در زندگی از آنها سلب شده است آن هم به دلیل نوع غلط تربیتی که والدین آنها پیش گرفته اند.

ناهنجاري سندروم هيسترويوني در كمين جوانان مرفه

مجيد ابهري،رفتارشناس هم معتقد است:‌تجمل زدگي به يك فرهنگ تبديل شده است فرهنگ مسمومي كه در دراز مدت و در صورت كنترل نشدن مي تواند فرهنگ اصيل را تحت الشعاع قرار دهد.

وي با اشاره به اينكه فرزندان خانواده هاي پولدار در ايران اغلب به ناهنجاري رفتاري سندروم هيسترويوني مبتلا هستند مي افزاد: يکي ازناهنجاريهاي رواني رفتاري سندروم هيسترويوني يا عقده خودنمايي مي‌باشد که بعضي ازافراد دچاراين ناهنجاري بوده وبراي ارضاي خواسته خود دست به اقداماتي مي‌زنند ازقبيل ساخت صفحه بچه پولدارتهران وامثالهم در شبكه هاي اجتماعي و براي ارضاي کاستي ها وخلع رواني و روحي، دراينگونه صفحات عضو مي‌شوند وازاين مسابقه ورقابت مصرف گرايي واشراف زدگي آغازمي شود.

بعضي ها که توانايي رقابت ندارند به فساد آلوده شده و دست به دزدي و اختلاس مي‌زنند تا ازديگران به قول خودشان کم نياورند اثري که اينگونه رفتارها به جامعه دارد ارائه الگوهاي ناهنجاررفتاري براي نوجوانان وجوانان و دعوت آنها به رفاه اشرافي،راحت طلبي ومصرف گرايي است وفساد رفتاري اقتصادي وفرهنگي را بدنبال دارد .

يك پاي فرهنگ سازي مي لنگد

تارا حسيني وند آسيب شناس و استاد دانشگاه عقيده ديگري دارد. وي معتقد است:‌ پدران و مادران، نظام آموزشی و رسانه ها در شکل گرفتن چنین پدیده هایی آسيب زا در جامعه كه ميان ثروتمند و فقير خط كشي مي شود دخیل هســتند، وقتی در سریال های ما آدمی که در یک خانه معمولی روی یک تخت نشســته و بیکار هم هست ولی آدم خوب سريال می شود و آن کسی که ماشین مدل بالا و کارخانه دارد یا دزد است یا کلاهبردار. لذا خودمان با رفتارهایمان این باور را پرورش می دهیم.

وي افزود:‌ به اعتقاد من ما باید در سیاست گذاری های كلان این آدم ها را درگیر اموراتاجتماعی كنيم و منفعت اجتماعی برای همگان ایجاد کنیم. امروزه بزرگترین دانشگاه های دنیا توســط خیرین اداره می شوند، ما نمی توانیم قشر ثروتمند را به عنوان خیر به مکان هایآکادمیک دعوت کنیم بــه این خاطر که در برابر آنها جبهه می گیریم و به آنها برچســبمیزنیم. من این را قبول دارم که در تمام دنیا این ناهماهنگی وجود دارد ولی کشورهای دیگربا یک زیرکی خاصی این آدمها را جذب کردند.

حسيني وند مي افزاد: من پولدارشــدن را فی نفســه یک امر ضدارزش و بد نمیدانم اما فردی که پولدار می شــود در جامعه ما آیا مالیات خود را پرداخت می کند؟ آیا دین خود را به جامعه ادا می کند؟ اگر دولت از طریق مالیات تقویت می شد دیگر چه نیازی داشت که به منابع دیگری فشــار بیاورد که بتواند درآمدزایی کند و از گروه های اجتماعی دیگر مثل کارمندان مالیات بگیرد؟ باید شــرایط به گونه ای ایجاد شود که آدمها درمسیر منطقی رشد کنند. لذا فرد برای پولدار شدن باید مسیری را طی کند که هم ارزش های فکری اش و هم از نظر روحی و شخصیتی رشد داشته باشد و اگر فردی اینگونه پولدار شود میداند که چگونه از این پول استفاده کند و چگونه برای جامعه مفید باشد و دین خود را به جامعه ادا کند.

هرچند به گفته جامعه شناسان و اهل فن نگاه "دو قطبی" و "صفر و یکی" به افراد جامعه گسست هایی در ابعاد مختلف ایجاد می کند اما پدیده هایی در جامعه خودنمایی می کنند که ناخواسته عده ای از افراد جامعه را یک سو و عده ای را در طرف دیگر قرار می دهد.

بررسي نظرات كارشناسي صاحبنظران و آنچه در جامعه شاهد آن هستيم نشان مي دهد كه در برنامه ريزي ها دچار اشكال هستيم.اين برنامه ريزي ها هم تربيت خانوادگي فرزندان را شامل مي شود هم آنچه در مدارس،محيط هاي اجتماعي و فضاي مجازي با آن رو به رو هستيم.نگاه خط كشي شده ميان ثروتمند،فقير و سطح درآمد متوسط در جامعه ما به يك اصل تبديل شده است كه هرچه زمان مي گذرد بر شدت اين آسيب افزوده مي شود.

گفتني است،در این گزارش به دور از هرنوع قضاوت تنها به واکاوی و بیان واقعیت های جامعه در این مورد پرداختیم و البته با بیان نقطه نظرات کارشناسان و اساتید برجسته سعی بر ریشه یابی و ارایه راه حل داشتیم.