ردپای یک خانواده ایرانی در ستاد جب بوش

هفته نامه تماشاگران امروز - رومینا تیموری: تنور انتخابات آمریکا کم کم در حال گرم شدن است. کارزار انتخاباتی در آمریکا به دلیل ساختار منحصر به فرد سیاستش مدت ها زودتر از موعد نهایی آغاز می شود چه اینکه کاندیداها اول باید انتخابات درون حزبی را ببرند و بعد 2 برنده نهایی چهره اصلی جدال انتخاباتی سال 2016 را هویدا می سازند.

یکی از جالب ترین قسمت های سیاست ورزی آمریکایی شفافیت مالی کمپین های انتخاباتی است. تک تک دلارهایی که در این کمپین ها هزینه می شود باید به صورت کاملا شفاف به کمیته انتخابات گزارش داده شود. اینکه پول ها از کجا تامین می شوند هم امر بسیار مهمی است.

در آمریکا هر شخص حقیقی یا حقوقی که گرین کارت آمریکا داشته باشد می تواند به ستادهای انتخاباتی کمک کند. البته افراد غیرآمریکایی و حتی دول خارجی هم می توانند به طرق غیرمستقیم، کمک های مالی خود را به دست کاندیداها برسانند.

به همین خاطر رسانه های آمریکایی هر هفته گزارش هالی جالبی از کمیته های مالی ستادهای انتخاباتی منتشر می کنند. اینکه کدام کاندیدا توانسته حمایت های بیشتری جلب کند یا اینکه سرمایه داران معروف به کدام کاندیداها نزدیک شده اند.

اخیرا روزنامه نیویورک تایمز گزارشی بلندبالا از چهره هایی که کمک های بالای یک میلیون دلاری به کاندیداهای انتخاباتی ریاست جمهوری 2016 انجام داده اند، منتشر کرده که حاوی نکات جالبی است.


رد پای یک خانواده ایرانی در ستاد جب بوش

در لیست اعلامی روزنامه نیویورک تایمز نام دو نفر حسابی برای ما ایرانی ها آشنا و البته جالب است؛ هوشنگ انصاری و شهلا انصاری زن و شوهر میلیاردر ایرانی که سال هاست در آمریکا زندگی می کنند. آنها در مجموع ۲ میلیون دلار به ستاد جب بوش برادر جرج بوش، رییس جمهور جنگ طلب جمهوریخواه کمک کرده اند.

جب که از خانواده ای رییس جمهورخیز می آید (پدر او هم قبلا رییس جمهور شده بود)، تاکنون توانسته حمایت های مالی خوبی کسب کند. او پیشتاز جمع آوری منابع مالی بین سایر رقبا بوده و تاکنون ۱۲۰ میلیون دلار جمع کرده است. نزدیک به ۲ درصد این پول ها از حساب مالی خانواده انصاری به ستاد جب بوش ارسال شده است.

انصاری ها را بهتر بشناسید

هوشنگ انصاری دولتمرد دوره پهلوی و یکی از معروف ترین سرمایه داران ایرانی است. او در کشورهای انگلیس، آمریکا و ژاپن درس خواند و کارشناس ارشد اقتصاد شد. بعد از آمدن به ایران مدتی گزارشگر ویژه سرویس مجله اخبار جهان و تصاویر اخبار بین المللی بود و مدتی هم ریاست کمیسیون نظارت بر ذخایر عمومی را برعهده گرفت.

از دیگر مشاغل او معاونت فنی وزارت بازرگانی، سفیر ویژه در کشورهای آفریقایی، سفیر ایران در پاکستان و سیلان بود. انصاری در کابینه امیرعباس هویدا وزیر اطلاعات و جهانگردی، در ۱۳۴۹ در کابینه دوم هویدا و سپس کابینه جمشید آموزگار به ترتیب، وزیر دارایی و وزیر اقتصاد شد. حین کار در دولت ایران، فعالیت های تجاری نیز انجام می داد. او مدیر شرکتی ناپایدار به نام فخر ایران بود که آن را به دولت فروخت.

در آستانه انقلاب اسلامی از ایران خارج شد و به آمریکا رفت. او البته با این کشور حسابی آشنا بود. چند سالی به عنوان سفیر دولت ایران در آمریکا انجام وظیفه کرده بود. جالب است بدانید نام خانوادگی پیشین مادری انصاری «مستمند شیرازی» بوده که به «امامی» تغییر یافت و اکنون برخی از «امامی»های شیراز از اقوام او هستند.

انصاری ها در آمریکا

یک سرچ اینترنتی ساده، زندگی انصاری را در آمریکا به طور خلاصه تشریح می کند. ظاهرا او به عنوان شخصی ثروتمند وارد آمریکا می شود و در سال ۱۹۸۶ رسما شهروندی این کشور را کسب می کند. پس از سکنی گزیدن در آمریکا، گروه پرمن که یک شرکت هلدینگ برای صنایع تفریحی، منسوجات، تجارت بین الملل و املاک بود را ایجاد می کند که شرکت های آرای اینترنشنال را دربر می گرفت؛ شرکتی که تجهیزات میدان نفتی می ساخت. این شرکت در سال ۲۰۰۲۵ به نشنال اویل ول وارکو فروخته شد. انصاری علاوه بر این رییس هیات مدیره Stewart & Stevenson LLC هم است.


هوشنگ انصاری از بنیانگذاران و حامیان مالی موسسه جیمز بیکر (یک موسسه پژوهشی در دانشگاه رایس در تگزاس) هم بوده است. در سال ۲۰۰۴ با اهدای ۱۵ میلیون دلار، مرکز پژوهش های سلول های بنیادین را در دانشگاه کرنل تاسیس کرد.

نام شهلا انصاری همسر هوشنگ انصاری تا قبل از ورودش به آمریکا خیلی سر زبان ها نبود اما در بیشتر کارهای تجاری انصاری در آمریکا کنار او بود.

چرا انصاری ها طرفدار بوش ها هستند؟

خب طرفداری سفیر سابق ایران در آمریکا از کاندیداهای جمهوریخواه خیلی هم عجیب نیست. خانواده انصاری قبلا هم از حامیان مالی خانواده بوش در انتخابات مختلف بوده اند. این مسئله دلایل مختلفی دارد. شاید مهمترین آن نزدیک خانواده بوش به کمپانی های نفتی باشد؛ همان کمپانی هایی که خانواده انصاری هم در آن سهم داردند.
البته بوش ها اصالتا اهل تگزاس هستند و از این نظر هم با خانواده انصاری که در هیوستون تگزارس زندگی می کنند، قرابت خاصی دارند. با این همه نباید از یاد برد که انصاری ها همچنان سلطنت طلب هستند و سلطنت طلب های ایرانی از نظر تاریخی همیشه طرفدار جمهوریخواه های آمریکا بوده اند.

راز طرفداری خاندان پهلوی و نزدیکانش از جمهوریخواه ها

موضوع کمک های مالی نزدیکان رژیم پهلوی به کاندیداهای جمهوریخواه قدمت تاریخی دارد. دکتر محسن میلانی - رییس دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه فلوریدای جنوبی آمریکا پیش تر درباره ریشه علاقه پهلوی ها به جمهوریخواه ها گفته بود: «ریشه این مسئله به دو امر مهم برمی گردد. از لحاظ تاریخی حزب جمهوریخواه آمریکا به شرکت های بزرگ آمریکایی و به ویژه شرکت های نفتی بسیار نزدیکتر بودند اما دموکرات ها بیشتر به سندیکاهای کارگری و قسمت های دیگری از اقتصاد آمریکا نزدیک بودند. به طور طبیعی ایران یک کشور نفتی است و حکومت [سابق] ایران بیشتر ترجیح می داد با جمهوریخواهان کار کند. این هم به دلیل ارتباط ویژه آنها با شرکت های نفتی بود. اما مسئله دوم مهمتر است.

زمانی که جان اف کندی در سال 1961 در آمریکا به حکومت می رسد، اختلافات شدیدی بین شاه و دولت آمریکا ایجاد می شود. حکومت جان اف کندی طرفدار آ« بود که در ایران رفورم های مهمی انجام شود. از جمله این مسائل هم اصلاحات ارضی در ایران بود. شاه هم تا مدت ها با این مسئله مخالف بود. تا مدت ها هم مقاومت می کرد اما بعدها قبول کرد برخی از این رفورم ها را اجرا کند. به نظر من از این موقع به بعد رابطه ای که شاه ایران با حزب جمهوریخواه پیدا کرد، رابطه ای بسیار بهتر نسبت به حزب دموکرات بود.»

کمک های مالی رژیم پهلوی به کاندیداهای جمهوریخواه

شاه دو بار از طرف اردشیر زاهدی (پسر فضل الله زاهدی و البته داماد خودش) به ستادهای جمهوریخواه کمک کرد. نخست به ستاد ریچارد نیکسون در مقابل جان اف کندی؛ کمکی که البته فرجام خوبی نیافت و نیکسون نتوانست ردای ریاست جمهوری را به تن کند (8 سال بعد او این صندلی را به دست آورد). با این همه این نیکسون دوستی شاه و دامادش زاهدی، کندی دموکرات را خوش نیامد و تا آمد، عذر سفیر ایران (اردشیر زاهدی) را از واشنگتن خواست.

در خاطرات اسدالله علم و خاطرات شاه هم تاکید شده است که کار کردن با جمهوریخواهان به مراتب بهتر و آسانتر است. شاه چنان از کندی دموکرات دلگیر بود که بنا بر برخی اقوال به زور و اکراه پیام تسلیتی پس از ترورش داد و سات ها بعد که دوباره اردشیر زاهدی را به سفارت ایران در واشنگتن فرستاده بود، باز هم و این بار به معاون نیکسون کمک کرد (رقمی معادل 120 میلیون دلار) تا مگر کندی دومی سر بر نیاورد. چنان که در خفا به اسدالله علم، وزیر دربارش گفته بود: «اگر کارتر به ریاست جمهوری برسد احتمالا سیاستی شبیه کندی برخواهد گزید، لذا ما ترجیح می دهیم که جرالد فورد بار دیگر به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شود.» و برای علم هم جیمی کارتر «یک کره خر بی تجربه مثل کندی» بود.

شاه قمار دوم را هم باخت و آمریکایی ها همان «بچه دهاتی بی تجربه» و «مردکه بادام فروش» و «عوام فریب تر از دکتر مصدق» (تعبیرات رایج در درباره پهلوی درباره کارتر) را برگزیدند، همان که علم می گفت «این کره خرها را باید به طویله بست.»

با این حساب نباید از حمایت مالی خانواده انصاری از خانواده بوش تعجب کرد. نزدیکان محمدرضا پهلوی به دلایل تاریخی و البته مالی (نزدیکی جمهوریخواهان به کمپانی های نفتی) همواره طرفدار روی کار آمدن یک رییس جمهور جمهوریخواه هستند.