تحلیل «الرأی» درباره هنر دیپلماتیک ظریف
روزنامه الرأی کویت نوشت وزیر امور خارجه ایران ضمن پایبند ماندن به اصول انقلاب اسلامی، چهره میانه‌رو کشورش را به جهان نشان داد.
خبرگزاری صدا و سیما: روزنامه الرأی کویت نوشت وزیر امور خارجه ایران ضمن پایبند ماندن به اصول انقلاب اسلامی، چهره میانه‌رو کشورش را به جهان نشان داد.
روزنامه الرأی چاپ کویت در شماره امروز خود در گزارشی با عنوان: (ظریف، پیام‌رسان «بهار ایرانی»: لبخند بزن، اما دشمنت را فراموش نکن) به قلم بشایر العجمی نوشت: پس از انعقاد توافق هسته ای ایران و کشورهای غربی، محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران عازم کویت شد تا از طریق کشورهای حوزه خلیج (فارس) به وحدت منطقه ای در برابر چالشهای مشترک دست پیدا کند. گفتمان اعتدال و میانه روی جدید ایران با جهان به مثابه انقلابی است که در پیشاپیش آن فردی قرار دارد که آراسته است و همواره لبخند می زند. ظریف در مذاکرات ژنو، لوزان و وین توانست از تداوم روند گفتگو بین ایران و آمریکا محافظت کند.
گفته می شود که وی تنها کسی است که می توانست سخنان دو طرف را به یکدیگر منتقل کند و ظریف همیشه درباره امکان دستیابی به توافق سخن می گفت. در حالی که از زمان وقوع انقلاب (امام) خمینی (ره) محکومیت و تنشها بر روابط آمریکا و ایران حاکم بود. این ایرانی(ظریف) که در کالیفرنیا تحصیل کرد توانست راهی برای برداشتن تحریمهای خفه کنننده اعمال شده بر ایران پیدا کند.
نویسنده این گزارش با اشاره به این که وزیر خارجه ایران در زمان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران رایزن سفارت کشورش در آمریکا بود، تصریح کرد: وی همچنین در معامله آزادی ۹ گروگان آمریکایی- که در دست حزب الله لبنان در دهه نود اسیر بودند- نقشی ایفا کرد. سرنوشت به ظریف پاداش داد و در حکومت اعتدال و میانه روی وزیر خارجه شد و توانست با دشمن دیروز(آمریکا) آشتی کند، دشمنی که به وعده خود وفا نکرده بود.
ظریف، یک دیپلمات «آمریکایی مآب» به شمار می رود و توانست اعتماد محافظه کاران پارلمان ایران را به دست بیاورد. رهبر جمهوری اسلامی او را به کشورهای غربی (برای انعقاد توافق) اعزام کرد تا وی پیام‌رسان آشتی با غربی ها شود. این دیپلمات «پل جدید تهران» بین ایران و غربی ها شده است.
این روزنامه کویتی به خوشبینی وزیر خارجه ایران به روند مذاکرات با غربی ها در حالی که تنش بر اتاق مذاکرات حکمفرما بود اشاره و تصریح کرد: منتقدان غربی پس از مطالعه کتابی با عنوان «آقای سفیر» که ظریف آن را تالیف کرد او را متهم کردند به حد خود بزرگ بینی پیش رفته است. ناظران غربی محمد جواد ظریف را این گونه توصیف می کنند که از محدوده سیاستمداران ایرانی دشمن غرب فراتر رفته است و سخنان خود را با کلمات لطیف آغاز می کند و به طرف مقابل گوش فرا می دهد و صبر پیشه می کند. وی در روند مذاکرات هسته ای سیاست «صبر وبردباری» را پیش گرفته است. لبخندهای وزیر ایرانی خشم مخالفان محافظه کارش را بر انگیخت و وی را به «ملایمت با غربی ها» متهم و از قدم زدن ظریف با کری در زمان مذاکرات ژنو انتقاد کردند، اما رابطه مستحکم ظریف با رهبر جمهوری اسلامی ایران باعث شد این انتقادات بر وی تاثیر نگذارد.
مخالفان ظریف از آمریکایی ها نیز وی را غیرشجاع توصیف کردند و تام کاتن سناتور آمریکایی در صفحه خود در توییتر نوشت «(ظریف) در زمان جنگ بین کشورش و عراق در دهه هشتاد در آمریکا پنهان شده بود». در مقابل، ظریف با خونسردی تولد نوزاد جدید کاتن را تبریک گفت و نوشت: «اکنون به تلاش های دیپلماتیک جدی، نه به اقدامات نمایشی برای بی اعتبار کردن طرف مقابل نیاز داریم».
روزنامه الرای در ادامه افزود: مقامات بلند پایه ایران، محمد جواد ظریف را فرزند انقلاب می دانند که بین تهران، کالیفرنیا و نیویورک سفر می کند و می داند چگونه با غربی ها برخورد کند. وی بیشتر از هر کس دیگری در مرحله «ایران اعتدال و میانه رو» می تواند با جهان آشتی کند. وی در حالی که به انقلاب دینی در ایران اعتقاد دارد، «فلسفه واقعیت» آمریکا را در پیش گرفته است و توانست راهی بین دو خط مشی پیدا کند تا حدی که هنری کسینجر، وزیر خارجه اسبق آمریکا که به ترسیم سیاست های مبتنی بر واقعیت سیاسی توام با منفعت معروف است ظریف را همتای بالیاقت و«دشمن قابل احترام» دانست.
وزیر خارجه ایران در کتاب «آقای سفیر» درباره رقبا نوشت:« در عالم دیپلماتیک باید همیشه لبخند بزنی اما از یاد نبرید که با دشمن سخن می گویید». با وجود این که محمد جواد ظریف یک دیپلمات «انقلابی» است در ترسیم چارچوب سیاست های ایران نقشی ندارد، اما توانست فایده دار بودن این سیاست ها و منافع ایرانیان را نشان دهد به جای این که بر افکار انقلابی تمرکز کند.
از سال دو هزار و سیزده -پس از منصوب شدن ظریف به سمت وزیر امور خارجه ایران- ظریف در مقایسه با دیگر سیاستمداران ایرانی در شبکه های اجتماعی فعالیت بیشتری دارد و اکنون جوانان ایرانی درباره وی سخن می گویند. ظریف قبلا در شرح حال زندگی خود نوشته بود «زمانی، غیرممکن بود که یک دیپلمات با ایرانیان در سازمان ملل یک لیوان چای بخورد» (اشاره به زمان جنگ عراق و ایران). اکنون این سفیر انقلاب اسلامی تلاش های کشورش را برای امضای توافق مدیریت کرد و در پیشاپیش «بهار ایرانی» قرار گرفته است و سر انجام ظریف پس از امضای توافق، برای یافتن دوستان و دریافت بازتاب های مثبت عازم کشورهای خلیج (فارس) شد.
روزنامه الرأی چاپ کویت در شماره امروز خود در گزارشی با عنوان: (ظریف، پیام‌رسان «بهار ایرانی»: لبخند بزن، اما دشمنت را فراموش نکن) به قلم بشایر العجمی نوشت: پس از انعقاد توافق هسته ای ایران و کشورهای غربی، محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران عازم کویت شد تا از طریق کشورهای حوزه خلیج (فارس) به وحدت منطقه ای در برابر چالشهای مشترک دست پیدا کند. گفتمان اعتدال و میانه روی جدید ایران با جهان به مثابه انقلابی است که در پیشاپیش آن فردی قرار دارد که آراسته است و همواره لبخند می زند. ظریف در مذاکرات ژنو، لوزان و وین توانست از تداوم روند گفتگو بین ایران و آمریکا محافظت کند.
گفته می شود که وی تنها کسی است که می توانست سخنان دو طرف را به یکدیگر منتقل کند و ظریف همیشه درباره امکان دستیابی به توافق سخن می گفت. در حالی که از زمان وقوع انقلاب (امام) خمینی (ره) محکومیت و تنشها بر روابط آمریکا و ایران حاکم بود. این ایرانی(ظریف) که در کالیفرنیا تحصیل کرد توانست راهی برای برداشتن تحریمهای خفه کنننده اعمال شده بر ایران پیدا کند.
نویسنده این گزارش با اشاره به این که وزیر خارجه ایران در زمان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران رایزن سفارت کشورش در آمریکا بود، تصریح کرد: وی همچنین در معامله آزادی ۹ گروگان آمریکایی- که در دست حزب الله لبنان در دهه نود اسیر بودند- نقشی ایفا کرد. سرنوشت به ظریف پاداش داد و در حکومت اعتدال و میانه روی وزیر خارجه شد و توانست با دشمن دیروز(آمریکا) آشتی کند، دشمنی که به وعده خود وفا نکرده بود.
ظریف، یک دیپلمات «آمریکایی مآب» به شمار می رود و توانست اعتماد محافظه کاران پارلمان ایران را به دست بیاورد. رهبر جمهوری اسلامی او را به کشورهای غربی (برای انعقاد توافق) اعزام کرد تا وی پیام‌رسان آشتی با غربی ها شود. این دیپلمات «پل جدید تهران» بین ایران و غربی ها شده است.
این روزنامه کویتی به خوشبینی وزیر خارجه ایران به روند مذاکرات با غربی ها در حالی که تنش بر اتاق مذاکرات حکمفرما بود اشاره و تصریح کرد: منتقدان غربی پس از مطالعه کتابی با عنوان «آقای سفیر» که ظریف آن را تالیف کرد او را متهم کردند به حد خود بزرگ بینی پیش رفته است. ناظران غربی محمد جواد ظریف را این گونه توصیف می کنند که از محدوده سیاستمداران ایرانی دشمن غرب فراتر رفته است و سخنان خود را با کلمات لطیف آغاز می کند و به طرف مقابل گوش فرا می دهد و صبر پیشه می کند. وی در روند مذاکرات هسته ای سیاست «صبر وبردباری» را پیش گرفته است. لبخندهای وزیر ایرانی خشم مخالفان محافظه کارش را بر انگیخت و وی را به «ملایمت با غربی ها» متهم و از قدم زدن ظریف با کری در زمان مذاکرات ژنو انتقاد کردند، اما رابطه مستحکم ظریف با رهبر جمهوری اسلامی ایران باعث شد این انتقادات بر وی تاثیر نگذارد.
مخالفان ظریف از آمریکایی ها نیز وی را غیرشجاع توصیف کردند و تام کاتن سناتور آمریکایی در صفحه خود در توییتر نوشت «(ظریف) در زمان جنگ بین کشورش و عراق در دهه هشتاد در آمریکا پنهان شده بود». در مقابل، ظریف با خونسردی تولد نوزاد جدید کاتن را تبریک گفت و نوشت: «اکنون به تلاش های دیپلماتیک جدی، نه به اقدامات نمایشی برای بی اعتبار کردن طرف مقابل نیاز داریم».
روزنامه الرای در ادامه افزود: مقامات بلند پایه ایران، محمد جواد ظریف را فرزند انقلاب می دانند که بین تهران، کالیفرنیا و نیویورک سفر می کند و می داند چگونه با غربی ها برخورد کند. وی بیشتر از هر کس دیگری در مرحله «ایران اعتدال و میانه رو» می تواند با جهان آشتی کند. وی در حالی که به انقلاب دینی در ایران اعتقاد دارد، «فلسفه واقعیت» آمریکا را در پیش گرفته است و توانست راهی بین دو خط مشی پیدا کند تا حدی که هنری کسینجر، وزیر خارجه اسبق آمریکا که به ترسیم سیاست های مبتنی بر واقعیت سیاسی توام با منفعت معروف است ظریف را همتای بالیاقت و«دشمن قابل احترام» دانست.
وزیر خارجه ایران در کتاب «آقای سفیر» درباره رقبا نوشت:« در عالم دیپلماتیک باید همیشه لبخند بزنی اما از یاد نبرید که با دشمن سخن می گویید». با وجود این که محمد جواد ظریف یک دیپلمات «انقلابی» است در ترسیم چارچوب سیاست های ایران نقشی ندارد، اما توانست فایده دار بودن این سیاست ها و منافع ایرانیان را نشان دهد به جای این که بر افکار انقلابی تمرکز کند.
از سال دو هزار و سیزده -پس از منصوب شدن ظریف به سمت وزیر امور خارجه ایران- ظریف در مقایسه با دیگر سیاستمداران ایرانی در شبکه های اجتماعی فعالیت بیشتری دارد و اکنون جوانان ایرانی درباره وی سخن می گویند. ظریف قبلا در شرح حال زندگی خود نوشته بود «زمانی، غیرممکن بود که یک دیپلمات با ایرانیان در سازمان ملل یک لیوان چای بخورد» (اشاره به زمان جنگ عراق و ایران). اکنون این سفیر انقلاب اسلامی تلاش های کشورش را برای امضای توافق مدیریت کرد و در پیشاپیش «بهار ایرانی» قرار گرفته است و سر انجام ظریف پس از امضای توافق، برای یافتن دوستان و دریافت بازتاب های مثبت عازم کشورهای خلیج (فارس) شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر