تشدید لابی های ضدایرانی در آستانه توافق

خبرگزاری صدا و سیما: پایگاه اینترنتی یورآسیا ریویو( eurasiareview ) در مطلبی به قلم ریچارد سیلور اشتین (Richard Silverstein)نوشت:لابی ضد ایرانی تلاشهایش را در آستانه ضرب الاجل هسته ای تشدید کرده است.

به گزارش مونیتورینگ خبرگزاری صدا و سیما،به نقل از پایگاه اینترنتی یورآسیا ریویو،مذاکره کنندگان ایران و آمریکا یک هفته مذاکرات اتمی را تمدید کرده اند.اگر بر اساس انتظارات توافقی در هفته آینده حاصل شود این موضوع مرحله جدیدی از تنش را که به تصویب نهایی رسمی آن توسط همه طرف ها مربوط می شود،به همراه خواهد داشت.

کنگره آمریکا هم در این میان سی روز برای بررسی و رای گیری درباره این توافق فرصت در اختیار خواهد داشت.این رای گیری برای رئیس جمهور اوباما که حتی اعضای حزبش در سنا چند هفته پیش برخلاف نظرش رای دادند،تهدید جدیدی را مطرح می کند.برای لابی اسرائیل هم این فرصت جدیدی است که به توافق حمله کند.

با داشتن این پیشینه ذهنی ،اندیشکده واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک(WINEP) که اصولا بر اساس راهبرد سازمان آیپک پایه گذاری شده است با تهیه نامه ای از توافق اتمی در حال شکل گیری با ایران که قرار است به وسیله گروه پنج به علاوه یک نهایی شود،انتقاد کرد.

در میان امضاء کنندگان این نامه گروهی از تحلیلگران جنگ طلب مسئوول امور ایران در دولت اول اوباما و همچنین چندین ژنرال بازنشسته حضور دارند.افرادی چون دنیس راس،گری سیمور،دیوید پترائوس رئیس پیشین سازمان سیا،رابرت آینهورن،جیمز کارت رایت،استفان هادلی،دیک چنی از جمله امضاء کنندگان این نامه هستند.با وجود اینکه بسیاری از این افراد به رئیس جمهور اوباما خدمت کرده اند اما این نامه از لحنی انفعالی و تهاجمی برخوردار است.

در حقیقت افرادی چون سیمور مدت طولانی در دولت اوباما حضور نداشتند.آنها افراد تندرویی بودند که در دوره نخست ریاست جمهور اوباما سیاست آمریکا را در قبال ایران هدایت کردند.اما زمانی که ضروری بود که گروهی منعطفتر هدایت مذاکرات را به دست بگیرند آنگاه رئیس جمهور و جان کری ،وندی شرمن را برای هدایت مذاکرات انتخاب کردند.

حتی با تحلیل و بررسی نامه به سختی می توان طبیعت دقیق انتقاد آنرا درک کرد.در بخشی از این نامه آمده است: بسیاری از ما توافقی قدرتمند را ترجیح می دهیم.

این نامه با قصد ارزیابی توافق پیشنهادی و مفید بودن آن برای تاخیر در برنامه اتمی ایران آغاز می شود و آن را راه حلی بلند مدت برای آن نمی بیند.در بخش دیگری از این نامه آمده است: توافق نمی تواند از تلاش ایران برای دستیابی به قابلیت تسلیحات اتمی جلوگیری کند و ادامه می دهد: این توافق نیازی به برچیدن زیرساخت های غنی سازی اتمی ایران نمی بیند و میزان زیر ساخت ها را تنها برای ده یا پانزده سال آتی کاهش می دهد و تدابیری در زمینه شفاف سازی،بازرسی وضع می کند و عواقبی را با هدف ارعاب و ممانعت از دستیابی حقیقی ایران به تسلیحات اتمی در نظر می گیرد.

در بیانیه ابتدایی در این نامه گفته می شود که آنها توافقی قدرتمند تر را ترجیح می دهند که از این لحاظ با جان کری هم نظر هستند.هر فردی در طرف آمریکا و اسرائیل این موضوع را که ایران از تمامی برنامه اتمی خود دست بکشد ،ترجیح می دهد.اما این موضوع روی نخواهد داد.بنابراین سوال در اینجا این است که حداقل ها برای رفع نگرانی های همگان چه می تواند باشد؟

در ادامه این نامه آمده است که توافق اتمی با ایران از دستیابی این کشور به بمب اتمی جلوگیری نمی کند.این کاملا درست نیست.این توافق از دستیابی ایران به بمب اتمی حداقل برای یک دهه یا بیشتر جلوگیری می کند اما برای همیشه از دستیابی این کشور به بمب اتمی جلوگیری نمی کند.آنچه که این نامه به آن اشاره نمی کند این است که هم آمریکا و هم ایران قصد دارند در طول این دوره زیرساختی را ایجاد کنند که روابط خوب را تضمین کند و سبب مشارکت سازنده شود به طوریکه ایران احساس نکند که پس از پانزده سال نیازی به ساختن بمب داشته باشد.

این نامه اینگونه وانمود می کند که امضاء‌ کنندگان آن برچیدن برنامه غنی سازی اتمی ایران را ترجیح می دهند.موضوع جالب اینجاست که این دقیقا همان موضوع اسرائیلی ها و لابی اسرائیلی است.هر فردی که این موضوع را مشاهده کند تعجب خواهد کرد که چگونه موضع اسرائیل وارد این نامه شده است.همچنین این موضوع هم جالب است که نام مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک که نقشی کلیدی در تدوین و انتشار این نامه داشته است تا یک بند به آخر نامه آورده نمی شود.

دیوید آینهورن از امضاء کنندگان این نامه در گزارشی گفته است که این نامه به منزله قرصی سمی برای حمله به مذاکرات نیست که البته این سخن وی بی معنی است.مطمئنا این نامه برای حمله به توافق تهیه شده است.در بخشی از نامه گفته شده است: بازرسی ها باید مراکز نظامی از جمله مراکز سپاه پاسداران و دیگر اماکن حساس را شامل شود.ایران نباید از دسترسی به هر مکانی در کشور جلوگیری کند و یا آنرا به تعویق اندازد.بازرسان باید بتوانند نمونه برداری کنند و با دانشمندان و مقامات دولتی مصاحبه کنند،از اماکن بازرسی کنند و برای بررسی مجدد و تحقیقاتشان درباره فعالیت های گذشته ایران و هرگونه فعالیت های مرتبط با تسلیحات اتمی بتوانند اسناد را کپی برداری کنند. در ادامه این نامه آمده است: این کار باید پیش از هر گونه رفع تحریمها صورت گیرد.

امضاء کنندگان این نامه باید بدانند که اگر دولت آمریکا تلاش کند مفاد آن را اجرایی کند آنگاه مذاکرات با ایران بایستی به پایان برسد.آیت الله خامنه ای رهبر معظم ایران گفته است که بازرسیها نباید شامل اماکن نظامی شوند.او همچنین به طور شفاف اعلام کرده است که ایران انتظار رفع قابل توجه تحریمها بلافاصله پس از امضاء توافق را دارد.

در این نامه بر روی این موضوع پافشاری شده است که آمریکا به علنا اعلام کرده است که با رضایت کنگره حتی پس از انقضاء توافق به ایران اجازه داشتن سوخت اتمی لازم برای ساخت یک سلاح هم داده نمی شود.به نظر می رسد که این هم یکی دیگر از مواضع اسرائیل باشد.

در بخش دیگری از این نامه آمده است: چون ایران به عنوان یک کشور در آستانه اتمی شدن به حال خود رها می شود آمریکا باید از تمامی ابزارهای ضروری از جمله نظامی برای جلوگیری از آن استفاده کند.

این در حالیست که آیت الله خامنه ای به طور علنی اعلام کرده است که به دنبال ساخت و یا استفاده از تسلیحات اتمی نیست.این ایده که ایران به دنبال اتمی شدن است ،حامیانی ندارد.حمایت از حمله نظامی به ایران یک راهکار قدیمی مندرس از دوران بوش است که نتانیاهو هم اکنون آن را تبلیغ می کند.این موضوع همچنین تصادفی نیست که دیوید سانگر نویسنده این نامه فردی است که منعکس کننده نظرات تهاجمی اسرائیل است و در گزارش های خود برای نیویورک تایمز درباره تمایلات و اهداف ایران اغراق آمیز رفتار می کند.