درگذشت یک بازیگر پیشکسوت بر اثر سرطان
مصطفی عبداللهی بازیگر و کارگردان باسابقه تئاتر درگذشت.
این بازیگر و کارگردان باسابقه تئاتر پس از ۱۴ سال مبارزه با بیماری سرطان در حالی که از چند هفته قبل به دلیل وخیم شدن حالش در بیمارستان بستری بود، حدود ساعت ۹ صبح امروز پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه در بیمارستان به دیار باقی شتافت.
نمایش «در اعماق» به کارگردانی عبداللی از چند روز قبل در سالن اصلی تئاتر شهر به صحنه رفته که البته در غیاب وی میکائیل شهرستانی سرپرستی گروه را برعهده دارد.
این فرصت اجرا به دلیل علاقهمندی این هنرمند به اجرای عمومی «در اعماق» هماهنگ شده بود، اما متأسفانه او به دلیل بیماری نتوانست بر صحنه حضور داشته باشد.
مراسم تشییع پیکر این هنرمند متعاقبا منتشر خواهد شد.
مصطفی عبدالهی صحنه زندگی را با عزت ترک کرد/ پهلوانان هم میمیرند
خبرگزاری مهر: عبدالهی از هنرمندان شناخته شده و با سابقه تئاتر ایران در سال ۱۳۳۴ در شهر بروجرد چشم به جهان گشود. او با تأسیس گروه تئاتر «کوچه» در شهر بروجرد به اجرای تئاتر پرداخت و پس از حضور در تئاتر تهران به عضویت گروه تئاتر «هنر» به سرپرستی قطبالدین صادقی درآمد.
او طی ۴ دهه فعالیت خود در عرصه بازیگری و کارگردانی تئاتر در آثار مختلف تئاتری به ایفای نقش پرداخت و نمایشهای متعددی را هم در مقام کارگردان روی صحنه برد.
عبدالهی طی ۱۴ سال گذشته به دلیل ابتلا به بیماری سرطان شرایط سختی را تجربه کرد اما در تمام لحظات مبارزه با بیماری با عزتنفس و شرافت به فعالیت در عرصه تئاتر ادامه داد.
وی از جمله بازیگران و هنرمندان تئاتر بود که حضوری تأثیرگذار در عرصه نمایشهای رادیویی هم داشت. عبدالهی در عرصه تلویزیون نیز به ایفای نقش در تئاتر و مجموعههای تلویزیونی پرداخت که مجموعه «پهلوانان نمیمیرند» از جمله این فعالیتها است.
مصطفی عبدالهی در سن ۶۰ سالگی به مبارزه با بیماری سرطان پایان داد و در بیمارستان پارسیان تهران چشم از جهان فروبست.
خبرگزاری مهر درگذشت مصطفی عبدالهی را به خانواده این هنرمند متعهد، خانواده تئاتر و جامعه هنر تسلیت میگوید.
نظر کاربران
خدا رحمتش کنه
خدا رحمت کنه.
خداوند رحمتش کند
خدا رحمتش کنه
"مرد نکونام نمیرد هرگز "یادش گرامی باد
روحش شاد و يادش گرامي باد.
متاسفانه بهترين هنرمندان اين كشور را داريم يه خاطرسرطان از دست مي دهيم .
خدا رحمتشانن کند.وبه خانواد ه شان صبربدهد.
زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست/هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود/صحنه پیوسته بجاست/خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
سلام خدا رحمتش کند با دیدن عکسش به یاد دوره بچگی هایم افتادم الهی به حق خودت رحمتش کن