«آریان» چطور به آخر خط رسید؟
پنجمین آلبوم یا به عبارتی آخرین کار گروه «آریان» در آخرین روزهای سال گذشته منتشر شد. بعد از سالها جنجال بالاخره این آلبوم به بازار آمد تا این گروه قدیمی از این طریق از طرفدارانشان خداحافظی کرده باشند.
سه سال پیش گروه آریان اعلام کرد که در حال تهیه و تولید پنجمین آلبومشان است. قبل از تهیه این آلبوم هم مشکلاتی بر سر راه این گروه به وجود آمده بود اما شاید مسائلی که در راه انتشار پنجمین کارشان به وجود آمد تیر خلاصی برای این گروه پر طرفدار بود.
این گروه در تاریخ موسیقی پاپ ایران بسیاری از عنوانهای «اول» را از آن خود کرد؛ اولین گروه پاپ بعد از انقلاب، اولین گروه مختلط تاریخ موسیقی ایران، اولین گروه پاپ دارنده گروه کر و صاحب عنوان پرفروشترین آلبوم تاریخ موسیقی پاپ ایران.
مسیر موفقیت آنان بعد از انتشار تک آهنگشان با «کریس دی برگ» خواننده مشهور ایرلندی تغییر کرد. اما در راه این موفقیت ناگهان دعواها و چالشها بالا گرفت و رسانهای شد و در نهایت هم از آریانیها را از مسیر خارج کرد.
هنوز مشخص نیست که دلیل اصلی به بن بست رسیدن این گروه پاپ چه بود. به گفته علی پهلوان خواننده این گروه، ادامه دار شدن مشکلات آنان بر سر مجوز گرفتن برای اجرا بعد از گذشت ۱۵ سال در زمانی که دیگر هم خبری از آن حوصله و صبر روزهای جوانی برایشان باقی نمانده سختتر از گذشته شده بود. به قول خودشان حالا دیگر آدمهایی نزدیک به چهل سال شده بودند و دیگر جانی برای گروه نمانده بود.
ماجرا از آنجایی آغاز شد که دفتر موسیقی در سال ۹۱ همزمان با آغاز گرفتن پرونده مجوز آلبوم به ترانههای «آریان» مجوز نداد. پس از رفت و آمد و اصلاحهای فراوان در نهایت زمانی که مجوز آلبوم به صورت کامل در نیمههای سال ۹۲ داده شد، علی پهلوان به استرالیا مهاجرت کرده بود، نینف امیرخاص و سحر کاشمری آمریکا بودند، برزو بدیهی دیگر کار موسیقی نمیکرد و پیام صالحی هم مشغول کارهای مستقل خودش بود.
در نهایت قرار شد که با همکاری چندین تنظیم کنندهی دیگر قطعات بازبینی و ریمیکس شوند تا انتقاد علی پهلوان مبنی بر قدیمی بودن سبک آهنگها هم از بین برود.
او گفته بود: «گذشت سه سال از تولید آلبوم و تغییر ذائقه مردم هم خودش مسالهای است. دو سال مجوز نگرفتن برای یک آلبوم پاپ، اتفاق بسیار بدی است.»
به همین دلیل مدتی شایعه این مطرح شد که کار گروه به حالت تعلیق درآمده است و نمیخواهند که آلبومشان منتشر شود. آنان حتی پیام صالحی را به عنوان نماینده خود انتخاب کردند تا با شرکت ترانه شرقی وارد مذاکره شده و این شرایط را تغییر دهد.
پیام صالحی پس از مدتی اعلام کرد: «در جلساتی که با آقای «رجبپور» داشتیم، متأسفانه نتوانستیم به جمعبندی اصولی و منطقی برسیم و از این رو با نظر همه اعضای گروه، فعالیتهای «آریان» را فعلاً به حالت تعلیق در آوردیم.»
به گفته وی: «ما خواستههایی از قبیل فعالیت مستقل و عدم انتشار آلبوم «آریان ۵» (به دلیل کهنه شدن فضای آثار و تنظیمها) داشتیم؛ ولی متأسفانه مبلغی از سوی این شرکت برای خواسته ما طلب شد که منطقی نبود و همین مسئله منجر به اتخاذ چنین تصمیمی از سوی اعضای گروه شد.»
با انتشار این گفته و همچنین واکنشهای علی پهلوان در صفحه شخصی خودش باعث شد تا آتش این دعوا شعله ورتر شود و به دنبال آن یکی از اعضای شرکت ترانه شرقی واکنش نشان داده و شروع به افشاگری کند.
او ادعای اعضای گروه را رد کرد و مدعی شد که رجبپور برای تعلق خاطری که به «آریان» دارد این سنگ اندازی را انجام داده است و نه شرکت ترانه شرقی که طولانی شدن گرفتن مجوز در این سالها از انتشار آلبوم آریان جلوگیری کرده است.
مجید روغنی اینچنین افشاگری: «رد شدن اشعار از سوی دفتر موسیقی توضیح منطقی نداشت؛ زیرا برخلاف تمام دورانها تنها میگفتند شعر بد است، وزن ندارد، شاعر معتبر نیست و بیسابقه است، فن بیان ادا کننده شعر نیست و... در کمال ناباوری آقای میرمانی بعد از خواندن یکی دو شعر گفتند این شعرها تحریکآمیز است و برای جوانان خوب نیست و اصولاً اعتقاد داشتند این شعرها اروتیک هستند! شما تصور کنید که وقتی چنین تفکری در دفتر موسیقی حاکم باشد -آن هم برای یک گروه مختلط- چه جبههای گرفته میشود؟»
پس از این جنجالها رجبپور، مدیر عامل شرکت ترانه شرقی هم سکوت خود را شکست و اعلام کرد: «در صورت توافق آریانیها طرحی نو دراندازند تا آلبوم جدیدی تحت عنوان آریان پنج آماده کنند و من هم موافقت میکنم که این آلبوم آماده را کنار بگذاریم. ما هم پس از انجام این کار، متقابلاً با آنها به گونهای تعامل خواهیم کرد که به نفعشان باشد. آنها میتوانند پس از این اقدام به هر نحوی که دوست دارند، فعالیت کنند. مسیر دوم این است که آریانیها ترجیح میدهند آریان دیگر وجود نداشته باشد و هریک جداگانه کار خودشان را انجام بدهند. در آن صورت، ترانه شرقی تصمیم میگیرد که آلبوم پنجم منتشر شود یا نه. حالت سومی به ذهن من نمیرسد، مگر اینکه پیشنهاد جدیدی از سوی آریانیها برسد.»
او تاکید کرده بود که «تمام حقوق مرتبط با آثار منتشرشده و منتشر نشده گروه آریان که ترانهشرقی مجوزش را گرفته، متعلق به این موسسه است. آلبوم «آریان۵» هم از این قاعده خارج نیست و ما تصمیم خواهیم گرفت که منتشر شود یا نه.»
پس از این اتمام حجت بود که دیگر تکلیف آریان هم روشن شده بود. همه این دعواها و چالشهای رسانهای ادامه داشت تا اینکه علی پهلوان و شرکت ترانه شرقی، پشت صحنه با هم توافق کردند این اثر به عنوان آخرین آلبوم «آریان» راهی بازار شود و پس از آن هر کدام از اعضای آریان، خارج از شکل گروهی به فعالیتهای هنری خود ادامه دهند.
با تمام این حرفها و حدیثها در نهایت آخرین آلبوم آریان در آخرین روزهای سال گذشته با ۱۱ قطعه به بازار آمد. هم به عنوان عیدی آریاییها و هم به عنوان خداحافظی.
قرار نبود که این آلبوم یا نام «خداحافظ» منتشر شود. اما به گفته اعضای گروه با آنکه چند ماهی بود که خبر خداحافظی این گروه از فعالیتهای هنری به گوش میرسید اما باز هم افرادی بودند که از این اتفاق خبر نداشتند.
وقتی هم که بیش از سه سال از فعالیت گروه بگذرد و تعدا اجراها هم به ۶عدد در سال برسد طبیعی است که حتی اندکی هم از یادها رفته باشد. به این ترتیب آلبوم به نام «خداحافظ» تغییر نام داد تا علنا دفتر فعالیت گروه آریان بسته شود.
این آلبوم با شعار «لطفا کپی نکنید» منتشر شد و همزمان بر روی سابت «بیب تیونز» قرار گرفت تا مخاطبان بتوانند آن را به صورت اینترنتی هم خریداری کنند. فردای آن روزی هم که آلبوم در ایران منتشر شد، در تمام سایتهای معروف فروش بین المللی قرار گرفت. سایتهایی مثل آی تونز، گوگل پلی، آمازون و رادیوهای اینترنتی معروف مثل اسپاتی فای، آردیو، آیهارت رادیو و…
هشت قطعه آن از ساخته های علی پهلوان، دو قطعه از ساختههای شراره فرنژاد و یک قطعه هم از کارهای سیامک خواهانی است، شهاب حسینی، فرشاد فارسیان و سعید مدرس در غیاب نینف امیرخاص وظیفه تنظیم قطعات آلبوم را به عهده داشته اند و امیر تفرشی هم قطعات را میکس و مستر کرده است.
فرزاد فخرالدینی و بابک صفرنژاد نوازندگان حرفهای گیتار الکتریک و هارمونیکا (سازدهنی) هم به عنوان نوازنده مهمان در این آلبوم حضور دارند.
در این آلبوم جنس شعرها متفاوت است و بعضی از قطعات، فضای دلتنگ و غمگین تری نسبت به کارهای پیشین آریان دارند.
طی سالهای فعالیت این گروه، چهار آلبوم دیگر هم با عنوان «آلبوم گل آفتابگردون»، «و اما عشق»، «تا بینهایت» و «بیتو با تو» از سوی آنان منتشر شد و برخی ترانههایشان تا مدتها در صدر جدول محبوبترینها قرار گرفت.
نظر کاربران
آلبومش افتضاح بود