ماجرای یادداشت عاشقانه بابک حمیدیان

اکران فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» به کارگردانی صفی یزدانیان با اتفاقات متفاوتی همراه شد؛ از تند شدن ضربان قلب زهرا حاتمی به‌خاطر حضور دوباره‌اش در صحنه و یاد کردن از بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، علی حاتمی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی و ... تا یادداشت کوتاه بابک حمیدیان برای عشق از دست رفته‌اش.

خبرگزاری ایسنا: اکران فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» به کارگردانی صفی یزدانیان با اتفاقات متفاوتی همراه شد؛ از تند شدن ضربان قلب زهرا حاتمی به‌خاطر حضور دوباره‌اش در صحنه و یاد کردن از بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، علی حاتمی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی و ... تا یادداشت کوتاه بابک حمیدیان برای عشق از دست رفته‌اش.

فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» اولین ساخته بلند صفی یزدانیان امروز، ۱۹ بهمن‌ماه در جشنواره فیلم فجر به‌نمایش درآمد.

پیش از نمایش این فیلم، زهرا حاتمی - همسر زنده‌یاد علی حاتمی - همراه با دیگر عوامل سازنده این فیلم، در میان تشویق تماشاگران روی صحنه رفتند. زهرا حاتمی که پس از سال‌ها، یک‌بار دیگر روی صحنه رفته بود، گفت: آنقدر خوشحالم که می‌خواهم گریه کنم.

همچنین ایرج رامین‌فر - طراح صحنه این فیلم - جای کارگردان‌هایی قدیمی را مانند بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، علی حاتمی و ... خالی کرد و بر آن‌ها درود فرستاد.

صفی یزدانیان - نویسنده و کارگردان فیلم - نیز گفت: این فیلم، نسبت کوچکی با فیلم «سوته‌دلان» اثر زنده‌یاد علی حاتمی دارد و افتخار می‌کنم که خانم زهرا حاتمی نیز در آن حضور دارد.

این فیلمساز تمام نمایش‌های فیلمش را به علی حاتمی تقدیم کرد.

پس از نمایش این فیلم، نشست پرسش و پاسخ آن مطابق معمول در تالار سعدی برج میلاد برگزار شد.

در آغاز این نشست، یادداشت کوتاهی از بابک حمیدیان خوانده شد. او در این یادداشت، با ابراز قدردانی از ساخت این فیلم، نوشته بود: «همراه با شما فیلم را دیدم و بسیار گریستم چراکه من هم عشقی از دست رفته دارم.»

سپس یزدانیان درباره‌ی ورود دیرهنگامش به عرصه ساخت فیلم بلند سینمایی، گفت: نمی‌توانستم این فیلم را زودتر بسازم. شاید باید دسته‌جمعی بزرگ می‌شدیم تا برای ساخت این فیلم، مناسب می‌شدیم.

او درباره‌ی ایده‌ی اولیه‌ی ساخت فیلمش نیز گفت: خیلی پر ایده نیستم، اما از سال‌ها پیش، ایده این فیلم را داشتم و از اول هم قرار بود لیلا حاتمی و علی مصفا در آن بازی کنند. علی مصفا مدت‌ها زحمت کشید تا سرمایه ساخت فیلم را تأمین کند.

در ادامه، زهرا حاتمی درباره‌ی حضورش در این فیلم و احتمال ادامه یافتن فعالیت بازیگری‌اش، گفت: به‌خاطر دلبستگی‌های خانوادگی دوست داشتم در این فیلم بازی کنم. ضمن این‌که اطمینان داشتم که جمعی قابل اعتماد، این فیلم را می‌سازد.

او یادآوری کرد: من فقط با همسرم، علی حاتمی کار می‌کردم و بعد از رفتن او، فقط یک‌بار در کنار داماد عزیزم، علی مصفا کار کردم تا این‌که آقای صفی یزدانیان که از دوستان نزدیک خانواده‌ی ما است، پیشنهاد بازی در این فیلم را مطرح کرد و چون جمعی خانوادگی و دوستانه بود، پذیرفتم.

علی مصفا، بازیگر و تهیه‌کننده این فیلم نیز با اظهار خوشحالی از ساخت این اثر، گفت: برایم بسیار شیرین بود بعد از مدت‌ها که درپی ساخت این فیلم بودیم، این اثر ساخته شد و به نظرم مورد پسند تماشاگران قرار گرفته است.

این بازیگر سینما در پاسخ به پرسشی درباره‌ی کار کردنش در زمینه‌ی یوگا، توضیح داد: من یوگی نیستم؛ چند سال پیش برای فیلم «پری» آقای مهرجویی یوگا کار کردم و برای این فیلم هم مدت‌ها تمرین کردم تا دوباره یادم آمد.

او در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران مبنی بر این‌که فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» چقدر تحت تأثیر سینمای اصغر فرهادی است، با لحنی طنز‌آمیز گفت: احتمالا ایشان، آقای پیمان معادی را با من اشتباه گرفته‌اند.

لیلا حاتمی نیز در سخنان کوتاهی گفت: هربار که فیلم را می‌بینم، بیشتر آن را دوست دارم.

این بازیگر در پاسخ به پرسشی درباره‌ی این‌که بازی‌های فیلم تا چه اندازه توسط او و علی مصفا طراحی شده است، گفت: طراحی نکردیم، فقط سناریو را خواندیم و اجرا کردیم.

در این نشست، ایرج رامین‌فر، طراح صحنه این فیلم نیز با ارائه توضیحاتی درباره‌ی همکاری‌اش در این پروژه، گفت: تنها مشکل ما این بود که شهر رشت (لوکیشن فیلم) مانند تهران، گرفتار بساز و بفروش‌های بدسلیقه است که این موضوع، کنترل رنگ را دشوار می‌کند.

او اضافه کرد: ‌داستان فیلم ما، کهنه اما متفاوت است، به‌دلیل موضوع عاشقانه‌ای که دارد و این عشق رسما یکی از دو قهرمان داستان را به جنون می‌کشاند.

در ادامه، یزدانیان نیز درباره‌ی حضور نداشتن عنصر کشمکش در فیلم و این‌که این فیلم صرفا اثری نوستالوژیک است، توضیح داد: فیلم ما صرفا یک اثر نوستالوژیک نیست و بزرگ‌ترین کشمکش آن، خانواده‌ای است که متلاشی شده و تلاش می‌کنیم اجزای جداشده آن را کنار هم بیاوریم.

او درباره‌ی انتخاب نام فیلم نیز گفت: در این فیلم، ناهم‌زمانی وجود دارد و این موضوع، بسیار مهم است. از سوی دیگر، سال‌ها پیش داستان «پاییز پدرسالار» اثر مارکز را خوانده بودم و نام فیلم را از یکی از دیالوگ‌های همین داستان گرفتم.

او در پاسخ به پرسشی درباره‌ی تلفیق موسیقی ایرانی و فرانسوی در فیلمش، گفت: یکی از تم‌های فیلم، نگاه ایرانی به غرب است و این تلفیق هم بر همین اساس رخ داده است.

یزدانیان در پایان، با اشاره به حضور فیلمش در دو بخش هنر و تجربه و نگاه نو جشنواره فیلم فجر، گفت: حتما قرار نیست اکران عمومی ما در گروه هنر و تجربه باشد.

در این نشست، دیگر عوامل فیلم نیز توضیحاتی را درباره‌ی همکاری‌شان در این پروژه ارائه کردند.