ارتباط خودکشی دانشجوی دکترا با بورسیه ها
صادق زیباکلام در روزنامه شرق نوشت: هرکس که شنید «حسین خجسته‌نیا» خودکشی کرده، از بهت و حیرت، از ناباوری و بالاتر از همه تألم و تأثر همان‌جا نشست. همه به‌جای اینکه بپرسند «چرا»، بی‌اختیار می‌گفتند «یعنی چه؟» چون نمی‌توانستند باور کنند که او خودش را کشته است.
صادق زیباکلام در روزنامه شرق نوشت: هرکس که شنید «حسین خجسته‌نیا» خودکشی کرده، از بهت و حیرت، از ناباوری و بالاتر از همه تألم و تأثر همان‌جا نشست. همه به‌جای اینکه بپرسند «چرا»، بی‌اختیار می‌گفتند «یعنی چه؟» چون نمی‌توانستند باور کنند که او خودش را کشته است.
مشکل این بود که خیلی‌ها این دانشجوی دوره دکترا که همیشه لبخند بر لب داشت را می‌شناختند. شاید اسمش را یا اینکه در چه رشته‌ای درس می‌خواند یا در کدام مقطع تحصیل میکند را نمی‌دانستند، اما می‌دانستند دانشجوی دانشکده خودمان است.
ورودی٨٧ بود؛ جزو دانشجویان ممتاز دکترای روابط بین‌الملل و جزو استعدادهای درخشان. آنقدر بر کار و درس خود مسلط بود که در کلاس‌های آمادگی روابط بین‌الملل و زبان که دانشکده برای جمعی به راه انداخته بود، تدریس می‌کرد. از نظر «کلاس‌داری» و «فن تفهیم به دانشجو» و بالاخره سواد و معلومات انصافا جزو بهترین استادان این دوره‌ها بود و قطعا اگر عضو هیات‌علمی می‌شد، استاد بسیار برجسته و توانمندی می‌شد.
یک‌بار برای او و اردشیر پشنگ- از هم‌دوره‌ای‌‌هایش- یک مشکل اداری در رابطه با استعدادهای درخشان پیش آمده بود. پشنگ از من تقاضا کرد با دکتر زهتابیان، مدیر کل تحصیلات تکمیلی دانشگاه و مسوول کمیته موارد خاص، صحبت کنم. حسین با حالت شوخی‌وجدی گفت اگر پای استاد زیباکلام بیاید وسط، آن مختصر شانسی هم که داریم، هوا میشود.
فردا یا چندروز دیگرش به دفتر من آمد و کلی عذرخواهی کرد که یک وقت جسارت نکرده باشد. فکر نکنم در این شش‌سال‌و‌اندی که در دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی بود کسی از او بی‌ادبی یا رفتاری غیرمعقول دیده باشد. به‌غایت افتاده و باادب بود؛ حتی نسبت به مستخدمان دانشکده.
حسین خجسته‌نیا قطعا نابغه نبود؛ اما انصافا حق وی هم نبود که در سی‌وچندسالگی به خاک سپرده شود و یک‌عمر خانواده‌اش را داغدار کند. او یک‌سروگردن از استادانی که در دور دوم ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، وارد دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی شدند باسواد‌تر بود. نیازی به اینکه به‌دنبال عامل یا مقصر خودکشی حسین بگردیم، نیست! در فاصله ٩٢-٨٨ عملا ملاک و معیارهای علمی و آکادمیک چه در خصوص بورسیه‌کردن دانشجویان دوره دکترا و چه بدتر از آن درخصوص جذب هیات علمی در دانشگاه‌ها - اگر نگفته باشیم که عملا کنار گذاشته شدند- بسیار کم‌رنگ شدند.
حکایت بورسیه‌های غیرقانونی که زبانزد خاص‌وعام شده، اما داستان جذب هیات‌علمی در چهارسال دوم دولت احمدی‌نژاد متاسفانه هنوز بازتابی نیافته است. بدون علم و اطلاع گروه‌های آموزشی و استادان باتجربه، فردی که کسی او را نمی‌شناخت با یک حکم کارگزینی عضو جدید این یا آن گروه آموزشی می‌شد. حاجت به گفتن نیست که حامی و پشتوانه اینگونه استخدام‌ها چه بود؟
مساله‌ای که در این استخدام‌ها رعایت نمی‌شد، توانمندی‌های علمی، پیشینه تحقیقاتی، مقالات علمی چاپ‌شده، نظر استادان گروه آموزشی مربوطه و این‌دست ملاحظات بودند. امثال حسین خجسته‌نیا همه اینها را داشتند یا دست‌کم خیلی بیشتر از کسانی که جلو چشمانشان به عنوان استاد استخدام می‌شدند، داشتند. نیازی به مطالعات و تحقیقات گسترده پیرامون توانایی‌های علمی جذب‌شدگان هیات‌علمی سال‌های اخیر وجود ندارد.
یک خبرنگار معمولی هم می‌تواند یکی،دوساعت با دانشجویان به‌خصوص رشته مطالعات منطقه‌ای یا علوم‌سیاسی دانشگاه تهران صحبت کند تا متوجه شود اوضاع از چه قرار است؟ نمی‌دانم چرا ما از تجربه تربیت‌مدرس درس نگرفته‌ایم؟ تربیت‌مدرس قرار بود دانشگاهی شود که صددرصد حسب جهان‌بینی دولتی عمل کند. بعد هم تک‌تک استادان آن گلچین شدند و یکایک دانشجویان آن هم دستچین، اما حاصل آن درنهایت دانشگاهی مثل سایر دانشگاه‌ها شد.
پرکردن رشته مطالعات منطقه‌ای، علوم‌سیاسی یا مطالعات جهان در دانشگاه تهران از یک طرز فکر خاص، نه‌تنها آن منظوری را که متولیان امر داشتند برآورده نخواهد کرد، بلکه در بلندمدت سطح علمی این واحد‌ها را به‌شدت تنزل خواهد داد چرا که ملاک استخدام استاد متاسفانه توان علمی نبوده، بلکه رویکرد و نگاه آنها به مسایل رسمی است. حسین خجسته‌نیا از این نوع رویکرد آسیب دید.
او بعد از صحبت با رییس دانشکده ظاهرا هیچ‌امید و شانسی برای عضویت در هیات‌علمی نداشت و از آنجا که از مدت‌ها احساس نومیدی در روح و جانش پخش شده بود، کپسول سیانوری را که از قبل تهیه کرده بود با یک جرعه آب در دفتر رییس دانشکده سرمی‌کشد. او اکنون زیر خاک آرمیده، اما بسیاری از دانشجویان مستعد دانشگاه تهران، چنین احساسی دارند و جلو چشمانشان شاهد هیات‌علمی‌شدن و بورسیه‌شدن کسانی هستند که عدالت، انصاف، وجدان، حق و... را هرگونه تعریف کنیم، سزاوار آن نیستند.
مشکل این بود که خیلی‌ها این دانشجوی دوره دکترا که همیشه لبخند بر لب داشت را می‌شناختند. شاید اسمش را یا اینکه در چه رشته‌ای درس می‌خواند یا در کدام مقطع تحصیل میکند را نمی‌دانستند، اما می‌دانستند دانشجوی دانشکده خودمان است.
ورودی٨٧ بود؛ جزو دانشجویان ممتاز دکترای روابط بین‌الملل و جزو استعدادهای درخشان. آنقدر بر کار و درس خود مسلط بود که در کلاس‌های آمادگی روابط بین‌الملل و زبان که دانشکده برای جمعی به راه انداخته بود، تدریس می‌کرد. از نظر «کلاس‌داری» و «فن تفهیم به دانشجو» و بالاخره سواد و معلومات انصافا جزو بهترین استادان این دوره‌ها بود و قطعا اگر عضو هیات‌علمی می‌شد، استاد بسیار برجسته و توانمندی می‌شد.
یک‌بار برای او و اردشیر پشنگ- از هم‌دوره‌ای‌‌هایش- یک مشکل اداری در رابطه با استعدادهای درخشان پیش آمده بود. پشنگ از من تقاضا کرد با دکتر زهتابیان، مدیر کل تحصیلات تکمیلی دانشگاه و مسوول کمیته موارد خاص، صحبت کنم. حسین با حالت شوخی‌وجدی گفت اگر پای استاد زیباکلام بیاید وسط، آن مختصر شانسی هم که داریم، هوا میشود.
فردا یا چندروز دیگرش به دفتر من آمد و کلی عذرخواهی کرد که یک وقت جسارت نکرده باشد. فکر نکنم در این شش‌سال‌و‌اندی که در دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی بود کسی از او بی‌ادبی یا رفتاری غیرمعقول دیده باشد. به‌غایت افتاده و باادب بود؛ حتی نسبت به مستخدمان دانشکده.
حسین خجسته‌نیا قطعا نابغه نبود؛ اما انصافا حق وی هم نبود که در سی‌وچندسالگی به خاک سپرده شود و یک‌عمر خانواده‌اش را داغدار کند. او یک‌سروگردن از استادانی که در دور دوم ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، وارد دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی شدند باسواد‌تر بود. نیازی به اینکه به‌دنبال عامل یا مقصر خودکشی حسین بگردیم، نیست! در فاصله ٩٢-٨٨ عملا ملاک و معیارهای علمی و آکادمیک چه در خصوص بورسیه‌کردن دانشجویان دوره دکترا و چه بدتر از آن درخصوص جذب هیات علمی در دانشگاه‌ها - اگر نگفته باشیم که عملا کنار گذاشته شدند- بسیار کم‌رنگ شدند.
حکایت بورسیه‌های غیرقانونی که زبانزد خاص‌وعام شده، اما داستان جذب هیات‌علمی در چهارسال دوم دولت احمدی‌نژاد متاسفانه هنوز بازتابی نیافته است. بدون علم و اطلاع گروه‌های آموزشی و استادان باتجربه، فردی که کسی او را نمی‌شناخت با یک حکم کارگزینی عضو جدید این یا آن گروه آموزشی می‌شد. حاجت به گفتن نیست که حامی و پشتوانه اینگونه استخدام‌ها چه بود؟
مساله‌ای که در این استخدام‌ها رعایت نمی‌شد، توانمندی‌های علمی، پیشینه تحقیقاتی، مقالات علمی چاپ‌شده، نظر استادان گروه آموزشی مربوطه و این‌دست ملاحظات بودند. امثال حسین خجسته‌نیا همه اینها را داشتند یا دست‌کم خیلی بیشتر از کسانی که جلو چشمانشان به عنوان استاد استخدام می‌شدند، داشتند. نیازی به مطالعات و تحقیقات گسترده پیرامون توانایی‌های علمی جذب‌شدگان هیات‌علمی سال‌های اخیر وجود ندارد.
یک خبرنگار معمولی هم می‌تواند یکی،دوساعت با دانشجویان به‌خصوص رشته مطالعات منطقه‌ای یا علوم‌سیاسی دانشگاه تهران صحبت کند تا متوجه شود اوضاع از چه قرار است؟ نمی‌دانم چرا ما از تجربه تربیت‌مدرس درس نگرفته‌ایم؟ تربیت‌مدرس قرار بود دانشگاهی شود که صددرصد حسب جهان‌بینی دولتی عمل کند. بعد هم تک‌تک استادان آن گلچین شدند و یکایک دانشجویان آن هم دستچین، اما حاصل آن درنهایت دانشگاهی مثل سایر دانشگاه‌ها شد.
پرکردن رشته مطالعات منطقه‌ای، علوم‌سیاسی یا مطالعات جهان در دانشگاه تهران از یک طرز فکر خاص، نه‌تنها آن منظوری را که متولیان امر داشتند برآورده نخواهد کرد، بلکه در بلندمدت سطح علمی این واحد‌ها را به‌شدت تنزل خواهد داد چرا که ملاک استخدام استاد متاسفانه توان علمی نبوده، بلکه رویکرد و نگاه آنها به مسایل رسمی است. حسین خجسته‌نیا از این نوع رویکرد آسیب دید.
او بعد از صحبت با رییس دانشکده ظاهرا هیچ‌امید و شانسی برای عضویت در هیات‌علمی نداشت و از آنجا که از مدت‌ها احساس نومیدی در روح و جانش پخش شده بود، کپسول سیانوری را که از قبل تهیه کرده بود با یک جرعه آب در دفتر رییس دانشکده سرمی‌کشد. او اکنون زیر خاک آرمیده، اما بسیاری از دانشجویان مستعد دانشگاه تهران، چنین احساسی دارند و جلو چشمانشان شاهد هیات‌علمی‌شدن و بورسیه‌شدن کسانی هستند که عدالت، انصاف، وجدان، حق و... را هرگونه تعریف کنیم، سزاوار آن نیستند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
در مورد تربیت مدرس حقیقتو گفتین، بالاخره یکی پیدا شد یه حرفی بزنه
از صحبت های آقای زیبا کلام هم نمیتوان برداشت کرد که علت خودکشی واقعا چه بوده, چرا یک دانشجو در این سطح و با این توصیفات آقای زیبا کلام, باید دست به خودکشی بزنه, خدا به بقیه رحم کنه, که افراد عادی هستن و امتیازی ندارند, ناامیدی و افسردگی گریبان همه جامعه رو گرفته
حیف شدولی خودکشی راهش نبود آقای زیبا کلام درست فرمودن که بعضیاچگونه حقشان پایمال میشوندایکاش بجایی برسیم که بجای پارتی بازی ازشایسته سالاران پشتیبانی وحمایت کنند به امید آن روز......
حرفهای جناب زیبا کلام در مورد بورسیه ها و استخدام اعضای هیات علمی کاملا درست هست، ولی ایشان چطور دانشجوی نخبه، باسواد و استعداد درخشانی بوده که بعد از 6سال و نیم هنوز فارق التحصیل نشده، تازه درخواست هیات علمی شدن دانشگاه تهران رو هم داشته بگونه ای که به خاطر ان دست به خودکشی زده، ماجرا عجیب به نظر میرسد و واقعیت باید چیز دیگری باشد.
پاسخ ها
شايد به خاطر سربازي طولش داده. شما مگه مي شناسيش كه قضاوت مي كني.
این چه منطقیه؟ مگه کسی پایان نامه اش طول بکشه دانشجوی ضعیفیه؟ لطفا بدون آگاهی نظر ندید.
اشتباهی مثبت دادم.من دانشجوی دوره دکتری هستم و جدای از تایید حرفهای جناب زیباکلام میخواستم به ناشناس بگم که اتفاقا خیلی وقتا تزهای خوب بیشتر طول میکشن
ظاهرا شما بدون اطلاعات حرف میزنید، طول دادن دوره دکترا انهم به خاطر سربازی!!! حرف شما خیلی خنده دار است لطفا قبل از حرف زدن کمی فکر کنید، ضمنا فقط شما دانشجوی دکترا نیستی بقیه هم از دانشگاه سر در میارن، اون تزهایی که زیاد طول میکشه اکثرا تزهای ازمایشگاهی هستن که ممکنه دیر جواب بدن، نه پایان نامه هایی که با بررسی متون یا کار در عرصه انجام میشود، ضمنا شما اصلا متوجه منظور بنده مبنی بر کتمان واقعیت ماجرا نشده اید،موضوع این است که چرا واقعیت ماجرا به مردم گفته نمیشود، و فوت این بنده خدا یک سوژه برای اظهار نظرهای شخصی شده
یعنی هر کسی به هر چیزی که دلش میخواد اگه نرسید راهش خودکشییه. پس ما هم باید خودمونو بکشیم.
پاسخ ها
بکش خودتو
چون با هیات علمیش موافقت نشده خودکشی کرده؟ این که دلیل نمیشه! آدم کی برای استخدام به جاهای مختلف رجوع میکنه و جواب نمیگیره. حتماً خیرتی توش بوده آمدم نباید اینقدر ضعیف باشه که برای این موضوع خودش رو بکشه.
به هرحال وبه هردليل خدا رحمتش كنه،ازمرگش متأسف شدم
تا دیروز که همه عالم و آدم خودکشی ایشان را تکذیب می کردند و علت مرگ را ایست قلبی اعلام میکردند عجب زمانه ای شده
گفته های جناب آقای زیباکلام کاملا" درست واین روال جامعه فعلی ما است .ولی در مبارزه با مشکلات آدم نباید ضعف از خودش نشان دهد وجهت رسیدن به اهداف راهها وروشهای زیادی وجود دارد و خودکشی راهش نیست ، در جامعه فعلی ما حق خوری وجق کشی وپایمال کردن حقوق دیگران زیاد هست واصلا" از اصول بحساب می آید زیرا کسی نمیتواند از حقوق خود دفاع کند ،
آقای زیباکلام چرابا دوستان تون در دولت یازدهم صحبت نکردید که مشکل ایشون راحل کنند تا دست به چنین اقدامی نزند .
درود بر شرف و وجدان این دانشجوی بزرگ. بعضی اوقات تنها با دادن یک باج سنگین میتونید مفهوم رو برسونید. ولی متاسفانه خیلی ها هستند که این رو هم نمیفهمند. بی کفایتی مسئولین در جامعه امروز ما بیداد میکنه، در این جامعه هیچکس از کاربلد استفاده ممیکنه، همه چی شده لابی... این نوع جوامعی مطمئناً پیشرفت نمیکنن و مسئولش هم بی لیاقتی بعضی هاست.
یکی از کسانی که الان هیأت علمی است با لیسانس شیمی برای علوم سیاسی بورس شده و الان هیأت علمی است!!!!!
پاسخ ها
این راست گفت است!!!
با سلام: اولا" خودكشي بزرگترين ضعف انسان است اگر در جنگ روزمره زندگي با مشكلات باشه و اين تنها و ساده ترين راه فرار از مشكلات است و كساني به اين راه ميروند كه در مرتبه اول خود را باورندارند و در مرتبه دوم مقاومت را نمشناسند من فكر ميكنم خودكشي ايشان ريشه در مسائل روحي و رواني خودش اداشته است وگر نه 99% افراد اين مملكت صبح تا شب گرفتار همين مصيبتها هسنتد ولي چيزي كه آنها را سر پا نگه داشته مبارزه با اين مصيبتهاي اجتماعي است كه منابع گوناگون دارد و مختص همه جوامع بشري بوده و هيچ فرقي هم ندارد كه در جامعه اروپايي و آمريكايي باشي يا جامعه ايراني و غيره خداوند به همه ما صبر مقاومت و درايت در مبارزه با اين گونه مشكلات را را عنايت فرمايد... آمين
لعنت خدابرتمامی کسانی که زمینه های این عمل رادریک جوان ممتازمملکت به وجودآوردند. من هرگزهرگزهیچیک ازافرادی که باعث به وجودآمدن این وضعیت برای بسیاری ازجوانان درکشورشدندرانمیبخشم وهمه شان رافقط وفقط به خداواگذارمیکنم. مرگ بالاترین وبزرگ ترین عدالت خداوندرحمان هست. خدادراین جهان به هرفردمهلت میدهدوانسان سرکش تابتواندگستاخی میکند. روزی همه می میرندوتک تک مابایددردرگاه خداوندپاسخگوی آثاری که درزندگی دیگران داشتیم باشیم. فمن یعمل مثقال ذره خیرایره. ومن یعمل مثقال ذره شرایره.
اقای زیباکلام هراتفاقی را که درجامعه رخ میدهد یک جورایی به دولت قبل ربط میدهد دانشجوی مرحوم به هردلیلی که فوت کرده ماحق نداریم ازمرگ اون درجهت اهداف خودمان استفاده کنیم در ضمن مقامات مسعول دردولت نظربه ایست قلبی دادن یا اونها نمی فهمند یاانکه زیباکلام همه فن حریف شده ازغم واندوه خانواده مرحوم نباید قافل بشیم وهرچه به فکرمان میرسه رابیان کنیم
واقعا متاثر شدم . اکثر تحصیل کردهها نالانند