معمای جسد دختر جوان در کنار بزرگراه

روزنامه شرق: متهمان پرونده قتل دختری جوان که جسدش کنار بزرگراهی در تهران پیدا شده ‌بود، ادعا کردند مقتول جانش را به دلیل مصرف مواد از دست داده ‌است.

ماموران پلیس سال٨٩ باخبر شدند جسد دختری جوان به نام ریحان کنار بزرگراه چمران پیدا شده ‌است. این در حالی بود که پدر ریحان مفقودشدن او را به پلیس خبر داده‌ بود. زمانی که تحقیقات در این خصوص آغاز شد، ماموران متوجه شدند ریحان مواد مصرف می‌کرده و روز حادثه نیز همراه چند جوان بوده. با شناسایی متهمان، آنها بازداشت شدند و تحقیقات آغاز شد.

سه مرد جوان مدعی‌ شدند در قتل نقشی نداشته‌اند اما دونفر از آنها اعتراف کردند برای برقراری رابطه جنسی با مقتول او را به کلبه‌ای در منطقه‌ای اطراف بزرگراه چمران کشانده‌اند. با پایان جلسه بازپرسی، پرونده با صدور کیفرخواست قتل عمدی به دادگاه کیفری‌ استان تهران فرستاده ‌شد. روز گذشته متهمان برای دفاع از خود در دادگاه حاضر شدند.

در ابتدای جلسه محاکمه، بعد از اینکه نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و درخواست صدور حکم مناسب کرد، پدر مقتول در جایگاه حاضر شد. او برای متهمان پرونده خواستار قصاص شد و گفت: من خودم پزشک هستم. دخترم مبتلا به اختلال شخصیت مرضی بود. اینگونه افراد همه‌چیز را سیاه‌وسفید می‌ببینند.

وقتی یکی به او محبت می‌کرد یا چیزی می‌خواست، همه‌چیزش را به او می‌داد. وقتی از یکی ناراحت می‌شد دیگر همه‌چیز برایش سیاه و تاریک بود. اینگونه افراد بیمار روانی نیستند بلکه اختلال دارند و باید کنترل شوند. دختر من هم گاهی مواد مصرف می‌کرد. وقتی یکی به او می‌گفت بیا مواد مصرف‌ کن، به‌خاطر اختلالی که داشت نه نمی‌گفت. او دختر خوبی بود و شکایت من حالا این است که چرا به دخترم به‌زور مواد داده و وقتی دیده‌اند حالش بد است به‌جای اینکه او را به بیمارستان ببرند، او را به کلبه‌ای برده‌ و مورد آزار جنسی قرار داده‌اند و بعد اموالش را هم سرقت کرده‌اند.

اگر دخترم را به بیمارستان می‌بردند به‌عنوان پزشک می‌گویم تا ٩٥درصد احتمال زنده‌ماندنش وجود داشت. سپس وکیل اولیای‌دم در جایگاه حاضر شد.

او گفت: یکی از متهمان به نام احمد در بازجویی‌ها اعتراف کرده‌ به اصرار از ریحان خواسته مواد را تزریق کند. بعد ریحان از خانه او خارج و کنار اتوبان حالش بد ‌شده با این وجود او را همان‌جا رها کرده‌اند. دو مرد دیگر که سعید و علی نام دارند، به محل رسیده‌اند و در حالی که به‌گفته خودشان ریحان حتی قدرت حرف‌زدن نداشته، او را به کلبه‌ای در جنگل‌های اطراف ‌برده‌اند تا او را مورد آزار جنسی قرار دهند. اتهام آدم‌ربایی نیز به این افراد وارد است چرا که آنها یک زن بی‌دفاع را که حتی قدرت فریادزدن نداشته با خود برده‌ و مورد آزار جنسی قرار داده‌اند.

وی گفت: در صورتی که اگر متهمان ریحان را به بیمارستان می‌بردند، براساس نظریه پزشکی‌قانونی تا ٥٠درصد ممکن بود زنده بماند. بیمارستان به محل حادثه آنقدر نزدیک بود که متهمان حتی می‌توانستند او را پیاده به آنجا ببرند. البته به نظریه پزشکی‌قانونی نیز اعتراض دارم زیرا در اولین گزارش که قبل از دفن بود، اعلام کرد مقتول بر اثر ضربه مغزی جانش را از دست داده در حالی که در دومین گزارش که به درخواست متهمان صادر شده، اعلام کرده سوءمصرف مواد دلیل مرگ بوده ‌است. چطور ممکن است در دو نظریه تا این حد تناقض وجود داشته ‌باشد. در نهایت من بر اساس خواسته موکلانم که پدر و مادر مقتول هستند، درخواست رسیدگی به این پرونده را دارم.

سپس متهم ردیف‌اول در جایگاه حاضر شد.

سعید گفت: هرچه در مرحله بازجویی گفته‌ام دروغ است. من در آن زمان تحت فشار بودم. واقعیت این است که ریحان را کنار اتوبان داخل ماشینش دیدم. حالش بد بود اوردوز کرده ‌بود. من فقط از کنارش رد شدم. از اینکه چه‌کسی او را به کلبه برده خبر ندارم.

او درباره اعترافات قبلی‌اش که مقرون‌به‌واقع تشخیص داده شده است، گفت: واقعیت را همین حالا گفتم. من اصلا کاری با این دختر نداشتم. وقتی از من خواستند اعتراف کنم، حرف‌هایی زدم که نمی‌دانم چطور با واقعیت منطبق است.

سپس متهم ردیف‌دوم در جایگاه حاضر شد. او نیز اتهامش را رد کرد و گفت: من این دختر را ندزدیدم که اتهام آدم‌ربایی به من می‌زنند. او مواد کشیده بود و حالش خوب نبود کاری هم با او نکردم.

سپس سومین‌متهم نیز از خودش دفاع کرد و با پایان جلسه رسیدگی، قضات برای صدور رای دادگاه وارد شور شدند.