از یکشنبه سیاه تا یکشنبه سفید بهارستان
ظاهرا یکشنبه های مجلس برای احمدی نژاد و یارانش «سیاه» خواهد بود. یکشنبه های سیاهی که اولین بار به دست رئیس دولت مهرورز به رنگ سیاه درآمد. روزی که احمدی نژاد در دفاع از رای عدم استیضاح وزیر کار خود، به جای دفاع، به برادران لاریجانی حمله کرد.
در مقابل علی لاریجانی نیز علیه احمدی نژاد و یاران او قد راست کرد و به افشاگری دست زد. در نهایت رئیس دو قوه در مقابل یکدیگر قرار گرفتند و آن روز مجلس به یکشنبه ای سیاه بدل شد. یکشنبه ای که حتی در نامه رحیمی به یار سابقش، محمود احمدی نژاد هم از آن یاد شده بود: «آقای احمدی نژاد، براستی نمیدانید یا فراموش کردهاید که ماجرای این پرونده چیست؟ شاید فراموش کردهاید که رحیمی محکوم امروز، چوب لجبازیها و آبروبریهای گاه و بیگاه شما را میخورد. یادتان می آید در ماجرای یکشنبه سیاه چقدر اصرار کردم که نکنید و آبرو نبرید و بگذارید از مجاری قانونی، ماجرا پیگیری شود.»
اما گویا چوبی که جریان اصولگرایی از یکشنبه سیاه می خورد تمامی ندارد. بعد از اولین یکشنبه سیاه که رئیس دو قوه، اسنادی شائبه دار را علیه یکدیگر افشا کردند این بار در یکشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۳ نامه برای در خواست علنی شدن اسامی کاندیداهایی که رحیمی به آنها پول داده بود، امضا و خطاب به برادران لاریجانی ارسال شد.
نامه ای با امضاء ۲۳ نماینده برای رئیس قوه مقننه و ۲۰ بهارستان نشین برای رئیس قوه قضائیه فرستاده شد که در آن در خواست شده تا «جهت تنویر افکار عمومی و افزایش سرمایه ارزشمند اجتماعی، خواستار اعلام اسامی ۱۷۰ نماینده و نامزد مجلس هشتم که از رحیمی معاون اول رئیسجمهور دولت دهم پول اخذ نمودند، هستیم.»
درخواستی که چند روز پیش، به ۳۰ امضا رسیده بود اما بنا به توصیه برخی نمایندگان عضو هیات رییسه، ادامه جمع آوری امضا متوقف و طرح این سوال به طور کامل از دستور کار خارج شد. هرچند حامدقادر مزی در گفتگو با فرارو ماجرای توقف انتشار نامه را به شکل دیگری بیان کرد و گفت: «از این نامه جلوگیری نشد بلکه چند ایراد ویرایشی داشت که برطرف شد». اما حالا نامه به هر طریقی منتشر شده است و برای روسای دو قوه ارسال شده است.
یکشنبه سفید: هزینههای انتخاباتی شفاف شود
هرچقدر آن روز برای نظام و انقلاب، یکشنبه ای سیاه و ننگین بود اما به عقیده ناظران درخواست علنی شدن نام ۱۷۰ کاندیدای مجلس هشتم برای نظام سفید خواهد بود.
با امضا و ارسال این نامه، حال مجلس در برابر یک دو راهی قرار گرفته است، که یکی از آن راهها اعتنا نسبت به فشارهای چندجانبه مبنی بر عدم انتشار اسامی ۱۷۰ نامزد انتخابات مجلس هشتم و راه دیگر گام برداشتن در مسیر شفافسازی نظام اداری و هزینههای انتخاباتی خواهد بود.
فشاری که ظاهرا در مجلس جدی است و حامد قادر مزی نیز از آن سخن می گوید و یادآور می شود جمع آوری این نامه مخالفانی هم در مجلس داشته است که توصیه می کرده اند ماجرا دنبال نشود.
قادرمزی با اشاره به ادعای رحیمی مبنی بر کمک مالی به ۱۷۰ کاندیدای مجلس هشتم گفت: «ایشان مدعی شدند به ۱۷۰ کاندیدای مجلس هشتم کمک مالی کرده اند. با این کار در قضاوت افکار عمومی همه نمایندگان مجلس هشتم متهم دریافت کمک مالی از او هستند.»
وی در همین رابطه به انگیزه او و دیگر امضا کنندگان نامه برای امضاء چنین درخواستی از روسای دو قوه اشاره و اضافه کرد: «این کار تلاشی برای تبرئه شدن نمایندگانی است که در مجلس هشتم حضور داشته اند اما از رحیمی کمکی دریافت نکرده اند.»
در نهایت نباید از تعداد کم امضاء در مقایسه با شعارهای مجلس نشنینان غافل شد. موضوعی که حامد قادرمزی را نیز وادار به واکنش میکند: «هرچند با یک امضا هم این درخواست قابل شنیدن بود اما واقعا تعداد امضاها کم هست.»
حال به عقیده ناظران سیاسی مجلس برای زودودن لکه اتهام دریافت کمک مالی چارهای ندارد و باید در راه درست گام بردارد و سازو کار شفاف سازی هزینههای انتخاباتی را در دستور کار خود قرار دهد.
ارسال نظر