یک نماینده: ما نمی‌توانیم به زور مردم را باحجاب کنیم

روزنامه اعتماد با رضا سپهوند، نماینده خرم‌آباد در مجلس گفت‌وگو کرده است.

بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

متاسفانه مجلس دوازدهم به ‌شدت سیاست‌زده شده است. بخشی از این سیاست‌زدگی به دلیل شوک ناشی از پایان دولت شهید رییسی و روی کار آمدن دولت جدید است. برخی نمایندگان که از حامیان دولت قبلی بودند، اکنون به دنبال انتقام سیاسی از دولت جدید هستند.

اکثریت مجلس اصولگرا هستند و گروهی نیز به جریان جبهه پایداری تعلق دارند که شرایط جدید را برای خود غیرقابل تحمل می‌بینند. به همین دلیل، دولت سایه‌ای که پیش‌تر وجود داشت و همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد و راه بقای خود را در ایجاد چالش برای دولت چهاردهم می‌بیند، سعی دارد مسیر را برای دولت چهاردهم ناهموار کند. بنابراین تلاش می‌کنند وزرا را با پرسش‌های مکرر و استیضاح‌های بی‌رویه تحت فشار قرار دهند و با سوال‌های مداوم به مجلس بکشانند تا مانع تمرکز آنها بر مسائل کلیدی کشور شوند.

همه باید بدانند که مساله کلیدی کشور در حال حاضر رفع تحریم‌ها، مسائل معیشتی، حمایت از تولید و مدیریت اقتصادی است. علاوه بر این، مجلس باید به بحران هجوم بی‌رویه مهاجران افغانستانی و چالش ناترازی انرژی نیز توجه کند. اما متاسفانه، به ‌جای تمرکز بر این موضوعات، گرفتار حواشی همچون عفاف و حجاب شده است.

برخی نمایندگان به جای پرداختن به دغدغه‌های اصلی مردم، نگران این هستند که با گرم شدن هوا، مساله حجاب چه شرایطی خواهد داشت. این رویکرد، مجلس را دچار روزمرگی و بی‌توجهی به مشکلات واقعی جامعه کرده است.

جمع‌آوری امضا و طومار برای اجرای قانون عفاف و حجاب در شأن مجلس نیست. نماینده مجلس تریبون دارد و می‌تواند با استدلال و منطق از اجرای یک قانون دفاع یا آن را نقد کند. اگر این موضوع برای جامعه اولویت داشت، مردم دیندار ما خود به خیابان می‌آمدند و خواستار اجرای آن می‌شدند، اما شاهد هستیم که چنین اتفاقی رخ نداده است.

شنیده‌ام که برخی از این افراد برای تجمعاتشان از جایی حمایت مالی می‌شوند که این اصلا خوب نیست. در حالی که اگر جامعه دیندار ما واقعا معتقد باشد که اجرای قانون حجاب در اولویت است، خیابان‌ها پر از معترضان خواهد شد. اما جامعه دیندار ما متوجه شده که اکنون زمان اجرای این قانون نیست و مسائل معیشتی و اقتصادی در اولویت قرار دارند.

عفاف و حجاب یک باور دینی است و باورهای دینی باید توسط مراجع دینی و فرهنگی ترویج شوند، نه با قانونگذاری در مجلس. همان‌طور که رژیم پهلوی نتوانست بی‌حجابی را اجباری کند، ما نیز نمی‌توانیم حجاب را اجباری کنیم.