روایتی از نقش سعید جلیلی در حوادث سال ۱۳۸۸

تابناک: شیخ مصطفی سنایی فر، قائم مقام سابق دادستان  ویژه روحانیت و وکیل فعلی دادگستری در یادداشتی در خصوص حوادث سال ۸۸ نوشت:

"اخیرا در رسانه‌های گروهی و برخی سایت‌ها نقل قولی از جناب آقای علی لاریجانی ریاست محترم سابق مجلس شورای اسلامی در ارتباط با وقایع سال ۸۸ مطرح شد که بنده را بیاد خاطره‌ای روشنگرانه از آن دوران انداخت که امیدوارم ذکر آن کمکی باشد برای کسانی که طالب حقیقت بوده و در جهت کشف حقایق کوشا بوده و هستند و چشم و گوش و عقل خود را به دست تبلیغات گسترده و یک سویه جریان افراطی حاکم در کشور -که خود مسببان واقعی باصطلاح فتنه ۸۸ بوده‌اند- نسپرده‌اند.

 در اولین روز‌های اتفاقات ناگوار سال ۸۸ بنده به اتفاق سه نفر از قضات عالی رتبه کشور خدمت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رسیده و با توجه به سوابق و مسئولیت‌های گذشته و حال وی در آن زمان از ایشان تقاضا کردیم پادر میانی نموده و نسبت به ختم مسالمت آمیز و عادلانه آن حوادث اقدام نمایند.

 که ایشان فرمودند بنده و آیت‌الله هاشمی شاهرودی ریاست قوه قضاییه و آقای لاریجانی و محسن رضایی و برخی دیگر از مسئولین آن زمان کشور به آقای میرموسوی پیشنهاد دادیم ایشان در صدا و سیما سخنرانی نموده و ضمن دلداری و تسلی خاطر دادن به مردم از آنها تقاضا کنند به خانه‌های خود برگشته و از پیگیری مطالبات خود در ارتباط با وقایع اتفاق افتاده صرف نظر نمایند و همه مسئولین این موضوع را پذیرفتند و آقای موسوی نیز قبول نمودند.

 لاکن تنها کسی که با توجه به اختیاراتی که در دبیرخانه شورای امنیت ملی داشت و خود را مستظهر به برخی حمایت ها می‌دانست، شخص آقای سعید جلیلی بود که با این موضوع مخالفت نمود و اظهار می‌داشت که میرحسین راهی جز توبه و اعلام اشتباه ندارد.

پس از آن جلسه بنده به کمک واسطه‌هایی از آیت‌الله هاشمی شاهرودی و آقای لاریجانی و آقای محسن رضایی سؤال نمودم که آنها نیز این مطلب را تایید کردند و اظهار داشتند که تنها مانع انجام آن سخنرانی و ختم غائله، شخص آقای سعید جلیلی بوده که اخیرا آقای لاریجانی این موضوع را پس از حدود ۱۵ سال افشا و مطبوعاتی نمود.

 حال با توجه به موضوع فوق و...مردم قضاوت کنند که فتنه‌گر چه کسانی بوده‌اند و آن همه خسارت و زیان‌ها و مصائب را چه جریانی و چه افرادی بر کشور و مردم تحمیل نموده‌اند و چه افراد و جریانی با غصب عناوین انقلابی گری، کشور و مردم را به این روز  رسانده‌اند!"

دکتر سعید جلیلی بیشتر به خاطر مذاکرات هسته‌ای در دوره احمدی‌نژاد و نامزدی‌های مکرر و بی‌نتیجه در انتخابات ریاست جمهوری شناخته می‌شود.

با این حال، تصمیمات او در مسائل داخلی، از جمله سال پرتلاطم ۱۳۸۸، نیز قابل توجه است. به جز ممانعت از نطق تلویزیونی میرحسین موسوی ، ردپای جلیلی در موارد دیگری هم وجود دارد، مثلا در مورد فاجعه کهریزک نیز، جلیلی ادعا کرده است که با دستور رهبری برای تعطیلی این بازداشتگاه اقدام کرده، این به آن معنی است که تا زمانی که رهبرانقلاب دستور تعطیلی این بازداشتگاه غیر استاندارد و نامناسب با شئوون و شعارهای جمهوری اسلامی را صادر کردند، سعید جلیلی دلیلی برای تعطیلی آن پیدا نمی کرد و اصولا یا از وجود این بازداشتگاه و وضعیت غیرانسانی آن مطلع نبود(که عذری ناموجه است) یا مطلع بود و راضی به آن بود(عذر بدتر از گناه)  ضمن اینکه سعید مرتضوی، دادستان وقت، این روایت را رد کرده و زمان و محتوای تماس تلفنی را متفاوت بیان داشته است.

سعید جلیلی در پاسخ به این انتقادات چندی پیش گفته بود:  در فتنه 88 عده‌ای قصد داشتند تا رای مردم را وتو کنند. این عده باور نداشتند که رای همه مردم باید مساوی باشد و می گفتند چون خواست آنها شخص دیگری بود، باید رای مردم وتو شود. شاخصه مهم ولایت، دفاع از رای مردم و توده بود که اجازه نداد رای آنها وتو شود. مشارکت مردم تنها برای انتخابات نیست و اگر قرار است پیشرفتی مبتنی بر گفتمان اسلام ناب باشد، باید ظرفیت تمام آحاد مردم در تمام زمینه‌ها آزاد شود.

به نظر می رسد جریان سعید جلیلی همواره یکی از بازی های اصلی خود را ممانعت از تفاهم و صلح بین دو جناح اصلی کشور می داند، چون به خوبی می داند در صورت تفاهم دو جناح اصلی کشور،دیگر جایی برای بازی سازی آنان وجود نخواهد داشت.