نان در سفره مردم فراوان است و لبنیات کم
غذا را شاید بتوان اصلیترین نیاز بشر برای ادامه زندگی نامید. اما در جهان امروز و براساس آمارهای سازمان ملل، بهطور متوسط از هر ۸نفر یک نفر شب گرسنه میخوابد.
سازمان ملل از سال گذشته هشدار درباره احتمال گسترده شدن گرسنگي در جهان بهدليل تغيرات آبوهوايي كه كشاورزي را تهديد ميكند و همچنين بهدليل افزايش نابرابري ميان مردمان جهان را آغاز كردهاست. درحاليكه گرسنگي پديدهاي جهاني است و حتي كشورهايي مانند انگليس و آمريكا هم با پديده گرسنگي روبهرو هستند، اما مصرف مواد غذايي در نقاط مختلف دنيا متفاوت و تابع الگوهاي مختلف است. مؤسسه بينالمللي آكسفام كه سالهاست بهكار امدادرساني به نقاط بحرانزده دنيا مشغول است، امسال درگزارشي، كشورهاي دنيا را از نظر گرسنگي و تغذيه سالم و قدرت خريد مواد غذايي توسط مردم دستهبندي كردهاست.
براساس آمار وزارت بهداشت ۷۰درصد مردم كشورمان دچار فقر پروتئين هستند و كمتر از حد نياز پروتئين مصرف ميكنند. در كشور ما ۲۳درصد افراد دچار كمبود دريافت كالري هستند و ۴۸درصد بيش از حد نياز خود كالري دريافت ميكنند. وضعيت دريافت پروتئين هم بهتر از دريافت كالري نيست. به گفته سياري ۷۰درصد مردم كشورمان كمتر از حد نياز پروتئين مصرف ميكنند.
بر اين اساس سرانه مصرف گوشت قرمز در خانواده كمدرآمد به ازاي هر نفر ۳كيلوگرم و در خانواده پردرآمد ۱۵كيلوگرم، سرانه مصرف مرغ در خانواده كمدرآمد ۱۱.۶ كيلوگرم بوده و در خانواده پردرآمد ۲۹كيلوگرم و ميزان سرانه مصرف شير در خانواده كمدرآمد ۱۲كيلوگرم و در خانواده پردرآمد۲۳.۸كيلوگرم است.
اين اختلاف مصرف در انواع گروههاي مواد غذايي باعث كمبود مواد مغذي ازجمله مواد معدني در افراد ميشود بهطوري كه ۲ميليارد نفر در دنيا دچار كمبود آهن هستند كه در ايران ۷۰درصد خانوارها دچار كمبود آهن هستند و ۸۰درصد دانشآموزان كشور دچار كمبود كلسيم هستند. براساس اعلام مركز آمار ايران در سال۹۲ متوسط از كل هزينه سالانه خانوار شهري ۵۴ميليونو۹۳۴ هزار ريال با سهم ۲۶.۷درصد مربوط به هزينههاي خوراكي و دخاني و ۱۵۱ميليونو۱۰۰ هزار ريال با سهم ۷۳.۳درصد مربوط به هزينههاي غيرخوراكي است.
در بين هزينههاي خوراكي و دخاني بيشترين سهم با ۲۱.۹درصد مربوط به هزينه گوشت و در بين هزينههاي غيرخوراكي بيشترين سهم با ۴۵.۲درصد مربوط به مسكن بوده است. براساس اين آمار متوسط درآمد اظهار شده هزينه سالانه يك خانوار شهري ۲۰۴ميليونو۴۱۰ هزار ريال بوده كه نسبت به سال قبل ۲۲.۲درصد افزايش داشته است. متوسط كل هزينه خالص يك خانوار روستايي ۱۲۹ميليون و ۶۱۰هزار ريال بوده كه نسبت به سال قبل ۱۹.۸درصد افزايش نشان ميدهد.
از كل هزينههاي سالانه خانوار روستايي ۵۶ميليونو۱۰۳ هزار ريال با سهم ۴۳.۳درصد مربوط به هزينههاي خوراكي و دخاني و ۷۳ميليونو۵۰۷ هزار ريال با سهم ۵۶.۷درصد مربوط به هزينههاي غيرخوراكي بوده است. در بين هزينههاي خوراكي و دخاني بيشترين سهم با ۲۴.۸درصد مربوط به هزينههاي آرد رشته، غلات، نان و فرآوردههاي آن و در بين هزينههاي غيرخوراكي بيشترين سهم با ۲۷.۷درصد مربوط به مسكن بوده است.
نظر کاربران
نان هم نیست