هشدار سازمان جهانی بهداشت درباره آبله میمونی

برترین‌ها: مدیر منطقه‌ای سازمان جهانی بهداشت در اروپا روز سه شنبه ۲۰ ماه اوت، در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که شیوع بیماری ویروسی ام‌پاکس (Mpox) یک "کووید جدید" نیست. 

هانس کلوگه همچنین با اشاره به این که گسترش این عفونت با همه‌گیری ویروس کرونا "قابل مقایسه" نیست، افزود: «مقابله با ام‌پاکس نیازمند یک اقدام مشترک جهانی است و نحوه واکنش ما به گسترش این ویروس در حال حاضر و در سال‌های آینده، یک آزمون حیاتی برای اروپا و جهان محسوب می‌شود.»

به گزارش دویچه وله، سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه ۱۴ اوت (۲۴ مرداد) در پی مشاهده موارد فزاینده ابتلا به ویروس ام‌پاکس در برخی کشورهای آفریقایی، "وضعیت اضطراری" اعلام کرد و هشدار داد که نوع جدید ویروس تحت عنوان "Clade I‌" که اواخر سال ۲۰۲۳ در جمهوری دموکراتیک کنگو کشف شد، نسبت به انواع قبلی آن مسری‌تر است.

معالجه یک بیمار مبتلا به بیماری ام‌پاکس در جمهوری کنگو

مقامات بهداشتی سوئد هفته گذشته از شناسایی نخستین مورد از نوع جدید ام‌پاکس در این کشور و در شهر استکهلم خبر دادند. به گفته آنان این فرد در حین اقامت در یک منطقه آفریقایی به این بیماری مبتلا شده است.

همچنین خبرگزاری رویترز روز جمعه ۱۶ ماه اوت به نقل از اداره بهداشت ایالت خیبر پختونخوا در شمال غربی پاکستان گزارش داد که ابتلا به این بیماری در دست‌کم سه نفر شناسایی شده است.

به دنبال گزارش موارد ابتلا به ویروس ام‌پاکس در پاکستان، بابک عشرتی، معاون فنی مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت ایران روز دوشنبه ۲۹ مرداد ماه (۱۹ اوت) از "افزایش مراقبت‌های بهداشتی و هشدار به پایگاه‌های مراقبت‌های مرزی در سراسر کشور برای کنترل علائم این ویروس" خبر داد.

عفونت ام‌پاکس که قبلاً به خاطر مشاهده آن در میمون‌ها، "آبله میمون" نامیده می‌شد، در بیشتر موارد باعث بثورات پوستی می‌شود، اما می‌تواند درد عضلانی شدید و تب نیز به همراه داشته باشد. این عفونت از طریق لمس کردن ضایعات پوستی، خون، یا مایعات بدن و همچنین سرفه یا عطسه افراد مبتلا قابل انتقال است و علائم آن معمولا بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد. علائم در بیشتر موارد بدون درمان خود به خود بهبود می‌یابند.

اجتناب از تماس با حیوانات وحشی، حفظ بهداشت فردی از جمله شستشوی دست‌ها با آب و صابون، استفاده از وسایل محافظت شخصی از جمله ماسک و دستکش، هنگام تماس با حیوانات مشکوک به آلودگی و واکسیناسیون اقداماتی هستند که برای پیشگیری از ابتلا به این عفونت توصیه می‌شوند.