بهروز، معین و دو نفر دیگر در انتظار تعیین وزیر ارشاد!
وزیر ارشاد بعدی هر که هست و هر فیلمی را دوست دارد و هر موسیقی را میشنود و هر جناحی را ترجیح میدهد و هر سن و سالی که دارد، اگر میخواهد برای بدنه هنرمندان کاری کند، اول منزلت را دریابد.
خبرگزاری صبا: حامد مظفری(منتقد و مدیرمسئول سینماروزان) در یادداشتی نوشت: گزینه من برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کیست؟ شخصا ترجیح میدهم رجوع کنم به صدها محتوای ساطع شده از زبان بدنه جامعه هنری و ببینم وزیر فرهنگ دولت چهاردهم باید چه کاری انجام دهد که اوضاع بهتر که نه، حداقل بدتر از این نشود.
تکیه کلام بدنه جامعه هنری -و نه محدودی مرفهان بالانشین- چیست؟ حفظ منزلت! گام اول منزلت بخشی هم ارتقای معیشت و رهایی اهالی هنر از رنج اقتصادی است.
اینکه وزیر ارشاد چند ساله باشد، مهم است؟ اینکه وزیر ارشاد قبلتر سابقه کار دولتی داشته باشد، مهم است؟ اینکه وزیر ارشاد به چه جناحی متصل است، مهم است؟ اینکه وزیر ارشاد سالی چند بار فیلم میبیند و سالی چند کتاب می خواند، مهم است؟ اینکه وزیر ارشاد بتواند بهروز و معین و ابی و شماعی زاده و… را به ایران برگرداند، مهم است؟
پاسخ این سوالات را بگذاریم کنار. چهل و چند سال از انقلاب و سی و چند سال از راه اندازی صنوف هنری گذشته و آنچه حل نشده مساله منزلت خانواده هنری است.
از وزیر فرهنگ بعدی انتظار داریم منزلت اهالی هنر را ترمیم دهد و چاره ای پیدا کند برای حل همین چند مشکل بدوی:
اول. حل مشکل فقدان بیمه بیکاری هنرمندان.
دوم. ارتقای بیمه بازنشستگی هنرمندان که البته در دولت سیزدهم و با پیگیری های محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی این دولت و جهت کمک به سینماگران بازنشسته استارت زده شد ولی باید ادامه یابد. یعنی باید هنرمند بازنشسته همان حقوقی را بگیرد که یک بازنشسته کشوری میگیرد.
سوم. تقویت بیمه درمانی اهالی هنر و ایجاد شرایطی که هنرمندان حداقل یک بیمارستان تخصصی داشته باشند و معاف شوند از پرداخت انبوه هزینه های درمان. در دولت سیزدهم و با تغییر بیمه گذار تکمیلی درمان اهالی هنر، این مشکل تا حدودی حل شد ولی همچنان راه باقیست تا زمانی که بیمه شدگان هنرمند حتی یک ریال هم بابت درمان نپردازند.
چهارم. تقویت صندوق اعتباری هنر و ارائه تسهیلات معیشتی و اتصال هنرکارت به یکی از فروشگاه های زنجیره ای معتبر کشور تا اهالی هنر هم بتوانند به صورت اعتباری ارزاق تهیه کنند. هنرکارت فعلی که نه شارژ میشود و نه میشود با آن ماهانه یک سبدکالای ارزان، تهیه کرد، واقعا بود و نبودش چه فایده دارد؟
پنجم. تصویب نظام صنفی هنری و تعیین کد بیمه اختصاصی برای اهالی هنر در ساختار تامین اجتماعی. چرا هنرمندان نباید کد بیمه ای مختص خود را داشته باشند و چرا باید خویش فرما بیمه شده و بخشی از هزینه بیمه را از جیب بدهند؟
وزیر ارشاد بعدی هر که هست و هر فیلمی را دوست دارد و هر موسیقی را میشنود و هر جناحی را ترجیح میدهد و هر سن و سالی که دارد، اگر میخواهد برای بدنه هنرمندان کاری کند، اول منزلت را دریابد.
ارسال نظر