پشت پرده لغو بزرگداشت ناصر عبداللهی

عصر روز گذشته قرار بود مراسم بزرگی در گرامیداشت و یادبود مرحوم «ناصر عبداللهی » برگزار شود اما در کمال تعجب برخی اتفاقات باعث شدند این مراسم لغو و به بعد از ایام سوگواری محرم موکول شود.

خبر لغو برگزاری کنسرت و بزرگداشت ناصر عبداللهی در ظاهر کاملا منطقی و قابل توجیه به نظر می‌رسید ولی یادداشت «رضا کریمی» (وکیل خانواده عبداللهی و رئیس ستاد برگزاری این مراسم ) در وبلاگ اش، پرده از برخی ناگفته ها برداشت و باعث شد ابعاد جدیدی از این اتفاق علنی شود.

در متن این یادداشت «رضا کریمی » نوشته:

«چند روزی است که مقدمات برگزاری پنجمین سالگرد فراق «ناصریا» ی عزیز فراهم شده بود... ابتدا قرار بود این مراسم روز دوم آذر ماه، یعنی در روز چهارشنبه برگزار شود، ولی‌ به دلیل قرار داد قبلی‌ سالن این مراسم به سه شنبه اول آذر موکول شد. شرایط ویژه اجرای برنامه ایجاب می‌کرد سالن برگزاری از صبح روز برگزاری در اختیارمان قرار گیرد که به دلیل اجرای برنامه‌ای از پیش تعیین شده تا ساعت ۱۶ همانروز، کیفیت اجرایی برنامه‌های پیش بینی‌ شده، دچار افت محسوسی می‌گردید و به ناچار به پیشنهاد نماینده معرفی‌ شده از معاونت هنری وزارت ارشاد، روز جمعه چهارم آذر برای اجرای این مراسم تعیین گردید،...

هر چند فاصلهٔ زمانی دو روز به ماه محرم، (مثل مراسم ۲سال پیش) در ابتدای کار، موضوع را عادی و برنامه را اجرایی و شدنی متصور می‌کرد، ولی‌ از آنجاییکه مرکز موسیقی‌ مجوز برگزاری کنسرت‌ها را تا پایان روز پنجشنبه سوم آذر صادر کرده بود قدری این موضوع را از نظر بنده با شبهه و تردید روبرو می‌کرد که به همین دلیل و بنا به شواهد موجود و شهادت همهٔ عزیزانی که پیگیر حضور در این مراسم بودند، تاریخ مشخصی‌ به وضوح اعلام نگردید و صرفاً بعضی‌ از نزدیکان و مرتبطین کاری از آن مطلع بودند.

لذا موضوع مجدداً جهت استعلام طرح، و شرح چگونگی‌ اجرا و فضای حزن آلودِ حاکم بر آن طی‌ نامه شماره ۵۱۵-۱۱۰ خطاب به معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام گردید که با تماس تلفنی نماینده آن معاونت، موافقت نهایی اعلام و مکاتبات لازم جهت اخذ مجوز اصلی‌ با استناد به اعلام شفاهی‌ از طریق موسسه فرهنگی هنری «آیان»، صورت گرفت.

ولی هرچقدر به روز مراسم نزدیک می شدیم دوستان بیشتر از دسترس خارج می شدند تا اینکه پس از ۴ روز تماس بی‌ جواب مانده بنده با نماینده ارشاد، آنهم توسط واسطه، خبرِ لغو مراسم و تعویق آن به پس از ایام محرم و صفر، یعنی دو ماه پس از سالروز رحلت «ناصریا» (!) را شنیدم...

اشتیاق نوازندگان و خوانندگان حاضر، استقبال عمومی‌ هواداران و مشتاقان «ناصریا»، تعمیم و تاثیر حکمت ساز اندیشه موسیقایی ناصر از یک سو... و بی‌ پاسخ ماندن شور و عشق ناشی از انتظار قریب به هزار نفر از مستمندان و ایتامی که دو سال برای حضور در کنسرتی که می‌توانستند همه ی‌ موسیقی‌ ایران را یک جا دیده و حد اقل یه «پُز» هر چند ذهنی‌ برای مرفهین «کنسرت برو» و مشتریان هفتگی آن داشته باشند، از سوی دیگر، به اندازه ای‌ همهٔ خستگی‌ سه هفته‌ای کار شبانه روزی همکاران فشار روحی زیادی را در پی‌ داشت که فقط یه فکس، یک دلنوشته، و یک دعا توانست ما را آرام کند...

چیزی که به موقع رسید تا همه با هم بگوییم: «این نیز بگذرد...» .

* بزرگداشت ناصر از اردیبهشت ۹۰ کلید خورد

رضا کریمی به هیچ وجه در مورد اتفاق رخ داده حاضر به گفتگو نبود ولی تلاشهای ما برای متقاعد کردن او با پا در میانی چند واسطه بالاخره عملی شد و او حاضر به انجام این گفتگو شد. کریمی از شروع پرو‍ژه از اردیبهشت امسال خبر داد و گفت :

« حوالی اردیبهشت ماه امسال بود که نماینده ای از دوستان در ارشاد با من برای برگزاری این برنامه وارد مذاکره شد. پیشنهاد اول بدین صورت بود که این برنامه در ۳ ، چهار سانس برگزار شود و عواید آن به هنرمند خوب مان «مجید بهرامی» واگذار شود. خانواده ناصر چندان موافق این کار نبودند و لفظ بلیت فروشی برای مراسم بزرگداشت را چندان نمی پسندیدند. هیمن باعث شد که‌آن برنامه با حضور رضا صادقی، بنیامین و محسن یگانه برگزار شود.

و این برنامه با طرحی دیگر و غافلگیری های خاص قرار شد برگزار شود. با پیگیری های من ماجرا به قطعیت رسید و در همه این روزها من در ۲۳ روز روزی ۲ ساعت می خوابیدم. چون برنامه ریزی این پروژه بسیار گسترده بود و به نوعی می شد آنرا بزرگترین همایش موسیقیایی کشور نامید. »
* دلیل مخالفت با بلیت فروشی کنسرت بزرگداشت

کریمی در ادامه صحبت هایش در مورد دلایل مخالفت برای بلیت فروشی این برنامه می گوید: « ناصر عبداللهی در دوران حیاتش بعضی اوقات که حالش خوب نبود گیتارش را به دوش می انداخت و به مراکز نگهداری ایتام و کودکان بی سرپزست می رفت تا برای آنها بخواند. می گفت این کار آرامشی عمیق را برای او در پی دارد و به شدت به او انرژی مثبت می‌دهد.

همیشه می گفت دوست دارم کنسرت بزرگی داشته باشم که در آن بسیاری از چهره های شاخص و هنرمندان را در برنامه ای خیریه دور هم جمع کنم تا این بچه ها بتوانند قهرمان های شان را از نزدیک ببینند. این سفارشی بود که ناصر به من داشت و ما در این برنامه هم قرار بود هزار و بیست صندلی را به این بچه ها اختصاص بدهیم. نباید اجازه می دادیم این برنامه وجهه اقتصادی پیدا کند. »

* دلایل اصلی لغو برنامه

کریمی همچنین در مورد دلایل اصلی و پشت پرده لغو این برنامه گفت : «از چهارشنبه هفته قبل من این افتخار را نداشتم که دوستان مسئول در ارشاد تلفن من را جواب بدهند و همین عدم جوابگویی و تاخیر در تصمیم گیری و عدم پاسخگو بودن باعث شد که تلویحا برنامه لغو شود. ولی به گوشم رسید که آقای «شاه آبادی» به دلیل اینکه تاریخ انتخابی ما برای اجرای این برنامه دو روز قبل از ایام محرم بود، پیشنهاد کرده اند که برنامه به بعد از محرم و صفر منتقل شود.

این در حالی بود که محوریت برنامه ما یک برنامه ترحیم بود و فضای کلی برنامه هم هارمونی خاصی با محرم داشت. هرچند به نظر من اگر این برنامه شادترین برنامه هم از آب در می آمد، مردم اشک شان در می آمد. خود ناصر جمله ای دارد که شاید تاثیر گذار ترین جواب برای این تصمیم باشد. ناصر همیشه می گفت : «وای به حال کسانی که آهنگ «ناصریا» رو آهنگ طرب و شادی و رقص می دونن. طرفدارای من آدم هائی اند که به زعم ملودی این قطعه، براش اشک می ریزند...».

* جزئیات باور نکردنی برنامه

کریمی در مورد ضربه هایی که با به تاخیر افتادن این برنامه به کلیت خورده گفت : « شاید باور نکنید ولی ما از طریق یکی از نوازنده های بزرگ ارکستر «یانی» یعنی «آوا گئورگیان » به توافق رسیده بودیم که همراه با این ستاره موسیقی جهان در این برنامه به صورت کاملا محرمانه حضور داشته باشند. این نوازنده در سال ۱۹۹۵ صدای ناصر را در کنسرت ایروان ما شنیده بود و قرار بود از ناصر به عنوان نماینده آسیا در سرود صلح سازمان ملل استفاده کند.

این سرود با حضور همه نماینده های قاره های مختلف قرار بود ساخته شود که به دلایلی مثل حضور «سلن دیون» و دلایلی دیگر ناصر موفق به این حضور نشد. علاوه بر او ما با ۱۷ تن از بزرگترین موزیسین های جهان ارتباط برقرار کرده بودیم که در این برنامه حضور داشته باشند. حالا عمق ماجرا را توانستید متوجه شوید؟!...»

یک علامت سوال جدی...

آخرین بخش صحبت های وکیل خانواده عبداللهی به نوعی عجیب ترین بخش صحبت های اوست. بخشی که دیگر نمی شود در برابر این صحبت ها استدلال و دلایلی آورد: « چطور امکان دارد خواننده ای که ۵ سال است فوت کرده ، تعداد طرفدارانش روز به روز بیشتر و بیشتر شوند؟ اگر کسی برای ماندگاری بیاید جلو این اتفاق برایش می‌افتد. هنوز هم روزانه بالای ۱۰۰ ایمیل به آدرس خصوصی ناصر ارسال می شود و جالب است که بدانید بعضی ها هنوز برای او نامه می‌نویسند و درد دل می کنند.

متن های ناراحت کننده ای که باور کنید دل هر بیننده‌ای را به درد می آورد. ناصر جزو نوادر ما بود و جمله همیشگی او که در مواقع بحرانی به کار می برد به نظرم اختتامیه با شکوهی برای این گزارش شما می تواند باشد : « وقتی دستت تو دست خدا باشه، از هیچکسی نترس. بچه ای که دستش تو دستای باباشه از هیچکس نمی ترسه...» .

* و اما پاسخ نماینده ارشاد

علیرغم اینکه «رضا کریمی» از جواب ندادن مسئول برگزاری این برنامه و نماینده ارشاد گلایه داشت ، «علیزاده» (همان فردی که در برنامه خیریه صادقی و بنیامین و محسن یگانه در موردش صحبت های فراوانی شده بود) در پاسخ به دلایل لغو این برنامه گفت : « تنها دلیل این اتفاق کمبود وقت بود و اینکه دفتر موسیقی مجاز با دادن مجوز پس از تاریخ ۴ آذر نیست. جزو قوانین است که به هیچ برنامه ای سه روز قبل از شروع ماه محرم مجوزی اعطا نمی شود. »

علیزاده درباره زمان بندی این برنامه از ماه ها قبل و عدم پیش بینی این تداخل زمانی از نیز گفت : « ما به نماینده تام الاختیار خانواده عبداللهی اعلام کرده بودیم که در این تاریخ این برنامه با عدم صدور مجوز رو به رو خواهد شد و با توجه به پر بودن سالن در روزهای قبل هم نمی شد تصمیم دیگری گرفت. ولی قطعا این برنامه پس از محرم و صفر برگزار خواهد شد. »

منبع: پانا

باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir