یکی از بزرگ‌ترین معماهای نقاشی مونالیزا حل شد
یک زمین شناس و مورخ هنر رنسانس معتقد است که بالاخره معمای یکی از مشهورترین نقاشی‌های جهان را حل کرده است.
ایسنا: چشم‌انداز پشت تابلوی مونالیزای لئوناردو داوینچی بحث‌های بی‌پایانی را برانگیخته است و برخی از مورخان هنر معتقدند این منظره تخیلی است و برخی دیگر ادعا می‌کنند که پیوندهای مختلفی با مکان‌هایی خاص در ایتالیا دارد.
«آن پیزوروسو» دو زمینه تخصص خود را با هم ترکیب کرده است تا نشان دهد که لئوناردو داوینچی چندین ویژگی قابل تشخیص منطقه لکو در سواحل دریاچه کومو در منطقه لومباردی در شمال ایتالیا را در اثر معروف خود نقاشی کرده است.
وی پل، رشته کوه و دریاچه به تصویر کشیده شده در نقاشی مونالیزا را با پل آزون ویسکونتی قرن چهاردهمی لکو در جنوب غربی آلپ مشرف به این منطقه و دریاچه گارلات مطابقت داده؛ منطقه‌ای که گفته می‌شود لئوناردو داونیچی ۵۰۰ سال پیش از آن بازدید کرده است.
«پیزوروسو» با اشاره به این که شباهت‌های یافت شده غیرقابل انکار است، گفت: «من در این مورد بسیار هیجان زده هستم. من واقعاً احساس می‌کنم که این یک موفقیت بزرگ است.»
پیش از این تئوری‌های دیگری نیز در این باره مطرح شده است شامل ادعای سال ۲۰۱۱ مبنی بر اینکه پل و جاده نقاشی شده در تابلوی مونالیزا متعلق به بابیو، شهر کوچکی در شمال ایتالیا است و یافته های سال ۲۰۲۳ مبنی بر اینکه لئوناردو پلی در استان آرتزو را نقاشی کرده است.
اما این مورخ معتقد است تمرکز روی پل کافی نیست، زیرا پل قوسی در سرتاسر ایتالیا و اروپا در همه جا وجود داشته و بسیاری از آنها بسیار شبیه به هم بودند. تشخیص مکان دقیق از روی پل به تنهایی غیرممکن است. همه فرضیه‌های قبلی در مورد پل صحبت می کنند و هیچ کس در مورد زمین شناسی صحبت نکرده است.
یک کشف تاریخی درباره مونالیزا
او افزود: «زمین شناسان به نقاشی‌ها و مورخان هنر به زمین شناسی نگاه نمی‌کنند. مورخان هنر می‌گویند لئوناردو همیشه از تخیل خود استفاده می‌کرد اما شما می‌توانید این تصویر را به هر زمین‌شناس در جهان بدهید و آنها همان چیزی را که من درباره لکو می‌گویم، خواهند گفت. حتی یک غیر زمین‌شناس هم اکنون می‌تواند شباهت‌ها را ببیند.»
به گزارش گاردین، «پیزوروسو» اشاره می‌کند که صخره‌های لکو از سنگ‌های آهکی هستند و لئوناردو سنگ‌هایش را به رنگ خاکستری-سفید به تصویر کشیده است، زیرا این نوع سنگی است که در آنجا وجود دارد. همچنین برخلاف لکو، نه بابیو و نه آریزو دریاچه ندارند، بنابراین ما شواهد واقعا عالی در لکو داریم.»
تحقیقات قبلی او در مورد لئوناردو شامل مطالعه هر دو نسخه از تابلوی «باکره صخره‌ها» است: نسخه موجود در لوور پاریس و نسخه کپی در گالری ملی لندن. تا سال ۲۰۱۰، گالری ملی لندن بر این باور بود که نسخه‌ای که در اختیار دارد عمدتاً کار دستیاران داوینچی است اما پس از مرمت نقاشی اعلام شد که ممکن است لئوناردو تمام تابلو را خودش نقاشی کرده باشد.
او خاطرنشان کرد که لئوناردو همیشه اهمیت به تصویر کشیدن طبیعت را به طور دقیق بر دانش آموزان خود تاکید می‌کرد. برای آخرین تحقیقاتش در مورد مونالیزا، او از منطقه لکو دیدن کرد و ردپای لئوناردو را دنبال کرد. از یادداشت‌های داوینچی مشخص است که او زمان زیادی را صرف کاوش در منطقه لکو و قلمرو شمالی‌تر آن کرده است.
«مایکل دیلی» مدیر دیده‌بان «ArtWatch» انگلستان، درباره یافته‌های پیزوروسو گفت: «از آنجایی که او دانش علمی درستی دارد، وقتی متوجه چیزهایی در اثر لئوناردو ـ علمی‌ترین هنرمند تاریخ ـ می‌شود، بسیار حائز اهمیت است. مورخان هنر همگی در مورد محل نقاشی مونالیزا حدس می‌زنند. هر کس پل را ببیند فکر می کند آن پل آنجا بوده است. اما پیزوروسو به طور قاطعانه محل را با اثبات حضور لئوناردو در منطقه، زمین شناسی آن و البته یک پل مشخص کرده است.»
«ژاک فرانک» مشاور سابق آثار لئوناردو داوینچی در موزه لوور، می‌گوید: «با توجه به دانش کامل او از زمین‌شناسی کشور ایتالیا - و به‌طور دقیق‌تر از مکان‌هایی که لئوناردو در آنجا حضور دارند، من حتی یک لحظه هم شک ندارم که نظریه‌اش درست است.» «آن پیزوروسو» قرار است شواهد خود را در یک کنفرانس زمین شناسی در لکو ارائه دهد.
ارسال نظر