لیزر دی‌ اکسید کربن چه مشکلات پوستی را درمان می‌کند؟

برترین‌ها: لیزر لایه‌برداری دی‌ اکسید کربن (CO۲) یک درمان زیبایی و پزشکی برای پوست است. مراکز زیبایی و بهداشتی از این درمان برای بهبود مشکلات زیبایی مانند چین و چروک، رنگ ناهمگون و شلی پوست استفاده می‌کنند.

لیزر دی اکسید کربن در درمان بیماری‌هایی چون کراتوز سبورئیک (لک‌های برجسته و پوسته‌پوسته بی‌ضرری‌ به رنگ قهوه‌ای، سیاه یا قهوه‌ای روشن در نواحی سر، گردن، سینه و کمر)، راینوفارما (نوع شدید رزاسه)، بیماری بوون (یک ضایعه پوستی پیش‌سرطانی خاص) و ملاسما (لک‌های قهوه‌ای بی‌ضرری که روی پوست ظاهر می‌شوند) هم کاربرد دارد.

وب‌سایت وری‌ول هلت (verywell health) در مقاله‌ای، به مزایا و عوارض جانبی این درمان پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم.

آنچه قبل از بازسازی پوست با لیزر دی اکسید کربن باید بدانیم

لیزر دی اکسید کربن درمانی محبوب برای چند نوع مختلف بیماری پوستی است. این لیزر با برداشتن لایه‌های بالایی پوست، باعث رشد سلول‌های جدید و تولید کلاژن می‌شود. کلاژن یک پروتئین ساختاری در پوست است.

لیزر پرتوی از نور خاص قوی و تک‌رنگ است که وقتی از مواد مختلف عبور می‌کند، الگویش را حفظ  و به این ترتیب قدرتش را حفظ می‌کند. آب می‌تواند لیزر دی اکسید کربن را جذب کند و از آنجا که ۶۰ درصد بدن ما از آب تشکیل شده است، این نوع لیزر می‌تواند بدن ما را تحت تاثیر قرار دهد.

وقتی پرتو لیزر دی اکسید کربن با پوست برخورد می‌کند، دمای مولکول‌های آب در سلول‌ها فورا تا دوبرابر دمای موردنیاز برای رسیدن آب به نقطه جوش افزایش می‌یابد و باعث تبخیر بافت می‌شود. گرما همچنین باعث تحریک سلول‌های پوستی در عمق پوست می‌شود.

لیزر دی اکسید کربن می‌تواند مشکلات عمیق‌تر پوست و دغدغه‌های سطحی‌تر را درمان کند. مواردی از جمله جای زخم، چین و چروک، رنگ ناهمگون پوست، کراتوز سبورئیک و تگ‌های پوستی (منگوله پوستی/ زائده‌های کوچک بی‌ضرری که روی پوست ظاهر می‌شوند).

یکی از کاربردهای رایج لیزر دی اکسید کربن بهبود ظاهر جای زخم‌هایی است که فرورفته شده‌اند؛ مثل جای زخم‌هایی که به دلیل آکنه، آبله مرغان و دلایل دیگر روی پوست باقی مانده‌اند. برای درمان جای زخم‌های جراحی و عمیق‌تر مثل بریدگی و پارگی از انواع دیگر لیزر استفاده می‌شود.

نتایج درمان لیزر دی اکسید کربن بر اساس دغدغه پوستی افراد و درمان موردانتظار، متفاوت خواهد بود. در ادامه فهرستی از نتایج بالقوه لیزر دی اکسید کربن آمده است.

رنگ ناهمگون پوست

لیزر دی اکسید کربن می‌تواند ظاهر پوست را یکدست کند. این روش با برداشتن لایه‌های پوست که در برابر نور خورشید آسیب‌ دیده‌اند، می‌تواند رنگی یکنواخت ایجاد کند تا پوست جدید و سالم روی سطح بیاید.

لیزر دی اکسید کربن در مقایسه با سایر روش‌های روشن‌ کردن رنگ پوست، بر عمق، ناحیه و میزان آسیب لیزر کنترل بهتری دارد.

سفتی پوست

یکی از مزایای لیزر دی اکسید کربن این است که تولید کلاژن را برای سفت‌ کردن پوست تحریک می‌کند. این امر ظاهر چین و چروک‌ها را کاهش می‌دهد و به پوست خاصیت ارتجاعی و پشتیبانی بهتری برای کاهش افتادگی می‌بخشد.

محو کردن جای زخم (اسکار)

همان‌طور که گفته شد، لیزر دی اکسید کربن با برداشتن لایه‌های بالایی پوست می‌تواند جای زخم‌های ظریف مانند جای آکنه و دیگر زخم‌های سطحی را محو کند تا اجازه دهد پوست جدید رشد کند و با پوست اطراف ترکیب شود. این لیزر همچنین تولید کلاژن زیر جای زخم را تحریک می‌کند.

لیزر دی اکسید کربن در مقایسه با میکرودرم ابریژن، یکی دیگر از درمان‌های ساینده برای بهبود جای زخم است که کمتر باعث آسیب پوست و پوسته‌پوسته شدن آن می‌شود.

کاهش چین و چروک

یکی از مزایای لیزر دی اکسید کربن کاهش چین و چروک است. درست مثل موارد دیگر، لیزر تولید کلاژن را تحریک می‌کند تا پوست را سفت‌تر و منعطف‌تر کند. علاوه بر این، وقتی لایه‌های بالایی پوست را برمی‌دارد، چین و چروک‌ها کمتر مشخص می‌شوند و صاف‌تر به نظر می‌رسند.

لیزر دی اکسید کربن را برای چه قسمت‌هایی از بدن می‌توان استفاده کرد؟

محبوب‌ترین ناحیه برای درمان لیزر دی اکسید کربن صورت است. با این حال این روش درمانی برای همه جای بدن (حتی از بین بردن زگیل کف پا) کاربرد دارد.

صورت، گردن، قفسه سینه، بازوها، پاها، پشت، دست‌ها و کف پاها نواحی‌اند که می‌توان از این لیزر برای آن‌ها استفاده کرد.

عوارض جانبی لیزر دی اکسید کربن

قرمزی، تورم، و تحریک بعد از درمان می‌توانند از جمله عوارض لیزر دی اکسید کربن باشد. علاوه بر این احتمال ایجاد تغییرات رنگدانه (لک) ناخواسته نیز وجود دارد. از جمله ایجاد لک‌های تیره (هایپرپیگمانتاسیون) پس از التهاب. بروز لک روشن (هیپوپگمانتاسیون: یک عارضه جانبی دائمی که پوست آسیب‌دیده روشن‌تر از پوست اطراف می‌شود) نیز می‌تواند از عوارض آن باشد.

در صورت استفاده بیش از حد از لیزر و حذف بیش از حد لایه‌های پوست، پوست زخم می‌شود و جای آن (اسکار) باقی می‌ماند. در موارد شدید، این کار ممکن است به تغییر شکل پوست منجر شود که به درمان‌هایی نظیر تزریق استرویید (کورتون) و جراحی ترمیمی جای زخم نیاز خواهد بود. همچنین می‌تواند باعث ایجاد عفونت باکتریایی و تخمیری یا تبخال هم بشود.

شرایط پوست پس از درمان با لیزر دی اکسید کربن

پس از لیزر دی اکسید کربن، پوست ممکن است احساس کشیدگی و آفتاب‌سوختگی کند. همچنین به دلیل لایه‌هایی که برداشته شده‌اند، ممکن است پوسته‌ریزی داشته باشد.

پزشکان معمولا برای پوستی که لیزر شده است، کرم‌هایی تجویز می‌کنند تا در یک هفته تا ۱۰ روز پوست را ترمیم کند.

درمان با لیزر دی اکسید کربن چگونه است؟

درمان با لیزر دی اکسید کربن به کرم بی‌حس‌کننده موضعی نیاز دارد. با این حال لایه‌برداری تمام صورت با این نوع لیزر دردناک است و ممکن است یک متخصص یا پرستار بیهوشی معتبر برای فرد بی‌حسی موضعی سبکی انجام دهد.

دوره بهبودی پس از درمان با لیزر دی اکسید کربن

زمان کلی بهبودی برای لیزر دی اکسید کربن حدود دو هفته است. در پنج تا هفت روز اول پوست قرمز است و شبیه گوشت خام به نظر خواهد آمد. پس از آن پوست خشک و لایه‌برداری شروع می‌شود.

وقتی لایه‌ سطحی آن کاملا برداشته شد، پوست جدید صورتی آشکار می‌شود. پس از چند ماه پوست صورتی شروع به محو شدن می‌کند، اما ممکن است تا یک سال طول بکشد تا کاملا محو شود.

علائم عفونت

لیزر دی اکسید کربن یک فرایند تهاجمی است که لایه بالایی پوست را برمی‌دارد. برداشتن لایه‌های پوست خطر عفونت را به همراه دارد. هرچند با توجه به گرمایی که لیزر دارد، این خطر در لیزر دی اکسید کربن کمتر است. با این حال علائم و نشانه‌های عفونت پس از این نوع لیزر عبارت‌اند از: تب، لرز، ترشحات زرد یا سبز در محل لیزر، افزایش درد و تورم.

لیزر دی اکسید کربن روشی موثر برای کاهش چین و چروک، آسیب‌های ناشی از نور خورشید و شل شدن پوست است. اگرچه این روش به صورت کلی یک درمان ایمن در نظر گرفته می‌شود، عوارض جانبی بالقوه‌ای مانند تورم، قرمزی و عفونت نیز دارد که بهتر است قبل از انجام دادن از آن‌ها مطلع باشیم.