دفاع تمامقد واعظی از ظریف و روحانی
محمود واعظی گفت: به نظر من اگر برجام را آقای روحانی، دولت او و آقای ظریف و تیمش حفظ نکرده بودند، این مذاکرات هم ادامه نداشت زیرا تمام استناداتی که وزارت خارجه، رئیس جمهور و مجلس فعلی ما میکند به همین برجام است.
ایلنا: محمود واعظی گفت: به نظر من اگر برجام را آقای روحانی، دولت او و آقای ظریف و تیمش حفظ نکرده بودند، این مذاکرات هم ادامه نداشت زیرا تمام استناداتی که وزارت خارجه، رئیس جمهور و مجلس فعلی ما میکند به همین برجام است.
محمود واعظی، رئیس دفتر حسن روحانی در بخشی از مصاحبه خود با خبرگزاری ایلنا، مطالبی را درباره برجام، مواضع ظریف درباره روسیه و ... مطرح کرد.
وی اعلام کرد که حسن روحانی برای گرفتن حکم مقام رهبری برای امضای توافق در اسفند سال ۹۹ بسیار تلاش کرد. واعظی در دفاع از محمدجواد ظریف، سخنان وی در باره کارشکنی های دولت روسیه در احیای برجام را تایید کرد.
کدام وزرا و معاونان حسن روحانی کاندیدای انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شده اند؟ آیا قبل یا پس از خروج ترامپ از برجام، تلاشی از سوی دولت آقای روحانی برای مذاکره با رئیسجمهور یا اعضای دولت آمریکا انجام شد که از این اتفاق ممانعت شود؟
ما اعتقاد داشتیم و داریم، برجامی که مذاکره شد به نفع رفاه و زندگی مردم است و ما برای برداشتن تحریمها از اقتصاد کشور و این ملت مذاکره کردیم و موفق هم شدیم برای دورهای از سال ۹۴ تا ۹۷ تحریمها برداشته شد که دیدید تورم کمتر شد و رشد اقتصادی به ۱۳-۱۴ درصد رسید. اتفاقات مختلفی رقم خورد از جمله آنکه شرکتهای مختلف آمدند و سرمایهگذاری کردند. بعد که آقای ترامپ آمد و تحتتأثیر اسرائیلیها و افراد تندرو آمریکا از برجام خارج شد. ما فکر میکردیم او تا ابد در آنجا نیست و دورهای رئیس جمهور است. ما باید کاری کنیم تا تحریمهایی که ایشان دوباره برگردانده است را بتوانیم خنثی کنیم و سیاستهایمان را به نوعی پیش ببریم که مشکلات کشور خیلی زیاد نشود و با توجه به اینکه ایشان اصلا آدم سیاسی نبود، مبادا روابط ما با آمریکا به جنگ کشیده شود و ما در این خط ریل حرکت میکردیم.
به همین جهت از طرف نظام آقای روحانی اجازه مذاکره با ترامپ یا آمریکاییها را نداشت، اما تلاش آقای روحانی و واسطهها به ویژه ۴+۱ این بود که به گونهای عمل کنند تا برجام برای بعد از ترامپ حفظ شود. اگر یادتان باشد در نیویورک، شورای امنیت و چند مورد بود که همه به نفع برجام و ما رأی دادند و ترامپ یک رأی خود را داشت و رأی دیگر هم مربوط به یکی از آن کشورهای کوچک بود.
وقتی هم که ترامپ رأی نیاورد و مذاکرات مجددا شروع شد، تقریبا چارچوب مذاکرات در اسفند ۹۹ بسته شد و وقتی میخواست رسما اعلام و امضا شود در داخل از ما خواستند که صبر کنیم تا انتخابات ریاست جمهوری انجام شود. با توجه به اینکه پایان دوره دولت بود دیدیم نظر بر این است که صبر کنیم. مجلس هم قانونی را تصویب کرده بود که معلوم بود نمیخواهد مذاکرات در این مقطع به نتیجه برسد. ما بررسی میکردیم معنایش این بود که این توافق انجام نشود. فکر کردیم وقتی رئیس جمهور جدید تعیین شد میخواهند مشورتی بین آقای روحانی و رئیس جمهور جدید شود که آن هم اتفاق نیفتاد. تا اینکه الان بیش از دو سال و نیم است، برجامی که میتوانست در اسفند و فروردین امضا و نهایی شود تا الان نشده است.
به نظر من اگر برجام را آقای روحانی، دولت او و آقای ظریف و تیمش حفظ نکرده بودند، این مذاکرات هم ادامه نداشت زیرا تمام استناداتی که وزارت خارجه، رئیس جمهور و مجلس فعلی ما میکند به همین برجام است. حتی آن کسی که در مجلس برجام را آتش زده مصاحبهای کرده و گفته طبق برجامی که قرار است تحریمهای تسلیحاتی و موشکی برداشته شود باید طبق روال انجام شود. این همان برجامی بود که ایشان اصل آن را قبول نداشت اما الان به یک بند آن متوسل شده است. روحانی نتوانست حکم رهبری را برای امضای توافق در اسفند ۹۹ بگیرد
آقای روحانی گفتند اگر اجازه میدادند در اسفند ۹۹ توافق میکردیم تا دولت بعدی از ظرفیت آن استفاده کند. چرا آقای روحانی تلاش نکرد حکمی از رهبری برای امضای توافق بگیرد؟
تلاش کرد اما نتوانست.
یعنی رهبری هم خواستند که دولت بعدی توافق را انجام دهد؟
ایشان هم قبول داشتند که دولت بعد بیاید تا توافق را انجام دهد.
ظریف اجازه حضور در جلسهای که ترامپ در آن بود را نداشت آقای ظریف اخیرا اعلام کردند که در دوران ترامپ بحثی پیش آمد که به ملاقات ایشان رفته و مذاکراتی با او داشته باشم. این درخواست را به دولت دادم که این اجازه را کسب کنم اما این اجازه داده نشد و بعدها متوجه شدم که حتی از سوی دولت پیگیری نشد. آیا از جزئیات آن اطلاع دارید؟
واعظی: بله. آقای مکرون خواسته بودند که ایشان به فرانسه بروند و در اجلاسی که آقای ترامپ هم حاضر بودند شرکت کند. آقای ظریف شرط گذاشته بود که من در جایی میآیم که آقای ترامپ نباشد. البته شرط آقای ظریف نبود، شرط نظام بود و از طرف دیگر آنجا هم خواستند مذاکرهای انجام شود و ایشان هم خودشان میدانستند اذن ندارند. اینکه این درخواست را به تهران فرستادند را نمیدانم، چون ایشان سفرشان خیلی کوتاه بود یادم نیست که اصلا درخواست کرده بود که برود یا خیر. چون ایشان سیاستهای نظام را کاملا میدانستند و براساس سیاستهای نظام جواب داده بود. اذن لازم برای مذاکره با عربستان را نداشتیم
الان شاهد از سرگیری روابط ایران و عربستان هستیم، به عضویت اجلاس شانگهای در آمده و توانستهایم به گروه بریکس ملحق میشویم. با توجه به این اتفاقات تحلیل شما درباره عملکرد سیاست خارجی دولت سیزدهم چیست؟
قطع ارتباط با عربستان هیچ ارتباطی به دولت آقای روحانی نداشت. یک عده سرخود از افراد تندرو، به سفارت عربستان حمله کردند. ما آن زمان در دولت بحث کردیم که باید تلاش کنیم این اتفاقات مانعی برای روابط ما و عربستان نشود، زیرا دولت و مقام معظم رهبری با این کار موافق نبودند و این یک کار سرخود بود. اما هرچه تلاش کردیم نشد و این طرف آنقدر این تندی را در صداوسیما و هم در رسانههایشان ادامه دادند تا عربستان فکر کرد حاکمیت یک برنامهریزی برای این حمله انجام داده است تا آنکه منجر به قطع روابط شد. بعد از آن هم چندین بار آقای ظریف و هم آقای روحانی تلاش زیادی کردند که روابط برقرار شود اما در این موضوع هم اذن لازم برای اینکه این کار انجام شود داده نشد تا اینکه در سال ۹۹ در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی این موضوع را دوباره مطرح کردیم و موافقت شد که مذاکرات شروع شود.
مذاکرات ما با میانجیگری نخستوزیر عراق در عراق، بین ما و عربستان شروع و چندین دور مذاکره شد که از طرف ما آقای ایروانی که الان سفیر ما در سازمان ملل متحد هستند رفتند و از آن طرف هم مسئولین دبیرخانه شورای امنیت ملیشان در جلسه حاضر بودند. این گزارشی بود که صددرصد آقای روحانی و وزارت خارجه ما از روزی که سفارتخانه بسته شد تلاش میکردند تا مذاکرات انجام شود. از طرف دیگر یک مذاکرات موازی هم دو ماه بعد از آن شروع شد که در مسقط این مذاکرات انجام گرفت و محور آن مذاکرات هم بیشتر امنیتی بود و تا نزدیک انتخابات ادامه داشت که در آنجا متوقف شد و با هم توافق کردیم که مذاکرات متوقف شود و متوجه شوند که آیا دولت بعد هم میخواهد این توافق انجام شود یا خیر. پس مشخص شد که مذاکرات از سرگیری روابط میان ایران و عربستان را دولت قبلی شروع کرده است. لذا بعد از انتخابات هم این کار پیش رفت، پیام ها تبادل شد تا اینکه در سفری که رئیسجمهور چین به عربستان داشت صحبت کردند و در سفری هم که آقای رئیسی به پکن داشت صحبت شد و آقای شمخانی رفتند و این توافقنامه را امضا کردند.
بنابراین این موضوعی بود که از دولت آقای روحانی شروع شد و ما میخواستیم این کار انجام شود. من و چند نفر از دوستان دیگر هم از عادیسازی روابط استقبال کردیم و گفتیم امیدواریم دیگر اجازه ندهیم این اتفاقات در روابط پیش بیاید. در رابطه با اجلاس شانگهای، در ساز و کارهای سازمانهای بینالمللی اینطور نیست که یکباره طرف هوس کند که یک کسی عضو شود. عضویت در سازمانهای بینالمللی یک پروسه است و از کار کارشناسی، درخواست و به عنوان عضو ناظر شروع میشود تا میرسد به جلسه وزرای خارجه، سران و لابیهایی که انجام میشود.
از سال ۹۷-۹۸ عضویت ما در شانگهای شروع شد، پیش رفت، تاجیکستان مخالفتهایی با عضویت ما داشت آقایان ظریف و اردکانیان به عنوان وزیر کمیسیون مشترک با رئیسجمهور تاجیکستان برای حل مشکل سفر کردند. آقای روحانی با رئیسجمهور تاجیکستان تلفنی صحبت کرد و رئیس سازمان امنیتیشان به ایران آمد و در ادامه آقای روحانی با آقای پوتین صحبت کرد و در اواسط سال ۹۹ عضویت ما در اجلاس شانگهای قطعی شد. مراحل آن شروع شد تا اینکه در اردیبهشت سال۱۴۰۰ وزرای خارجه توافقات را انجام دادند و از همان زمان اعلام کردند اجلاس سران در اواخر مرداد است که شما هم برای آنکه این توافق امضا شود باید در آن اجلاس شرکت کنید. یعنی تمام فعالیتها در این پروسه انجام شده بود و نتیجهاش این شد که آقای رئیسی فقط امضای آن را انجام دادند و ما هم از این کار بسیار استقبال کردیم و به نظر من عضویت ما در شانگهای خیلی مهم است.
اما در ارتباط با بریکس، شما اگر یادتان باشد آقای روحانی در اجلاس بریکس در روسیه، به عنوان مهمان حاضر شدند و اعلام کردند که علاقهمند هستیم با بریکس همکاری داشته باشیم. آقای ظریف این موضوع را ادامه داد. ما همواره با آن ۵ کشور عضو بریکس در ارتباط بودیم و این روندی که یک مقدار تسریع شد به دلیل آن بود که آنها هم علاقهمند بودند تا با ما همکاری کنند. اینکه این عضویت به سرعت اتفاق افتاد مربوط به جنگ اوکراین بود و تحریمهایی که علیه روسیه انجام دادند و فشارهایی که آمریکا به چین میآورد. عملا بریکس قرار نبود اینطور در خود را باز کند و اگر هم میخواست باز کند یکی یکی باز میکرد، اما اینکه ۶ کشور را یکجا عضو کردند و ما هم جز آنان بودیم به دلایلی بود که گفتم. به هرحال عضویت در بریکس هم برای اعتبار ما و جمهوری اسلامی مهم است. حتما مورد استقبال ما و آقای روحانی و همه دولت ما هم بوده و کار بسیار خوبی است.
اما اینکه شما میآیید عضو یک جایی میشوید و میخواهید بر سر دولت قبلی بزنید به نظر من اشتباه است. عضو بریکس شدن یا عضو شانگهای که همه کار آن را ما کردیم و میگویند دولت قبل، غربگرا بود این جزو مواردی است که در راستای منافع کشور و اعتبار جمهوری اسلامی انجام شده است و همه ما هم تلاش کردیم که این کار را انجام دهیم. ما باید یک مقدار با مردم صادق باشیم و دستاوردسازی بیخودی نکنیم. ما عضو بریکس شدیم و باید مزایای بریکس را بگوییم که این برای ما اعتبار بینالمللی دارد، در جلساتی شرکت میکنیم که کشورهای بزرگ دنیا در آن حاضر هستند. مورد دیگر مربوط به اجلاس شانگهای است که به نظر من مهم است.
با عربستان روابط برقرار میکنیم که خیلی مهم است زیرا بقیه کشورهای عربی که روابط ما با عربستان برهم خورد آنها هم از ما جدا شدند. روابط ما با عربستان درست شد، خود به خود آنها هم میآیند و روابط برقرار میشود. ولی نگوییم ما چون با بریکس و عربستان به توافق رسیدیم اقتصادمان متحول شده و روابط اقتصادیمان خوب و مشکلات اقتصادی حل میشود. مشکلات اقتصادی با این توافق و عضویت حل نمیشود و برای حل مشکلات اقتصادی باید تحریمها برداشته شود و از لیست سیاه FATF بیرون بیاییم.
آن زمان میگفتند آنها که در دولت هستند این موضوع را مطرح میکنند. الان هم که بیرون دولت هستیم همین دلسوزی و حرفها را میزنیم برای اینکه مشکل اقتصادی با این توافقات و عضویتها حل نمیشود و باید تحریمها را برداریم و بر سر برجام توافق شود. اگر از لیست سیاه FATF بیرون بیاییم، آن موقع که روابط بانکی ما با بانکهای دنیا عادی شد براساس آن توافق با بریکس، شانگهای و کشورهای عربی هم میتوانید بیشتر روابط اقتصادی داشته باشید.
سیاست خارجی ما، سیاست متوازن بود
میگویند دولت قبل در حوزه سیاست خارجی تمام تخم مرغهایش را در سبد برجام گذاشت اما با امضای آن هیچ دستاوردی نداشت. اما الان بدون برجام و FATF ما در حال حل مشکلات کشور هستیم. تحلیل شما درباره این صحبتها چیست؟چرا با آنکه دو سال از عمر دولت میگذرد همچنان شاهد حمله به دولت قبل هستیم؟
آقای روحانی با طرح این شعار که «من در سیاست خارجی با دنیا تعامل سازنده خواهم داشت» مردم به ایشان رای دادند. اعتقادشان هم بر این بود که با آن دسته کشورهایی که با ما دشمنی نمیکنند دشمنتراشی نکنیم و در راستای منافع خودمان با آنها ارتباط برقرار کنیم. سیاست خارجی هم که ایشان اتخاذ کرد، سیاست متوازنی بود. ایشان سیاست و روابط را با روسیه گسترش داد. دیدارهای مقامات دو کشور از جمله آقای روحانی، پوتین و وزرا افزایش یافت. من وزیر مسئول کمیسیون مشترک ایران و روسیه بودم و روابط اقتصادی دو کشور سالانه افزایش مییافت.
در سال ۹۴ وقتی وزرا، معاونین وزرا و تجار روسیه به ایران آمدند، ما در وزارت ارتباطات هیچ میز کنفرانسی به این بزرگی نداشتیم که دور آن بنشینیم. مجبور شدیم تجار، وزرا و معاونین وزرای ایرانی را هم دعوت کنیم تا با آنها مذاکره کنیم. پس ببینید روابط با روسیه به شکلی بود که پایهریزیاش در گذشته هم شکل گرفته بود اما استحکام آن در دوره آقای روحانی انجام شد. یعنی آقای ظریف میگویند من در عرض ۸ سال۲۸ بار به روسیه رفتم. روابط با چین خیلی گسترش پیدا کرد که الان همین روابطی که وجود دارد، ادامه همان روابط است. پس ببینید به دولت آقای روحانی نمیخورد بگویند ایشان با غرب رابطه داشتند. ایشان روابط متوازنی را دنبال میکرد از چین و روسیه گرفته تا روابطی که با هند داشتیم. چندین بار نخست وزیر و رئیس جمهور هندوستان و ما رفت و آمد داشتیم و درباره بندر چابهار سیاستهایی اتخاذ شد از جمله روابط خود ما با هند بود. روابطی که با ژاپن داشتیم که در طی آن، رئیسجمهور و نخست وزیر ژاپن به تهران آمدند و آقای روحانی به آنجا رفت. همچنین روابطی که با کره جنوبی و با سایر کشورها از جمله مالزی، اندونزی داشتیم.
در ارتباط با روابط با همسایگان، ما وقتی در سال ۹۲ به سر کار آمدیم، روابط با آذربایجان به بدترین وضع خودش رسیده بود. اما ظرف ۶ ماه بهترین روابط را با آذربایجان تا آخر دوره داشتیم. شما الان ببینید روابط با آذربایجان چقدر خراب شده است. سیاست همسایگی سیاستی بود که آقای روحانی از روز اول بر آن تأکید کردند. برخی سیاستها هست که در کشور ما هر دولتی بیاید باید به آن اعتقاد داشته باشد و سیاستی است که مقام معظم رهبری جزو سیاستهای نظام میداند و اینطور نیست کسی بخواهد مال خود کند. مساله دیگر سفرهایی است که قبل از کرونا آقای روحانی به کشورهای مختلف رفتند. پس ببینید درباره کشورهایی که هیچکدام غربی نبود از جمله چین، ژاپن، روسیه، هند، مالزی، اندونزی، آسیای مرکز، قفقاز، همسایگان و… روابط بسیار خوب بود.
اگر هر کشوری در انحصار کشورهای خاص باشند، فقط باید امتیاز بدهند. ما نمیگوییم با چین رابطه نداشته باشیم. بلکه میگوییم باید با چین بهترین رابطه اقتصادی را هم داشته باشیم. اگر چینیها بفهمند که فقط انحصار روابط اقتصادیمان با چین است آن زمان پولمان را نگه میدارند، با ما همکاری نمیکنند، نفتمان را ارزانتر میخرند و گرفتاریهای دیگر به وجود میآورند. ما میگوییم اگر با روسیه از نظر سیاسی منحصر شویم همین اتفاقی میافتد که الان سرمان آمده است. اصلا جنگ اوکراین چه ارتباطی به ما دارد؟ ما چرا باید هزینه جنگ اوکراین را بدهیم؟ سیاست خارجی ما به چه شکل گروگان جنگ اوکراین در دنیا شده است. بهترین روابطی که ما با آذربایجان داشتیم چرا در مرزها تا اختلافات نظامی هم پیش رفتیم. نمیشود که شما یک لیوان آب بگذارید و فقط قسمت پر آن را ببینید، قسمت خالی آن را هم ببینید. اما میگویند چرا ما با اروپا رابطه داشتیم؟ ما با اروپا رابطه داشتیم برای اینکه از بازار اروپا، تکنولوژی و سرمایه اروپا استفاده کنیم. ما از سال ۹۴ تا ۹۷ از سرمایه اروپا استفاده کردیم؟ چه تعداد شرکت به ایران آمدند؟ میخواهم بگویم اگر یک سیاست خارجی متوازن نداشته باشیم، با نزدیکترین کشور هم که ارتباط داشته باشید به شما زور میگوید. اما وقتی شما قدرت انتخاب در دنیا داشته باشید، آن وقت آنها به دنبال شما میدوند. سیاست خارجی ما، سیاست متوازن بود. ما به دنبال این نبودیم که فقط برجام را درست کنیم. همزمان به دنبال این بودیم که هم تحریمها را در برجام برداریم و هم خارج از برجام تحریمها را دور بزنیم که مردم با فشار مواجه نشوند، به دنبال این بودیم که روابط متوازنمان را هم با همه دنیا حفظ کنیم. آقای روحانی به کشورهای مهم اروپایی سفر کرد و آنها به ایران آمدند و این یک سیاست خارجی متوازن و درست بود.
در سیاست خارجی اگر شما یکسری کشورهای دنیا را برای خود دشمن تلقی کنید، باید هزینهاش را بپردازید. اینکه میگویند ما بدون FATF به شانگهای و بریکس پیوستیم، بدون FATF چه کار بزرگ اقتصادی شده است؟ شرایط مانند دوران آقای ترامپ نیست و آقای بایدن سخت گیری ترامپ را ندارد.
ما الان داریم نفت میفروشیم آیا وضع مردم بهتر شده است؟ مشکلات حل شده است؟ بدون FATF چه کار کردید؟ واکسن را هم که میگویند آوردیم، در سال ۹۹ قرارداد خرید واکسن در فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ با چین و کشورهای مختلف بسته شد. بنابراین این غلط است که هر دولتی میآید، ناکارآمدی خودش را به گردن دولت قبلی میاندازد. ما باید برای مردم، فهم و شعورشان احترام قائل شویم. اینطور نیست که شما بگویید و مردم قبول کنند. مردم دوران دو ساله شما را با دوران آقای روحانی مقایسه میکنند. ضمن اینکه ما با ترامپ مواجه بودیم و این همه فشار میآوردند، الان که فشار نمیآورند. این خوش خیالی است که فکرکنیم کشورهایی که با ما روابطه خوب دارند با خواست ما از منافعشان میگذرند.
ظریف درباره عملکرد روسیه در برجام حقایق را میگوید
در موضوع ارتباط با روسیه، آقای ظریف گفتهاند که در زمان منتهی به برجام، این کشور خیلی سنگ اندازی و کارشکنی در انجام این مذاکرات انجام داد و حتی در لحظه امضا برجام هم آقای لاوروف حضور نداشت. رابطه ما با روسیه دوستانه است یا استراتژیک؟
در دورانی که با این کشور معاون وزیر امور خارجه بودم مسئولیت روسیه و شوروی سابق با من بود و تلاش میکردیم روابط خوبی داشته باشیم اما یک اصلی را ما باید در نظر بگیریم که همه کشورها به دنبال منافع ملی و امنیت خودشان هستند و به دنبال این هستند که سیاستهای خودشان را اجرا کنند. این خوش خیالی است که فکر کنیم کشورهایی که با ما رابطه خوب دارند با خواست ما از منافعشان میگذرند. وقتی ما برای موضوعات هستهای مذاکره میکنیم، روسیه همسایهمان است، آمریکا و اروپا هزاران کیلومتر از ما دور هستند. آنها سیاست خارجی خودشان را اجرا میکردند و ما هم این موضوع را میدانستیم. به همین دلیل همواره توازن در روابط برقرار بود.
آقای ظریف در این خصوص حقایق را میگوید. از یک طرف هم میگوید کدام وزیر خارجهای را پیدا میکنید که در عرض ۸ سال ۲۸ بار به روسیه رفته باشد. معنای حرف ایشان این است که ما با روسیه رابطه نزدیک داریم و با هم مشورت میکنیم اما انتظاراتمان در حد این است که همدیگر را میشناسیم، نه ما امتیاز زیادی به آنها میدهیم و نه آنها امتیاز زیادی به ما میدهند. اگر آقای ظریف و روحانی بودند و این اتفاقات جنگ اوکراین پیش میآمد، آیا این بلا سر ما میآمد؟ این روی نشناختن روسیه است، یعنی فکر کردند که روسیه شریک استراتژی است و خواستههایش طور دیگری عمل شده است. چین که روابطی چندین برابر نزدیک با روسیه دارد میگوید روابط سرجای خود، اما روابط بینالملل من سرجای خودش است.
نظر آقای ظریف، دولت آقای روحانی و تمام کسانی است که از سال ۵۷ در وزارت خارجه زحمت کشیدند و تجربه کسب کردند این است که ما نباید برای کشور دشمن درست کنیم. امروز نسبت به سال ۵۷ دنیا و منطقه عوض شده است، شرایط ایران هم عوض میشود و ما هم باید تغییراتی در تفکراتمان بدهیم. در سال ۵۷ دنیا دوقطبی بود، بخشی از کشورها پشت سر آمریکا به عنوان ناتو و غرب جمع شده بودند، آنها یک قطب بودند و یک قطب هم مربوط به شوروی، ورشو و شرق بود و یک عدهای هم وسط بودند. الان همه نظمها به هم خورده و اگر روزی جنگ اوکراین تمام شود، خود آمریکا با روسیه شروع به صحبت و مذاکره میکند که منافعشان در کجاست، دیدگاههای مشترک را پیدا میکنند و با هم مذاکره و همکاری میکنند.
ما که نمیتوانیم دنیا را تقسیمبندی کنیم و یک تعدادی از کشورهایی که میگویند غربی هستند و با آمریکا رابطه دارند را قطع رابطه کنیم و با آنها دشمنی کنیم. ما باید روابط خارجی را بلد باشیم. هم رابطه داشته باشیم و هم سیاستهای خودمان را اجرا کنیم. باور کنید ما دیپلماتهای بسیار خوبی در کشور و وزارت خارجه داریم که به خوبی میتوانند این کار را انجام دهند که تمام سیاستهای نظام را اجرا کنند، تحتتأثیر قدرت های بزرگ و کشور های غربی قرار نگیرند و منافع کشور را تامین و برای کشور تکنولوژی پیشرفته مورد نیاز، سرمایه و… بیاورند. اما متأسفانه از آنها استفاده نمیشود و سیاستها، سیاستهای دیگری شده است.
من نمیدانم سیاست خارجی دولت سیزدهم چه چیزی است؟ چون من هیچ جا نخواندم که چه اصولی را دنبال میکنند؟ از یک طرف میگویند ما با کشورهای غربی مخالفیم و از یک طرف وزیر خارجه و دیگران میگویند ما برای برگشت به برجام آمادهایم و توافق سپتامبر روی میز است. همه اینها که غرب هستند؛ تحریمها را اروپاییها و آمریکاییها باید بردارند نه روسیه و شرق. صادقانه به مردم بگویید که ما همان سیاست آقای روحانی را دنبال میکنیم اما رویمان نمیشود آن را بگوییم.
ارسال نظر