نقدی بر یک ماده از قانون جدید مجلس با موضوع حجاب و عفاف
کمر به قتل پلتفرمهای ایرانی بستهاید؟
قانون حمایت از عفاف و حجاب که چند روز پیش توسط مجلس شورای اسلامی برای اجرای آزمایشی سهساله به تصویب رسید، در چند ماده به سکوهای انتشار محتوا در فضای مجازی اشاره کرده است.
فرهیختگان: قانون حمایت از عفاف و حجاب که چند روز پیش توسط مجلس شورای اسلامی برای اجرای آزمایشی سهساله به تصویب رسید، در چند ماده به سکوهای انتشار محتوا در فضای مجازی اشاره کرده است که اینها در متن اولیهای که از سوی قوه قضائیه به مجلس ارسال شده بود وجود نداشت و اضافه شدن آن را باید محصول کمیسیون قضایی مجلس دانست.
اما چند نکته درخصوص این ماده نیازمند توجه است:
اول. ساترا بهعنوان نهاد ناظر بر سکوهای انتشار محتوای کاربرمحور (UGC) در نظر گرفته شده. در ماجرای vodها سازمان صداوسیما توانست با استفاده از مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی حرف خود را به کرسی بنشاند اما در حوزه ugc و نظارت بر پلتفرمهای کاربرمحور، سازوکار قانونی مدونی وجود ندارد.
دوم. آیا دایره شمول قانون فعلی مجلس مثلا میتواند گروههای چندنفره خانوادگی را هم در بر بگیرد؟ درصورت مثبت بودن آیا چنین چیزی شدنی است؟
سوم. اعمال این مواد روی پلتفرمهای غیرایرانی شبیه به شوخی است و اگر قرار باشه که صرفا بر سکوهای داخلی اعمال بشود درنهایت معنیاش از بین بردن آنهاست، مگر سیاست کلی حمایت از پلتفرمهای داخلی اعلام نشده است.
چهارم. براساس متن مصوب، سکوها ملزم به حذف محتوای نامناسب حداکثر تا دوازده ساعت پس از انتشار آن شدهاند. سوال این است که عدد 12 ساعت از کجا آمده؟ چرا نصفش نه؟ چرا 24ساعت نه؟... کسی حامی برهنگی یا بدپوششی نیست اما لفظ مروج بدپوششی زیادی سلیقهای نیست؟
پنجم. بر مبنای این قانون حتی اگر یک تخلف هم اثبات بشود، مرتبه اول تا 10 درصد و مرتبه دوم تا 15 درصد سود سالیانه جریمه میشوند. کافی است تنها 10 قطعه عکس یا حتی کمتر در میان میلیاردها پست منتشرشده پیدا کنید، تا کل سود سالیانهاش را بهعنوان جریمه بگیرند! درواقع این بند بیش از هر چیزی ترجمه ایدهای است که اخیرا یکی از روزنامهها مبنیبر مصادره سکوها مطرح کرده بود.
ارسال نظر