آیا رفتار با رونالدو جهان سومی بود؟

 از لحظه ورود رونالدو به همراه تیم فوتبال «النصر» به فرودگاه امام خمینی (ره) تا زمانی که او به هتل محل اقامتش برسد، سیل عظیمی از طرفداران ایرانی‌اش او را مشایعت کردند. نحوه استقبال مردم از این فوتبالیست مشهور و انتشار تصاویری از این رویداد حالا چند ساعت است که در فضای مجازی به اصطلاح «ترند» شده است و البته نگرش‌های مختلفی درباره آن وجود دارد.

استقبال از رونالدو مایه شرمساری یا واکنش طبیعی؟!

از وقتی ویدیوهای نحوه مواجهه مردم با رونالدو؛ از دویدن پشت اتوبوس حامل او گرفته تا حرکت دسته جمعی به سمت هتل محل اقامتش منتشر شده است،‌ خیلی‌ها این رفتار مردم را به «ندید، ‌بدید» بودن تعبیر کرده و این گونه استقبال از یک سلبریتی خارجی را مایه شرمساری و فقر فرهنگی دانسته‌اند و می‌گویند که این طور رفتارها فقط در جهان سوم پیدا می‌شود! بر همین اساس هم صدها مطلب در شبکه‌های اجتماعی نوشته شده است که حاوی افسوس خوردن برای «جهان سومی» بودن هموطنان‌مان است که باید اصلاح شوند و مدام این عبارت را به عنوان نوعی تحقیر به کار می‌برند؛ بدون آنکه توجه داشته باشند این رفتار در قبال کسی مانند رونالدو در تمام دنیا طبیعی است و ربطی به جهان اول و سوم ندارد!

عده‌ای هم شرایط را این‌طور تحلیل کرده‌اند که: «کشوری که هیچ تیم بزرگی در آن اردو نمی‌زند، مقصد سفر تعطیلات هیچ ستاره‌ای نیست،‌ هیچ کنسرت بزرگی در آن برگزار نمی‌شود و...»

از طرفی همانطور که گفته شد، گروهی هم به درستی معتقدند که مواجهه طرفداران با سلبریتی‌ها در همه جای دنیا یکسان است و لازم به این اندازه خودزنی درباره طرفدان ایرانی رونالدو نیست.

این در حالی است که مانند همیشه، برخی از رسانه‌های فارسی زبان نیز تلاش‌کرده‌اند که رفتار مردم را به فقر فرهنگی تعبیر کنند و به آنها احساس کمبود را تلقین می‌کنند. در حالی که هواداری و طرفداری در کشورهای توسعه‌یافته هم چندان تفاوتی با کشورهای در حال توسعه ندارد و بارها در کنسرت‌ها و مراسم مختلف، شکل مواجهه مردم این کشورها را با سلبریتی‌ها دیده‌ایم.

دویدن دنبال اتوبوس یا خودکشی؟!

رونالدو بیش از ۶۰۰ میلیون دنبال‌کننده در فضای مجازی دارد و این عدد به میزان محبوبیت او در جهان اشاره می‌کند. از طرفی تصاویری در فضای مجازی از استقبال مردم کشورهای مختلف جهان از رونالدو وجود دارد که نشان می‌دهد، این صحنه‌ها برای این فوق ستاره تکراری است و اصلا آن طور که ما فکر می‌کنیم،‌برایش چیز عجیبی نیست؛ فراموش نکنیم رونالدو بارها و بارها این صحنه‌ها را در کشورهای مختلف دیده است. چرا؟ چون طرفداران سفت و سخت همه جای دنیا هستند!

این ماجرا حتی مختص فوتبال هم نیست و در فضای هنر نیز به عینه وجود دارد. شاهدش گروه پرطرفدار «بی‌تی‌اس» است که طرفداران جوانشان بارها و بارها برایشان دست به خودکشی هم زده‌اند!

قصه رونالدو و عدم مدیریت

قطعا وضعیت مواجهه هواداران مردم با رونالدو در ایران قابل پیش‌بینی بود و می‌شد حدس زد در شرایطی که هواداران امکان حضور در استادیوم را ندارند از هر لحظه کوتاهی برای دیدار رو در رو با او استفاده می‌کنند.

شاید با یک اقدام برنامه‌ریزی شده از سوی نیروهای انتظامی و مدیران ورزشی کشور می‌شد،‌ صحنه‌هایی زیباتر، ساماندهی‌شده‌تر و البته با شکوه‌تر از لحظه مواجهه مردم با فوتبایست محبوبشان خلق کرد تا باعث دل‌آزاری برخی نشود.