ارزیابی روحانی مشهور از «عمامه‌پرانی»
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: عمامه‌پرانی که این روزها مرسوم شده! حتما رفتاری مذموم است که با هیچ متر و معیار و بهانه‌ای توجیه نمی‌شود.
نواندیش نوشت: عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: عمامه‌پرانی که این روزها مرسوم شده! حتما رفتاری مذموم است که با هیچ متر و معیار و بهانه‌ای توجیه نمی‌شود.
از سوی دیگر، خیلی از روحانیونی که وابسته به نهادهای رسمی نیستند، مثل قشر ضعیف فشارهای اقتصادی، اجتماعی و... را تحمل می‌کنند و روا نیست، از سوی مردم هم آزار و اذیت ببینند. اما واقعیت چیزی جز این نیست که «حضور پررنگ روحانیت در سیاست و سیاست‌گذاری‌ها» باعث شده بخشی از جامعه نسبت به روحانیت و روحانیون ذهنیتی منفی پیدا کنند.
محمد تقی فاضل‌میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در گفت‌وگویی با «نواندیش» با بیان اینکه «از اول هم حضور روحانیون در منصب‌های حکومتی اشتباه بود» اظهار داشت: در اولین روزهایی که در سال ۵۷ انقلاب به ثمر نشسته بود، قرار بر این بود که بعد از رتق و فتق امور، روحانیون کار را به کارشناسان بسپارند و از مسئولیت‌های اجرایی کشور کنار بکشند. اما بعدها روال به‌گونه‌ای پیش رفت که روحانیت در عرصه تصمیم‌گیری و اجرایی دست‌بالا را داشت و به‌همین دلیل امروز که مردم گرفتاری‌های زیادی دارند و اصلا امیدوار نیستند که گرفتاری‌های‌شان حتی کمتر شود، همه چیز را از چشم روحانیت ببینند. آنهم در حالیکه مملکت ما مملکتی اسلامی است و اینکه روحانیون در معابر عمومی توسط عامه مردم با بدرفتاری روبرو شوند، واقعا اتفاق بدی است که هم به وجهه روحانیت ضربه می‌زند و هم دین را با خدشه مواجه می‌کند.
این چهره نزدیک به جریان اصلاحات در ادامه گفت: این را نمی‌توان کتمان کرد، تعدادی از روحانیونی که به هرحال در جامعه شناخته‌شده‌اند، با افراط و تفریط‌هایی که لازم نیستند، باعث می‌شوند مردم، مخصوصا نسل‌هایی که دو یا سه‌دهه بعد از سال ۵۸ به دنیا آمده‌اند، ضدیت با روحانیت را نشانه‌ای بارز از آزادی‌خواهی بدانند و بر همین اساس فکر کنند بدرفتاری با روحانیون اشکالی ندارد. ای کاش روحانیت حکومتی با در نظر گرفتن اینکه در عصر حاضر شرایط تغییرهای زیادی داشته است، به‌هنگام توصیه‌های شرعی، مطالبات و نگاه نسل جدید را جدی بگیرد تا چهره و وجهه روحانیت بیشتر از این ضربه نبیند.
فاضل میبدی افزود: به‌عنوان مثال این‌روزها دوباره بحث موتورسواری زنان در رسانه‌ها مطرح شده است. مخالفت سرسختانه برخی از معمم‌ها در شرایطی است که این موضوع از اساس اشکالی ندارد. در واقع دوچرخه‌سورای زنان در خیابان با ماشین سواری آن‌ها هیچ فرقی نمی‌کند، در واقع تفاوتی نمی‌کند مرکبی که انسان سوار می‌شود ماشین، موتور و یا دوچرخه باشد. خانمی که سوار دوچرخه می‌شود یا به خاطر صرفه‌جویی است و نمی‌خواهد هوا را آلوده کند یا اینکه می‌خواهد ورزش کند، لذا از هر جهت این خانم عمل خلاف شرعی را مرتکب نشده است و اینکه به حجاب این خانم گیر بدهیم، شرعی و عقلی و به نفع کشور و اسلام نیست.
وی ادامه داد: اما برخی بنا به دلیل‌هایی که حتما برای خودشان محترم است و ارزش دارند، نسبت به «شرایط جدید» بی‌توجهی کرده و در نتیجه انواع محدودیت‌های بی‌مورد را پیش‌پای نسل جدید می‌گذارند و خب! می‌توانیم توقع داشته باشیم، نسبت به روحانیون دید مثبتی داشته باشد؟
محمد تقی فاضل میبدی در پایان گفت: روحانیت چاره‌ای جز کنار آمدن با شرایط روز ندارد. البته این به معنی این نیست که اصول اخلاقی زیرپا گذاشته شود.
ارسال نظر