ادعای جدید درباره معروف ترین قاتل جهان
گری استوارت، اهل لوئیزیانای آمریکا، احتمالا آخرین کسی است که ادعا کرده فرزند قاتل سریالی و روانی زودیاک است اما اولین آنها نیست.
جام جم آنلاین: گری استوارت، اهل لوئیزیانای آمریکا، احتمالا آخرین کسی است که ادعا کرده فرزند قاتل سریالی و روانی زودیاک است اما اولین آنها نیست. زودیاک اواخر دهه ۶۰ میلادی، پنج نفر را در کارولینای شمالی به قتل رساند و سپس با فرستادن نامه های خوفناک برای رسانه ها، مردم را به وحشت انداخت و به جنایت هایش ادامه داد. زودیاک هرگز دستگیر نشد اما خودش در نامه ای، مسئولیت مرگ ۳۷ نفر را به عهده گرفت. زودیاک احتمال این که بچه هایی از او وجود داشته باشند، رد نکرده بود. افراد زیادی قبل از استوارت ادعا کرده بودند فرزندان او هستند.
پیش تر دنیس کافمن، مردی که خود را پسرخوانده زودیاک معرفی می کرد، روی صحنه تلویزیون حاضر شد و گفت فکر می کند پدرخوانده اش جک ترانس همان زودیاک باشد؛ زیرا دستخط او و زودیاک دقیقا شبیه هم هستند.
دبورا پرز، یکی دیگر از مدعیان است که می گوید وقتی هفت سال داشته، تعدادی از نامه های پدرش را که در آنها مسئولیت قتل های مختلف را پذیرفته، نوشته است. البته خواهر ناتنی او تمام گفته های دبورا را دروغ خوانده است. مدعی دیگر «استیو هودل» است که می گوید پدرش یک مقاله نویس در روزنامه جنایی سن فرانسیسکو بود، یعنی همان روزنامه ای که زودیاک نامه هایش را برای آن می فرستاد. ادعای این مرد نیز رد شده است اما حالا استوارت می گوید زودیاک پدرش است.استوارت می گوید پدر مرحومش به نام «ارل وان بست» همان زودیاک معروف است. او که معاون یک شرکت نظافتی است، تمام دارایی اش را برای چاپ کتابی در همین رابطه اختصاص داده است. او در این کتاب که البته شخصی به نام هارپر کولینز آن را نوشته، زودیاک را وحشتناک ترین حیوانی که در تمام اعصار وجود داشته توصیف کرده است.
هارپر کولینز می گوید استوارت بیش از یک دهه پرونده های پلیس، گزارش روزنامه ها و همچنین اظهارات خویشاوندان خود را برای جمع آوری مدرک بررسی کرده است. نتیجه این تحقیقات به شکل کتابی درآمده که روایتی است از پسر بچه ای که نمی تواند مشاهدات خود را پنهان کند و در بزرگسالی هم نمی تواند از دست خاطرات کودکی خود بگریزد و بگذارد آنچه اتفاق افتاده همانطور که بود، سرپوشیده بماند. کافمن ـ یکی دیگر از مدعیان ـ هم در اظهارات خود گفته بود مدام تحت سرکوب شدید بود و پدرش می توانست قاتل واقعی باشد. او حتی یک تحلیلگر دستخط استخدام کرد تا دستخط پدرش را با دستخط زودیاک ـ که آن نامه ها را برای رسانه ها می فرستاد ـ مقایسه کند.از انجا که حرف های استوارت مدارک تازه ای به دست می دهد، ممکن است بازرسان بهای بیشتری به آن بدهند. استوارت در کتابش تشریح می کند که چطور توسط پدر و مادر واقعی خود رها و بعد توسط خانواده دیگری به فرزندی پذیرفته شده است. او مدعی است در این کتاب به سوال هایی پاسخ داده که بیش از ۵۰ سال بی جواب مانده بودند.
پلیس کالیفرنیای شمالی اعلام کرده از وجود این کتاب و ادعاهای استوارت بی خبر است. سخنگوی پلیس سان فرانسیسکو می گوید: این یک پرونده باز و فعال است. به همین دلیل ما در این خصوص نظری نمی دهیم، اما بدون شک بازرسان قتل ما به این کتاب نگاه و ادعاهای آن را بررسی خواهند کرد.
زودیاک سال های ۶۹ - ۱۹۶۸، در حالی که لباس مامور اعدام به تن داشت، به سراغ قربانیانش می رفت و با چاقو و سلاح گرم آنها را شکنجه می داد و می کشت. او با فرستادن نامه هایی برای رسانه ها توجه عمومی را به خود جلب کرد و پلیس را به دلیل ناتوانی اش در دستگیری او مورد تمسخر قرار داد. زودیاک نامه های خود را با خط رمزی که خود او اختراع کرده بود، می نوشت.
سوزان مـــــرتن، جرم شناس که نامه های زودیاک را خوانده است، می گوید:اگر این نامه ها را بخوانید متوجه می شوید که او از وحشتی که در مردم ایجاد می کرد، بسیار لذت می برد.
آخرین قربانی شناخته شده زودیاک، پل استاین، راننده تاکسی در سان فرانسیسکو بود که او را در خودرویش با شلیک گلوله به قتل رسانده بود. زودیاک، تکه ای از لباس خونی استاین را همراه نامه ای به یک روزنامه فرستاده بود. پلیس تصور می کند قتل های سریالی پس از آن متوقف شدند، اما نامه ها تا سال ۱۹۷۴ فرستاده می شد.
مردی به نام آرتور آلن، در دهه ۱۹۷۰ به عنوان مظنون شناسایی شد اما تا سال ۱۹۹۲ به صورت رسمی متهم نشد و البته هیچ گاه انکار نکرد که زودیاک نیست. در مجموع بیش از ۲۵۰۰ نفر در این پرونده مظنون بودند. بازرسان می گویند برای دهه های متوالی تلفن هایی از شهروندان دریافت می کردند که می گفتند اطلاعات تازه ای در این خصوص دارند.
دادستان بخش ناپا می گوید: ما در تمام این سال ها با افراد بسیاری در این باره صحبت کرده ایم اما هیچ کدام کمکی نکردند.فقط دو نفر هستند که تصور می شود از دست زودیاک جان سالم به در برده اند. یکی از آنها برایان هارتنل است که سال ۱۹۶۹ هشت ضربه چاقو خورد. دختر موردعلاقه او بین ده تا ۲۰ ضربه چاقو خورد و فوت شد اما پیش از مرگ توانست چهره قاتل خود را برای پلیس تشریح کند. پلیس توانست براساس آن اطلاعات طرحی از چهره زودیاک بکشد. اکنون هارپر کولینز می گوید چهره پدر استوارت شبیه آن تصویر است.تینا آندرادیس، ناشر هارپر کالینز می گوید:اگر طرح چهره زودیاک را با عکس سیاه و سفید پدر استوارت مقایسه کنید، مطمئن خواهید شد که شبیه هم هستند.
یک سخنگوی پلیس گفته عکس چاپ شده از چهره پدر استوارت را نگاه و بررسی کرده است: آنچه من دیده ام قانع کننده نیست. او پیشانی بلند و موهای مشکی دارد و عینک می زند.این تصویر با اطلاعات موجود از زودیاک همخوانی ندارد.
او گفته کتاب جدید را حتما مطالعه خواهد کرد: من اخبار را دنبال می کنم اما می خواهم بگویم در ۴۰ سال گذشته هرگز درباره این پرونده سکوت نشده است.ما از این ادعاها زیاد دیده ایم.زودیاک مشهورترین قاتل سریالی در جهان است که تاکنون فیلم های زیادی براساس جنایات وی ساخته شده است.
پیش تر دنیس کافمن، مردی که خود را پسرخوانده زودیاک معرفی می کرد، روی صحنه تلویزیون حاضر شد و گفت فکر می کند پدرخوانده اش جک ترانس همان زودیاک باشد؛ زیرا دستخط او و زودیاک دقیقا شبیه هم هستند.
دبورا پرز، یکی دیگر از مدعیان است که می گوید وقتی هفت سال داشته، تعدادی از نامه های پدرش را که در آنها مسئولیت قتل های مختلف را پذیرفته، نوشته است. البته خواهر ناتنی او تمام گفته های دبورا را دروغ خوانده است. مدعی دیگر «استیو هودل» است که می گوید پدرش یک مقاله نویس در روزنامه جنایی سن فرانسیسکو بود، یعنی همان روزنامه ای که زودیاک نامه هایش را برای آن می فرستاد. ادعای این مرد نیز رد شده است اما حالا استوارت می گوید زودیاک پدرش است.استوارت می گوید پدر مرحومش به نام «ارل وان بست» همان زودیاک معروف است. او که معاون یک شرکت نظافتی است، تمام دارایی اش را برای چاپ کتابی در همین رابطه اختصاص داده است. او در این کتاب که البته شخصی به نام هارپر کولینز آن را نوشته، زودیاک را وحشتناک ترین حیوانی که در تمام اعصار وجود داشته توصیف کرده است.
هارپر کولینز می گوید استوارت بیش از یک دهه پرونده های پلیس، گزارش روزنامه ها و همچنین اظهارات خویشاوندان خود را برای جمع آوری مدرک بررسی کرده است. نتیجه این تحقیقات به شکل کتابی درآمده که روایتی است از پسر بچه ای که نمی تواند مشاهدات خود را پنهان کند و در بزرگسالی هم نمی تواند از دست خاطرات کودکی خود بگریزد و بگذارد آنچه اتفاق افتاده همانطور که بود، سرپوشیده بماند. کافمن ـ یکی دیگر از مدعیان ـ هم در اظهارات خود گفته بود مدام تحت سرکوب شدید بود و پدرش می توانست قاتل واقعی باشد. او حتی یک تحلیلگر دستخط استخدام کرد تا دستخط پدرش را با دستخط زودیاک ـ که آن نامه ها را برای رسانه ها می فرستاد ـ مقایسه کند.از انجا که حرف های استوارت مدارک تازه ای به دست می دهد، ممکن است بازرسان بهای بیشتری به آن بدهند. استوارت در کتابش تشریح می کند که چطور توسط پدر و مادر واقعی خود رها و بعد توسط خانواده دیگری به فرزندی پذیرفته شده است. او مدعی است در این کتاب به سوال هایی پاسخ داده که بیش از ۵۰ سال بی جواب مانده بودند.
پلیس کالیفرنیای شمالی اعلام کرده از وجود این کتاب و ادعاهای استوارت بی خبر است. سخنگوی پلیس سان فرانسیسکو می گوید: این یک پرونده باز و فعال است. به همین دلیل ما در این خصوص نظری نمی دهیم، اما بدون شک بازرسان قتل ما به این کتاب نگاه و ادعاهای آن را بررسی خواهند کرد.
زودیاک سال های ۶۹ - ۱۹۶۸، در حالی که لباس مامور اعدام به تن داشت، به سراغ قربانیانش می رفت و با چاقو و سلاح گرم آنها را شکنجه می داد و می کشت. او با فرستادن نامه هایی برای رسانه ها توجه عمومی را به خود جلب کرد و پلیس را به دلیل ناتوانی اش در دستگیری او مورد تمسخر قرار داد. زودیاک نامه های خود را با خط رمزی که خود او اختراع کرده بود، می نوشت.
سوزان مـــــرتن، جرم شناس که نامه های زودیاک را خوانده است، می گوید:اگر این نامه ها را بخوانید متوجه می شوید که او از وحشتی که در مردم ایجاد می کرد، بسیار لذت می برد.
آخرین قربانی شناخته شده زودیاک، پل استاین، راننده تاکسی در سان فرانسیسکو بود که او را در خودرویش با شلیک گلوله به قتل رسانده بود. زودیاک، تکه ای از لباس خونی استاین را همراه نامه ای به یک روزنامه فرستاده بود. پلیس تصور می کند قتل های سریالی پس از آن متوقف شدند، اما نامه ها تا سال ۱۹۷۴ فرستاده می شد.
مردی به نام آرتور آلن، در دهه ۱۹۷۰ به عنوان مظنون شناسایی شد اما تا سال ۱۹۹۲ به صورت رسمی متهم نشد و البته هیچ گاه انکار نکرد که زودیاک نیست. در مجموع بیش از ۲۵۰۰ نفر در این پرونده مظنون بودند. بازرسان می گویند برای دهه های متوالی تلفن هایی از شهروندان دریافت می کردند که می گفتند اطلاعات تازه ای در این خصوص دارند.
دادستان بخش ناپا می گوید: ما در تمام این سال ها با افراد بسیاری در این باره صحبت کرده ایم اما هیچ کدام کمکی نکردند.فقط دو نفر هستند که تصور می شود از دست زودیاک جان سالم به در برده اند. یکی از آنها برایان هارتنل است که سال ۱۹۶۹ هشت ضربه چاقو خورد. دختر موردعلاقه او بین ده تا ۲۰ ضربه چاقو خورد و فوت شد اما پیش از مرگ توانست چهره قاتل خود را برای پلیس تشریح کند. پلیس توانست براساس آن اطلاعات طرحی از چهره زودیاک بکشد. اکنون هارپر کولینز می گوید چهره پدر استوارت شبیه آن تصویر است.تینا آندرادیس، ناشر هارپر کالینز می گوید:اگر طرح چهره زودیاک را با عکس سیاه و سفید پدر استوارت مقایسه کنید، مطمئن خواهید شد که شبیه هم هستند.
یک سخنگوی پلیس گفته عکس چاپ شده از چهره پدر استوارت را نگاه و بررسی کرده است: آنچه من دیده ام قانع کننده نیست. او پیشانی بلند و موهای مشکی دارد و عینک می زند.این تصویر با اطلاعات موجود از زودیاک همخوانی ندارد.
او گفته کتاب جدید را حتما مطالعه خواهد کرد: من اخبار را دنبال می کنم اما می خواهم بگویم در ۴۰ سال گذشته هرگز درباره این پرونده سکوت نشده است.ما از این ادعاها زیاد دیده ایم.زودیاک مشهورترین قاتل سریالی در جهان است که تاکنون فیلم های زیادی براساس جنایات وی ساخته شده است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر