راز جذابیت برخی افراد برای پشه‌ها کشف شد
اسیدهای چرب خارج شده از پوست ممکن است یک عطر قوی ایجاد کند که پشه‌ها در برابر آن از خود بی خود می‌شوند. محققان می‌گویند: یک ارتباط بسیار قوی بین مقدار زیاد این اسیدهای چرب بر روی پوست و جذب کردن پشه‌ها وجود دارد.
عصرایران: محققان دانشگاه راکفلر پس از یک تحقیق جدید می‌گویند که بوی ناشی از اسیدهای چرب تراوش کرده از پوست موجب جذب پشه‌ها می‌شود و این احتمال وجود دارد که با تغییرات باکتریایی بتوان از حمله پشه‌ها جلوگیری کرد.
از «سای تک دیلی»، شاید فرار کردن از دست پشه‌ها غیرممکن باشد. آنها هر انسانی را از طریق بازدم دی‌اکسیدکربن، گرمای بدن و بوی بدن دنبال می‌کنند اما برخی از افراد بطور خاص پشه‌ها را به خود جذب می‌کنند و بیش از دیگران طعمه نیش پشه‌ها می‌شوند.
به گفته «لسلی ووشال» رئیس لابراتوار ژنتیک عصبی (Neurogenetics) دانشگاه راکفلر، تئوری‌های زیادی در توضیح این مساله از جمله سطح قند خون، نوع خون، مصرف سیر یا موز، زن بودن یا بچه بودن مطرح شده است اما داده‌های معتبر زیادی برای اثبات این تئوری‌ها وجود ندارد.
ووشال و همکارانش به همین علت درباره تئوری اصلی علت جذابیت افراد برای پشه‌ها: گوناگویی بوی افراد مرتبط با میکروباکتری‌های پوست، به تحقیق پرداختند.
آنها در این تحقیقات به تازگی ثابت کردند که اسیدهای چرب خارج شده از پوست ممکن است یک عطر قوی ایجاد کند که پشه‌ها در برابر آن از خود بی خود می‌شوند. این محققان می‌گویند: یک ارتباط بسیار قوی بین مقدار زیاد این اسیدهای چرب بر روی پوست و جذب کردن پشه‌ها وجود دارد.
محققان در همین ارتباط در یک برنامه سه ساله هشت فرد شرکت کننده را مورد بررسی قرار دادند و برای تایید نتایج، همین بررسی‌ها را روی ۵۶ فرد دیگر انجام دادند.
انسان‌ها به طور عمده دو نوع بو ایجاد می‌کنند که پشه‌ها با دو نوع دریافت‌کننده آنها را ردیابی می‌کنند. بر اساس این یافته‌ها، یکی از راه های احتمالی اعمال دستکاری در زیست باکتریایی یا «میکروبیوم» پوست است. با استفاده از چربی پوست افرادی که جذابیت کمتری برای پشه‌ها دارند، شاید بتوان از پوست دیگران محافظت کرد.
ووشال گفت: هنوز این آزمایش را انجام نداده‌ایم چرا که کار سختی است اما اگر این کار عملی شود، در آن صورت می‌توان تصور کرد که با دخالت در تغذیه یا میکروبیوم و قرار دادن باکتری روی پوست بتوان احتمال گزیدگی را با چربی پوست تغییر داد. در واقع فرد جذاب برای پشه‌ها را به فردی فاقد جذابیت تبدیل کرده ایم. البته این مساله در حد گمانه‌زنی است.
او و همکارانش امیدوارند که این مقاله بتواند انگیزه‌ای به محققان دیگر بدهد تا سایر گونه‌های پشه‌ها را نیز مورد مطالعه قرار دهند.
ارسال نظر